A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 1898

ทุกคนประหลาดใจและพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้ทั้งหมด
คุณรู้ไหม Hiroichi Nakai ปกป้อง Abe Zhongnan เป็นเวลาสิบปีและผลักดันให้เขาไปสู่จุดสูงสุด
เมื่อหลายปีก่อน พวกเขาสามารถต้านทานกระสุนและช่วยชีวิต Abe Zhongnan จากฆาตกรมากมาย
ไม่มีใครรู้ว่าวันนี้ Nakai Hiroichi น่ากลัวแค่ไหน
“พี่หงยี่ทำเองได้ หนุ่มน้อย ต่อให้พับวันนี้ ก็ยังภูมิใจ”
Abe Zhongnan ยิ้มอย่างมีชัย ดูเหมือนว่าเขากำลังถือตั๋วที่ชนะ
คนอื่นไม่รู้ แต่อาเบะ จงหนานรู้ นากาอิ ฮิโรอิจิแข็งแกร่งแค่ไหน?
ย้อนกลับไปในตอนนั้น ปรมาจารย์แห่งวังเทพดาบได้เชิญนาคาอิ ฮิโรอิจิให้เข้าไปในวังเทพเจ้าดาบเป็นการส่วนตัว
สุดท้ายก็ยังถูกปฏิเสธ
ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา Hiroichi Nakai ได้หายตัวไปจากศิลปะการต่อสู้ บางทีชื่อเสียงของเขาอาจไม่ดังมากนัก และมีคนไม่กี่คนที่รู้จักเขา แต่ความแข็งแกร่งของเขาอยู่ที่ญี่ปุ่นทั้งหมด และน้อยคนนักที่จะรู้จักเขา

ฆ่าไอ้เลวนั่นมันมากเกินพอแล้วไม่ใช่หรือ?
ภายใต้การร้องขอของอาเบะ จงหนาน นาคาอิ ฮิโรอิจิ ซึ่งนั่งอยู่ในบัญชีทางการทหารอย่างแน่นหนา จู่ๆ ก็ลุกขึ้น
ในความเป็นจริง เนื่องจากแสงสีทองปรากฏขึ้นบนร่างของ Ye Fan ในตอนนี้ สายตาของ Nakai Hiroichi ก็ลดลงไปแล้ว และเขาไม่เคยละสายตาจากไปไหน
ในขณะนี้ ภายใต้ความสนใจของทุกคน เขาเดินลงและนั่งสูงจนกระทั่งเขาอยู่ข้างหน้าเย่ฟานไม่กี่เมตรก่อนที่จะหยุด
ใบหน้าไร้อารมณ์ของเขา ดวงตาที่เย็นชา มองไปยังชายหนุ่มที่อยู่ข้างหน้าเขาแบบนี้
เขาไม่ได้ทำในทันที แต่ด้วยใบหน้าเคร่งขรึม เขาถามชายหนุ่มที่อยู่ข้างหน้าเขาด้วยน้ำเสียงที่ลึกล้ำ: “คุณมาจาก Huaxia หรือไม่?”
“ถ้าไม่?”
เย่ฟานหัวเราะตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่ไม่สุภาพ
“เกรงใจ!”

“เจ้าเด็กเหลือขอ กล้าที่จะหยาบคายกับนายนาไกเหรอ”
“ฉันคิดว่าคุณกำลังมองหาความตาย!” ใครบางคนที่อยู่ใกล้เคียงตะโกนอย่างโกรธจัด
Nakai Hiroichi โบกมือให้คนเหล่านี้หุบปาก
เขายังคงมองไปที่เย่ฟานและถามต่อ: “ดูวิธีการของคุณตอนนี้ คุณต้องอยู่ในโลกแห่งศิลปะการต่อสู้ และแน่นอนว่าคุณไม่ใช่คนที่ไม่รู้จักใช่ไหม”
“ฉันสงสัยว่าคุณสามารถบอกชื่อต้องห้ามได้หรือไม่”
“ศิลปะการต่อสู้ของจีนมีชื่อเสียงในสมัยโบราณและสมัยใหม่ บางทีฉันอาจอยู่ในประเทศไทย และฉันเคยได้ยินชื่อคุณไหม”
นาคาอิ ฮิโรชิถามด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น
ดังที่กล่าวไปแล้วผู้เชี่ยวชาญจะทราบว่ามีหรือไม่
เย่ฟานเพิ่งปิดกั้นกระสุนโดยอาศัยตัวป้องกันร่างกาย

ด้วยวิธีนี้ นาคาอิ ฮิโรอิจิไม่มั่นใจว่าเขาจะทำได้ดีไปกว่าเขา
ดังนั้นในขณะนั้น Nakai Hiroichi ตัดสินว่าชายหนุ่มที่อยู่ข้างหน้าเขาอาจไม่ใช่คนที่ไม่รู้จักในโลกศิลปะการต่อสู้
ด้วยความอยากรู้ นาคาอิจึงถามคำถามเพิ่มอีกสองสามข้อ
อย่างไรก็ตาม คาดว่าฮิโรอิจิ นากาอิไม่เคยคิดฝันว่าคำสองสามคำที่เขาถามมากกว่านี้ที่ช่วยชีวิตเขาได้ในที่สุด
เมื่อเผชิญกับคำถามของนาไค ฮิโรอิจิ เย่ฟานก็ไม่ได้ปิดบังไว้เช่นกัน มุมปากของเขาขดตัวด้วยรอยยิ้มล้อเล่น และเขาตอบอย่างแผ่วเบา: “ชูเทียนฟาน”
น้ำเสียงเบาบางและธรรมดามาก และคำสามคำนั้นธรรมดามากจนเมื่อเขาได้ยินครั้งแรก ฮิโรอิจิ นากาอิไม่ตอบสนองเลย เพียงพยักหน้าและไม่พูดอะไร
อย่างไรก็ตาม ทันทีหลังจากนั้น นาคาอิตระหนักว่ามีบางอย่างผิดปกติ และร่างกายของเขาก็หยุดนิ่งเล็กน้อย
“ตกลง?”
“ไม่ ชื่อนี้~”

“Chu Tianfan…”
“Huaxia…”
“ยังเป็นวัยรุ่นในวัยยี่สิบต้นๆ อยู่เลย…”
“ยาก… เขา… เขาคือ…?!!!”
บูม~
ราวกับสายฟ้าฟาด
ในขณะที่เขาคิดถึงเรื่องนี้ ฮิโรอิจิ นากาอิสั่นสะท้านไปทั้งตัว และร่างกายของเขาก็ตกตะลึงในทันที ดวงตาแก่ของเขาก็เบิกกว้าง

แนะแนวเรื่อง
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 1897
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 1899