นิยาย จอมบงการเทพยุทธ์ บทที่ 124 องค์ชายเผ่าพันธุ์อีกาทองคํามาถึง
เฉินม่มีแผนอยู่ในใจแล้ว แต่เขายังต้องเข้าไปดูภายในดินแดนลับนี้ก่อนถึงค่อยตัดสินใจ
อย่างไรก็ตาม เมื่อฉันมู่เดินทางไปยังสถานที่ซึ่งหุบเขาต้นหม่อนศักดิ์สิทธิ์ปรากฏขึ้นและสํารวจดินแดนลับหุบเขาต้นหม่อนศักดิ์สิทธิ์ ภายในเมืองหลวงแห่งราชวงศ์หยางก็ได้มีกระแสพลังอสูรทะยานขึ้นสู่ฟากฟ้า ซึ่งดึงดูดความสนใจของเขาเป็นอย่างยิ่ง
ทิศทางที่กระแสพลังอสูรพุ่งขึ้นนั้นอยู่ในทิศทางของวังของเมืองหลวงแห่งราชวงศ์หยาง
กระแสพลังอสูรทะยานสู่ฟากฟ้า สันสะเทือนไปทุกทิศ
พร้อมด้วยเสียงร้องอันคลุมเครือที่ดังไปทั่ว เจาะทะลุผ่านหมู่เมฆและภูเขา ซึ่งทําให้ผู้คนตื่นเต้น
ชั่วขณะหนึ่ง ในเมืองหลวงแห่งราชวงศ์หยาง ผู้ฝึกยุทธ์ทุกคนมองไปในทิศทางของวังราชวงศ์หยาง ดวงตาของพวกเขาเปี่ยมไปด้วยความสงสัย
“เกิดอะไรขึ้นงั้นรึ? เหตุใดจึงมีกระแสพลังอสูรที่แข็งแกร่งเช่นนี้มาจากวังหยาง?”
“มียอดฝีมือเผ่าพันธุ์อสูรอยู่ที่นั่น? แต่การปล่อยกระแสพลังส่งเดชเช่นนี้ ไม่เท่ากับเป็นการยั่วยุราชวงศ์หยางและจักรพรรดินีชี้หยางหรอกรี?”
ในเมืองหลวงแห่งราชวงศ์ชีหยาง ผู้ฝึกยุทธ์จํานวนมากตกใจและสับสน
วังหยาง ซึ่งเป็นแกนหลักของราชวงศ์หยาง ถูกป้องกันอย่างหนาแน่น เป็นหน้าเป็นตาราชวงศ์หยาง
แต่ทว่าบัดนี้กลับมีกระแสพลังอสูรพุ่งพล่าน เห็นได้ชัดว่าเป็นอสูรที่ทรงพลัง
ไม่ว่าอย่างไร ด้วยกระแสพลังที่ไร้การควบคุมเช่นนี้ในวัง ยอดฝีมือเผ่าพันธุ์อสูรผู้ไร้ที่มานี้ ไม่กลัวว่าจะทําให้จักรพรรดินีชี้หยางโกรธเกรี้ยวงั้นรึ?
อย่างไรก็ตาม มีผู้ฝึกยุทธ์ที่รู้ความลับอะไรบางอย่าง พอสัมผัสได้ถึงกระแสพลังอสูรทะยานผ่านก้อนเมฆ ก็มีสายตาเหมือนกับคาดเดาอะไรบางอย่างได้
“เมื่อเร็วๆ นี้ ข้าได้ยินเกี่ยวกับการเคลื่อนไหวของสภาอสูรในสันเขาใต้ ซึ่งดูเหมือนจะ เกี่ยวข้องกับดินแดนลับหุบเขาต้นหม่อนศักดิ์สิทธิ์ของราชวงศ์หยางที่กําลังจะเปิด…
ในตอนนี้ผู้ที่ควบคุมสภาอสูรคือเผ่าพันธุ์อสูรอีกาทองคํา มันเป็นเผ่าพันธุ์ที่ทรงอำนาจมาก และว่ากันว่ามีกิ่งจอมจักรพรรดิโบราณแห่งเผ่าพันธุ์อีกาทองคําที่ยังมีชีวิตอยู่
ยิ่งไปกว่านั้น ตามบันทึกโบราณ มรดกของเผ่าพันธุ์นั้นเกี่ยวข้องกับต้นหม่อนศักดิ์สิทธิ์ บรรพบุรุษของเผ่าอีกาทองคํามีต้นกําเนิดใกล้กับต้นหม่อนศักดิ์สิทธิ์นี้”
“กระแสพลังอสูรพุ่งขึ้นจากในวังหยาง และยังมีเสียงร้องเบาๆอีกด้วย เป็นไปได้ไม่ว่าเผ่าพันธุ์อีกาทองคํามาถึงแล้ว?”
บางคนแบ่งปันความลับบางอย่าง ประกอบกับกระแสพลังอสูรที่พุ่งออกมาจากวัง ตอนนี้เหมือนว่าเขาจะคาดเดาอะไรบางอย่างได้
“เผ่าพันธุ์อีกาทองคําเกี่ยวข้องกับต้นหม่อนพิศวง และตอนนี้เป็นเวลาที่ดินแดนลับต้นหม่อนพิศวงกําลังจะเปิด เป็นไปได้ว่าว่ายอดฝีมือจากเผ่าพันธุ์อีกาทองคําจะมายังราชวงศ์ชีหยาง……”
มีผู้คนที่สุมหัวพึมพําอยู่กันอยู่ในกลุ่มและนําข้อมูลเหล่านี้มาเชื่อมโยงกัน ความลับที่ยิ่งใหญ่ดูเหมือนจะอยู่ตรงหน้าพวกเขาและกําลังจะถูกเปิดเผย
อย่างไรก็ตาม ภายในเมืองหลวง มีผู้ฝึกยุทธ์เผ่ามนุษย์จํานวนมากกําาลังคาดเดาและพูดถึงกระแสพลังอสูรที่พุ่งขึ้นสู่ฟากฟ้านี้
ภายในวังหยาง กระแสพลังอันน่าเกรงขามปรากฏขึ้นพร้อมกับเสียงอันเยือกเย็น
กระแสพลังอสูรพุ่งขึ้นและถูกกําราบหายไปในทันที
ภายในวัง ความสงบได้กลับมาอีกครั้ง
“นี่…น่าจะเป็นฝีมือของจักรพรรดินีชี้หยาง”
“จักรพรรดินีชี้หยางลงมือ ก่าราบกระแสพลังอสูร!”
ในเมืองหลวง ทุกค
นล้วนตะลึง
ในวัง ผู้ที่ดําเนินการกําราบกระแสพลังอสูรอันทรงอํานาจได้ในทันทีนั้น นอกจากจักรพรรดินีชี้หยางก็เกรงว่าจะไม่มีใครอีกแล้ว
ภายในวังชีหยาง
แม้ว่ากระแสพลังอสูรที่ทะยานสู่ฟากฟ้าจะถูกกําราบ และกลับมาเงียบสงบ แต่ทหารเฝ้าวังก็มองลึกเข้าไปในวัง มองไปยังสถานที่ซึ่งจักรพรรดินีชี้หยางอาศัยอยู่ในวัง แววตาของพวกเขาฉายความกังวลออกมาเล็กน้อย
เมื่อครู่นี้ ทิศทางที่กระแสพลังอสูรพุ่งสูงขึ้นมาจากวังนั้นเป็นสถานที่ ซึ่งจักรพรรดินีชี้หยางอาศัยอยู่
แม้ว่ากระแสพลังอสูรจะถูกกราบไปแล้วในตอนนี้ แต่คนในวังยังตกใจและไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น
พระราชวังโบราณ บนเสามีมังกรและวิหคเพลิงสลักอยู่ทุกที่ สูงส่งและสง่าสงาม
ณ จุดสูงสุดของท้องพระโรง หญิงสาวในชุดจักรพรรดิสีแดงนั่งบนบัลลังก์พร้อมด้วยท่าทีที่สง่างาม ผู้ปกครองดินแดนหลายพันล้านลี้ของราชวงศ์หยาง
ประมุขแห่งราชวงศ์หยาง จักรพรรดินีชี้หยาง!
ในขณะนี้ จักรพรรดินีชี้หยางมองลงไปที่ท้องพระโรงอย่างสงบนิ่งแล้วพูดด้วยน้ําเสียงเย็นชา
“เผ่าอีกาทองคํา แม้ว่าเจ้าจะเป็นผู้นําสารของสภาอสูร แต่การที่จะเข้ามาในวังหยางของข้าด้วยท่าทีเช่นนี้ มันเป็นการดูหมิ่นราชวงศ์หยางของข้า”
ภายในระยะสายตาของจักรพรรดินีชี้หยาง มีชายหนุ่มผมสีทองที่มีผ้าคลุมไหล่ยืนอยู่ พร้อมด้วยท่าที่หาญกล้า ทั้งตัวห้อมล้อมไปด้วยแสงสีทองอร่าม
แม้แค่นัยน์ตาก็เป็นสีทอง ราวกับเปลวเพลิงของดวงอาทิตย์ซึ่งดุดันเป็นอย่างมาก
ภายนอกร่างกาย กระแสพลังอสูรอันทรงอํานาจเพิ่มขึ้น แต่บัดนี้ดูเหมือนว่าจะถูกสะกดเอาไว้ กระแสพลังอสูรแผ่ออกมานั้นไม่ได้ห่างไกลจากร่างกายและไม่ได้กระจายออกไป
“อ่า พ่อของข้าส่งข้ามาพบกับเผ่ามนุษย์ด้วยตัวเอง จักรพรรดินีชี้หยางยังไม่พอใจอีกร์?”
ชายผมทองพูดออกมา แม้ว่าเสียงของเขาจะสงบแต่ก็ไม่อาจซ่อนความเย่อหยิ่งได้เลย
“จักรพรรดิอีกาทองคําแห่งสภาอสูร ว่ากันว่าเขามีลูกชายอยู่เก้าคน แต่ข้าไม่รู้ว่าเจ้าเป็นลูกคนไหน?”
จักรพรรดินีชี้หยางถาม
“ข้าคือองค์ชายเก้าแห่งเผ่าอีกาทองค่า!”
ชายผมทองยึดอกอย่างภูมิใจ
“องค์ชายเก้าแห่งเผ่าอีกาทองค่า คนเล็กสุดน่ะ?
อ่า คําพูดของเจ้าก็เหมือนกับคําพูดของพ่อเจ้า เป็นเพียงลูกชายคนเล็กยัง อาละวาดเช่นนี้ เห็นทีเผ่าพันธุ์อีกาทองคําคงหยิ่งผยองเกินไปเสียแล้ว ”
เสียงของจักรพรรดินีชี้หยางเย็นชา ในเวลาเดียวกันแรงกดดันก็โผล่ออกมาจากท้องพระโรงกดลงบนองค์ชายเก้าแห่งเผ่าอีกาทองค่า
ถายในแรงกดดันอันสูงส่ง มีจิตสังหารที่ดุร้ายและพลังอันไร้ที่สิ้นสุด เพียงครู่เดียวองค์ชาย เก้าแห่งเผ่าอีกาทองคําก็หน้าซีดและตัวสั่นเทาจนแทบจะควบคุมตัวเองไม่ได้ เขาคุกเข่าลงเบื้อง หน้าจักรพรรดินีชี้หยาง!
“จักรพรรดินีชี้หยาง เจ้า…!”
องค์ชายเก้าแห่งเผ่าอีกาทองคําตกใจและโกรธจัด ในเวลาเดียวกันความรู้สึกตื่นกลัวก็ผุดขึ้นในใจเขาโดยไม่ตั้งใจ
พ่อของเขาเป็นเจ้าแห่งสภาอสูร เขาเป็นองค์ชายแห่งสภาอสูร เขาเคยชินกับการเยินยอและสรรเสริญ
แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าเขาเพิ่งจะรู้สึกตัวว่าผู้ที่ยืนต่อหน้าเขาไม่ใช่เผ่าพันธุ์อสูรลูกน้องของเขา แต่เป็นประมุขราชวงศ์แห่งเผ่าพันธุ์มนุษย์ จักรพรรดินีชี้หยางผู้เลื่องชื่อ!
อย่างไรก็ตาม แม้จะมีความกลัวอยู่ในใจ แต่องค์ชายเก้าแห่งเผ่าอีกาทองคํา ยังคงต่อต้านการกดดันให้คุกเข่า กัดฟันและกล่าวว่า
“จักรพรรดินีชีหยาง เจ้าต้องรู้จุดประสงค์การมาของข้าในครั้งนี้!
หุบเขาต้นหม่อนศักดิ์สิทธิ์นั่น ต้องเป็นของเผ่าพันธุ์ข้า!
หากเจ้าดึงดันที่จะครอบครอง มันจะเป็นหายนะครั้งใหญ่สําหรับเจ้าและราชวงศ์หยางทั้งหมดของเจ้า!”