ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี – บทที่ 568 อาวุธศักดิ์สิทธิ์มาอยู่ในมือ

เยี่ยนจ้าวเกอเหาะลงไปอีกทางหนึ่ง พาให้ทุกคนต่างรู้สึกงุนงงเล็กน้อย

การกระทำผิดธรรมดาเช่นนี้ ทุกคนล้วนรู้สึกไม่ถูกต้องโดยสัญชาตญาณ จ้าวจ้งคิดจะมา แต่ถูกร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกพัวพันไว้

ราชันวังผลึกวารีหลินซื่อและผู้ปกครองเกาะหลิวซั่วลังเลอยู่ครู่หนึ่ง สุดท้ายก็ไม่ได้ลงมือ

ครั้งนี้ถ้าใครลงมือ ก็อาจจะเจอกับอาวุธศักดิ์สิทธิ์นิ้วมังกรทั้งเก้า ทำให้คนอื่นได้ประโยชน์เปล่าๆ

หลังจากพวกเขาลังเลครู่หนึ่ง ก็ไม่ได้สนใจเยี่ยนจ้วเกออีก เพียงหยิบศพมังกรจากก้นเหวตัวแล้วตัวเล่า

เยี่ยนจ้าวเกอลงไปถึงก้นเหว เคลื่อนไหวอย่างต่อเนื่อง สุดท้ายมาถึงตำแหน่งที่อยู่มุมหนึ่งของเหวลึก หลังจากตามหาอยู่รอบหนึ่ง ก็ลอยขึ้นข้างบนอีกครั้ง คล้ายกับจะผละจากเหวลึก

ร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกยังคงสู้กับจ้าวจ้งอยู่ที่เดิม แต่ร่างกายค่อยๆ ลอยขึ้นด้านบน ทำให้แต่ละคนประหลาดใจเป็นอย่างยิ่ง

ชายหนุ่มไม่ใส่ใจสายตาของคนอื่น พุ่งขึ้นด้านบนในคราวเดียว

‘…อยู่ที่นี่เอง!’

เขาตาเป็นประกาย ก่อนจะยื่นมือซ้ายเข้าไปในที่ว่างบริเวณหนึ่ง คล้ายกับกำลังคลำอะไรสักอย่างอยู่

มือขวาของเขาวาดเป็นรอยตราลวดลายอาคมหลายสายไม่หยุด สุดท้ายลวดลายเหล่านั้นจับตัวกันกลายเป็นรูปค่ายกลแปลกประหลาดมากมาย ทั้งลี้ลับและงดงามในคราวเดียว

รูปค่ายกลเหล่านี้ทั้งหมดนี้ เยี่ยนจ้าวเกอล้วนเคยเห็นมาจากที่อยู่เดิมของจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์มังกรน้ำแข็งในตอนที่เขาอยู่บนโลกแปดพิภพ ถึงแม้ตอนนั้นจะไม่ได้ทำความเข้าใจอย่างละเอียด แต่ก็จำไว้ได้มากมาย

ญาณจริงแท้เหล่านี้กลายเป็นเกล็ดน้ำแข็งจำนวนาก หลอมเรวมเข้าไปในที่ว่าง จากนั้นก็ส่องสว่างขึ้นมา

วินาทีถัดมา เจตจำนงอันแข็งแกร่งก็ปรากฏขึ้นในหุบเหวเหมันต์บรรพกาล คล้ายกับตื่นขึ้นจากการหลับไหล

ใบหน้าของพวกจ้าวจ้ง หลินซื่อ และหลิวซั่วเกิดการเปลี่ยนแปลงพร้อมกัน ครั้นเงยหน้ามองดู พวกเขาเห็นที่ว่างด้านหน้าเยี่ยนจ้าวเกอแหวกออก คล้ายกับมีประปูบานใหญ่เปิดในสถานที่ซึ่งเป็นปริศนา

ร่างร่างหนึ่งปรากฏขึ้นจากด้านใน กลับเป็นศพแห้งศพหนึ่ง ด้านบนศพแห้งสวมเกราะอ่อนที่กำลังเปล่งแสงสีน้ำเงิน

กลิ่นอายอันแข็งแกร่งส่งมาจากเกราะอ่อนนั่นเอง!

เป็นอาวุธศักดิ์สิทธิ์ชิ้นหนึ่ง!

พวกจ้าวจ้งเกือบจะกระอักเลือดออกมา ‘อาวุธศักดิ์สิทธิ์ชิ้นนี้โผล่มาจากที่ไหนกัน? ก่อนหน้านี้ไม่เห็นรู้สึกได้ เยี่ยนจ้าวเกอนั่นรู้ว่าของอยู่ที่ไหนได้อย่างไร?’

เยี่ยนจ้าวเกอมองศพแห้งกรังศพนั้น พลางทอดถอนใจ ‘เดือนปีเคลื่อนคล้อย ในที่สุดฝุ่นก็กลับสู่ฝุ่น ดินก็กลับสู่ดิน วันนี้ข้าขอรับมรดกของผู้อาวุโส ขอให้ผู้อาวุโสอย่าถือโทษ’

จอมยุทธ์โลกผืนสมุทรไม่มีใครรู้จักศพแห้งกรัง หรืออาวุธศักดิ์สิทธิ์บนร่างศพเลย

แต่ว่าฟู่เอินซูมองเบื้องหลังออก ‘จอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์มังกรน้ำแข็ง? เกราะเหมันต์ทระนง?”

ศพแห้งกรังคือจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์มังกรน้ำแข็งที่มาที่นี่เพราะสุสานมังกร แต่กลับเสียชีวิตลงที่นี่

ในอดีตถึงแม้เขาจะเป็นยอดฝีมือจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์ขั้นสอง มีพลังฝึกปรือเหนือกว่าจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์สุดขอบโลกจวงคุน แต่เนื่องจากเสียชีวิตนานเกินไป และไม่ได้ฝึกฝนวรยุทธ์ที่ทำให้มีลักษณะร่างกายเหมือนจวงคุน ดังนั้นถึงตอนนี้ร่างกายของเขาจึงเสื่อมโทรมลง

มาตรว่ายอดฝีมือจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์จะมีร่างกายและลมปราณแกร่งขนาดไหน แต่หลังจากผ่านเวลาอันแสนยาวน ในที่สุดฝุ่นก็กลับสู่ฝุ่น ดินก็กลับสู่ดิน

แต่ว่าเป็นเพราะลมปราณของจอมยุทธ์ศักดิ์สิทธิ์มังกรน้ำแข็งยังไม่สลายไป กลับบำรุงเกราะเหมันต์ทระนงที่เป็นอาวุธศักดิ์สิทธิ์อย่างต่อเนื่อง มาถึงตอนนี้มันจึงยังคงงดงามจนน่าตกตะลึง!

ท่ามกลางเสียงหัวเราะ เยี่ยนจ้าวเกอกวักมือ ร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกทำลายศพมังกรในมือ สลัดหลุดจากจ้าวจ้ง กลับมาถึงข้างกายเขา

จ้าวจ้งหวั่นวิตก คิดไล่ตามมา แม้แต่หลินซื่อและหลิวซั่วที่อยู่ด้านล่างต่างขมวดคิ้ว หยุดเก็บศพมังกร ต้องการพุ่งขึ้นมาเช่นกัน

เยี่ยนจ้าวเกอหัวเราะร่า “ทุกท่าน ข้าไม่เกรงใจแล้ว”

เขาเปิดถุงย่อส่วน วังมายาลอยออกมาจากด้านใน

ใจกลางวังมีเพียงเสาต้นหนึ่ง และคานขนาดใหญ่อีกอันหนึ่ง ทว่ามังกรแสงเก้าตัวเหมือนกับกลายเป็นเสามังกรขดพัน คอยค้ำยันวังไว้

จ้าวจ้งเห็นมังกรแสงเก้าตัวนั้น ม่านตาพลันหดตัวลงเล็กน้อย ‘เกิดจากการเปลี่ยนแปลงของนิ้วมังกรทั้งเก้าหรือ?’

วังแห่งนี้ขวางทางจ้าวจ้งไว้ ส่วนร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกพุ่งมาถึงด้านข้างศพจอมยุทธิ์ศักดิ์สิทธิ์มังกรน้ำแข็ง หลังจากเยี่ยนจ้าวเกอคารวะเสร็จแล้ว เขาก็ใช้นิ้วกรีดผิวของศพเหมือนกับมีดคม

ร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกกระตุ้นญาณจริงแท้ ในศพที่แห้งกรังถึงกับมีหยดน้ำสีน้ำเงินที่เหมือนกับผลึกน้ำแข็งหลายหยดไหลออกมาอย่างช้าๆ

เยี่ยนจ้าวเกอโบกมือเพื่อหลอมหยดน้ำหยดหนึ่ง ส่วนร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกกางมือออก เก็บหยดน้ำที่เหลือไว้กลางฝ่ามือ ใช้ญาณจริงแท้หลอมรวมพวกมัน

ทันใดนั้น ในม่านตาของเยี่ยนจ้าวเกอและร่างแยกสมุทรสุดขอบโลก ต่างก็มีลวดลายอาคมสีน้ำเงินนับหมื่นนับพันสว่างวาบติดต่อกัน

‘เคล็ดวิชามังกรเหมันต์เย้ยสมุทร เป็นวรยุทธ์ที่เยี่ยมยอดนัก’ เยี่ยนจ้าวเกอส่งเสียงกู่ร้อง เหนือศีรษะมีเงาแสงของมังกรน้ำแข็งสั่นไหว

ร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกกางแขนทั้งสองข้าง กระตุ้นให้เกราะเหมันต์ทระนงสวมลงบนร่างของตน

มันปลุกเร้าความเข้าใจด้านวรยุทธ์ของตัวเองจนถึงขีดสุด ทำให้เงาแสงเหนือศีรษะสั่นไหว ในทะเลกว้างใหญ่นอกจากตัวคุนเผิงที่ล่องลอยอยู่แล้ว ยังปรากฏมังกรน้ำแข็งทะยานอย่างเลือนราง

‘เป็นการหลอมรวมขั้นแรกเท่านั้น ใช่ว่าจะแสดงพลังได้ทั้งหมด แต่มากพอสำหรับตอนนี้แล้ว’

ร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกส่งเสียงกู่ร้อง จากนั้นมันก็หันหน้าพุ่งไปหาเจ้าสำนักสังหารมังกรจ้าวจ้ง ดุจสายฟ้าฟาด!

จ้าวจ้งป้องกันหอกเทพสมุทรสุดขอบโลกที่โจมตีใส่ตน เขายังไม่ทันโต้ตอบ ฝั่งตรงข้ามพลันมีเสียงร้องของมังกรดังขึ้น ก่อนจะเห็นมังกรน้ำแข็งคำรามพุ่งออกมา

เมื่อเผชิญกับเจตจำนงดาบของดาบเจ็ดทะเลสังหารมังกร มังกรน้ำแข็งตัวนี้ดูคลุ้มคลั่งเป็นพิเศษ คล้ายกับถูกสะกิดเกล็ดอย่างไรอย่างนั้น

พลังอันยิ่งใหญ่โจมตีใส่จ้าวจ้งพร้อมกับหอกเทพสมุทรสุดขอบโลก กดดันเขาให้ถอยไปด้านหลัง

แม้ร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกจะไม่ได้บรรลุถึงพลังของเกราะเหมันต์ทระนง แต่พลังของทั้งสองก็แข็งแกร่งมากพอ!

จ้าวจ้งสีหน้าเขียวคล้ำ พุ่งเข้ามาอย่างดุร้ายหมายขวัญ ต้องการสู้กับร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกจนตัวตาย

ทว่าวังมายาหล่นลงมาครอบคลุมเขาไว้ การเคลื่อนไหวของเขาพลันชะงักลง

ร่างแยกสมุทสุดขอบโลกโจมตีอีกครั้ง การโจมตีในครั้งนี้ทำให้ดาบในมือจ้าวจ้งแหลกสลาย!

มังกรน้ำแข็งแผดเสียง พลางกระแทกใส่แผลเดิมบนหัวไหล่ของจ้าวจ้ง ทำเอาเขาครางหนักๆ คำหนึ่ง เพราะแขนถูกตัดทิ้งไปแล้ว!

จ้าวจ้งไม่กล้าหยุดยั้ง ตะโกนอย่างบ้าคลั่งพร้อมกับพุ่งขึ้นด้านบน คิดจะหนีจากก้นเหว

หลังจากเอาชนะจ้าวจ้งได้ ร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกก็ไม่ได้ไล่ตาม มันพาเกราะเหมันต์ทระนงบนร่าง นำวังพุ่งลงไปท่ามกลางฝูงมังกรที่ก้นเหว

พวกเกาเทียนจงเบิกตาค้าง คิดไม่ถึงเลยว่าสถานการณ์จะเกิดการเปลี่ยนแปลงเช่นนี้!

ในสายตาของพวกเขา ร่างของเยี่ยนจ้าวเกอไม่ได้ลึกล้ำยากหยั่งคาดอีกต่อไป แต่น่าประหวั่นพรั่นพรึงยิ่ง!

หลินซื่อกับหลิวซั่วรู้สึกรสชาติฝาดขมในปาก

ไม่จำเป็นต้องปรึกษากัน ยอดฝีมือของฝ่ายธรรมะและฝ่ายมารลงมือพร้อมกันโดยสัญชาตญาณ นับเป็นการลงมือร่วมกันครั้งแรกตั้งแต่เกิดมา

หลินซื่อประสานหมัด ใช้ท่าแปลงทำลายฟ้าในกระบวนท่ามังกรเปลี่ยนหกลักษณ์ มังกรส่งเสียงร้องสนั่น ถึงขั้นทำให้ฝูงมังกรเงยหน้ามอง

ตลับสีดำขนาดยักษ์อันหนึ่งพลันปรากฏขึ้นด้านหลังหลิวซั่ว ขณะกลไกของมันทำงาน ประกายดาบสีดำหลายสายก็ลอยออกมาจากด้านใน ภายใต้การกระตุ้นท่าวิญญาณหลอนสิบสี่สังหาร กระบวนท่าปกป้องสำนักของเกาะวิญญาณหลอน พลังของตลับวิญญาณหลอนน่าตกตะลึงชนิดสั่นสะเทือนจิตใจนัก

ร่างแยกสมุทรสุดขอบโลกไม่เกรงกลัวแม้แต่น้อย ขณะนี้มันสวมเกราะเหมันต์ทระนง สองมือกางออกซ้ายขวา ป้องกันหลินซื่อกับหลิวซั่วพร้อมกัน

วังมายากลับไม่ได้หยุดลง หลังจากพุ่งเข้าไปในฝูงมังกรแล้ว ก้นเหวเหมันต์บรรพกาลคล้ายกับสั่นสะเทือนพร้อมกัน

ชั่วพริบตาเดียว ศพมังกรจำนวนนับไม่ถ้วนก็พุ่งเข้ามาหาวังแห่งนั้น เหมือนกับแม่น้ำไหลลงมหาสมุทร

ความเร็วในการเก็บนี้ เร็วกว่าหลินซื่อและหลิวซั่วรวมกันเสียอีก!

ทุกคนต่างเบิกตามองเหตุการณ์นี้อย่างเหลือเชื่อ

ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี

ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี

Score 7.9
Status: Ongoing Artist: Native Language: Chinese
อ่านเรื่อง ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพีชายหนุ่มข้ามมิติกาลเวลาครั้งแรกมาสู่ยุคสมัยที่อารยธรรมวรยุทธ์รุ่งเรืองจนถึงที่สุด มุมานะศึกษาและฝึกฝนคัมภีร์สุดยอดวิชาที่เก็บรวบรวมไว้ในวังเทพมากมาย แต่แล้วยุคสมัยอันรุ่งโรจน์ก็ต้องพบพานกับวิกฤติการณ์ครั้งใหญ่ ทุกสิ่งทุกอย่างพังทลายจนหมดสิ้น ทว่าชายหนุ่มผู้นั้นก็พาตนเองและสมองที่เปี่ยมไปด้วยความรู้ของสุดยอดวิชา ข้ามมิติกาลเวลาอีกครั้งไปสู่ยุคสมัยใหม่ ยุคสมัยนี้มีสิ่งที่ทำให้เขารู้สึกขัดใจยิ่งนัก นั่นก็คือทุกอย่างช่างง่ายดายไปเสียหมด จนทำให้เขาได้ชื่อว่าเป็นหนึ่งในสี่คุณชายแห่งยุค เหนือกว่าจอมยุทธ์รุ่นเยาว์ผู้ใดในบรรดาดินแดนศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมดในเวลาชั่วพริบตา กระนั้น แม้เขาจะยอดเยี่ยมอย่างไร เป็นที่น่าเคารพเลื่อมใสต่อศิษย์น้องในสำนักเพียงใด มีชื่อเสียงขจรไกลไปถึงหนแห่งไหน สุดท้ายแล้วก็ยังมีคนปากกล้าและอวดดี กังขาในความสามารถของเขาอยู่ตลอดเวลา ไม่รู้จักเจียมตัวก็แล้วไปเถอะ แต่จะหาเรื่องคนที่มีพลังแก่กล้ากว่าตนอยู่อักโขเช่นนี้ ก็คงต้องประมือกันสักตั้งแล้ว “หากชอบรนหาที่ตายนัก ข้าจะสนองให้พวกเจ้าเอง!”

Comment

Options

not work with dark mode
Reset