A Dish best served cold อาหารจานเย็นที่ดีที่สุด บทที่ 2560

เย่ฟานไม่รู้ว่าเขามาที่ป่าฝนที่ไหน หากเขาเป็นคนธรรมดาและเข้าไปในป่าดงดิบเพียงลำพัง เขาจะมองเห็นแต่ป่าของสัตว์ป่า ความเงียบและความมืดที่ไร้ขอบเขต
ฉันคงกลัวเกินกว่าจะก้าวไปข้างหน้า
และเย่ฟานก็พึ่งพาฐานการเพาะปลูกของเขาเอง และไม่มีความกลัวในหัวใจของเขามากนัก
อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาเข้าใกล้สถานที่ที่พลังวิญญาณมาบรรจบกันในวันนั้น ความเอ็นดูของเย่ฟานเริ่มตึงเครียดมากขึ้น และเขาก็เดินอย่างระมัดระวังมากขึ้น
ท้ายที่สุด เขาไม่รู้ว่าทำไม เย่ฟานรู้สึกเสมอว่ามีบางอย่างแปลกไประหว่างทาง
นอกจากนี้ ล่องหน ยังมีความรู้สึกของวิกฤตที่ห้อมล้อมเย่ฟานอยู่เสมอ
อย่างไรก็ตาม ความอยากรู้อยากเห็นและความปรารถนาในอำนาจยังคงผลักดันให้เย่ฟานทำต่อไปให้ลึกขึ้น
เย่ฟานรู้สึกว่าต้องมีความลับที่ซ่อนอยู่ลึกเข้าไปในป่าฝน
เป็นไปได้มากว่ามันเป็นสมบัติล้ำค่ากว่า Yuan Ling Guo
หากเป็นกรณีนี้ เย่ฟานจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อให้ได้มันมา!

ท้ายที่สุดความตั้งใจดั้งเดิมของ Ye Fan ที่จะมาที่นี่คือการหาสมบัติที่จะเป็นประโยชน์ต่อการฝึกฝนของเขา
Yuan Lingguo อาจมีค่า แต่สำหรับผู้แข็งแกร่งภายใต้เจ้านาย
สำหรับเย่ฟาน ผลไม้ชนิดนี้ไม่ได้มีประโยชน์อะไรมากนัก
ดังนั้น ในสายตาของคนอื่นๆ การเดินทางในป่าฝนของ Ye Fan อาจเต็มไปด้วยการเก็บเกี่ยว แต่สำหรับ Ye Fan เอง มันเกือบจะเหมือนกับการกลับมามือเปล่า
นั่นเป็นเหตุผลที่ Ye Fan ยังคงผจญภัยลึกลงไปและสำรวจสถานที่ที่พลังวิญญาณมาบรรจบกันแม้จะได้รับผลวิญญาณดึกดำบรรพ์จำนวนมาก
ในที่สุด หลังจากผ่านไปนาน ป่าทึบก็ดูเหมือนจะสิ้นสุดลง
จู่ๆ สายตาก็เปิดออก!
บนใบหน้ามีลมที่พัดมาที่ผู้คนทำให้สดชื่นมากขึ้น
“นี่คือ?”

เย่ฟานยกเท้าขึ้น และหลังจากก้าวออกจากป่าฝน เขาเห็นทะเลสาบขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นต่อหน้าเขา
ทะเลสาบเป็นสีฟ้าครามราวกับไพลินขนาดใหญ่ที่ฝังอยู่ในทวีปโบราณแห่งนี้
ทะเลสาบมีความใส ท้องฟ้าสีฟ้าและเมฆสีขาวยังมองเห็นได้จางๆ
ดูเหมือนดินแดนแห่งท้องฟ้า
ยิ่งกว่านั้น ด้วยสายตาของเย่ฟาน เขาไม่สามารถมองเห็นจุดสิ้นสุดของทะเลสาบได้เพียงแค่ชำเลืองมอง
เป็นไปได้ไหมที่ทะเลสาบตรงหน้าคุณใหญ่โตขนาดนี้?
ถ้าไม่ใช่เพราะน้ำในทะเลสาบ เย่ฟานคงคิดว่ามันเป็นมหาสมุทร
อย่างไรก็ตาม มีเกาะเล็กๆ ในทะเลสาบแห่งนี้
พลังทางจิตวิญญาณอันอุดมสมบูรณ์ของสวรรค์และโลกดูเหมือนจะถูกส่งมาจากเกาะนั้น

ในขณะนี้ เย่ฟานมองไปรอบๆ ตัวเขาและยิ้มออกมาทันที
“ล้อมรอบด้วยทะเลสาบ ไม่มีเรืออยู่ในสายตา”
“ทะเลสาบแห่งนี้ได้กลายเป็นกำแพงกั้นธรรมชาติของเกาะโดดเดี่ยวแห่งนี้!”
“เป็นปรมาจารย์ที่มา และก่อนที่ทะเลสาบขนาดใหญ่นี้ ฉันเดาว่าฉันทำได้แค่มองดูทะเลสาบแล้วถอนหายใจ”
“น่าเสียดายที่ทะเลสาบแห่งนี้สามารถหยุดปรมาจารย์ได้ แต่มันไม่สามารถหยุดฉันได้ ฉู่เทียนฟาน”
“วันนี้ฉันต้องลงจอดบนเกาะเพื่อหาคำตอบ”
“ดูความลับที่ซ่อนอยู่ในเกาะที่ห่างไกลนี้?”
ก่อนถึงทะเลสาบ เย่ฟานยืนด้วยมือของเขายิ้มอย่างภาคภูมิใจ
จากนั้น ใต้แม่น้ำ Tianhe ฉันเห็น Ye Fan ยกขึ้นและก้าวลงสู่ทะเลสาบด้วยขั้นตอนเดียว

ทะเลสาบเป็นระลอกคลื่นทำให้เกิดระลอกคลื่น
ด้วยวิธีนี้ เย่ฟานเป็นเหมือนมังกรที่เดินอยู่บนน้ำ
เขารีบเดินไปที่เกาะห่างไกลและขยับเข้าไปใกล้มากขึ้น
ความเร็วนั้นเร็วมากจนเขาเกิดข้างหลังเขา ดึงเครื่องหมายสีขาวยาวออกมา
เหมือนงูยาวกระดิกหาง มังกรมีอยู่ทุกหนทุกแห่ง
หากเป็นกรณีนี้ ไมค์ โจนส์และคนอื่นๆ คงจะตกใจมาก
เพราะยืนบนฟ้าเดินบนน้ำ
หากคุณสามารถทำเช่นนี้ได้ คุณเป็นเจ้านาย และคุณไม่สามารถทำได้ทั้งหมด
กล่าวอีกนัยหนึ่ง เด็กชายที่อยู่ข้างหน้าเขาคือ… ชื่อปรมาจารย์! ! !

แนะแนวเรื่อง
บทที่ 2559 ข้าควรทำอย่างไรต่อไป
บทที่ 2561 จระเข้ในทะเลสาบ