อันดับต้นๆของญี่ปุ่น
แสงจันทร์สลัว ปกคลุมป่าสนนอกหน้าต่าง
เมฆขาวมีดาวกระจายอยู่สองสามดวง
Tianhe อยู่ที่ไหน ทะเลหมอกไกลโพ้น
แต่มีร่างที่ไม่มีใครเทียบได้นอนอยู่ระหว่างทะเลเมฆ
เหยียบกาแล็กซี่และยืนอยู่ในความว่างเปล่า!
ถ้าคนธรรมดาเห็นจะต้องตกใจ
บางคนอาจคิดว่าผู้หญิงที่เย็นชาต่อหน้าเธอเป็นพระเจ้าจริงๆ
อย่างไรก็ตาม Ye Fan ไม่ได้เคลื่อนไหว
เหนือใบหน้าอันบอบบางนั้นไม่มีการสั่นสะเทือนแม้แต่น้อย
ในสายตาของเขา การยืนอยู่กลางอากาศไม่ใช่วิธีที่น่าตกใจ
เมื่อนักศิลปะการต่อสู้ถึงจุดสูงสุดของการควบคุมพลัง เขาสามารถใช้พลังงานของเขาเพื่อต่อต้านแรงโน้มถ่วงเพื่อให้ได้ Yukong ในระยะสั้น
แน่นอนว่าวิธีนี้ต้องการการควบคุมพลังงานที่สูงมาก
ดังนั้น แม้แต่ในหมู่ปรมาจารย์ที่มีฉายา มีเพียงผู้มีอำนาจจำนวนน้อยเท่านั้นที่สามารถทำได้!
แม่น้ำโมจิซึกิและเย่ฟานต่อสู้กันเกี่ยวกับทะเลสาบตงชางและยืนอยู่บนน้ำ ซึ่งใช้วิธีนี้เช่นกัน
อย่างไรก็ตาม ด้วยความแข็งแกร่งของแม่น้ำ Mochizuki เพื่อให้บรรลุขีด จำกัด ก็สามารถบรรลุระดับนั้นได้เท่านั้น
Mochizuki คงจะอิจฉาความว่างเปล่าต่อหน้าเขาเท่านั้น
“อาจารย์ มีอะไรเหรอ?”
ในขณะนี้ ใน Tianwang Corridor ดูเหมือนว่า Ye Fan จะรับรู้ถึงความผิดปกติทางอารมณ์ และ Liang Palace Yingyue ก็ถามด้วยความสับสน
เย่ฟานพูดอย่างเคร่งขรึม “ไม่เป็นไร แต่ดูเหมือนว่ามีเพื่อนบางคนมาถึงแล้ว”
คำพูดนั้นต่ำด้วยความเยือกเย็นที่อธิบายไม่ได้และความโกรธไม่รู้จบ
เขาไม่ได้คาดหวังว่าคนเหล่านี้จะวิตกกังวลมาก
ครั้งสุดท้ายก็ไม่ยอมให้เหลียงหยิงเยว่ผ่านไปอย่างมั่นคง
“เยว่เอ๋อร์ เจ้ารออยู่นี่”
“ฉันจะมาทันทีที่ไป”
เย่ฟานไม่รออีกต่อไป อีกฝ่ายไม่ดี ดังนั้นแทนที่จะปล่อยให้เธอบังคับให้เธอปรากฏตัว เธอก็อาจจะคิดริเริ่มที่จะออกไปข้างนอกด้วย
ด้วยวิธีนี้ ความเสียหายต่อ Haruhi Yingyue ก็ลดลงได้เช่นกัน
หลังจากพูดจบ เย่ฟานก็ลุกขึ้นทันที
ด้วยคลื่นที่แขนเสื้อ หลังคาแก้วขนาดใหญ่ที่อยู่ข้างหน้าเขาดูเหมือนจะถูกตัดออกอย่างระมัดระวัง เผยให้เห็นช่องว่างขนาดเท่าบุคคล
เย่ฟานก้าวออกไปด้วยก้าวเดียว
“อาจารย์ ไม่นะ~”
ในขณะนั้น Haruhi Yingyue ตกตะลึง
บนท้องฟ้าสูงร้อยเมตร และไม่มีสิ่งกีดขวางภายนอก เย่ฟานเดินออกไป กลัวว่าเขาจะตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
อย่างไรก็ตาม เสียงที่น่าตกใจของ Liang Palace Yingyue เพิ่งถูกตะโกน แล้วเธอก็เห็นว่าใต้ท้องฟ้า เท้าของ Ye Fan กำลังเดินอยู่บนความว่างเปล่า จริงๆ แล้วกำลังเดินอยู่บนพื้น
มันเหมือนกับกฎของนิวตัน ในตัวเขา มันเป็นโมฆะ
แรงโน้มถ่วงของโลกไม่มีผลกับเขา?
“โมฆะยืนตัวตรง?”
“ไปจากฟ้า?”
“อาจารย์เหรอ…เป็นนางฟ้าจริงๆเหรอ?”
ในขณะนั้น Haruhi Yingyue ตกตะลึง
บนใบหน้าสวยมีความตกใจและตื่นตระหนก
อันที่จริงไม่ใช่แค่ Haruhi Yingyue เท่านั้น
ใต้ต้นไม้ท้องฟ้า Toyotomi Kawayoshi อยู่
ซูซูกิ โยชิ ติดขัด!
Qianchi Jing, Iwai Zen และคนอื่นๆ ทั้งหมดพักอยู่
พวกเขาเงยหน้าขึ้นและมองไปที่ร่างทั้งสองที่ยืนอยู่บนท้องฟ้าที่ความสูงหนึ่งร้อยเมตร
คิ้วของเขาดูน่ากลัว
ในใจฉันเต็มไปด้วยคลื่นมหึมา!
“นี่…”
“นี่แข็งแกร่งจริงเหรอ?”
“ละเว้นแรงโน้มถ่วงของโลก ละเลยกฎของฟิสิกส์ ยืนอยู่ในความว่างเปล่าด้วยเนื้อและเลือด?”
โทโยโทมิคาวะถอนหายใจด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความตกใจ
เป็นเวลานานแล้วที่ Toyotomi Kawakichi ได้เห็นเพียงวิธีการเดินทางจากฟากฟ้าในหนังสือหรือในตำนานโบราณ
เมื่อวิถีแห่งสวรรค์และมนุษย์เช่นนี้ปรากฏขึ้นต่อหน้าพวกเขาจริงๆ พวกเขาเพียงรู้สึกว่าโลกทัศน์ของพวกเขาเกือบจะพังทลายลงแล้ว
ใครบอกว่าไม่มีพระเจ้าในโลก?
เมื่อหวู่เข้าสู่ขีดสุด มันเป็นอมตะ!
แนะแนวเรื่อง
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 1844
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 1846
