เมื่อก่อนเป็นคนงี่เง่าคนนี้ที่เอาแต่พูดว่าเขาคือลู่ฮัว แต่ถูกเรโนลต์เตะ
เรโนลต์คิดเสมอว่าคนงี่เง่าคนนี้พยายามแอบอ้าง แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าจะเป็นความจริง
พวกเขาทั้งหมดถูกหลอกโดย Ye Fan
“คุณ… คุณคือลู่ฮัวจริงเหรอ?”
ในที่สุดเรโนลต์ก็ถามยืนยันกับเขา
“ถ้าไม่?”
คำพูดของ Lu Hua เกือบจะคำรามออกมา
ในเวลานี้ ตัวเขาเกือบจะระเบิด
เขาเข้าใจ เขาเข้าใจทุกอย่างแล้ว
ไม่น่าแปลกใจที่เขาถูกแขวนคอและทุบตีโดยคนที่เคยประสบกับความโชคร้ายอย่างอธิบายไม่ถูกมาก่อน
ไม่น่าแปลกใจที่ชื่อเสียงของเขาดังมากในป่าฝนแห่งนี้
ไม่น่าแปลกใจที่เรโนลต์และคนอื่นๆ ไม่เชื่อว่าเขาคือลู่ฮัวมาก่อนและพวกเขาก็เผชิญหน้ากับเขาอย่างรุนแรง
ปรากฎว่าทั้งหมดนี้คือเย่ฟาน และมันคือเย่ฟานไอ้สารเลวคนนี้
เขาเป็นคนที่ใช้ชื่อเสียงของเขาอย่างฉ้อฉลทุกที่
เขากำลังตีกรอบตัวเอง เขากำลังทำลายชื่อเสียงของเขา
“เย่ฟาน ไอ้สารเลว ไอ้สารเลว~”
“ช่างใจร้ายอะไรเช่นนี้!”
“ไอ้สารเลว~”
“ฉันทำอะไรกับนิมา?”
Lv Huafei เกือบจะระเบิดเมื่อเขารู้ความจริง
ในขณะนั้นเขารู้สึกเพียงว่ามีเปลวเพลิงที่หน้าอกของเขาเกือบจะไหม้ และแม้แต่ทักทายบรรพบุรุษรุ่นที่สิบแปดของเย่ฟานในใจของเขา
หากสายตาของเขาสามารถฆ่าใครซักคนได้ ลู่ฮัวคาดว่าเขาจะฆ่าเย่ฟานเป็นพันครั้ง
“เสี่ยวฮวา อย่าหุนหันพลันแล่น~”
“ดูชะตากรรมของคนพวกนั้นสิ”
“ถ้าเจ้าไม่อยากตกที่นี่ ไม่ควรยั่วยวนเขาเลยดีกว่า~”
เมื่อเห็นว่าลู่ฮัวใกล้จะอาละวาดแล้ว ก้องหมิงที่อยู่ข้างๆ ก็รีบดึงเขา กลัวว่าผู้ชายคนนี้จะทำอะไรโง่ๆ และ ยั่วเย้าฟาน
“แต่~ แต่เขา…”
ลู่ฮัวกัดฟันด้วยความโกรธ กำหมัดแน่น
เพราะแรงที่ปลายนิ้วเกือบตกลงไปในเนื้อและเลือด
หัวใจแทบขาดเลือด!
ในวัยนี้ Lu Hua ไม่เคยได้รับการแก้ไข
เขารู้สึกว่าความคับแค้นใจที่เขาได้รับมาตลอดชีวิตของเขายังไม่มากเท่านี้
อย่างไรก็ตาม เมื่อเผชิญกับความแข็งแกร่งอันทรงพลังของ Ye Fan ในที่สุด Lu Hua ก็หยุดนิ่งและไม่พูดอะไร
หลังจากใช้ฝ่ามือทุบประเทศอินเดียที่เข้มแข็ง ดวงตาอันเยือกเย็นของเย่ฟานก็กวาดสายตาไปรอบๆ
คราวนี้เสียงและข้อร้องเรียนจากเมื่อก่อนหายไปหมด
ทุกคน หลังจากที่รู้สึกถึงการจ้องมองที่เย่ฟานมอง พวกเขาก็สั่นสะท้าน และร่างกายของพวกเขาก็ถอยกลับโดยไม่รู้ตัว
ณ จุดนี้ไม่มีใครกล้าข้ามสระสายฟ้าครึ่งก้าว
เส้นสั้นๆ ระหว่างทุกคนกับเย่ฟานในตอนนี้เป็นเหมือนคูน้ำ
ท้ายที่สุดมันโหดร้ายเกินไป!
เด็กชายที่อยู่ข้างหน้าเขาช่างโหดร้ายเกินไป
ก่อนหน้านี้ ทุกคนคิดว่าคำพูดก่อนหน้าของ Ye Fan เป็นเพียงการพูดเพื่อทำให้ตกใจ
เขาทำในสิ่งที่เขาพูดโดยไม่คาดคิด
ตบหน้าชาวอินเดียที่แข็งแกร่งจำนวนหนึ่งจนตายจริงๆ
ความรุนแรงและความยิ่งใหญ่ของ Ye Fan ทำให้ทุกคนตกใจอย่างมากอีกครั้ง
“หนุ่ม.. ท่านอาจารย์ พวกเราจะทำอย่างไร เราต้องการไปที่นั่นหรือไม่” ทุกคนใน Truman ที่กล้าหาญและกล้าหาญอยู่เสมอ ก็ต่อสู้กลับเช่นกัน
“ฉันจะทำอะไรได้อีก”
“ถ้าไม่กลัวตายก็ไป!”
ไมค์ โจนส์สาปแช่งด้วยสีหน้ามืดมน สงสัยว่าเขาเป็นคนงี่เง่าหรือเปล่า
ถามอย่างรู้เท่าทันต้องพูดให้อับอายอีกใช่ไหม?
ด้วยวิธีนี้ หุบเขาที่มีเสียงดังในตอนแรกจึงเงียบอย่างน่าประหลาด
ทุกทีมจากนานาประเทศยืนอยู่หน้าแนวยาว มองเย่ฟานเดินเข้าไปในน้ำตกอย่างตรงไปตรงมา และใส่ผลวิญญาณที่เต็มไปด้วยต้นไม้ไว้ในอ้อมแขนของเขา!
แนะแนวเรื่อง
บทที่ 2549 ไม่มีความน่าเชื่อถือ!
บทที่ 2551 ไม่สามารถตำหนิเรื่องนี้ได้
