ด้วยอารมณ์ของ Ye Fan ชีวิตของเขาในกลุ่ม Mufan จะยากสำหรับเขาในอนาคต
“ออกไปจากที่นี่!”
“อย่ายืนขวางทางลูกพี่ลูกน้องของฉัน~”
Ye Jian เตะ Yang Xiao ออกไปข้าง ๆ แล้วกลับมาหา Ye Fan ด้วยความเคารพเพื่อนำ Ye Fan อย่างตรงไปตรงมา
“ดู… ลูกพี่ลูกน้อง?”
“คุณ… คุณ… คุณจริงๆ…”
เมื่อได้ยินสิ่งที่ Ye Jian พูด Yang Xiao ก็ตกตะลึงอย่างสมบูรณ์
เขาหันกลับมาอย่างกะทันหันและมองไปที่ชายหนุ่มร่างผอมที่อยู่ข้างหน้าราวกับผี ด้วยความประหลาดใจและความสยองขวัญ ค่อยๆ ขยายเข้าไปในรูม่านตาของเขา
ในเวลานี้ ดวงตาของ Ye Fan ตกลงมาอย่างไม่ต้องสงสัย เขามองไปที่หยางเสี่ยวและยิ้มเยาะ: “ฉันบอกว่าฉันเป็นหัวหน้ากลุ่มมู่ฟาน เมื่อก่อนคุณไม่เชื่อ เดี๋ยวนี้เชื่อได้เหรอ”
เสียงหัวเราะเบา ๆ ของ Ye Fan ตกลงไปในหูของ Yang Xiao แต่มันก็ระเบิดอย่างเงียบ ๆ ราวกับฟ้าร้อง
วินาทีถัดมา ร่างกายของหยางเสี่ยวสั่น และคนทั้งร่างก็กระจายออกไปบนพื้นทันที ใบหน้าของเขาเหมือนขี้เถ้า
แต่เย่ฟานและคนอื่นๆ ได้ออกไปแล้ว
————
————
ไม่นานภายใต้การนำของ Ye Jian เย่ฟานก็มาถึงสำนักงานของประธานแล้วซึ่งแม่ของเขาทำงานอยู่
อย่างไรก็ตาม ไม่มีใครอยู่ในห้องในเวลานี้ “ลูกพี่ลูกน้อง เดี๋ยวก่อน ฉันจะไปหาพ่อกับพวกนั้น แล้วบอกว่าคุณกลับมาแล้ว” Ye Jian นำ Ye Fan มาดื่มชาร้อนแล้วยิ้ม “ใช่.” เย่ฟานพยักหน้า “ไปและกลับมาโดยเร็ว” “ยังไงก็ตาม Shen Yuxiang อยู่ที่ไหน? เรียกเขามา”
เมื่อ Ye Fan ออกจาก Fenghai นอกเหนือจากการให้แม่ของเขาจัดการบริษัทที่นี่ เขายังวางปิ่นปักผม Shen Yuxiang ไว้ในตำแหน่งที่สูงในบริษัท
ตอนนี้เมื่อเขากลับมา เย่ฟานก็จะได้พบกับเพื่อนที่รู้จักกันมานานโดยธรรมชาติ
“อันนี้…”
อย่างไรก็ตาม ใบหน้าของ Ye Jian เปลี่ยนไปเล็กน้อยเมื่อได้ยินชื่อ Shen Yuxiang “อะไร? เขาไม่อยู่ที่นั่นเหรอ?” เย่ฟานขมวดคิ้ว “ลูกพี่ลูกน้อง น่าเสียดายจริงๆ Shen Yuxiang ลาพักงาน ดูเหมือนเขาจะป่วยและไปหาหมอที่อื่น ไม่รู้จะกลับเมื่อไหร่” เย่เจียนกระซิบ “จริงเหรอ ยังมีเรื่องนี้อยู่เหรอ” เย่ฟานกังวลเล็กน้อย “ก็พี่ฟาน ไปก่อนนะ เดี๋ยวผมโทรหาพ่อก่อน” หลังจากพูดจบ Ye Jian ก็รีบออกไป
สำหรับ Ye Fan เขานั่งอยู่ในห้องรอด้วยความอุ่นใจ
อย่างไรก็ตาม ครึ่งชั่วโมงผ่านไป เย่ฟานไม่รอให้ร่างหนึ่งปรากฏขึ้น
เบื่อในเย่ฟาน เขาก็ออกจากห้องไปพร้อมจะไปรอบๆ บริษัทแบบสบายๆ เขาต้องการเห็นการเปลี่ยนแปลงของสาขา Maple Sea ของ Mufan ในปีที่ผ่านมา
อย่างไรก็ตาม เมื่อเดินผ่านทางเดิน เย่ฟานถูกพนักงานทำความสะอาดที่ทำความสะอาดห้องน้ำเหยียบโดยไม่ได้ตั้งใจ “ขอโทษค่ะ ขอโทษ ฉันไม่เห็นจริงๆ ฉันจะเช็ดให้นะ~” ชายคนนั้นสวมชุดทำงานที่เสื่อมสภาพและมีกลิ่นฉุนของยาฆ่าเชื้อบนร่างกายของเขา เขาอ้วนเล็กน้อยและถือไม้ถูพื้นอยู่ในมือ เขาตระหนักว่าเขาได้สัมผัสใครบางคน
ต่อมา เขาก้มศีรษะลงและขอโทษซ้ำแล้วซ้ำเล่า แม้กระทั่งก้มลงไปขัดรองเท้าของเย่ฟาน
อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาได้ยินเสียงของบุคคลนี้ เย่ฟานรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย
“คุณอ้วนหรือเปล่า” เย่ฟานถามอย่างไม่แน่นอน เห็นได้ชัดว่าไม่แน่ใจเล็กน้อย
เมื่อได้ยินสิ่งที่เย่ฟานพูด ร่างกายก็สั่นสะท้าน และทุกคนก็ตกตะลึงในทันที ราวกับว่าถูกฟ้าผ่า
หลังจากนั้น เขาก็เงยหน้าขึ้นทันที และเขาเห็นใบหน้าที่คุ้นเคยแต่ไม่คุ้นเคยของเย่ฟาน
แนะแนวเรื่อง
บทที่ 2835 หน้าซีดขนาดนั้นเชียว?
บทที่ 2837 ฉันกลับมาแล้ว
