“ฉันสบายดี ขอบคุณ คุณลู”
แต่ชิวมูเฉิงหลีกเลี่ยงอย่างชาญฉลาด และในขณะเดียวกันก็ขอบคุณเธออย่างสุภาพ
“นาย. ชิว เกิดอะไรขึ้น มีอุบัติเหตุทางรถยนต์หรือเปล่า?”
“คุณสบายดีไหม?”
ในเวลานี้ Li Er ผู้ซึ่งติดตาม Qiu Mucheng มาสาย
หลังจากที่เห็นรถของ Qiu Mucheng ชนและเสียรูป ทุกคนดูกังวลอย่างมาก และรีบแสดงความเสียใจ
บอดี้การ์ดสองสามคนมาที่นี่ด้วยกัน
ชิว มู่เฉิง ไม่ชอบนั่งรถคันเดียวกันกับคนอื่น โดยเฉพาะเพศตรงข้าม ดังนั้นผู้คุ้มกันจึงขับรถไปข้างหลังเขาอย่างเงียบๆ
หลังจากพบว่าชิวมูเฉิงประสบอุบัติเหตุ พวกเขาต้องใช้เวลาพอสมควรกว่าจะตามทัน
“ฉันสบายดี.”
“ฉันเพิ่งเจอพวกอันธพาลสองสามคนที่ต้องการลักพาตัวฉัน” ชิวมู่เฉิงกล่าวสั้นๆ เมื่อหลี่เอ๋อยี่ได้ยินก็โกรธจัด “อะไร?” “มีคนต้องการลักพาตัวคุณ?” “ใครกันที่กล้าเริ่มต้นกับผู้หญิงของนายชูในหยุนโจว?” “ท่านประธานชิว ไม่ต้องห่วง ปล่อยให้เป็นหน้าที่ข้า” “ฉัน ลี่เอ๋อ ขุดพื้นสามฟุต และสั่งให้คนบ้าพวกนั้นพาคุณกลับมา!” หลี่เอ๋อพูดอย่างโกรธเคือง เมื่อเธอโทรไป เธอเริ่มจัดให้มีคนมาสอบสวนเรื่องนี้ “ลืมมันไปเถอะ ก็แค่เด็กเล็กๆ ไม่กี่คน” “ฉันเดาว่าฉันเห็นความงามของ Miss Qiu ดังนั้นฉันจึงตื่นเต้นมาก” “ฉันได้รับบทเรียนแล้ว ฉันคิดว่าไม่จำเป็นต้องวุ่นวาย” “คนตำแหน่งสูงยังต้องใจใหญ่”
Lu Hua ขัดจังหวะในเวลานี้และแนะนำให้ Li Er ไม่ดำเนินการสอบสวนเพิ่มเติม
“ไม่!”
“สิ่งนี้นับได้อย่างไร”
“ในสถานที่ของฉัน Li Er ยังมีคนที่กล้าทำสิ่งนี้”
“ฉันจะไร้ความปราณีได้อย่างไร ถ้าไม่มองมาที่ฉัน หลี่เอ๋อ?” หลี่เอ๋อไม่หยุด
เมื่อหลู่ฮัวเห็นสิ่งนี้ เขาไม่ได้พูดอะไร
หลังจากนั้น Li Er ได้จัดให้มีคนจัดการกับอุบัติเหตุที่นี่ แต่ชิวมูเฉิงยังคงไปที่บริษัทต่อไป
ในอุบัติเหตุเมื่อครู่นี้ เธอไม่ได้มีปัญหาร้ายแรง แต่รู้สึกกลัว อย่างไรก็ตาม เมื่อชิวมูเฉิงกำลังจะจากไป ลู่ฮัวก็เดินขึ้นและถามด้วยรอยยิ้มว่า “นาง ชิว ฉันช่วยคุณแล้ว คุณไม่คิดจะชวนฉันไปกินข้าวเย็นเหรอ?”
“นี่~” ชิวมู่เฉิงพูดอย่างเขินอาย ลู ยังมีบางอย่างเกิดขึ้นที่บริษัทของฉัน ฉันเกรงว่าฉันจะต้องรอสองสามวันสำหรับอาหาร”
“จริงๆ? ไม่เป็นไร. ฉันรอได้. เมื่อนางสาวชิวว่างฉันจะเชิญ มันเกิดขึ้นเองที่ฉันมีบางอย่างที่ฉันต้องการจะคุยกับคุณชิวคนเดียว” Lv Huaqian
เธอยิ้มเบา ๆ คำพูดและท่าทางของเธอดูเหมือนจะสงบมาก และเธอเกือบจะเหมือนคนสองคนเมื่อเธออยู่กับ Ye Fan
“นาย. ลูเป็นคนสุภาพเกินไป คุณช่วยฉันตอนนี้ มื้อนี้เป็นของว่าง และฉันถือว่ามันเป็นของกินของฉัน แต่ช่วงนี้ไม่มีเวลาจริงๆ”
หลังจากทักทายไม่กี่คำ ชิวมูเฉิงก็จากไป
หลังจากมาถึงบริษัท Qiu Mucheng ยังคงเหมือนเดิมโดยไม่แสดงความผิดปกติใดๆ
กลุ่มมู่ฟานทั้งหมดและแม้แต่เจียงตงทั้งหมดก็สงบสุข
วันหนึ่งผ่านไปอย่างรวดเร็ว
Qiu Mucheng ก็พร้อมที่จะกลับไปที่วิลล่าเมื่อพระอาทิตย์ตกดิน ในระหว่างวันเธอคิดมาก ตัดสินใจทานอาหารมื้อนี้กับลู่ฮัว สำหรับรายละเอียดบางอย่างเกี่ยวกับกิจการของ Ye Fan เธอต้องถาม Lu Hua อย่างไรก็ตาม Ling Qiu Mucheng ไม่คาดคิดว่าทันทีที่เธอลงจากบันได เธอเห็น Lu Hua รออยู่ที่ประตูบริษัท “คุณชิว คุณพอจะมีเวลาไหม” “คุณชื่นชมใบหน้าของคุณและทานอาหารเย็นด้วยกันได้ไหม” ข้างหน้า Lu Hua มองไปที่ทิศทางของ Qiu Mucheng และพูดด้วยรอยยิ้ม
แนะแนวเรื่อง
บทที่ 2757 อย่าโทษดาบของเราที่ไม่มีสายตา
บทที่ 2759 หยุดอยู่กับที่เป็นเวลานาน
