ตอนที่ 1350: การตีกระบี่ (5)
ลาวาคลั่งได้ก่อตัวเป็นคลื่นแดงที่พุ่งขี้นไปบนอากาศก่อนที่จะกระจายเหมือนกับไฟป่า มันสาดลงไปทุก ๆ ที่ ทำให้ท้องฟ้าทั้งหมดกลายเป็นสีแดง
ในขณะเดียวกัน อุณหภูมิรอบ ๆ ก็เพิ่มสูงขึ้นด้วยอัตราที่เร็วจนไม่น่าเชื่อ ทะเลลาวารอบ ๆ ผุดออกมาเหมือนกับน้ำเดือด
เปลวไฟบรรพกาลถูกสร้างมาจากพลังบรรพกาลซึ่งมันทรงพลังกว่าที่เจี้ยนเฉินคาดไว้ ไม่เพียงแต่ภูเขาไฟปะทุก่อนกำหนดเพราะว่ามันแล้ว แต่ภูเขาไฟทั้งหมดที่อยู่รอบ ๆ ก็ได้รับผลกระทบเช่นกัน
ทุก ๆ ภูเขาไฟดูเหมือนจะเป็นอิสระต่อกัน แต่พวกมันทั้งหมดกับเชื่อมต่อกันใต้โลก เปลวไฟบรรพกาลของ เจี้ยนเฉิน สิ่งที่อยู่ศูนย์กลางของภูเขาไฟทั้งหมดได้ควบคุมพื้นฐานของพวกมันทั้งหมดเอาไว้แล้ว คลื่นที่น่ากลัวของความร้อนได้ไหลออกไปอย่างรวดเร็วและขยายออกไปทั่วเขตทั้งหมดอย่างรวดเร็ว
ในขณะเดียวกัน เซียนผู้คุมกฎผู้ที่ฝึกฝนพัฒนาในถ้ำก็หยุดสิ่งที่พวกเขากำลังทำและรีบปรากฏตัวออกมา พวกเขาจ้องมองไปที่ส่วนลึกของลาวาด้วยความตกใจ
“เกิดอะไรขึ้น ? ทำไมอุณหภูมิถึงได้น่ากลัวเช่นนี้จนข้ายากที่จะทนมันได้ มีอะไรเกิดขึ้นกับภูเขาไฟหรือเปล่า ? ”
“แปลกจริง ๆ ทำไมอุณหภูมิของภูเขาไฟถึงกำลังเพิ่มขึ้น ? แม้แต่ข้าก็ยังพบว่ามันยากที่จะทนกับมัน นี่มันไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนเลย”
“มีอะไรบางอย่างเกิดขึ้นกับภูเขาไฟพวกนี้หรือไม่ ? ”
เซียนผู้คุมกฎทั้งหมดจ้องมองไปที่ส่วนลึกด้วยความแปลกใจที่เต็มไปบนใบหน้าของพวกเขา พวกเขาได้ฝึกฝนในเขตนี้มาหลายปี ดังนั้นพวกเขาจึงได้รับข้อมูลมากมายในสถานที่แห่งนี้ สิ่งที่เกิดขึ้นวันนี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน
พวกเขาลังเลเกี่ยวกับทะเลลาวาชั่วครู่ บางส่วนก็ถอยออกไปพื้นที่รอบนอกเพราะว่าอุณหภูมิยังคงเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ถ้าอุณหภูมิยังคงเพิ่มขึ้นต่อไป แม้แต่เซียนผู้คุมกฎธาตุไฟก็ไม่สามารถทนกับมันได้
ในท้ายที่สุด มีเพียง 3 คนเท่านั้นที่ยังหลงเหลืออยู่ พวกเขาเป็นเซียนผู้คุมกฎที่แข็งแกร่งที่สุด ได้ไปถึงชั้นสวรรค์ที่ 9
“มีบางอย่างเกิดขึ้นแน่นอนภายในภูเขาไฟนั้นซึ่งทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงฉับพลัน มันอาจจะเป็นการเจอโดยบังเอิญ ท่านทั้งหลาย พวกท่านอยากเข้าไปด้วยกันเพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้นข้างในหรือไม่ ? ” เซียนผู้คุมกฎชั้นสวรรค์ที่ 9 คนหนึ่งถามอีกสองคน
ท้ายที่สุด ทั้งสามก็เห็นด้วยและเคลื่อนที่เข้าไปด้วยกันในความลึก
อย่างไรก็ตาม เมื่อพวกเขาไปถึงระยะ 1000 กิโลเมตรจากที่ ๆ เจี้ยนเฉินกำลังตีกระบี่ของเขา พวกเขาก็ต้องหยุด พวกเขาทั้งหมดหน้าแดงและร่างกายเหมือนกำลังถูกเผาไหม้ ความร้อนได้เกิดกว่าทุกสิ่งที่พวกเขาคาดไว้ พวกเขามีความแข็งแกร่งและเข้ามาที่ภูเขาไฟได้ก่อนหน้านี้ แต่พวกเขาถึงขีดจำกัดแล้วตอนนี้ พวกเขาเริ่มสงสัยว่าพวกเขาจะกลายเป็นเถ้าถ่านถ้ายังคงก้าวเดินต่อไป
ตู้ม !
ทันใดนั้นด้วยแสงระเบิดดัง ทะเลลาวาปั่นป่วน คลื่นยักษ์ได้โยนลงมาและกลายเป็นลาวาสีขาวร้อนปะทุมาจากภูเขาไฟที่ใหญ่ที่สุดที่อยู่ห่าง 1,000 กิโลเมตร ยิงขึ้นไปบนท้องฟ้า การปะทุร้ายแรงมากจนทำให้มิติรอบข้างสั่นสะเทือนเล็กน้อยและความร้อนก็น่าตกใจมากจนมันเหมือนกับเผาไหม้อากาศอยู่
เซียนผู้คุมกฎทั้ง 3 จ้องไปพร้อมกันที่ลาวาสีขาวร้อนที่ห่างออกไป 1,000 กิโลเมตร ด้วยการรับรู้ที่เฉียบแหลม พวกเขาสังเกตพลังงานธาตุไฟที่ร้ายแรงในรอบ ๆ ถูกทำให้เย็นลงด้วยการระเบิดของลาวาสีขาว ซึ่งเป็นเหมือนกับโคมไฟเล็ก ๆ
ลาวาถูกยิงขึ้นไปบนอากาศและแตกออกเหมือนกับดอกไม้ มันรู้สึกเหมือนกับพัดลม ห่อหุ้มรัศมีกว่า 1,000 กิโลเมตร
” ไม่นะ ถอย ! ” เซียนผู้คุมกฎแสดงท่าทีที่แตกต่างออกไปเพราะว่าพวกเขาเพิ่งโผล่ในพื้นที่ ๆ กำลังจะถูกห่อหุ้มด้วยลาวา
ท้ายที่สุดแล้วพวกเขาหลีกเลี่ยงลาวาขาวร้อนโดนการหนีด้วยทุกสิ่งทุกอย่างที่พวกเขามี เมื่อไอน้ำของลาวาได้ตกลงพื้นห่าง 50 กิโลเมตรจากพวกเขา ความร้อนที่มากมายก็ทำให้เสื้อผ้าของเขาไหม้เป็นเถ้าถ่านทันที แม้แต่ร่างกายของเขาก็ได้รับบาดเจ็บจากความร้อนจนเป็นจุดสีดำตามตัว
“น่ากลัวมาก ! ” เซียนผู้คุมกฎทั้งสามตัวสั่น พวกเขาทนทุกข์กับการบาดเจ็บแม้ว่าไอลาวาจะห่างจากพวกเขา 50 กิโลเมตร ผลที่ออกมาคิดไม่ถึงถ้าพวกเขาโดนไอมันเข้าเต็ม ๆ
“ต้องมีบางอย่างต้องเกิดขึ้นกับภูเขาไฟพวกนี้แน่ เราไม่สามารถอยู่ที่นี่ได้นาน ออกไปกันเถอะแล้วแจ้งเรื่องนี้ให้กับเมืองทหารรับจ้างกัน ข้ากังวลว่านี่อาจจะเกี่ยวข้องกับโลกแห่งเซียนที่ถูกทอดทิ้ง” เซียนผู้คุมกฎคนหนึ่งสรุปออกมาทันทีก่อนที่จะออกจากที่นี่ไปด้วยความตะลึง เขารีบไปที่เมืองทหารรับจ้าง
เจี้ยนเฉินนั่งลงอย่างสบายใจในความลึกของแมกม่า แมกม่าทั้งหมดที่อยู่รอบตัวเขากลายเป็นสีขาวร้อน อุณหภูมิของแมกม่าเพิ่มขึ้นหลายเท่า
เขาใช้พลังบรรพกาลเพื่อป้องกันตัวเอง ดังนั้นเขาจึงไม่กลัวความร้อน เขาถือวัสดุสำหรับกระบี่ของเขาในมือ เขาขาดประสบการณ์การตีกระบี่แต่จิตวิญญาณกระบี่ก็รับหน้าที่ในการตีกระบี่ครั้งนี้ เขาเป็นผู้ช่วยเท่านั้นดังนั้นเขาจึงไม่ต้องการทักษะมากมายในการตีกระบี่
สิ่งที่เขาทำนั้นง่ายมาก นั่นคือฟังคำสั่งของจิตวิญญาณกระบี่ เขาหลอมวัสดุตามคำสั่งก่อนที่จะให้จิตวิญญาณกระบี่จัดการทุกอย่าง
“นายท่าน ท่านต้องสังเกตอย่างใกล้ชิดในกระบวนการตีนี้ ท่านจะสามารถได้รับประสบการณ์ที่มีค่า เนื่องจากกระบี่ที่เรากำลังตีอยู่ครั้งนี้เป็นวัตถุอมตะ แค่จือหยิงกับข้าก็คงเพียงพอ อย่างไรก็ตามถ้าท่านต้องการตีวัตถุเทพเจ้า ความสำเร็จมันก็ขึ้นอยู่กับเจ้านาย ” ฉิงโซวเตือน เขาและจือหยิงได้ปรากฏตัวเรียบร้อยแล้วซึ่งเป็นรูปร่างมายา 2 คนกำลังตีกระบี่อยู่ พวกมันจ้องไปที่ เจี้ยนเฉิน ขณะที่เขาหลอมวัสดุด้วยความตั้งใจ
เจี้ยนเฉินพยักหน้า เขาเข้าใจว่ากระบี่ที่ถูกสร้างครั้งนี้จะกลายเป็นตัวแทนชั่วคราว เขาจะไม่สามารถใช้ได้อย่างถาวร ทันทีที่ความแข็งแกร่งของเขาไปถึงระดับที่ต้องการ กระบี่ก็จะถูกเลิกใช้ เขาจะจบลงด้วยการตีกระบี่ชุดที่ 2 ในอนาคต
หินวิญญาณจากสวรรค์และวัสดุอื่น ๆ ทั้งหมดที่เจี้ยนเฉินรวบรวมมาหลายปีด้วยความพยายามมากมายได้ถูกหลอมเป็นของเหลวโดยเปลวไฟบรรพกาล เจี้ยนเฉินเริ่มเพิ่มพลังเปลวไฟบรรพกาลเพื่อที่ว่าพวกมันจะสามารถทำให้ของเหลวบริสุทธิ์เพื่อที่จะเหลือวัสดุที่แท้จริงเหลือไว้
เจี้ยนเฉินใช้เวลาหลายวันในขั้นตอนนี้ ของเหลวถูกลดขนาดลงเหลือ 2 ในสามของขนาดเดิมของมัน แต่มันบริสุทธิ์มาก ๆ
” บีบอัด ! ” จือหยิงและฉิงโซวร้องออกมาพร้อมกัน ด้วยการพูดเช่นนั้น เจี้ยนเฉินย้ายมันไปบนอากาศผ่านกระบวนการบีบอัดตามลำดับขั้นตอน ท้ายที่สุด เขาบีบอัดใบมีดของกระบี่ขนาดเท่ากับฝ่ามือ 2 มือ จากนั้นเขาใช้ไม้มังกรเพื่อทำด้ามกระบี่และค่อย ๆ ทำเป็นกระบี่
ในขณะเดียวกัน จือหยิงและฉิงโซวก็เริ่มเคลื่อนไหวเช่นกัน พวกเขาเริ่มขีดเขียนจารึกลงไปบนกระบี่ เจี้ยนเฉินถ่ายพลังบรรพกาลของเขาลงไปในกระบี่อย่างไม่หยุดหย่อนเช่นกัน กลั่นกรองมันมากขึ้น
