ตอนที่ 1166: การกลับมาของตระกูลผู้พิทักษ์ (1)
เจี้ยนเฉินถูกพาตัวไปโดยผู้อาวุโสสูงสุดจากตระกูลเจียงหยาง บินออกไปให้ไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้ ผู้อาวุโสสูงสุดทุกคนได้กลายเป็นเซียนราชาเมื่อหลายปีก่อน ดังนั้นการเข้าใจเกี่ยวกับมิติจึงมีมากกว่าเจี้ยนเฉิน ด้วยความเร็วสูงสุดของเขา พวกเขาเร็วกว่าเจี้ยนเฉินใช้ทักาะมายาพริบตาเสียอีก
ในขณะนี้พวกเขากำลังใจจดใจจ่ออย่างยิ่ง พวกเขาสนใจเพียงแค่ว่าพวกเขาจะเดินทางไปยังพื้นที่ห่างไกลและมีเสถียรภาพได้ พวกเขารู้ว่าพวกเขาได้กลายเป็นศัตรูของทุกคนแล้วโดยการพาเจี้ยนเฉินมาเช่นนี้ พวกเขาเป็นผู้อาวุโสสูงสุดของตระกูลผู้พิทักษ์และมีสถานะที่สูงส่ง แต่ไม่มีใครสนใจเรื่องเหล่านี้เพราะผลไม้เซียนได้เข้ามาเอี่ยว
ไม่มีเซียนราชาคนไหนต้านทานการยั่วยวนในการยกระดับให้กลายเป็นเซียนจักรพรรดิได้ ตราบใดที่พวกเขากลายเป็นเซียนจักรพรรดิ พวกเขาก็ไม่ต้องกลัวตระกูลผู้พิทักษ์ พวกเขาจึงไม่จำเป็นต้องกลัวการรุกรานใดๆ
กลุ่มผู้เชี่ยวชาญมนุษย์กลุ่มใหญ่ไล่ตามจากด้านหลัง คนที่รู้ผลลัพธ์ของผลไม้เซียนมีใบหน้าที่เขียวคล้ำและมีความโลภ บางคนใช้ทักษะลับเพื่อเดินทางเข้าใกล้เจี้ยนเฉินแม้ว่าจะเร็วกว่าคนอื่นเล็กน้อย
หงเหลียน, เฮยยู่และรุยจินต่างก็พัวพันกับเซียนจักรพรรดิ พวกเขาป้องกันไม่ให้เซียนจักรพรรดิเข้ามายุ่งเกี่ยวกับการหลบหนีของเจี้ยนเฉิน และพวกเขาก็ไม่มีความคิดอย่างอื่น
ด้วยการยืมพลังโลก พื้นที่แปรเปลี่ยน ! ผู้อาวุโสสูงสุดขิงตระกูลเจียงหยางใช้ทักษะลับอีกครั้งและเดินทางออกไปได้ไกลกว่า 100 กิโลเมตร หลังจากนั้นเขาก็หนีไปพร้อมกับเจี้ยนเฉิน
การเดินทางโดยอย่างรวดเร็วเพราะใช้ทักษะลับ หากเดินทางมาคนเดียวก็ไม่เท่าไหร่ แต่นี่เขาต้องนำคนอื่นมาด้วย ทำให้เขาไม่อาจใช้มันได้บ่อย ๆ แม้จะด้วยความแข็งแกร่งของพวกเขาและระยะเวลาที่ส่งผล
มีสองฝ่าย ฝ่ายหนึ่งหนี ฝ่ายหนึ่งไล่ล่า การเดินทางเป็นระยะเวลากว่า 1,000 กิโลเมตร ก่อนที่สุดท้ายพวกเขาจะมาเจอพื้นที่ที่เสถียร เจียงหยางฉิงหยุนสร้างประตูมิติทันที
ในเวลาเดียวกันพลังงานหลายสิบลูกและปราณดาบพุ่งทะยานจากด้านหลังมาอย่างรวดเร็วราวกับสายฟ้า การโจมตีทุกครั้งมีพลังทำลายล้าง พวกเขาทั้งหมดถูกโจมตีจากเซียนราชาที่อยู่ในขั้นสูงสุด บางคนจากตระกูลผู้พิทักษ์และคนอื่น ๆ ที่มาจากตระกูลโบราณหรือผู้ฝึกตนอิสระ
การโจมตีที่รุนแรงพุ่งเข้าหาประตูมิติทันทีด้วยพลังที่ไม่อาจหยุดยั้งได้ เมื่อใดก็ตามที่พวกมันผ่าน พื้นที่จะสั่นอย่างรุนแรงราวกับว่ามันปริแตก พื้นที่ได้รับผลกระทบส่งผลต่อเนื่องมาจากเจียงหยางชิงหยุนขณะที่เขาสร้างประตูมิติด้วยเช่นกันทำให้มันไม่ค่อยมั่นคง
ไปเร็วเข้า ! เจียงหยางฉิงหยุนตะโกน เสียงของเขาเต็มไปด้วยความกังวล
ผู้อาวุโสสูงสุดทั้งหลายต่างก็ใจจดใจจ่ออย่างยิ่ง พวกเขาไม่ลังเลที่จะให้เจี้ยนเฉินเข้าประตูมิติให้เร็วที่สุด
ประตูมิติหายไปทันทีที่พวกเขาเข้าไป พื้นที่ตรงนั้นก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมและหลังจากนั้นไม่นานการโจมตีทั้งหมดก็ตกลงมายังจุดนี้ มันทำให้พื้นที่แตกเป็นเสี่ยง ๆ และรัศมีรอบ ๆ กว่า 1,000 เมตรถูกทำลายและสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง
บัดซบ ไอ้สารเลวตระกูลเจียงหยาง เราปล่อยให้เขาหนีออกไปได้…
ข้าไม่คิดเลยว่าท้ายที่สุดแล้วผลไม้เซียนจะตกอยู่ในมือของตระกูลเจียงหยาง…
ดูเหมือนว่าเซียนจักรพรรดิอีกคนจะปรากฏอยู่ในทวีปเทียนหยวนของเราในไม่ช้า มันเป็นเรื่องน่าเสียดายที่มันไม่ได้เป็นคนของตระกูลเรา แต่เป็นตระกูลเจียงหยาง…
เฮ้อ มันจะปรากฏอีกครั้งหลังจากที่ผ่านไป 40,000 ปีบางทีที่บรรพชนของเราหลายคนพลาดเพราะเขาโชคไม่ดี ข้าคิดว่ามันเป็นแบบนี้ มันน่าเสียดายอะไรแบบนี้…
มันเป็นเพราะสัตว์อสูรทั้งสามที่ไม่ยอมอยู่ในทวีปสัตว์เทวะ หากพวกเขาไม่ได้ทำทุกอย่างเพื่อปกป้องเจี้ยนเฉิน ผลไม้จะตกลงไปอยู่ในมือของตระกูลเจียงหยางได้อย่างไร ตอนนี้พวกเขาทำได้แล้ว ไม่เพียงแต่พวกเขาจะน่าอัศจรรย์ยิ่ง พวกเขายังมีความสัมพันธ์พิเศษกับพยัคฆ์ปีกเทวะ เมื่อรวมเข้ากับเซียนจักรพรรดิในอนาคต จะมีใครในทวีปเทียนหยวนหยุดยั้งพวกเขาได้…
ผู้เชี่ยวชาญทุกคนต่างถกเถียงกัน เสียใจและไม่พอใจ ปรากฏอยู่เต็มใบหน้าของคนจำนวนมาก ขณะที่ผู้เชี่ยวชาญจากตระกูลผู้พิทักษ์ก็ดูเป็นห่วงเช่นกัน ตอนนี้ตระกูลเจียงหยางมีพลังมากเกินกว่าที่พวกเขาจะจินตนาการได้ ไม่มีใครในตระกูลผู้พิทักษ์อยากให้ตระกูลอื่นมีพลังมากกว่าตระกูลของตัวเอง
บูม ! บูม ! บูม !
เสียงอึกทึกดังขึ้นหลายครั้ง เมื่อพลังงานที่รุนแรงพัดผ่าน พื้นที่เหล่านั้นสั่นสะเทือนไม่หยุด มีร่างหนึ่งปรากฏออกมาจากใจกลางความสั่นสะเทือน
ซ่างเฉียงยืนอย่างภาพภูมิใจบนท้องฟ้าขณะที่เขาเปล่งกลิ่นอายออกมาสูงที่สุด เขายินราวกับว่าเขาเป็นมหาปราญช์ที่มองดูปวงประชา เขาทำลายทักษะลับจากชายชราทั้งห้าของเมืองทหารรับจ้างด้วยพลังสูงสุดของเขา สถานะที่ยิ่งใหญ่ของเขาบดขยี้และทำลายร่างเสมือนของโมเทียนหยุนตรงๆ
ชายชราทั้งห้าถูกเหวี่ยงกลับไปอย่างรุนแรงและมีเลือดเต็มปากในเวลาเดียวกันเลือดที่ถูกพ่นออกมากระจายอยู่เต็มอากาศราวกับมันกลายเป็นหมอกและใบหน้าของพวกเขาก็ซีดมากขึ้นทันที พวกเขาทั้งหมดซีดเซียวและประกายในดวงตาของพวกสี่คนหายไปอย่างรวดเร็วกลายเป็นตาของคนตาย พวกเขาล้มลงกับพื้น มีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ยืนอยู่อย่างยากลำบาก
ชายชราคนสุดท้ายจ้องไปที่ซ่างเฉียงผู้ถึงทำลายการจองจำและพูดออกมาว่า มันน่าเสียดายที่พวกเราทั้งห้า กำลังจะตาย ไม่อย่างนั้น…ไม่อย่างนั้น… ก่อนที่เขาจะพูดจบ ประกายในดวงตาของเขาก็จางหายไปอย่างรวดเร็ว เขาจากโลกนี้ไปเต็มด้วยความไม่เต็มใจและเสียใจ
เทียนเจี้ยนและผู้อาวุโสเมืองทหารรับจ้างยินอยู่ห่างไกลออกไปอย่างเงียบ ๆ ขณะที่พวกเขามองไปยังร่างที่เย็นชืดของชายชราทั้ง 5 พร้อมกับเต็มไปด้วยความหดหู่และเศร้าโศก
พวกเขาไม่ได้หยุดชายชราทั้งห้าเพราะพวกเขารู้ว่าพวกเขามีเวลาเหลือไม่มากแล้ว แม้ว่าพวกเขาจะไม่ตายที่นี่ในวันนี้ พวกเขาก็จะตายจากการนั่งทำสมาธิในเมืองทหารรับจ้าง
ความตายของทหารผ่านศึกทั้งห้าได้ทำให้ทวีปเทียนหยวนรักษาผลไม้เซียนไว้ได้ พวกเขาเสียชีวิตเพื่ออุดมกรณ์ของพวกเขา พวกเขาตายในการต่อสู้และไม่ได้จากไปเงียบ ๆ ในเมืองทหารรับจ้าง เทียนเจี้ยนพูดอย่างหนักแน่น
ซ่างเฉียงถอนตัวอย่างช้า ๆ เขามองไปรอบ ๆ อย่างเฉยเมยและพูดว่า ผลไม้เซียนได้ถูกนำไปแล้วและไม่รู้ว่ามันอยู่ไหน ถึงเวลาที่ข้าจะกลับแล้ว ถึงแม้ว่าเขาจะพูดตามปกติ แต่เสียงของเขาก็ดังก้องไปรอบ ๆ ทำให้ทุกคนได้ยินอย่างชัดเจน
ไม่ ซ่างเฉียง เราต้องได้ผลไม้เซียน เจ้าเป็นคนที่เร็วที่สุดในโลก เจ้าน่าจะไล่ตามทัน แลงคีรอสไม่อาจตัดใจได้
อย่างไรก็ตามก่อนที่เขาจะพูดจบ ซ่างเฉียงก็บินออกไปไกลในพริบตาเหลือเพียงเงาภาพจาง ๆ ดูเหมือนว่าเขาจะหลอมเข้ากับมิติอย่างสมบูรณ์และผ่านมันไปอย่างเงียบ ด้วยความเร็วที่ไม่น่าเชื่อเขาก็หายไปทันที ไม่ต้องแปลกใจเลยว่าเขาจะไปไหน เขาต้องมุ่งหน้ากลับไปยังทวีปสัตว์เทวะ
ซ่างเฉียง ! จักรพรรดิเสือตะโกนเสียงดัง เขาไม่อาจยอมแพ้ได้และแม้แต่ใบหน้าของไคเซอร์ก็อืมครึมอย่างมาก
ไป ! ไคเซอร์สั่งให้ถอยขณะที่เขากัดฟัน เขาทิ้งคู่ต่อสู้ของเขาพร้อมกับแลงคีรอสและจากไปทันที
คราวนี้หงเหลียนและเฮอหยู่ไม่ได้พัวพันพวกเขาอีก พวกเขาปล่อยให้คนเหล่านั้นผละออกไปก่อนที่จะมุ่งหน้าไปหารุยจินพร้อมกัน
มารราคะขมวดคิ้วแล้วพูดว่า มังกรทองเทวะ การต่อสู้ของพวกเราจบแล้ว ลาก่อน จากนั้นเขาก็ผละออกไปทันที
การจากไปไม่ใช่เรื่องง่ายเช่นนั้น ! รุยจินพูดอย่างสงบ จิตสังหารของเขาแผ่ออกมาพร้อมกับดาบสีทองที่ประกายแสงราง ๆ เขาพัวพันไม่ให้มารราคะหลบหนีออกไปง่าย ๆ
นรกแผดเผา ! หงเหลียนตะโกนออกมาจากที่ไกล ๆ นางมาถึงแล้วพร้อมกับเปลวไฟสีขาวจำนวนมากพุ่งออกมาจากปิ่นเทพเพลิงของนาง ไฟที่ระอุเผาพาดออกมาเต็มอากาศ มันก่อตัวเป็นลูกไฟขนาดใหญ่ล้อมรุยจินและมารราคะ ความร้อนมันน่าสะพรึงมา มันทำให้พื้นที่รอบ ๆ บิดเบี้ยวอย่างรุนแรง แม้มารราคะจะเข้าใจความลึกลับของโลกมากกว่าเซียนราชาคนใด ๆ เขาก็ไม่อาจใช้มิติใด ๆ หลบหนีได้
หลังจากนั้นปิ่นก็ปล่อยลูกเพลิงพุ่งไปยังมารราคะ
ในเวลาเดียวกันเฮยยู่ก็รีบพุ่งเข้าพร้อมกับเกราะพลังดั้งเดิมของเขาด้วย เขาปล่อยดาบแสงจากมีดของเขาไปยังมารราคะ
