เมืองชิงหยาง
ในเวลานี้เป็นเวลาเช้าตรู่
แม้ว่าจะยังไม่ถึงเดือนมิถุนายน แต่เมือง Fenghai ในฐานะเมืองภายในประเทศได้เริ่มต้นฤดูร้อนที่แผดเผาในช่วงต้น
ใช้ประโยชน์จากความเย็นสบายของยามเช้าที่ชาวนาในเมืองนี้ปั่นจักรยานไฟฟ้าไปทำงานกันเป็นจำนวนมาก
แต่ถ้าสังเกตดีๆ จะพบว่าเกือบทุกคนที่ไปดินแดนแห่งนี้ในวันนี้เป็นผู้อาวุโสกว่าห้าสิบคน และมีคนหนุ่มสาวเพียงไม่กี่คนที่มีส่วนร่วมในกิจกรรมการผลิตแบบโบราณนี้
เกษตรกรรุ่นนี้อาจเป็นเกษตรกรรุ่นสุดท้ายในประเทศจีน
หลังจากผ่านไปสองสามทศวรรษ อาจเป็นเรื่องยากที่จะเห็นว่าฉากของเกษตรกรเก่าที่ไถนาอย่างเต็มกำลังจะถูกแทนที่ด้วยเสียงคำรามของเครื่องจักรขนาดใหญ่ต่างๆ
ชาวนา อาชีพเก่าแก่และยิ่งใหญ่นี้ จะเสื่อมถอยลงในที่สุด
“เพื่อความมั่งคั่งและการฟื้นฟูของจีน พวกเขาต้องแบกรับความทุกข์ทรมานไม่รู้จบ”
“ขอให้ยุคนี้อยู่กับพวกเขา~”
ที่ข้างถนน อาจารย์หลายคนที่มาสำรวจในชนบท มองดูชาวนาชราที่หันหน้าเข้าหาแสงแดดยามเช้า และอดไม่ได้ที่จะระบายอารมณ์ออกมาเป็นเวลานาน
และในเวลานี้ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากอาจารย์เหล่านี้ มีบ้านโบราณราวกับสัตว์ป่ายืนอยู่ในสถานที่โบราณแห่งนี้
บ้านเก่านั้นครอบครองพื้นที่ขนาดใหญ่
ในสมัยโบราณ สถานะของการมีลานดังกล่าวเทียบได้กับเจ้าชายอย่างแน่นอน
ในยุคนี้ หายากมากที่จะเห็นบริเวณประตูสูงเช่นนี้ในเมืองที่ห่างไกลเช่นนี้
ใช่ คฤหาสน์เก่าแก่แห่งนี้ไม่ได้อยู่ที่อื่น มันเป็นสถานที่ที่เจ้าชายชราของตระกูล Chu อาศัยอยู่โดยธรรมชาติ
เกือบจะในทันที คฤหาสน์เก่าแก่แห่งนี้ดึงดูดความสนใจของอาจารย์เหล่านี้
“ท่านอาจารย์ ถามเถิด มีใครอาศัยอยู่ในบ้านหลังเก่านี้หรือไม่”
“เป็นการส่วนตัวหรือเปล่า”
ด้วยความสงสัย อาจารย์เหล่านี้ที่มาสำรวจในชนบทก็อดไม่ได้ที่จะถาม
ชายชรามองแล้วพูดว่า: “แน่นอนว่ามันเป็นเรื่องส่วนตัว”
“ไม่ใช่อาคารที่ผิดกฎหมายที่ครอบคลุมพื้นที่ขนาดใหญ่เช่นนี้ใช่หรือไม่? รัฐบาลละเลยมาตลอด?” อาจารย์ถามอีกครั้ง
ชายชรายิ้ม: “ผู้ชาย?”
“นั่นไม่สามารถควบคุมได้”
“บ้านเก่าของตระกูล Chu นี้ลึกลับมาก”
“มันมีอยู่ก่อนการก่อตั้งชาติ”
“ฉันได้ยินจากปู่ของฉันว่าเมื่อหน่วยงานที่เกี่ยวข้องเริ่มแบ่งดินแดนกับทรราชในท้องถิ่นเมื่อหลายสิบปีก่อน พวกเขาคิดที่จะรื้อถอนบ้านหลังเก่าหลังนี้”
“แต่รู้ไหม ผลเป็นไง” ชายชราพูดอย่างลึกลับขณะสูบบุหรี่
“ยังไง?” อาจารย์ที่มาจากเมืองก็สนใจขึ้นมาทันทีและทุกคนก็ก้มหน้าลง
“ด้วยเหตุนี้ ในวันถัดไป ผู้นำที่เกี่ยวข้องทั้งหมดจะถูกลบออก และผู้นำของเมืองเฟิงไห่ก็ถูกย้ายเช่นกัน”
“อะไร?”
คนเหล่านี้ก็ตัวสั่นเมื่อได้ยิน
มีความสยองขวัญในคิ้วของเขา
ทันใดนั้น บ้านโบราณและหนักที่อยู่ตรงหน้าก็กลายเป็นลึกลับมากขึ้น
อย่างไรก็ตาม Ye Fan ไม่ทราบเกี่ยวกับการสนทนาเหล่านี้ภายนอก
ในเวลานี้ เย่ฟานตามหญิงชรามาถึงลานด้านในของบ้านเก่าของตระกูลชูแล้ว
เมื่อตอนที่เขายังเป็นเด็ก เมื่อ Ye Fan พักอยู่ในบ้านเก่าของตระกูล Chu นี้ หญิงชราบอก Ye Fan ว่าลานด้านในนี้ถูกห้ามโดยตระกูล Chu และเขาถูกห้ามไม่ให้เล่นภายใน
อย่างไรก็ตาม ถึงกระนั้น เย่ฟานก็เข้ามาในปีนั้นครั้งเดียว
นั่นคือเวลาที่ Ye Fan มีโอกาสที่จะเปลี่ยนแปลง
เมื่อหญิงชราพาเขามาที่นี่เป็นครั้งที่สอง เย่ฟานรู้สึกไม่สบายใจอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
“คุณย่าด้วย Yinjuan ก็อยู่ในดินแดนบรรพบุรุษของตระกูล Chu ของเราด้วยเหรอ?”
กว่าสิบปีผ่านไป เย่ฟานก็กลับมาที่นี่อีกครั้ง และสภาพแวดล้อมโดยรอบก็ไม่ได้เปลี่ยนแปลงไปมากนัก
เช่นเดียวกับเวลา ที่นี่มันคงที่
ต้นไม้ยังคงเขียวขจี และน้ำพุในลานบ้านยังคงทะลักออกมาอย่างไม่ขาดสาย
ทุกสิ่งที่นี่ได้เห็นความผันผวนของเวลา
แนะแนวเรื่อง
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 1962
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 1964
