“นาย. ชู?”
เมื่อเห็นว่าไม่มีใครตอบสนองเป็นเวลานาน Lin Nanhai จึงถามอย่างไม่แน่นอน
อย่างไรก็ตาม มันก็ยังคงเป็นอย่างนั้น
จาง เฉิงหู ที่อยู่ข้างๆ เขาทนไม่ไหวแล้ว ดังนั้นเขาจึงช่วยเกลี้ยกล่อมเขา: “นาย. Chu, Lin Shi รู้ว่าคุณอยู่ใน Yinan แต่เขามาโอนและเชิญคุณไปงานเลี้ยง
“เพื่อความจริงใจของ Lin Shi ทำไมคุณไม่ออกไปคืนนี้และปล่อยให้ Lin Shi และฉันเติมเต็มมิตรภาพของเจ้าของบ้าน”
Zhang Chenghu ยิ้มแล้วมองไปที่ Li Er หวังว่า Erye จะเกลี้ยกล่อมเขาได้อย่างรวดเร็ว
ในที่สุดกระจกรถก็ค่อยๆตกลงมา
โปรไฟล์ที่หล่อเหลาของชายหนุ่มถูกเปิดเผย
แม้ว่า Lin Nanhai รู้จาก Zhang Chenghu ว่า Ye Fan ยังเด็กและมีชื่อเสียง เมื่อเขาเห็น Ye Fan ตัวเอง เขาก็ยังคงสั่นคลอนอย่างมากจากวัยเยาว์ของ Ye Fan
“ตอนนี้เราควรจะไปได้หรือยัง”
เมื่อหลิน หนานไห่ หลงทางเล็กน้อย เสียงของเย่ฟานก็ค่อยๆ ดังขึ้น
เมื่อจางเฉิงหูได้ยินคำพูดเหล่านั้น พวกเขาก็ตกตะลึง พยักหน้าทันทีและตอบ: “ฮ่าฮ่า~” “แน่นอน แน่นอน” “Lin Shi กับฉันมาที่นี่ด้วยตนเอง และพวกเขามาเพื่อปล่อยคุณ Chu ไป” Lin Nanhai ก็พยักหน้าและกล่าวว่า “ใช่ มันเป็นความเข้าใจผิดในตอนนี้ ฉันจะจัดการกับผู้ที่รุกรานนาย Chu ด้วยตัวเอง”
ขณะพูด Lin Nanhai หันศีรษะของเขาทันทีและจ้องไปที่ตำรวจจราจรตัวน้อยสองคนที่ซ่อนตัวอยู่ด้านหลัง: “คุณสองคน คุณกำลังประสบภัยพิบัติร้ายแรง และคุณยังมีหน้าให้จับตามองอยู่หรือ?
“รีบไปขอโทษคุณชู”
Lin Nanhai กรีดร้อง ทำให้พนักงานสองคนตัวสั่น
อย่างไรก็ตาม ตำรวจจราจรชื่อเสี่ยวเหลียงกระซิบด้วยความกลัว: “ฉัน…เรายังดำเนินการตามคำสั่ง ยกเว้นยานพาหนะทางทหาร ห้ามไม่ให้ยานพาหนะที่ไม่ได้ใช้งานผ่าน
…”
“ไร้สาระ!” หลิน หนานไห่จิบอีกครั้ง “คุณชาย ฉู่กลับบ้านไปเยี่ยมญาติ นี่ถือได้ว่าเป็นพาหนะเบ็ดเตล็ดเหรอ?”
“ให้ตายาวจากนี้ไป รถทุกคันที่คุณชูขี่จะถูกปล่อยไปทุกที่ที่พวกเขาไป” “คุณได้ยินฉันไหม?”
เสียงของ Lin Nanhai นั้นดังมาก ดูเหมือนว่า Ye Fan จะตั้งใจฟัง พูดสั้น ๆ ก็คือเขาทำหน้าหนักใจ
เมื่อต้องเผชิญกับคำตำหนิของ Lin Nanhai พนักงานตัวน้อยเหล่านี้ล้วนแต่รับฟัง
แต่เย่ฟานคุ้นเคยกับการเห็นท่าทางและการเยินยอเหล่านี้ และไม่มีคลื่นในหัวใจของเขา
แค่โบกมือให้ Li Er เท่านั้นที่สามารถไปได้
“นาย. ชู ไม่ได้อยู่เพื่อทานอาหารจริงๆเหรอ?”
“ท้ายที่สุดแล้ว ผู้คนล้วนเป็นเจ้าเมือง”
“แล้วมันไม่สุภาพไปหน่อยเหรอ?” Li Er เกลี้ยกล่อมด้วยเสียงต่ำ
ฉันมักจะรู้สึกว่าเย่ฟานจากไปแบบนี้และไม่ได้ทักทายเลย
เย่ฟานหัวเราะเบา ๆ “มันเป็นธุรกิจของเขาที่จะทำให้พอใจหรือไม่ มันเป็นเรื่องของฉันที่จะกินหรือไม่ ไม่มีอะไรที่ไม่สุภาพ”
“ไปก็ได้ ไม่ต้องเสียเวลา”
เมื่อได้ยินคำพูดของ Ye Fan ดวงตาของ Li Er ก็กระตุกอย่างรุนแรง
ฉันคิดว่าเป็นคุณชู ดังนั้นเขาจึงกล้าที่จะปกป้องใบหน้าของนายเมือง
ด้วยวิธีนี้ เย่ฟานและทั้งสองจึงขับรถออกไปท่ามกลางเสียงคำรามเครื่องยนต์ต่ำ
จางเฉิงหูและหลินหนานไห่สองคนที่อยู่ข้างหลังพวกเขาเป็นเช่นนั้น ใบหน้าของพวกเขาเปลี่ยนเป็นสีน้ำเงินและสีม่วง
“ห๊ะ อะไรนะ!”
“ฉันให้หน้าเขาเหรอ”
“ฉันไม่รู้จะสรรเสริญยังไง!”
ในท้ายที่สุด หลิน หนานไห่ไม่สามารถระงับความโกรธในหัวใจของเขาได้ และสาปแช่งอย่างรุนแรง
เห็นได้ชัดว่าการที่ Ye Fan เพิกเฉยทำให้ Lin Nanhai โกรธมาก
ผ่านไปหลายปี ทำไมเขาถึงถูกดูหมิ่นขนาดนี้?
มันคือทั้งหมดที่เกี่ยวกับการเชิญไปงานเลี้ยง แต่อีกฝ่ายไม่แม้แต่จะทักทายเขา
สิ่งนี้หมายความว่า?
เห็นได้ชัดว่าไม่ได้ทำให้เขาอยู่ในสายตาของ Lin Nanhai!
“อะไรของนายชู”
“การพูดจาไพเราะเป็นความเคารพต่อ Jiangdong ผู้ร่วมปกครองแห่งอำนาจและอำนาจ ถ้ามันน่าเกลียดก็เป็นคนพาล!”
“อย่าให้กูจับดีกว่า!”
“มิฉะนั้น คุณจะถูกจำคุกทุกนาที”
หลิน หนานไห่โกรธมาก ดวงตาของเขาเกือบจะระเบิดออกมา
แนะแนวเรื่อง
บทที่ 3074 หลี่เอ๋อพูดอย่างเย็นชา
บทที่ 3076 อุณหภูมิก็จะสูงขึ้นเรื่อยๆ
