ตอนที่ 384 คุณหนูกำมะลอ ลูกสาวลับๆ คำทำนายของเทพพยากรณ์
ในนั้นมีผู้หญิงนั่งอยู่หนึ่งคน
เธอสวมเสื้อโค้ทที่ดูหรูหรามาก มือก็สวมแหวน
แต่บุคลิกของเธอกลับไม่เข้ากันกับการแต่งตัวของเธออย่างสิ้นเชิง ดูตลกหน่อยๆ
“คุณมาฮู่เฉิงได้ยังไง” อิ๋งเจิ้นถิงมองผู้หญิงคนนั้น ขมวดคิ้ว “คุณมาปรากฏตัวแบบนี้เกิดถูกเห็นเข้าจะทำยังไง”
พอได้ยินแบบนี้ผู้หญิงคนนั้นก็เงยหน้าขึ้น
ดวงตาของเธอเหมือนอิ๋งเย่ว์เซวียนไม่มีผิด
ถ้าอยู่ด้วยกัน ไม่มีใครสงสัยว่าพวกเธอไม่ใช่แม่ลูกกัน
“กลัวอะไร” จิ่งหงเจินไม่แคร์เลยสักนิด เล่นแหวนที่นิ้ว “ถ้าเธอรู้ คงรู้ตั้งแต่เมื่อสิบกว่าปีก่อนแล้ว ยังจะต้องรอจนถึงวันนี้เหรอ”
“อีกทั้งฉันสืบรอบๆ มาแล้ว ไม่มีใครรู้จักพวกเราแน่นอน”
อิ๋งเจิ้นถิงไม่ตอบ แต่ก็นั่งลง
จิ่งหงเจินจิบกาแฟแล้วพูดขึ้น “ได้ยินว่าเสี่ยวเซวียนหาหมอมาช่วยรักษาคุณนายผู้เฒ่าเหรอ”
พอพูดถึงเรื่องนี้ สีหน้าของอิ๋งเจิ้นถิงก็ผ่อนคลายลง “ใช่ สุดสัปดาห์ตอนบ่ายจะเริ่มผ่าตัด”
“พอถึงช่วงเวลาสำคัญ สุดท้ายก็ต้องพึ่งเสี่ยวเซวียน” จิ่งหงเจินแสยะยิ้ม “คุณหนูตัวจริงนั่นไม่มีจิตใจกตัญญูเลยสักนิด คุณดูสิ เธอได้โควตาไปแข่งรอบชิงชนะเลิศระดับนานาชาติ แต่กลับเชิญหมอมาไม่ได้”
อิ๋งเจิ้นถิงหงุดหงิด “เลิกพูดถึงเถอะ”
“ได้ๆๆ ไม่พูด” จิ่งหงเจินยิ้มอีกครั้ง “แต่คุณต้องยอมรับนะว่าลูกสาวของเราเก่งกว่า”
หยุดเล็กน้อยแล้วพูดต่อ “คุณว่าถ้าเมียคุณรู้ว่าตอนนั้นที่ลูกสาวหายไปก็เป็นฝีมือคุณด้วย เธอจะสติแตกกว่าเดิมไหม”
อิ๋งเจิ้นถิงหน้าบึ้ง “คุณพูดอยู่ในนี้ยังพอได้ แต่อย่าเอาไปพูดต่อหน้ามั่นหวา เดิมทีมั่นหวาก็มีอาการทางประสาทอยู่แล้ว”
“ฉันยังไม่โง่ขนาดนั้น” จิ่งหงเจินพูด “ถ้าฉันวิ่งโร่ไปบอกจงมั่นหวาว่าเสี่ยวเซวียนเป็นลูกสาวของพวกเรา เธอจะปฏิบัติต่อเสี่ยวเซวียนยังไง ฉันรู้ดี”
ต่อให้จงมั่นหวาเห็นแก่ผลประโยชน์แค่ไหนก็ทนเรื่องแบบนี้ไม่ได้
อิ๋งเจิ้นถิงเตือนทางสายตาอีกครั้ง “คุณจำไว้ให้ดี อย่าอยู่ที่ฮู่เฉิงต่อ รีบกลับยุโรปไปเถอะ”
เขาซื้อบ้านติดทะเลหลังหนึ่งในประเทศเล็กๆ ทางตอนเหนือของยุโรปให้จิ่งหงเจิน ช่วงหลายปีมานี้จิ่งหงเจินอาศัยอยู่ที่นั่น
ช่วงสองสามปีมานี้อิ๋งเจิ้นถิงอยู่ยุโรปมาตลอดไม่ค่อยกลับบ้านก็มีสาเหตุมาจากจิ่งหงเจิน
“ไม่รีบ ไม่ได้เจอเสี่ยวเซวียนนานแล้ว ฉันอยากดูลูกให้มากหน่อย” จิ่งหงเจินหยิบกระดาษมาเช็ดปาก “คุณวางใจได้ ฉันรู้ว่าควรทำอะไร แน่นอนว่าถ้าให้ฉันเข้าไปอยู่บ้านตระกูลอิ๋งได้เมื่อไรจะเป็นการดีที่สุด”
“เป็นไปไม่ได้” อิ๋งเจิ้นถิงตอบโดยไม่ต้องคิด เขาปฏิเสธ “ผมไม่มีทางหย่ากับมั่นหวา ให้เสี่ยวเซวียนเป็นคุณหนูใหญ่ตระกูลอิ๋ง ถือว่าผมถอยให้ได้มากสุดแล้ว”
สีหน้าของจิ่งหงเจินเปลี่ยนไป ทันใดนั้นก็ยิ้มออกมา “ก็จริง คุณนายผู้เฒ่าก็ให้ความสำคัญเรื่องฐานะ ไม่มีทางให้คนที่ครอบครัวพังพินาศอย่างฉันเข้าไปอยู่ในตระกูลอิ๋งแน่”
อิ๋งเจิ้นถิงไม่พูดอะไรอีก เขาดื่มกาแฟเสร็จก็ออกไป
จิ่งหงเจินยังนั่งอยู่ที่เดิม ไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่
…
เช้าวันเสาร์
หลังจากที่อิ๋งจื่อจินกับนอร่านัดเวลาในตอนบ่ายได้แล้วก็เปิดคอมพิวเตอร์ ล็อกอินเข้าเว็บบอร์ดเอ็นโอเค
ญาณพยากรณ์ของเธอฟื้นกลับมาแล้วหลังจากถูกผนึกไปครึ่งปี
ถึงแม้จะยังห่างไกลจากระดับสูงสุดที่เคยมี แต่ก็ยังพยากรณ์เรื่องใหญ่บนโลกได้
แต่ก็ยังคงมีข้อจำกัด ในครึ่งปีสามารถพยากรณ์ได้แค่เรื่องเดียว
อันที่จริงในเว็บบอร์ดเอ็นโอเคก็มีนักทำนายอยู่ไม่น้อย
พวกผู้อาวุโสของตระกูลตี้อู่ก็อยู่ในเว็บบอร์ดนี้ รวมถึงรุ่นหลังของพวกแม่มดในยุโรป
แต่นักทำนายก็มีจำนวนน้อยเกินไป จัดอันดับไม่ได้
แต่ไม่ว่าจะเป็นนักทำนายคนไหนต่างก็มีอิทธิพลมากทั้งนั้น
เพียงแต่นักทำนายที่แท้จริงโดยทั่วไปจะไม่ทำนายง่ายๆ เว้นเสียแต่จะมีของที่ล่อตาล่อใจพวกเขาได้
อย่างไรเสียการขุดคุ้ยความลับสวรรค์ เดิมทีก็ต้องแลกมากับสิ่งที่ยิ่งใหญ่อยู่แล้ว
อิ๋งจื่อจินไม่ได้ใช้แอ๊กเคานท์เล็กล็อกอิน แต่ใช้แอ๊กเคานท์เทพพยากรณ์ที่อยู่ระดับสูงกว่าผู้ดูแล
เธอนิ่งไปชั่วครู่แล้วเริ่มตั้งกระทู้
[ทำนายอนาคต
วันที่ X เดือน XXX ปี 202X พิกัด (XX,XX) จะเกิดสึนามิลูกใหญ่
คาดว่าจะมีคนล้มตายจำนวน 28,347 คน เกาะXX และหมู่เกาะXX จะจมหาย]
พอเธอโพสต์แบบนี้ก็แตกตื่นกันทั้งเว็บบอร์ดในชั่วพริบตา
เวลานี้พวกบอสใหญ่จากทั่วทุกมุมโลกที่กำลังเล่นเว็บบอร์ดอยู่ก็พากันตื่นตระหนก
ถ้านักทำนายคนอื่นโพสต์ พวกเขาจะยังไม่เชื่อ
แต่นี่ไม่ใช่คนอื่น
ไอดี เทพพยากรณ์
คำนี้หมายถึงคำทำนายที่แท้จริง
คำทำนายที่มาจากเทพพยากรณ์ ไม่ใช่ว่าตัวเทพพยากรณ์เองร่วมมือกับนักทำนายเก่งๆ คนอื่นแล้วจะเปลี่ยนแปลงอะไรได้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงภัยพิบัติระดับนั้นเลย
[โอ้โห ผมอยู่ที่นั่น งั้นผมต้องรีบย้ายบ้านแล้ว เรื่องใหญ่มาก]
[ผมก็เหมือนกัน รีบย้ายบ้านด่วนๆ]
[ผมจะไปเตือนชาวบ้านในราชรัฐ ต้องลดความเสียหายให้เหลือน้อยลงที่สุด]
[คอมเมนต์บน ไหนว่าขี้เกียจดูแลราชรัฐแล้วไง ประกาศขายในเว็บสตาร์แล้วไม่ใช่เหรอ]
[เฮ้อ คิดถึงน่ะสิ ก็เลยซื้อกลับมาแล้ว]
อิ๋งจื่อจินกวาดตาอ่านคอมเมนต์ เตรียมล็อกเอาท์ ทันใดนั้นมีหน้าต่างแชทเด้งขึ้นมา
10 : [???]
10 : [ทำไมชอบทำนายเรื่องภัยพิบัติ ลืมไปแล้วเหรอว่าคำทำนายของเธอในตอนนั้นทำเอาพวกคนตระกูลลอเรนท์ตกอกตกใจขนาดไหน]
[เทพพยากรณ์ : ไม่ได้เหรอ]
10 : [ได้ๆๆ ได้แน่นอน เธอออกมาจากยุทธภพขนาดนี้แล้ว ไม่ว่ายังไงก็ต้องดูแลฉันหน่อยหรือเปล่า]
10 : [พวกเราเป็นเพื่อนเก่าเพื่อนแก่กันนะ เร็วเข้า ฉันรอให้เธอมาทำนายเรื่องใหญ่ในชีวิตฉันอยู่ ท่านเทพพยากรณ์ผู้ยิ่งใหญ่ เมื่อไรจะมาเจอกัน]
[เทพพยากรณ์ : เน็ตหลุดละ]
10 : […]
10 : [โทษที ฉันผิดไปแล้ว จะไสหัวไปเดี๋ยวนี้]
…
ตอนบ่าย
ณ โรงพยาบาลอันดับหนึ่ง
คุณนายผู้เฒ่าอิ๋งดูสดชื่นขึ้นมากแบบที่เห็นได้ยาก
หลังจากที่รู้ว่าอิ๋งเย่ว์เซวียนเชิญหมอมาให้เธอได้ก็จับมืออิ๋งเย่ว์เซวียนพลางพูด “โชคดีที่มีหลานอยู่ ไม่อย่างนั้นย่าคงต้องเตรียมตัวจากไปแล้ว”
อาการปวดหัวของเธอหาสาเหตุไม่ได้ ผ่านมาหลายปีขนาดนี้ก็ยังรักษาไม่หาย
แต่เรื่องที่ทำให้เธอโล่งใจขึ้นก็คือ เยี่ยซู่เหอทำผิดกฎหมายถูกจับเข้าคุกไปแล้ว เธอเองก็โล่งอก
ตอนนั้นเธอเผลอไปเห็นเยี่ยซู่เหอวางยาผู้เฒ่าเจียง ถึงได้จับจุดอ่อนได้
คุณนายผู้เฒ่าอิ๋งจึงอาศัยจุดอ่อนนี้ทำให้เยี่ยซู่เหอยอมให้เจียงมั่วหย่วนหมั้นกับอิ๋งลู่เวย
มิฉะนั้นอิ๋งลู่เวยป่วยเป็นโรคฮีโมฟีเลีย แม้จะเป็นคุณหนูไฮโซอันดับหนึ่งของฮู่เฉิง แต่ก็ยังคงแต่งเข้าตระกูลเจียงไม่ได้อยู่ดี
อิ๋งเย่ว์เซวียนก้มหน้า “คุณย่าห้ามพูดแบบนี้เด็ดขาดนะคะ”
“เสี่ยวเซวียนเป็นเด็กดีจริงๆ หลานคนเก่งของย่า” คุณนายผู้เฒ่าอิ๋งตบมืออิ๋งเย่ว์เซวียนเบาๆ แล้วเงยหน้าขึ้น “เทียนลี่ว์ล่ะ ไม่มาเหรอ”
เธอจะผ่าตัดเรื่องใหญ่ขนาดนี้ อิ๋งเทียนลี่ว์เป็นหลานชายแท้ๆ กลับไม่มาเหรอ
จงมั่นหวาเม้มริมฝีปาก “คุณแม่ หนูยังไม่ได้บอก เทียนลี่ว์เขา…”
เพราะอิ๋งจื่อจิน อิ๋งเทียนลี่ว์เลยทำตัวห่างเหินกับพวกเขาแล้ว
ถึงแม้อิ๋งเทียนลี่ว์จะยังคงช่วยดูแลกิจการของตระกูลอิ๋งอยู่ อย่างไรเสียก็เป็นกิจการที่ผู้เฒ่าอิ๋งทุ่มเทสร้างมา
แต่ไม่ว่าจะเป็นเธอหรืออิ๋งเจิ้นถิง อิ๋งเทียนลี่ว์ก็ปฏิเสธที่จะเจอหน้าทั้งหมด
อิ๋งเย่ว์เซวียนเม้มริมฝีปาก “คุณย่าคะ พี่ชายน่าจะไปหาน้องจื่อจินแล้วค่ะ”
พอได้ยินแบบนี้คุณนายผู้เฒ่าอิ๋งก็โมโหมาก “สมองเลอะเลือนจริงๆ ใครกันแน่ที่เป็นน้องสาวแท้ๆ ของเขา กลับไปหาตัวปลอม เรื่องแค่นี้ยังคิดไม่ได้อีกเหรอ”
คำพูดนี้ทำให้ทั้งสามคนหน้าถอดสี
อิ๋งเย่ว์เซวียนกำมือแน่น เล็บจิกเข้าไปในฝ่ามือ
เธอจะต้องรักษาตำแหน่งคุณหนูใหญ่ตระกูลอิ๋งไว้ให้ได้
“คุณย่าอย่าโกรธเลยนะคะ” อิ๋งเย่ว์เซวียนปลอบใจคุณนายผู้เฒ่าอิ๋ง “ดอกเตอร์นอร่าบอกว่าอารมณ์โกรธจะไม่ดีต่อสุขภาพของคุณย่าค่ะ”
คุณนายผู้เฒ่าอิ๋งพยายามสงบสติอารมณ์ แต่สุดท้ายก็ยังโกรธมาก “รอย่าหายดีก่อนเถอะ ย่าจะไปสั่งสอนด้วยตัวเอง ออกไปจากบ้านตระกูลอิ๋งแล้วทำไมยังมาพัวพันไม่หยุด”
ประตูห้องพักผู้ป่วยเปิดออกในเวลานี้ นอร่าเดินเข้ามาพร้อมเอกสารฉบับหนึ่ง คิ้วขมวดเข้าหากันแน่น
จงมั่นหวาเดินเข้าไปหา “ดอกเตอร์นอร่าเจออะไรใหม่บ้างไหมคะ”
“เจอค่ะ” นอร่าพยักหน้า “ตรวจอย่างละเอียดอีกครั้งแล้ว ในสมองของคุณนายผู้เฒ่าน่าจะมีบางสิ่งบางอย่างค่ะ จำเป็นต้องผ่าตัดเปิดกะโหลกศีรษะทันที”
“มีบางอย่างเหรอคะ” จงมั่นหวาตกใจ “คงไม่ใช่เนื้องอกใช่ไหมคะ”
“ไม่ใช่ค่ะ” นอร่าส่ายหน้า “ถ้าเป็นเนื้องอก เครื่องมือจะตรวจออกมาได้ รอเดี๋ยวนะคะ อีกไม่กี่นาทีนักเรียนอิ๋งจะมาถึง พวกเราจะเริ่มผ่าตัดค่ะ”
เธอไม่เคยเจอเคสแบบคุณนายผู้เฒ่าอิ๋ง จำเป็นต้องให้อิ๋งจื่อจินช่วยจริงๆ
หลังจากอิ๋งเย่ว์เซวียนถ่ายทอดคำพูดของนอร่าให้คุณนายผู้เฒ่าอิ๋งฟังแล้ว คุณนายผู้เฒ่าอิ๋งก็ยิ้มอย่างพอใจ “เสี่ยวเซวียน หลานช่วยเชิญหมอเทวดามาให้อีกคนแล้ว เก่งจริงๆ”
ไม่กี่นาทีต่อมาประตูห้องพักผู้ป่วยก็ถูกเปิดออกอีกครั้ง
สี่คนของตระกูลอิ๋งต่างหันไปมอง คุณนายผู้เฒ่าอิ๋งยังจงใจลุกขึ้นมานั่ง
เด็กสาวถอดหมวกออก ค่อยๆ เงยหน้าขึ้น
