“แต่เรากำลังเผชิญกับสิ่งนี้… เย่ฟานผู้นี้ จะต้องตาย”
“ใช่…มิฉะนั้น ออกไปกันเถอะ อย่า… อย่าไปประเทศจีน”
“ค้นหาป่าเก่าแก่ที่อยู่ลึกในภูเขา ซ่อนมันโดยไม่เปิดเผยตัว รออีกสองสามปี ลมจะพัดมา แล้ว… ก็กลับมาอีกครั้ง”
ในหูของฉัน มีเสียงตื่นตระหนกจากพวกอินเดียนแดงที่เข้มแข็ง
บางทีอาจเป็นเพราะกลัวเกินไป คำพูดของคนๆ นี้จึงสั่นเทา
ท้ายที่สุด พวกเขาได้เห็นความแข็งแกร่งและความดุดันของเย่ฟาน
ก่อนหน้านี้เมื่อปล้น Yuan Ling Guo เย่ฟานตบพี่น้องของพวกเขาจนตาย
ต่อมาบนเกาะที่ห่างไกลออกไปนั้น เย่ฟานไม่กลัวที่จะเผชิญหน้ากับกษัตริย์ Yintian และแม้แต่ที่จุดสูงสุด เขาก็พ่ายแพ้ต่อพวกเขาอย่างแยกไม่ออก
อาจกล่าวได้ว่าพวกเขากลัวที่จะถูกครอบงำโดย Ye Fan อย่างสมบูรณ์
เดิมทีพวกเขาคิดว่าเย่ฟานจะไม่สามารถอยู่รอดจากอาการบาดเจ็บร้ายแรงเช่นนี้ได้
นั่นเป็นเหตุผลที่ Lei Luo และคนอื่นๆ สามารถดื่มที่นี่ได้อย่างปลอดภัย แต่ตอนนี้ เย่ฟานยังไม่ตาย และฝันร้ายของพวกเขากำลังกลับมาอย่างไม่ต้องสงสัย Lei Luo และคนอื่นๆ พวกเขาจะไม่ตื่นตระหนกได้อย่างไร พวกเขาไม่กลัวได้อย่างไร “ใจเย็นๆ ใจเย็นๆ ก่อนสิ” “อย่าเพิ่งตกใจ ท้องฟ้ายังไม่ตกหรือ” Lei Luo เป็นคนที่มีประสบการณ์ลมและฝนแม้ว่ารูปลักษณ์ของ Ye Fan จะทำให้เขาประหลาดใจ แต่ในไม่ช้า Lei Luo ก็สงบลงและเริ่มคิดเกี่ยวกับมาตรการรับมือ “ใช่.” “ฉันมีวิธี”
หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง เล่ยลั่วก็คิดหาวิธีรับมืออย่างรวดเร็ว
“พี่ครับ ผมจะทำอะไรได้” คนข้างๆ ถามด้วยความเป็นห่วง “ฉันจะทำอะไรได้อีก? อะไร? “พี่ชาย คุณบ้าหรือเปล่า” “เย่ฟานมีพลังของปรมาจารย์ที่มีตำแหน่ง!” “แม้ว่าตอนนี้เขาจะได้รับบาดเจ็บ แต่ปรมาจารย์ที่มีตำแหน่งต่อสู้จนตาย มันไม่ใช่สิ่งที่เราจะทนได้” เมื่อได้ยินคำพูดของเล่ยหลัว เพื่อนข้างกายก็หน้าซีดด้วยความตกใจ และตัวสั่นไปทั้งตัว ฉันแค่รู้สึกว่าความคิดของ Lei Luo เป็นเพียงความตาย “ฟังฉันนะ.” “ฉันรู้ว่ามีพวกเราเพียงไม่กี่คน ฉันเกรงว่ามันจะเป็นเรื่องยากที่จะส่งเย่ฟานนี้ออกไป” “แต่อย่าลืมว่า มีผู้คนที่มีอำนาจเกือบร้อยคนจากหลากหลายประเทศที่นี่?”
“แล้วถ้าพวกเราหลายคนรวมพลังกันล่ะ”
Leiluo กล่าวอย่างเย็นชา และระหว่างคำพูด สัมผัสของความเศร้าโศกและไหวพริบก็โผล่ออกมาจากมุมปากของเขา
คำพูดของ Lei Luo ทำให้เพื่อนอีกสองคนของเขาสดใสขึ้น
“เป็นไปได้!”
“มันเป็นแค่พี่ชาย เราเกลียด Yanxia แต่ศิลปะการต่อสู้ของประเทศอื่นไม่มีความเกลียดชัง”
“เราจะย้ายพวกเขาและช่วยเราด้วยกันได้อย่างไร” แต่ไม่นาน คำถามใหม่ก็เกิดขึ้นต่อหน้าพวกเขา
แต่เรย์โลหัวเราะเบาๆ
“ไม่ต้องห่วง ฉันมีวิธีของฉัน”
“อีกสักพักคุณก็แค่ร่วมมือกับฉัน”
หลังจากพูดแล้ว Lei Luo ก็ลุกขึ้นทันที และเสียงดังของเขาดังขึ้นในโรงเตี๊ยมชั่วคราวนี้ “ทุกคน ทุกคนเป็นผู้นำ มาที่นี่เพื่อคว้าสมบัติ”
“ทุกคนต่อสู้เพื่อผลประโยชน์ของชาติและศิลปะการต่อสู้ของตนเอง”
“ตอนนี้ทุกคนกลับมามือเปล่า ฉันต้องกลับไป มันไม่ง่ายเลยที่จะรับมือกันใช่ไหม”
“ตอนนี้ โอกาสครั้งหนึ่งในชีวิตมาถึงแล้ว ฉันสงสัยว่าคุณกล้าที่จะจับมันหรือไม่”
Leiluo เผชิญหน้ากับฝูงชนและพูดด้วยเสียงที่ลึกล้ำ ในคำพูดมีกำลังใจและความปั่นป่วน
“ตกลง?”
“Lei Luo คุณต้องการโจมตี Ye… Ye Fan หรือไม่”
ทุกคนต่างตกตะลึงเมื่อได้ยินคำพูดนั้น แต่มีเพียงไม่กี่คนที่ดูเหมือนจะคาดเดาอะไรบางอย่างและถามออกมาดังๆ
Lei Luo พยักหน้า: “ถูกต้อง!”
แนะแนวเรื่อง
บทที่ 2711 มันเป็นเพียงลมกระโชกไม่ใช่หรือ?
บทที่ 2713 ก้าวเข้าสู่ปรมาจารย์ที่มีชื่อ
