เมื่อได้ยินคำพูดของ หลิว เจี่ยฮุย หลิวหม่านฉง รู้สึกโล่งใจ
ทันใดนั้นเธอก็อดไม่ได้ที่จะพึมพำ: “พ่อ เนื่องจากคุณปู่ชิว และคุณย่าชิว อยู่ที่นี่ ทำไมคุณไม่บอกฉันก่อนหน้านี้เพื่อที่ฉันจะได้เตรียมของขวัญล่วงหน้า และตอนนี้มันทำให้ฉันไปบ้านมือเปล่า มันจะไม่เหมาะสม.. … “
หลิวเจียฮุย พูดด้วยรอยยิ้ม: “ด้วยนิสัยของคุณ ถ้าฉันบอกคุณว่าคุณจะไม่อยากไปแน่นอน คุณก็จะบอกว่าคุณแค่ไปสัมภาษณ์ที่นั่น และเป็นการดีที่สุดที่จะไม่รบกวนผู้อื่น แล้วคุณต้องบอกฉันว่าอย่าบอกคนอื่นเกี่ยวกับเรื่องนี้ ฉันเป็นพ่อของคุณและฉันยังรู้จักคุณดี”
หลิว หม่านฉง อึ้งไปชั่วขณะ การคิดว่าสิ่งที่พ่อของเธอพูดนั้นไม่ได้ไร้เหตุผล ขึ้นอยู่กับบุคลิกของเธอเอง และวิธีที่เธอมักจะเข้ากับพ่อของเธอไม่ได้ บางทีมันอาจจะเป็นผลมาจากการบล็อกสองครั้ง
ดังนั้นเธอจึงพูดว่า: “ตกลง ฉันจะไปเยี่ยมคุณปู่ซิว และคุณย่าซิว ก่อน”
หลิว เจี่ยฮุย พูดด้วยรอยยิ้ม: “ดีมาก! ทานอาหารดีๆ กับคุณปู่ซิว และคุณยายซิว การพูดคุยจบลง ตอนกลับมา พ่อจะไปรับคุณที่สนามบิน”
หลิว หม่านฉง พูดโดยไม่รู้ตัว: “ไม่ ฉันต้องขับรถไปสนามบิน ขับรถกลับเอง”
หลิว เจี่ยฮุย พูดอย่างสบายๆ: “ไม่เป็นไร ฉันจะถามอา เหม่ยจะช่วยคุณเรื่องรถ กลับมา แค่นั้นแหละ ลาก่อน”
ก่อนที่ หลิว หม่านฉง จะตกลง หลิว เจี่ยฮุย ก็วางสายโทรศัพท์แล้ว
แม้ว่า หลิว หม่านฉง จะทำอะไรไม่ถูก แต่เธอก็รู้ว่าเมื่อเขาตัดสินใจทำบางอย่างกับอารมณ์ของพ่อของเขา เขาจะหาทางทำให้สำเร็จไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น แค่ไปรับเขาที่สนามบิน และเขาไม่ต้องการ น่ารังเกียจเกินไป
ดังนั้น เธอจึงวางโทรศัพท์และพูดกับซิสเตอร์เซียน: “ฉันขอโทษ ซิสเตอร์เซียน ฉันเพิ่งเข้าใจคุณผิด และฉันหวังว่าคุณจะไม่ถือสาอะไร”
ซิสเตอร์เซียน พูดด้วยรอยยิ้ม: “คุณหลิว ทำไม คุณสุภาพกับฉันจัง” หลังจากนั้น เธอชี้ไปที่รถโรลส์-รอยซ์ ที่อยู่ข้างถนนซึ่งอยู่ไม่ไกล และพูดว่า “รถอยู่ตรงนั้น คุณหลิว ไปกันเถอะ”
ระหว่างทาง หลิว หม่านฉง และ หลิน ว่านเฮ๋อ มองซ้ายขวาราวกับว่าพวกเขาเพิ่งมาถึง จินหลิง
ซิสเตอร์เซียน ซึ่งเป็นคนขับรถร่วมมองกลับไปที่ หลิว หม่านฉง และถามด้วยรอยยิ้มว่า “นี่เป็นครั้งแรกที่คุณหลิว มาที่ จินหลิง หรือไม่”
“ใช่” หลิว หม่านฉง พยักหน้าเล็กน้อย: “ฉันไม่เคยมาที่นี่มาก่อน .
” ฉันได้ยินจากสามีของเราว่าคุณจะมาที่ มหาวิทยาลัยจินหลิง เพื่อสมัครเรียนในครั้งนี้ ฉันขอถามคุณหน่อย คุณไม่เคยมาจินหลิง มาก่อน ทำไมคุณถึงเลือกมาที่ จินหลิง จากเกาะฮ่องกง? ในแง่ของการพัฒนาเมือง จินหลิง ดีกว่าเกาะฮ่องกง ยังมีความแตกต่างอีกมาก”
เมื่อได้ยินคำถามนี้ สิ่งที่ หลิว หม่านฉง คิดโดยไม่รู้ตัวคือร่างของ เย่เฉิน
เมื่อฉันมาที่จินหลิง คนเดียว ฉันมาที่นี่เพื่อ เย่เฉิน โดยธรรมชาติ แต่ฉันก็ยังไม่รู้ว่าผลสุดท้ายจะเป็นอย่างไร
อย่างไรก็ตาม สำหรับ หลิว หม่านฉง เธอมักจะต้องทำในสิ่งที่เธอตัดสินใจก่อนที่จะพูดถึงมัน ไม่ใช่สไตล์ของเธอเลยที่จะพูดถึงเรื่องนี้บนกระดาษและพูดโดยไม่ฝึกฝน
อย่างไรก็ตาม หลิว หม่านฉง ไม่เต็มใจที่จะบอกความจริง ดังนั้นเธอจึงพูดกับ พี่สาวเซียน ว่า: “ฉันอยู่ที่เกาะฮ่องกงนานเกินไป และมันก็เพียงพอแล้วจริงๆ เมืองชั้นหนึ่งในแผ่นดินใหญ่นั้นค่อนข้างเร่งรีบ ฉันเลยอยากหาที่พักที่ค่อนข้างสบาย” ดังนั้นฉันจึงเลือกจินหลิง”
ซิสเตอร์เซียน พยักหน้าเห็นด้วยและพูดด้วยรอยยิ้ม: “จังหวะชีวิตในจินหลิง นั้นช้ากว่าเมืองชั้นหนึ่งจริงๆ และ สภาพแวดล้อมค่อนข้างสบาย ฉันจะอยู่ที่นี่ ฉันอยู่ที่นี่มาหลายปีแล้ว และตอนนี้ฉันชอบที่นี่มากขึ้นเรื่อยๆ และฉันเชื่อว่าคุณจะรู้สึกเหมือนกัน หลังจากอยู่ที่นี่มานาน”
จากนั้นพี่สาวเซียน ก็พูดว่า: “ถ้าคุณตัดสินใจที่จะอยู่ในจินหลิง เพื่อพัฒนาในอนาคต คุณต้องการอะไรในจินหลิง ช่วยด้วย คุณสามารถติดต่อฉันได้ตลอดเวลา”
หลังจากพูดจบเธอก็ยื่นนามบัตรด้วยมือทั้งสองข้าง นามบัตรสวยมาก ง่าย ๆ เพียงสามคำ หลี่ ชูเซียน บวกกับหมายเลขโทรศัพท์มือถือ
“ขอบคุณ” หลิว หม่านฉง หยิบนามบัตรขอบคุณเธออย่างสุภาพ แล้วถามเธอทันที: “ยังไงก็ตามพี่สาวเซียน ถ้าฉันแน่ใจว่าจะอยู่ใน จินหลิง และวางแผนที่จะซื้อบ้านใกล้โรงเรียนเพื่อใช้ในชีวิตประจำวัน คุณมีคำแนะนำอะไรไหม ซิสเตอร์เซียน ถามด้วยความสงสัย: “
Spread the love
