มันจะต้องคงอยู่จนกว่า King Qin Master ของพวกเขาจะมาถึง!
ในขณะที่เทพเจ้ามังกรหลายองค์รีบเร่งไปยังดินแดน Jiangdong Li Er และ Chen Ao ก็อยู่บนเครื่องบินไปยังนครนิวยอร์กแล้ว
บนเครื่องบิน นอกเหนือจากพวกเขาแล้ว ยังมีผู้แข็งแกร่งจำนวนมากที่พวกเขารวมตัวกัน ทุกคนมีกระสุนจริง ถืออาวุธอยู่ในมือ
แน่นอนว่าผู้แข็งแกร่งที่นี่มีไว้สำหรับคนธรรมดาเท่านั้น
เมื่อเทียบกับบรรดามหาอำนาจที่มีบรรดาศักดิ์ ความแข็งแกร่งของคนเหล่านี้แย่กว่ามาก
“หลี่เอ๋อ คุณไม่ได้บอกเล่ยซานเหรอ?” บนเครื่องบิน Chen Ao ถาม Li Er
Li Er ส่ายหัว:“ ไม่ มีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่จะดูแลสถานการณ์โดยรวมในเจียงตง ในกรณีที่คุณกับฉันไม่กลับมา จะมีคนคอยคุ้มกันญาติและสมาชิกในครอบครัวของนายชู”
“แต่ถ้าคุณและฉันถูกแยกออกจากประเทศอื่น ใครจะเป็นผู้พิทักษ์แผ่นดินเจียงตง”
ก่อนที่หลี่เอ๋อจะมา เขาคิดมาก
เมื่อเย่ฟานจากไป เขาได้ขอร้องให้เขาช่วยคุ้มกันเจียงตงเป็นพิเศษ
ประโยคนี้ Li Erhui จำได้เสมอ
แม้ว่าเขาจะเก็บไว้ไม่ได้แล้ว เขาก็ต้องทิ้งให้เจียงตงเป็นกระดูกสันหลังเพื่อส่งต่อคำสั่งของนายชู
“ผายลม!”
“ ถ้ามิสเตอร์ชูจากไปแล้ว Jiangdong ก็ยังเป็น Jiangdong อยู่หรือเปล่า”
ระหว่างการสนทนาระหว่าง Li Er และ Chen Ao ชายชราที่มีหมวกแหลมที่เบาะหน้าก็สาปแช่ง
Li Er และ Chen Ao เงยหน้าขึ้นมองทันที เพียงเพื่อเห็นใบหน้าที่คุ้นเคยปรากฏขึ้นที่นั่น
“เล่ยซาน?”
“เล่ยซาน!”
Chen Ao ทั้งสองพูดพร้อมกัน ตะโกนด้วยความสยดสยองในเวลาเดียวกัน
ใช่ ชายชราที่กำลังแอบอยู่บนเครื่องบินต่อหน้าเขาไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นเจ้านายของดินแดนจิงโจว เล่ยซาน
“คุณสองคน คุณไม่ใช่คนจริง”
“จะทิ้งฉันไปและไปคนเดียวเหรอ”
“ถ้าข้าต้องการปกป้อง Jiangdong แทนนาย Chu เราสามคนก็ต้องปกป้องด้วยกัน!”
“อยากให้ฉันแบกรับไว้คนเดียว ออกไปเป็นฮีโร่ ไม่มีทาง!”
เล่ย เหล่า ซาน สาปแช่ง
Li Er และ Chen Ao มองหน้ากัน จากนั้นพวกเขาก็ยิ้ม ดวงตาแก่ของพวกเขาแดงก่ำ
บางครั้งก็เป็นความเชื่อเดียวกันที่ทำให้คนใกล้ชิดกันมากขึ้น
เช่นเดียวกับเจ้านายใหญ่สามคนที่เคยทุบเจียงตง มันเป็นเพราะความพากเพียรและความเชื่อเดียวกันที่ว่าแม้ผ่านไปหลายปีพวกเขายังสามารถกลับมาพบกันได้ในขณะนี้
และในขณะที่พวกเขากำลังพูดคุยกันอยู่ ใน Tianhe ที่อยู่ห่างไกล ก็มีแสงสีทองพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้าในทันใด
ลำแสงที่ส่องประกายระยิบระยับยังสามารถมองเห็นได้ผ่านหน้าต่างแสงจ้าของเครื่องบิน
ในขณะที่ Li Er และคนอื่น ๆ ต่างก็ตกตะลึง
ไม่เพียงแต่สามคนที่อยู่ข้างหน้าพวกเขาเท่านั้น แต่ทุกคนที่วิ่งไปที่ภูเขา Chumen ในเวลานี้เห็นลำแสงที่แพรวพราวนี้
ดินแดนแห่งทะเลเมเปิ้ล บ้านเก่าของตระกูล Chu
หญิงชรากำลังรดน้ำผักและผลไม้ในสวนตามปกติ
ทันใดนั้นหญิงชราดูเหมือนจะรู้สึกบางอย่าง และทันใดนั้นก็ยืนตัวตรงและหันไปมองในระยะไกล
ทันใดนั้นมีความเศร้าเล็กน้อยบนใบหน้าเก่านั้น
“ถึงแล้ว มันไกลถึงขนาดนี้เลยเหรอ?”
หญิงชราถอนหายใจเป็นเวลานาน แต่มีความผกผันทางอารมณ์ที่ซับซ้อนอยู่ในใจ
พวกเขาทั้งหมดเป็นลูกหลานของเธอ ลูกหลานทั้งหมดของตระกูล Chu และหญิงชราไม่ต้องการเห็นใครล้มลง
แต่ใครจะฟังความปรารถนาของเธอ?
“สู้ๆ สู้ๆ”
“การต่อกรกับเจ้าจนตายและมีชีวิต เราและเจ้าจะต้องเผชิญหน้ากันในอนาคต เพื่อเผชิญหน้ากับบรรพบุรุษของตระกูล Chu…”
ชายชราส่ายหัวและเดินเข้าไปในส่วนลึกของบ้านเก่า
ในขณะนี้ พายุยังคงอยู่บนภูเขาชูเมน
พลังของดาบหักดาวราวกับพยัคฆ์ลงจากภูเขากวาดไปทั่วสถานที่
การโจมตีของ Chu Yuan ถูกทำลายล้างทันที
เมื่อเผชิญกับพลังอันน่าสะพรึงกลัว ชู หยวน กระตุ้นพลังทั้งหมดของเขาเพื่อปกป้อง และแม้แต่บดขยี้แผ่นยันต์หยก พลังภายในควบแน่นเป็นการป้องกันบนร่างกายของเขา
โฟโต้มาส์ก
อย่างไรก็ตามหน้ากากนี้กินเวลาเพียงชั่วครู่เท่านั้น
เมื่อได้ยินการแทง หน้ากากแสงก็แตกสลายในทันที
แต่ดาบดวงดาวที่แตกสลายยังคงไม่เปลี่ยนแปลง ฟันอย่างดุเดือดบนไหล่ของ Chu Yuan
“ร่างของมังกรตะวัน!”
“หยางกระดูก กล้ามเนื้อน้ำแข็งและหิมะ!”
“เดี๋ยวก่อน!!!”
ชูหยวนกำลังเข้าใกล้ศัตรูตัวใหญ่ และร่างกายของเขาถูกกระตุ้นให้ปกป้องร่างกายอย่างบ้าคลั่ง จากนั้นเขาก็สามารถพึ่งพาร่างกายของเขาเพื่อสกัดกั้นการโจมตีของ Ye Fan
แนะแนวเรื่อง
บทที่ 3505 เราต้องไปให้ทันเวลา
บทที่ 3507 พลังงานดาบก็กวาดไปทั่ว
