เขาแค่คิดว่าเย่ฟานกลัว
ลองคิดดูด้วยว่าตระกูล Lu เป็นตระกูลสีแดงที่ทรงพลังซึ่งมีรากฐานที่ลึกล้ำ และครอบครัวนั้นเป็นเจ้าหน้าที่จากรุ่นสู่รุ่น ในตอนกลางของประเทศจีนพวกเขามีสิทธิที่จะพูดได้
ครอบครัวแบบนี้ หวู่ เว่ยเทาไม่มีคุณสมบัติแม้แต่จะเยี่ยม
อาศัยพื้นหลังที่แข็งแกร่งนี้ คนนอกที่เผชิญหน้ากับ Lu Mingfeng จะต้องกลัวสามคะแนน
แม้แต่ Xu Lei ซึ่งเป็นเจ้าแห่งเศรษฐีก็ไม่กล้าแตะต้องเขาเลย
ด้วยเหตุนี้เอง Lu Mingfeng จึงไม่แม้แต่จะมองว่า Ye Fan เป็นคนบ้านนอก
ด้วยความภาคภูมิใจในใจ หลู่หมิงเฟิงยังคงส่ายหัวและยิ้มต่อไป
“ฮ่าฮ่า~”
“ดูเหมือนว่านายชูเป็นคนฉลาด”
“รู้ว่าใครกระตุ้นได้และใครไม่กระตุ้น”
“เอาล่ะ คุณมาและรินไวน์ให้ฉันสามแก้ว แล้วคุกเข่าลงกับฉัน” “และสาบานว่าฉันจะไม่เข้าไปในดินแดน Jiangdong ในชีวิตนี้”
“ด้วยวิธีนี้ ข้าสามารถปล่อยเจ้าไป ปล่อยให้เจ้าจากไปอย่างปลอดภัย และไม่ต้องโทษนายน้อยผู้นี้อีกต่อไปในวันนี้”
Lu Mingfeng กล่าวเบา ๆ มอง Ye Fan ด้วยความดูถูกและดูถูก
เมื่อได้ยินเช่นนี้ หลี่เอ๋อและคนอื่นๆ ก็จับมือกันแน่น
ฉันแค่รู้สึกว่าหลู่หมิงเฟิงนี้ช่างหยิ่งผยองและหยิ่งผยอง!
อย่างไรก็ตาม Li Er และคนอื่น ๆ ไม่ได้พูดด้วยใบหน้าเปื้อนเลือด พวกเขามองไปที่ Ye Fan อย่างเงียบ ๆ เพื่อรอการตัดสินใจของเขา
ท้ายที่สุดแล้ว Lu Mingfeng พูดถูก พลังของตระกูล Lu ของพวกเขาไม่ใช่สิ่งที่ใครจะโต้แย้งได้อย่างแน่นอน
หาก Ye Fan เต็มใจที่จะก้มศีรษะ Li Er และคนอื่น ๆ ก็ไม่มีอะไรจะพูด
ไม่เพียงแต่ลี่เอ๋อ แต่ทุกคนในห้องโถงกำลังรอทางเลือกของเย่ฟาน
อย่างไรก็ตาม ใครจะคิดว่าในวินาทีต่อมา เย่ฟานก็ยิ้มออกมา
รอยยิ้มนั้นเฉียบแหลมด้วยการเสียดสีสามจุดเยาะเย้ยสามจุด
“ตกลง?”
“คุณหัวเราะทำไม?”
“เจ้าหนู ความตายกำลังจะมาถึง เจ้ายังมีรอยยิ้ม!”
เมื่อหลู่หมิงเฟิงเห็นสิ่งนี้ เขาก็โกรธทันที
เพราะรอยยิ้มของเย่ฟาน เขาไม่มีความสุขอย่างยิ่ง
“ฉันหัวเราะอะไร”
“ฉันหัวเราะเยาะคุณอย่างกระทันหัน หัวเราะเยาะชีวิตและความตายของคุณ”
“ฉันไม่สนใจแม้แต่ครอบครัว Chu นับประสาครอบครัว Lu เพียงอย่างเดียวของคุณหรือ”
เย่ฟานเย้ยหยัน
ในเสียงหัวเราะของเย่ฟาน อุณหภูมิของทั้งห้องก็ลดลงอย่างรวดเร็วเช่นกัน
“Lu Mingfeng, Lu Mingfeng คุณดูสูงเกินไป คุณพาฉันตัวเล็กเกินไป”
“คุณไม่รู้ด้วยซ้ำว่าการดำรงอยู่เป็นอย่างไรต่อหน้าคุณ!”
“คุณไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคนที่คุณภูมิใจไม่ควรพูดถึงในสายตาของฉัน!”
คำพูดนั้นดังตราตรึงตราบที่ร่วงหล่นลงสู่พื้น
คำพูดของ Senran แผ่ซ่านไปทั่วทุกที่
ทุกคำพูดที่เย่ฟานพูด เขาได้ก้าวไปข้างหน้าในทิศทางของหลู่หมิงเฟิง และพลังในร่างกายของเขาก็ร่ำรวยขึ้นทันที
ในท้ายที่สุด เย่ฟานตะโกนอย่างโกรธจัด และทันใดนั้นก็ระเบิดไปทั่วร่างของเขา
“ให้ฉันคำนับขนมปัง? ให้ฉันคุกเข่าอ้อนวอนขอความเมตตาได้ไหม”
“ร่างของมด คุณสมควรได้รับมันด้วยหรือเปล่า”
“เกรงใจ! บางอย่างที่ไม่รู้ความเป็นหรือความตาย ใครกันที่กล้าพูดจาหยาบคายกับนายน้อยลู่และตาย?” เมื่อได้ยินสิ่งที่เย่ฟานพูด เขาไม่รอให้หลู่หมิงเฟิงตอบสนอง Wei Fu ที่ด้านข้างระเบิดทันทีโดยหันหน้าไปทาง Ye ฝ่าบาทตะโกนอย่างโกรธจัด
“เสียงดัง!”
อย่างไรก็ตาม คำพูดของ Wei Fu ก็ลดลง
วินาทีถัดมา ฉันแค่ฟังเครื่องดื่มเย็นๆ
ปัง~
ทันใดนั้น เย่ฟานก็เตะออกไป!
หือ~
ซี่โครงแตกและเลือดก็ปลิวว่อน
เว่ยฝูซึ่งยังคงสง่างามอยู่ตอนนี้ เป็นเหมือนสุนัขที่ตายไปแล้ว เขาถูก Ye Fan เตะและกระแทกกำแพงสูงข้างหลังเขาด้วยร่างของแมวนับร้อย
หัวของพ่อเปิดออกโดยตรง
เลือดปะปนกับสมอง ยิงไปทุกที่
ศพที่ทรุดโทรมถูผนังและล้มลงอย่างช่วยไม่ได้
ลูกชายของปรมาจารย์ภายใต้การดูแลของ Ye Fan ไม่มีเวลาแม้แต่จะกรีดร้อง และเขาก็ถูกฆ่าตายใน Huangquan!
ตาย!
ความเงียบมรณะ
ผู้ชมเงียบ มีเพียงเสียงต่ำของ Ye Fan เท่านั้นที่สะท้อนทุกที่!
แนะแนวเรื่อง
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 2097
A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 2099
