“ฮ่าฮ่า~”
“ผู้บัญชาการทหารสูงสุด ปรมาจารย์ Wei Qing เป็นผู้แข็งแกร่งที่มีชื่อเสียงในประเทศไทย”
“ตามรอยแชมป์มวยเอเชียใต้!”
“ร่างกายทั้งหมดและทุกอย่างเป็นทักษะที่แท้จริง ซึ่งเทียบไม่ได้กับหนูรุ่นนิรนามเลย”
“สำหรับหมัดของอาจารย์เว่ยชิง นับประสากระสอบทรายเล็กๆ น้อยๆ แม้ว่าวัวตัวผู้จะอยู่ที่นี่ อาจารย์เว่ยชิงก็สามารถเป่ามันได้!”
Lin Qinghe ยิ้มอย่างไม่ต้องสงสัยหลังจากได้รับคำชมจาก Wu Yang เพียงว่ามีแสงอยู่บนใบหน้าของเขา
เมื่อเขาพูดเช่นนี้ Lin Qinghe ก็เงยหน้าขึ้นมองไปทาง Ye Fan ด้วยดวงตาที่ดูถูก
เขาคิดว่าเขาจะได้เห็นความตกใจและความกลัวของเย่ฟาน
อย่างไรก็ตาม เขารู้สึกผิดหวัง
เขาพบว่าชายหนุ่มที่อยู่เหนือใบหน้าที่บอบบางนั้นเต็มไปด้วยความสงบ ไม่มีสิ่งที่เรียกว่าระลอกคลื่น
ยิ่งกว่านั้น ดูเหมือนเขาจะไม่ได้มองที่นี่ตั้งแต่ต้นจนจบ เพียงแค่นั่งก้มหน้าและชิมชา “แกล้งน้อง!”
“คุณยังเด็ก แสดงว่าคุณแกล้งทำเป็น?”
“อย่างไรก็ตาม มีการผายลม”
“ตำแหน่งหัวหน้าผู้สอนเป็นของพี่เว่ยชิงแล้ว”
Lin Qinghe เยาะเย้ยในหัวใจของเขา ละสายตาจาก Ye Fan อย่างรวดเร็ว และยังคงคุยโม้เกี่ยวกับ Wei Qing
เมื่อฟังเสียงชื่นชมของ Wu Yang และคนอื่นๆ ความเย่อหยิ่งบนหน้าผากของ Wei Qing ก็ชัดเจนมากขึ้นอย่างไม่ต้องสงสัย
เขาหันกลับมามอง Wu Yang และคนอื่น ๆ แต่ยิ้มอย่างภาคภูมิใจ: “วัวคืออะไร?”
“มวยไทยเป็นมวยแรกในร้อยมวย หนึ่งในมวยของฉัน เปิดอนุสาวรีย์แล้วแตกหิน ทำลายทองและหยกก็ไม่มีปัญหา!”
“ไม่ต้องพูดถึงวัวกระทิงเลยเหรอ?”
เสียงทุ้มต่ำดังขึ้นอย่างเงียบงัน
ทันใดนั้น ความโกรธของ Wei Qing ทั่วทั้งห้องก็เต็มไปหมด
Wu Yang และคนอื่น ๆ ปรบมือและปรบมือเมื่อได้ยินเสียง!
“ฮ่าฮ่า~”
“พูดได้ดี!”
“บางคนจาก Wu คิดเสมอว่าวิธีการชกมวยจีนควรเป็นที่เคารพของฉัน”
“แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าหวู่หยางจะเป็นเพียงผิวเผิน”
“ปรากฎว่ามวยไทยเป็นอันดับหนึ่ง”
“ฉันเห็นมันวันนี้ มันสมควรได้รับชื่อจริงๆ!”
“เปิดเหล็กแล้วแตกหิน ทำลายทองและหยก?”
“ฮ่าฮ่า~”
“อาจารย์เว่ยเป็นเทพเจ้าและมนุษย์อย่างแท้จริง!”
“สำหรับไวน์แก้วนี้ ฉัน Wuyang เป็นตัวแทนของเขตทหาร Jiangdong ถึงคุณ.”
“หลังจากวันนี้ อาจารย์เว่ยชิงจะเป็นหัวหน้าผู้สอนของเขตทหาร Jiangdong ของเรา!”
Wu Yang หัวเราะและ Wu Yang ก็มีความสุขโดยธรรมชาติที่สามารถรับผู้มีอำนาจดังกล่าวได้ภายใต้คำสั่งของเขา
ระหว่างเสียงหัวเราะ Wu Yang หยิบแก้วไวน์ขึ้นมาอย่างรวดเร็วและกำลังจะดื่มอวยพร Wei Qing
“หัวหน้าร้อยหมัด?”
“มันก็แค่เรื่องไร้สาระ”
อย่างไรก็ตาม เมื่อ Wu Yang, Lin Qinghe และคนอื่นๆ ยกแก้วขึ้นเพื่อดื่มอวยพร Wei Qing
ทันใดนั้นมีเครื่องดื่มน้อย ๆ แต่ออกมาอย่างเงียบ ๆ
เสียงไม่ดัง แต่ในห้องที่เงียบสงบนี้มันดังมากอย่างไม่ต้องสงสัย
ทันใดนั้น Wu Yang และคนอื่นๆ ก็ประหลาดใจในทันที
ทุกคนในที่นี้หันศีรษะและมองไปยังที่มาของเสียง
ผมเห็นมีชายหนุ่มนั่งเงียบๆ
การแสดงออกของเขาไม่แยแส และไม่มีความปิติหรือความเศร้าบนใบหน้าที่บอบบางของเขา
เขายังคงถือถ้วยชาอยู่ในมือ และมีกลิ่นชาอยู่ข้างหน้าเขา
หลังจากพูดจบ เขาก็ก้มศีรษะลงและจิบถ้วยน้ำชา
ตั้งแต่ต้นจนจบ เขาไม่ได้จ้องมองพวกเขา
“นี่~”
“นี่นี่…”
เมื่อเห็นฉากดังกล่าว หวู่หยางและคนอื่นๆ ก็โกรธจัดในทันทีอย่างไม่ต้องสงสัย ใบหน้าเก่าของพวกเขาบูดบึ้ง น่าเกลียดเหมือนที่พวกเขาเป็น
ไอ้เวรนี่ ไม่มีอะไรมากไปกว่าการโวยวาย สิ่งสำคัญคืออย่าแม้แต่จะมองดูพวกมันด้วยซ้ำ
สิ่งนี้หมายความว่า?
เป็นไปได้ไหมว่าในสายตาของเขา พวกเขาไม่มีคุณสมบัติแม้แต่จะเผชิญหน้ากับมัน?
ความเย่อหยิ่งและความเย่อหยิ่งของ Ye Fan ทำให้ Wu Yang โกรธอย่างไม่ต้องสงสัย!
ปัง~
อย่างไรก็ตาม ก่อนที่หวู่หยางจะพูดได้ หลินชิงเหอที่อยู่ด้านข้างเป็นคนแรกที่ระเบิด
เขาหยิบแก้วไวน์ขึ้นบนโต๊ะแล้วเหวี่ยงลงกับพื้นอย่างแรง
แนะแนวเรื่อง
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 2004
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 2006
