ตอนที่ 397 ตะลึงงัน ระดับต่ำสุดคือระดับเอ
อันที่จริงไอริน่ากับพวกนักเรียนเอลานยังไม่ได้เข้าไป พวกเขายังยืนอยู่ด้านนอกศูนย์วิจัย
พอได้ยินอิ๋งจื่อจินพูดแบบนั้นก็หันหน้าไปมอง
นับตั้งแต่การแข่งขันคณิตศาสตร์ระดับโลกไม่กี่ปีมานี้ โรงเรียนเอลานก็เป็นคู่ปรับกับโรงเรียนชั้นนำอย่างโรงเรียนมัธยมชิงจื้อ โรงเรียนในสังกัดมหาวิทยาลัยตี้ตู เป็นต้น
เพียงเพราะคะแนนรวมของทีมหลายครั้ง ทีมที่โรงเรียนเอลานส่งไปต่างถูกทีมจากประเทศจีนกดไว้ตลอด
การแข่งขันรอบชิงชนะเลิศของไอเอสซีครั้งนี้ สาเหตุที่พวกเขาท้าทายอย่างโจ่งแจ้ง เป็นเพราะมีไอริน่าอยู่
ไม่ใช่แค่นักเรียนของโรงเรียนเอลาน ทั่วทั้งทวีปยุโรปต่างมั่นใจในตัวไอริน่ามาก
นอกจากไอริน่าแล้วก็มีแค่อันดับหนึ่งของชาร์ตรวมทั่วโลกที่ทำตัวลึกลับที่พอจะสร้างความฮือฮาได้
มีไอริน่าอยู่ ไม่ว่าจะแข่งประเภทเดี่ยวหรือทีมในรอบชิงชนะเลิศของไอเอสซีก็ต้องคว้าที่หนึ่งได้สักประเภท หรืออาจจะทั้งคู่
วันนี้มาเยี่ยมชมศูนย์วิจัยของที่นี่ พวกเขาก็จงใจ
“เว็บบอร์ดเอ็นโอเคมีชื่อเต็มว่า No one knows” นักเรียนชายผมทองพูดขึ้นอีกครั้ง สีหน้าหยามเหยียด
“เว็บบอร์ดนี้ไม่มีแอปพลิเคชัน มีแค่โปรแกรมที่ต้องล็อกอินในคอมพิวเตอร์ เธอแน่ใจเหรอว่าอันที่เธอใช้เป็นเว็บบอร์ดเอ็นโอเค ไม่ใช่เว็บบอร์ดไก่กาของที่อื่น”
“รู้ว่าพวกเธอกลัวเสียหน้า แต่ก็อย่าให้มันมากเกินไป แบบนั้นจะมีแต่ขายหน้า”
อิ๋งจื่อจินยื่นโทรศัพท์มือถือให้ ในนั้นเป็นบันทึกข้อความที่มีแค่คำสั้นๆ
เธอเคาะหน้าต่างเบาๆ “ช่วยดูให้หน่อยค่ะว่าแอคเคาท์ของฉันพาเข้าไปได้กี่คน”
เจ้าหน้าที่ไม่รู้การแก่งแย่งชิงดีของโรงเรียนเอลานกับชิงจื้อ เขารับมาแล้วกรอกชื่อบัญชีผู้ใช้งานที่อิ๋งจื่อจินยื่นให้
“คุณมาครั้งแรกต้องกรอกรหัสยืนยันไอดีลงไปด้วยครับ”
รหัสยืนยันไอดีมีแค่แอคเคาท์ระดับอีขึ้นไปเท่านั้นถึงจะมี
คล้ายคิวอาร์โค้ดที่จะเปลี่ยนแปลงไปทุกครั้ง
ถึงแม้เว็บบอร์ดเอ็นโอเคจะไม่มีเวอร์ชันโทรศัพท์มือถือ แต่ที่นี่มีคอมพิวเตอร์สำรอง ล็อกอินได้
อิ๋งจื่อจินมองโทรศัพท์ “ศูนย์เก้าสองแปดสามเจ็ด”
“ฉันจะรอดูว่าพวกเธอเอาแอคเคาท์อะไรมา” นักเรียนชายผมทองแสยะยิ้ม เงยหน้าขึ้นมองจอด้านบน
นักเรียนคนอื่นก็ส่งเสียงเห็นด้วย
ไอริน่าก็มองมา
เจ้าหน้าที่กรอกตัวเลขลงไป กดเอนเทอร์
อักษร ‘A’ สีแดงปรากฏขึ้นที่ตรงกลางหน้าจอพร้อมเสียงดนตรีรื่นเริงประกอบ
“…”
ชั่วขณะนั้นทุกเสียงต่างหายไปหมด
รอยยิ้มของนักเรียนชายผมทองค้างเติ่งบนใบหน้า แทบไม่อยากเชื่อสายตา ร้องเสียงหลง “ระดับเอ!”
แม้แต่ไอริน่าก็ยังใช้เวลาหนึ่งปีในการไต่จากระดับอีไประดับซี ความเร็วเท่านี้ก็ถือว่าเร็วมากแล้ว
พวกเขาไม่มีแอคเคาท์เว็บบอร์ดเอ็นโอเค แต่โชคดีเคยได้ใช้แอคเคาท์ของไอริน่าเข้าไปดูในนั้น
ภารกิจที่อยู่ในเว็บบอร์ดเรียกได้ว่าแปลกประหลาดพิลึกสารพัด ถึงขั้นที่ว่าภารกิจบางอย่างพวกเขาก็ไม่เข้าใจ
แต่ภารกิจที่พวกเขาไม่เข้าใจเหล่านั้นกลับได้แต้มสะสมการใช้งานที่สูงกว่า
สายตาของไอริน่าจับจ้อง เป็นครั้งแรกที่เธอหันไปมองอิ๋งจื่อจิน ในที่สุดก็มีแววตาที่หนักใจ
เจ้าหน้าที่เองก็เพิ่งเคยเจอแอคเคาท์ที่ระดับสูงขนาดนี้เป็นครั้งแรก ลืมคำพูดไปชั่วขณะ อึ้งสนิท
ผ่านไปสักพักถึงได้สติกลับมา เขายืนขึ้นทันที หน้าแดงด้วยความตื่นเต้น
“คุณผู้หญิงครับ คะ…คุณอยากพาคนเข้าไปกี่คนก็ได้เลยครับ สามารถเยี่ยมชมทุกโซนของศูนย์วิจัยได้ตามสบาย”
ฟังถึงตรงนี้เฟิงเย่ว์ก็จงใจถามขึ้น
“งั้นแอคเคาท์ระดับซีก็เข้าได้ทุกโซนหรือเปล่าครับ”
“ต้องเป็นแอคเคาท์ระดับบีขึ้นไปเท่านั้นครับถึงจะเยี่ยมชมได้ทุกโซน” เจ้าหน้าที่ส่ายหน้า
“โซนที่เป็นใจกลางมีอาวุธกับผลงานชิ้นใหม่ที่เพิ่งคิดค้นออกมาจำนวนไม่น้อย แอคเคาท์ระดับซียังไม่มีคุณสมบัติพอครับ”
หากว่ากันตามเหตุผลมีแค่แอคเคาท์ระดับบี
เพราะเขาอยู่ที่นี่มาหลายปีขนาดนี้ก็ยังไม่เคยเจอแอคเคาท์ระดับเอ ถึงแม้ระดับบีกับเอจะห่างกันแค่ระดับเดียว แต่แท้จริงแล้วต่างกันราวฟ้ากับดิน
เจ้าหน้าที่ไม่รู้ว่าต้องเลื่อนขึ้นเป็นแอคเคาท์ระดับเอเท่านั้นถึงจะสามารถเข้าพื้นที่ปิดของเว็บบอร์ด และเข้าสู่สมาพันธ์ลับได้
“เฮ้อ น่าเสียดายนะ” พอเฟิงเย่ว์ได้รับคำยืนยันถึงได้หันไปมองพวกนักเรียนโรงเรียนเอลานด้วยสีหน้าดีใจ “พวกเธอไม่มีแม้แต่แอคเคาท์ระดับเอ พวกเราเข้าไปชมในโซนใจกลางได้ แต่พวกเธอเข้าไม่ได้”
นักเรียนชายผมทองโมโหจนกระทืบเท้า ใบหน้าแดงก่ำ “นาย…”
ไอริน่าเม้มริมฝีปากเล็กน้อย
โซนใจกลาง แม้แต่เธอก็ไม่เคยเข้าไป ถึงแม้เธอจะได้เป็นส่วนหนึ่งห้องทดลองแล้ว กลายเป็นนักวิจัย และก็ได้แสดงความรู้ที่เทียบเท่านักวิทยาศาสตร์ แต่อย่างไรเสียเธอก็ยังอายุน้อยเกินไป ยังไม่มีสิทธิมากพอ
อันที่จริงเว็บบอร์ดเอ็นโอเคเป็นที่แพร่หลายมากในยุโรป ทางประเทศจีนไม่ค่อยมีคนรู้จัก
เธอเองก็ทำภารกิจไปมากมายกว่าแอคเคาท์จะเลื่อนขึ้นมาถึงระดับซี
คนจีนคนนี้มีแอคเคาท์ระดับเอเลยเหรอ
นักเรียนห้าคนในทีมตัวแทนจากประเทศจีนเดินตามอิ๋งจื่อจินเข้าไป แถมเจ้าหน้าที่ยังช่วยเปิดประตูให้ด้วยตัวเอง
“จื่อจิน เธอมีแอคเคาท์จริงเหรอ” เถิงอวิ้นเมิ่งถามเสียงเบา
“เธอน่าเอาแอคเคาท์ที่ระดับต่ำกว่าหน่อย ฉันดูสีหน้าพวกเขา เหมือนเป็นบ้าไปแล้วเลย”
ถึงแม้เธอจะไม่รู้จักเว็บบอร์ดเอ็นโอเค แต่ก็รู้ว่าระดับเอคือระดับสูง
อิ๋งจื่อจินหาวออกมา สองมือล้วงกระเป๋า สายตาเหม่อลอย
“ช่วยไม่ได้ เพราะแอคเคาท์ระดับต่ำสุดของฉันคือระดับเอ ถ้าลงทะเบียนอีกแอคเคาท์ก็เข้าไปไม่ได้แล้ว”
เถิงอวิ้นเมิ่ง “…”
เธอไม่เข้าใจโลกของเทพอิ๋ง
“แต่เว็บบอร์ดเอ็นโอเคนี่มันคืออะไรกันแน่” เฟิงเย่ว์เกาหัว
“แค่โปรแกรมโซเชียล ควรค่าให้พวกเขาเห็นความสำคัญถึงขนาดนี้เลยเหรอ”
เขามีบัญชีผู้ใช้งานคิวคิวระดับมงกุฎ ก็ไม่เห็นจะมีสิทธิพิเศษอะไร
พอได้ยินแบบนี้อิ๋งจื่อจินก็ครุ่นคิดเล็กน้อย นึกภาพความเป็นไปได้ตอนพวกเถิงอวิ้นเมิ่งเข้าพื้นที่ปิดแล้วตะลึงพวกบอสที่อยู่ในนั้น
ความเป็นไปได้นี้คือศูนย์
เมื่อกี้ สิบ ก็บอกเธอแล้วว่า สาเหตุที่ทางยุโรปเอาระดับแอคเคาท์ของเว็บบอร์ดเอ็นโอเคมาทำเป็นบัตรผ่านก็เพื่อแสดงถึงความสามารถที่แท้จริง
ทำภารกิจจนเลื่อนระดับได้ ความสามารถย่อมไม่ต่ำ
แน่นอนว่าก็มีแค่ที่ยุโรป
จอมยุทธ ตระกูลแพทย์แผนโบราณ รวมถึงตระกูลใหญ่ชั้นแนวหน้าของประเทศจีนจะใช้เว็บบอร์ดเอ็นโอเคก็เพียงเพื่อเป็นช่องทางให้รู้จักคนให้มากขึ้นกับซื้อของหายาก
“ฉันมีแอคเคาท์เหลืออยู่” อิ๋งจื่อจินกดๆ มือถือ เอาพวกแอคเคาท์กับรหัสผ่านให้พวกเขา
“ไว้ฉันจะส่งโปรแกรมล็อกอินให้พวกเธอ พวกเธอลองเข้าไปเล่นดูได้”
อีกสามคนที่เหลือก็ได้คนละหนึ่งแอคเคาท์เหมือนกัน
“ฉันเอาคอมพิวเตอร์มาด้วย” เฟิงเย่ว์รีบล้วงคอมพิวเตอร์โน้ตบุ๊คออกมาจากกระเป๋าทันที
“ฉันจะล็อกอินเข้าไปดูตอนนี้เลย”
อิ๋งจื่อจินพยักหน้า หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาส่งโปรแกรมล็อกอินให้พวกเขา
“พวกเธอคุยกันไปนะ ฉันจะไปดูข้างหน้าหน่อย”
เธอดันปีกหมวกขึ้น เดินตามตู้จัดแสดงเข้าไปด้านใน
เฟิงเย่ว์ที่อยู่ด้านหลังติดตั้งโปรแกรมล็อกอิน กรอกแอคเคาท์ของตัวเอง
เข้าสู่หน้าเว็บบอร์ดเอ็นโอเคอย่างรวดเร็ว
เขาเห็นระดับแอคเคาท์ของตัวเอง ตกใจเกือบกระโดด
เฟิงเย่ว์ล็อกเอาท์ออก จากนั้นก็ใส่แอคเคาท์ของเถิงอวิ้นเมิ่งเข้าไป สายตาตะลึง
นี่ก็เป็นแอคเคาท์ระดับเอเหมือนกัน แต่แต้มสะสมการใช้งานเป็นศูนย์
แต้มสะสมการใช้งานเป็นศูนย์ ต่อให้เป็นแอคเคาท์ระดับเอก็เข้าสู่สมาพันธ์ลับไม่ได้
เห็นได้ชัดว่านี่เป็นแอคเคาท์เริ่มต้นที่มีแค่ผู้ดูแลเว็บบอร์ดเอ็นโอเคกับผู้ก่อตั้งเท่านั้นถึงจะสามารถให้ได้
แต่เรื่องแบบนี้พวกเถิงอวิ้นเมิ่งกลับไม่รู้
เถิงอวิ้นเมิ่งมองแอคเคาท์ระดับเอในมือตัวเอง อึ้งไปชั่วขณะ เงยหน้าขึ้นอย่างงุนงง
“เฟิงเย่ว์ นายจำที่เจ้าหน้าที่พูดเมื่อกี้ได้หรือเปล่า แอคเคาท์ของไอริน่าระดับไหนนะ”
เฟิงเย่ว์ก็เหม่อ “ระดับซี”
เด็กเทพที่คนทั้งโลกเชิดชู ระดับแอคเคาท์ที่มีในมือยังสู้แอคเคาท์ที่อิ๋งจื่อจินแจกให้ไม่ได้เลยด้วยซ้ำ
อีกทั้งอิ๋งจื่อจินแจกทีก็ให้มาเลยห้าแอคเคาท์
เฟิงเย่ว์พึมพำ กำมือ “ติดตามเทพอิ๋ง เดี๋ยวได้กลายเป็นเศรษฐีไม่รู้ตัว”
เขาเริ่มเปิดดูกระทู้ด้วยความสงสัย เถิงอวิ้นเมิ่งกับนักเรียนอีกสามคนก็ชะโงกหน้าเข้าไปดู เห็นกระทู้แรกในหน้าหลัก
จำนวนคนตอบกระทู้มีเยอะมาก ด้านหลังหัวข้อยังมีติดคำว่า ฮอท
[ค้นพบซากอารยธรรมแอตแลนติสอีกแล้ว ได้เวลาไปเก็บเงิน รับสมัครเพื่อนร่วมทีม ตอนนี้ขาดแม่นม]
“…”
เว็บบอร์ดนี้มันชวนให้ฉงนใจจริงๆ
…
ด้านนอกศูนย์วิจัย
ไอริน่ายังคงยืนอยู่ที่เดิม ไม่ได้เข้าไป
“ไอริน่า อย่าเก็บมาใส่ใจเลยนะ” นักเรียนหญิงคนหนึ่งปลอบใจเธอ
“อาจารย์ที่ปรึกษาของเธอเคยบอกไม่ใช่เหรอว่า บางตระกูลใหญ่ของประเทศจีนก็มีแอคเคาท์เว็บบอร์ดเอ็นโอเคในมือเหมือนกัน”
“บางทีคนในตระกูลของพวกเขาอาจให้มาก็ได้ ไม่ได้พึ่งพาความสามารถของตัวเองเลื่อนระดับ จะเทียบกับเธอได้ยังไง”
“อีกอย่างนะ อาทิตย์หน้าก็เป็นรอบชิงชนะเลิศแล้ว พอถึงเวลาลงสนามแข่ง ความสามารถที่แท้จริงยังจะไม่ปรากฏอีกเหรอ”
ไอริน่าไม่พูดอะไร แค่กดโทรศัพท์มือถืออยู่เงียบๆ
เธอค้นหาข้อมูลส่วนตัว สายตาเย็นชา
“ไอริน่าดูอะไรอยู่เหรอ”
นักเรียนหญิงขยับเข้าไปใกล้ เห็นชื่อบนหน้าจอโทรศัพท์
“เธอก็ชอบไซมอน แบรนด์เหมือนกันเหรอ เขาเป็นไอดอลของฉันเลยนะ อีกทั้งทางคณะกรรมการก็บอกด้วยว่า สาเหตุที่จัดแข่งไอเอสซีเป็นเพราะเขาเลยล่ะ”
ชื่อไซมอน แบรนด์ มีอิทธิพลมากในยุโรป
นักวิทยาศาสตร์อัจฉริยะแห่งศตวรรษที่สิบเจ็ดคนนี้ เรียกได้ว่าเป็นปาฏิหาริย์ของวงการวิทยาศาสตร์
“ไม่ ฉันเกลียดเขา” ไอริน่ากำโทรศัพท์แน่น แสยะยิ้ม “ตาแก่นี่ลำเอียง หัวรั้น ไม่ยอมสอนอะไรฉันเลย”
พอฟังถึงตรงนี้นักเรียนหญิงก็อึ้ง “ไอริน่าเธอว่าไงนะ”
ถึงแม้จะมีข่าวออกอยู่ตลอดว่าไอริน่าถูกนักสะกดจิตปลุกความทรงจำในอดีตชาติ แต่ก็ไม่มีใครเก็บเรื่องนี้มาใส่ใจ มองเป็นเรื่องที่น่าสนใจเรื่องหนึ่งเท่านั้น
แน่นอนว่าก็มีพวกบอสของเว็บบอร์ดเอ็นโอเคจำนวนไม่น้อยเอาเรื่องนี้ไปพูดคุยกัน พวกเขาเชื่อกันหมด
โลกนี้กว้างใหญ่ เรื่องแปลกประหลาดพิสดารอะไรก็มีหมด
ขนาดวิชาเล่นแร่แปรธาตุยังมีจริง ยังจะมีอะไรเป็นไปไม่ได้อีก
“ไปเถอะ” นักเรียนหญิงส่ายหน้า ดึงไอริน่า “ฉันยังไม่เคยมาเยี่ยมชมศูนย์วิจัยเลย”
ไอริน่ากดปิดโทรศัพท์ เม้มริมฝีปากเล็กน้อย ก้าวเท้าเดินเข้าไปในศูนย์วิจัย
เวลานี้ในที่สุดเจ้าหน้าที่ก็รู้สึกโล่งอก
เขามือสั่นจดชื่อบัญชีผู้ใช้งานของอิ๋งจื่อจินลงในสมุด จากนั้นก็ล็อกอินแอคเคาท์ของตัวเองในคอมพิวเตอร์
เจ้าหน้าที่กรอกชื่อ ‘คนชี้ทาง’ ลงในช่องค้นหาเพิ่มเพื่อน
สามารถขึ้นถึงระดับเอได้ จะต้องทำภารกิจในเว็บบอร์ดเอ็นโอเคมาไม่น้อยแน่
แต่แอคเคาท์ของเขาแค่ระดับดี ไม่มีคุณสมบัติมากพอ จึงมองไม่เห็นภารกิจที่แอคเคาท์ระดับเอเคยทำ เห็นแค่การซื้อขายที่แอคเคาท์นี้โพสต์
จากนั้นเจ้าหน้าที่ก็เห็นยาสระผมเร่งผมดก ยาบำรุงไต และเครื่องดื่มที่ช่วยในการนอนหลับ
“???”
เจ้าหน้าที่ลูบหัวตัวเอง ครุ่นคิด จากนั้นก็เลื่อนเมาส์ไปกดสั่งยาสระผมเร่งผมดก
…
หลังจากเดินชมศูนย์วิจัยเสร็จก็เป็นเวลาเที่ยงแล้ว
อิ๋งจื่อจินไปกินข้าวกลางวันกับฟู่อวิ๋นเซิน จากนั้นก็ไปสนามบิน
ตรงช่องทางวีไอพี ผู้ชายที่สูงหนึ่งร้อยแปดสิบต้นๆ เอาหนังสือพิมพ์บังใบหน้าตัวเอง แอบชำเลืองมองอยู่เรื่อยๆ จากนั้นก็เดินขึ้นหน้าหนึ่งก้าว
อิ๋งจื่อจินครุ่นคิดแล้วหันไป “เขาเหรอ”
“เขานี่แหละ” ฟู่อวิ๋นเซินเลิกคิ้ว เดินเข้าไปจับบ่าผู้ชายคนนั้นอย่างใจเย็น
“ฉินหลิงเยี่ยน นายหลบอะไร วิดีโอคอลคุยกันตั้งหลายครั้งแล้ว ตอนนี้ไม่กล้าเจอหน้าหรือไง”
“อะจ๊าก!”
อยู่ๆ ก็ถูกจับได้ ฉินหลิงเยี่ยนถึงกับร้องเสียงหลง
เขาโยนหนังสือพิมพ์ทิ้ง ถอยหลังหนึ่งก้าว “ตกใจหมดเลย!”
อิ๋งจื่อจินพิจารณาใบหน้าของเขา สุดท้ายได้วิจารณ์ว่า “อีกสิบปีนายก็ไม่มีทางดูแก่”
ฉินหลิงเยี่ยนกับฉินหลิงอวี๋เป็นลูกครึ่งทั้งคู่
แต่ความเป็นลูกครึ่งของฉินหลิงอวี๋กลับไม่ชัดเจนเท่าไร ฉินหลิงเยี่ยนกลับมีดวงตาสีน้ำเงินเข้ม
“หึ คิดว่าผมฟังไม่ออกเหรอว่าบอสจะบอกว่าผมหน้าเด็ก” ฉินหลิงเยี่ยนพึมพำ เขามองด้านหลังด้วยความระแวงอีกครั้ง
“น้องสาวฉันไม่ได้มาใช่ไหม”
มือข้างหนึ่งของฟู่อวิ๋นเซินล้วงกระเป๋า
“โทษที ไม่สนใจคนต่างเพศ”
ฉินหลิงเยี่ยนเกือบกระอักเลือด
“นายมันบ้า!”
อย่างน้องสาวเขาเรียกต่างเพศเหรอ
ผู้หญิงที่ไหนขี่ม้าเข้าไปลอบฆ่ามหาเศรษฐียุโรป
นั่นมันพวกคลั่งความรุนแรงชัดๆ
สมน้ำหน้าที่เป็นโสด
“น้องสาวนายมาแล้ว” อิ๋งจื่อจินถือแก้วน้ำอัดลม
“พักโรงแรมห้าดาวตรงนั้น อยากให้ช่วยจัดห้องข้างๆ ให้ไหม”
“ไม่เอาๆ” ฉินหลิงเยี่ยนตกใจรีบส่ายมือ
“ห้ามให้ยัยนั่นรู้เด็ดขาดว่าผมก็อยู่ด้วย ไม่อย่างนั้นยัยนั่นเอาผมไปขี่เป็นม้าแน่”
ขณะพูดเขาก็ล้วงกระดาษออกมาใบหนึ่ง “นี่ เอาของที่น่าตกใจให้ดู”
“อะไรเหรอ”
อิ๋งจื่อจินรับมา กางกระดาษใบนี้ออก
