ตอนที่ 605 อิ๋งจื่อจิน ‘ใครสร้างภาพหลอนให้คุณ’
ผู้ชายคนนี้สวมหน้ากากที่ทำจากไม้ บดบังใบหน้ามิดชิด แต่ไม่อาจกลบความน่าเกรงขามได้
ท่าทางองอาจ บุคลิกดูลึกลับ รูปลักษณ์ไร้ที่ติ
แต่กลับชวนให้รู้สึกกดดันแบบที่ไม่เคยมีมาก่อน
มีคนที่นั่งอยู่สีหน้าเปลี่ยน
“เงาเหรอ!”
“ท่านเงาจริงด้วย!”
นอกจากคณะผู้อาวุโสในศาลสถิตยุติธรรมแล้ว ก็มีแค่เงาที่มีสิทธิ์พูดและสิทธิ์ลงโทษ
แต่เขาลึกลับมาก ปรากฏตัวน้อยครั้งกว่าคณะผู้อาวุโส
ผู้อาวุโสใหญ่ของสมาพันธ์โอสถตั้งสติได้เร็ว “ท่านเงา ไม่ใช่พวกเราไม่อยากเชิญศาลสถิตยุติธรรมนะครับ แต่เพราะคิดว่านี่เป็นเพียงเรื่องในโลกแพทย์แผนโบราณ ไม่จำเป็นต้องรบกวนศาลสถิตยุติธรรมครับ”
“แพทย์ผิดจรรยาบรรณทำร้ายแพทย์แผนโบราณ จอมยุทธ์มีหน้าที่ปกป้องแพทย์แผนโบราณ ศาลสถิตยุติธรรมก็ตามสืบเรื่องนี้อยู่เหมือนกัน” ฟู่อวิ๋นเซินนั่งพิงเก้าอี้ “ข้ามหน้าข้ามตาศาลสถิตยุติธรรมมาลงคะแนนเสียงกันเองตามใจชอบเพื่อคุมตัวผู้ต้องสงสัย ใครให้อำนาจพวกคุณเหรอ”
“…”
เกิดความเงียบขึ้นภายในห้องโถงใหญ่
ฟู่อวิ๋นเซินเงยหน้ามองด้วยสายตาเย็นชา ยิ้มพลางพูด “ช่างกล้าจริงๆ นะ”
ทุกคนที่นั่งอยู่ต่างรู้ดีแก่ใจ แต่ไม่มีสักคนกล้าพูดอะไร
แม้แต่เซี่ยเนี่ยนยังหุบปาก
ไม่เหนือความคาดหมาย เงาเป็นปรมาจารย์จอมยุทธ์แน่นอน
แล้วในบรรดาพวกเขาใครจะสู้ได้
ใครหมัดแข็งกว่าย่อมมีอำนาจมากกว่า
“พี่เงา ไม่เจอกันนานนะครับ” เฉิงจิ่นทักทาย “ทำไมกลับมาแล้วไม่ไปเดินเล่นที่สหพันธ์จอมยุทธ์บ้างล่ะครับ”
“ไม่ว่าง อย่ามารบกวน”
เฉิงจิ่น “…”
ฟู่อวิ๋นเซินเงยหน้า สายตาไปอยู่ที่ผู้อาวุโสใหญ่ “ผมถามพวกคุณอยู่”
ผู้อาวุโสใหญ่เช็ดเหงื่อ รู้สึกกดดันมาก “ท่านเงา ไม่ใช่อย่างที่คิดนะครับ พวกเรามีหลักฐานก่อนถึงได้ทำการลงคะแนนเสียงครับ”
“หลักฐานปลอมแปลงกันได้ เรื่องเกี่ยวข้องกับแพทย์ผิดจรรยาบรรณ จะทำผักชีโรยหน้าได้ยังไง” ฟู่อวิ๋นเซินตอบ “คุณอิ๋งมีหลักฐานไหมว่าตัวเองไม่ได้อยู่ที่นั่น”
อิ๋งจื่อจินมองเขา “มีค่ะ”
อวิ๋นซานก็ใส่หน้ากาก ยืนอยู่ด้านหลังฟู่อวิ๋นเซิน กลั้นขำจนเหนื่อย
“เอาล่ะ เลิกทำเสแสร้งสักที” เซี่ยเนี่ยนชักรำคาญ “ถ้าเธอมีหลักฐานจริงยังจะถูกจับมาเหรอ ก่อนหน้านี้ไปทำอะไรอยู่”
เหมือนหลินชิงจยาไม่มีผิด ทำเป็นใสซื่อวางตัวสูงส่ง ลับหลังไม่รู้ทำเรื่องสกปรกโสมมเท่าไร
แสร้งทำเป็นวางตัวดี
เธอเกลียดคนแบบนี้ที่สุด
เฉิงจิ่นถูกฟู่อวิ๋นเซินพูดใส่แบบนั้นก็อารมณ์ไม่ค่อยดี ตอกกลับใส่หน้า “ก็แล้วพวกคุณให้เวลาคุณอิ๋งได้อธิบายหรือเปล่าล่ะ”
เซี่ยเนี่ยนมองด้วยสายตาเย็นชา “เฉิงจิ่น!”
หลินชิงจยาหันไปยิ้ม “คุณเซี่ยคะ ใจเย็นๆ ค่ะ คุณชายเฉิงแค่พูดความจริง”
เซี่ยเนี่ยนสีหน้าเย็นชายิ่งกว่าเดิม “หลินชิงจยาเธอหุบปากไปเลย มีสิทธิ์อะไรมาพูด”
ถ้าไม่ติดว่ามาดูเรื่องสนุก เธอไม่มีทางลดตัวมาที่นี่หรอก
มีเสียงเคาะประตูดังขึ้นในเวลานี้
ผู้อาวุโสใหญ่กลัวว่าจะมีคนใหญ่คนโตมาเยือนอีกจึงรีบไปเปิด
ด้านนอกประตูมีคนคุ้มกันของตระกูลฝูยืนถือคอมพิวเตอร์อยู่
เขารีบเอาคอมพิวเตอร์เข้าไปวางบนโต๊ะ “คอมพิวเตอร์ที่คุณต้องการครับคุณอิ๋ง โหลดภาพจากกล้องวงจรปิดเข้าไปแล้วครับ”
พอคำพูดนี้ออกมาทุกคนก็อึ้ง
กล้องวงจรปิดเหรอ
เซี่ยเนี่ยนมองคอมพิวเตอร์ รู้สึกขยะแขยง
แต่ไหนแต่ไรมาตระกูลเซี่ยปฏิเสธอุปกรณ์ที่เป็นเทคโนโลยีขั้นสูงของโลกภายนอกทั้งหมด
เธอเป็นสมาชิกสายตรง ตระกูลเซี่ยให้โทรศัพท์มือถือไว้พกติดตัว แต่เธอก็โยนทิ้ง
ส่วนผู้อาวุโสหลายคนที่ไม่เคยเห็นคอมพิวเตอร์มาก่อนต่างก็ตกใจ
“รบกวนด้วย” อิ๋งจื่อจินยกมือขึ้น “มาดูกันดีกว่า”
เป็นครั้งแรกที่คนคุ้มกันใช้คอมพิวเตอร์ หลังจากเปิดด้วยความทุลักทุเลก็มีภาพจากกล้องวงจรปิดฉายขึ้นมา
ในภาพนั้นเป็นห้องปรุงยาที่อิ๋งจื่อจินใช้
มีคนสีหน้าเปลี่ยน
นี่เป็นห้องปรุงยาที่ทางสมาพันธ์โอสถจัดให้อิ๋งจื่อจินใช้โดยเฉพาะ ใครจะว่างจัดถึงขั้นเอากล้องวงจรปิดติดไว้ในห้องตัวเองได้
ต่อมาภาพในคลิปก็ปรากฏ คืนเมื่อวานซืนมีคนสวมชุดดำเดินเข้าไปพร้อมถุงใบหนึ่ง
เขาเดินวนรอบห้องปรุงยาหนึ่งรอบ สุดท้ายก็เอาถุงวางไว้ในที่ลับตามาก
คนที่นั่งอยู่ตอนนี้คุ้นถุงใบนี้มาก เพราะข้างในบรรจุเครื่องรางที่เป็นภัยต่อคนอยู่
สุดท้ายคนคนนี้ก็มองซ้ายมองขวาอีกสักพักแล้วถึงออกไป
คลิปวิดีโอจบเพียงเท่านี้
“ฉันก็บอกแล้วว่ามีคนวางกับดัก” ชิวมั่นพูดเสียงแข็ง “สมาพันธ์โอสถตรวจสอบไม่เข้มงวด ใครปล่อยคนนอกเข้ามากัน”
ผู้อาวุโสใหญ่ยิ้มเศร้า “ท่านประธาน พวกเราก็ไม่ทราบเหมือนกันครับ”
“รอเดี๋ยว” ฟู่อวิ๋นเซินพูดขึ้น “ก่อนมาที่นี่ผมได้ส่งคนไปสืบแล้ว”
ประตูถูกเปิดออกอีกครั้ง
“ท่านเงา สืบได้แล้วครับ พบหนึ่งศพบนเขาร้างที่อยู่นอกสมาพันธ์โอสถครับ” อวิ๋นอู้เดินเข้ามาคุกเข่าหนึ่งข้าง “ศพเหลือเพียงกระดูก จากการวินิจฉัยพบว่าศพนี้ก็คือคนที่ปรากฏตัวในกล้องวงจรปิดครับ”
ทำลายหลักฐาน
“สุดยอดๆ” เซี่ยเนี่ยนกลอกตา ปรบมือ “อิ๋งจื่อจิน เธอนี่เก่งจริงๆ เธอไม่มองลูกน้องเป็นคน เสร็จงานก็ฆ่าเขาทิ้ง ฉันสู้เธอไม่ได้เลยจริงๆ”
คำพูดนี้ทำให้สถานการณ์ที่เริ่มพลิกผันกลับมีเงื่อนงำ
“ก็จริงอยู่” อาจารย์หมอพูดขึ้น “แต่ภาพจากกล้องวงจรปิดนี้ก็พิสูจน์ไม่ได้ว่าเธอไม่ใช่แพทย์ผิดจรรยาบรรณ กลับยิ่งทำให้แน่ใจว่าเธอเป็นแพทย์ผิดจรรยาบรรณด้วยซ้ำ”
“ไม่ๆๆ ยังมีอีกคลิปหนึ่งครับ” คนคุ้มกันรีบพูดขึ้น “ดูนี่ครับ”
คลิปที่สองเป็นตอนอิ๋งจื่อจินอยู่ในผับแห่งหนึ่งของตี้ตูเมื่อคืนนี้ ตั้งแต่หกโมงเย็นไปจนถึงตีสอง
“จากตี้ตูกลับเข้าโลกจอมยุทธ์ต้องใช้เวลาสามชั่วโมง” ฟู่อวิ๋นเซินประสานมือ “ผมดูแค่หลักฐานไม่ดูคน ตอนตีสองเธอยังอยู่โลกปุถุชน แต่ผลชันสูตรศพบอกว่าเมิ่งชิงเสวี่ยตายตอนห้าทุ่ม แล้วเธอจะกลับมาฆ่าคนได้ยังไง”
ผู้อาวุโสใหญ่พูดไม่ออก
เซี่ยเนี่ยนแสยะยิ้ม “ก็ใช่ว่าจะไม่ได้”
อิ๋งจื่อจินเลิกคิ้วเล็กน้อย พูดอย่างใจเย็น “คุณอยากพูดแบบนี้ใช่ไหมว่า ฉันหาคนมาปลอมเป็นฉันแล้วเอาป้ายแทนตัวให้ สั่งเขาไปฆ่าเมิ่งชิงเสวี่ย จงใจทิ้งป้ายแทนตัวของฉันไว้ จุดประสงค์ก็เพื่อให้โลกแพทย์แผนโบราณสาวมาถึงตัวฉันงั้นเหรอ”
เซี่ยเนี่ยนหน้าบึ้ง ไม่พอใจ
เธออยากพูดแบบนั้นจริงๆ
แต่ตรรกะมันไม่สอดคล้องกัน
พอถูกย้อนถามแบบนี้ เซี่ยเนี่ยนก็รู้สึกใบหน้าร้อนผ่าวท่ามกลางสายตาของทุกคน
เธอรู้สึกอับอายอย่างรุนแรงจึงตบโต๊ะเสียงดังแล้วเดินออกไป
“ดูท่าแพทย์ผิดจรรยาบรรณจะเก็บป้ายแทนตัวของคุณอิ๋งไป จากนั้นก็แอบไปฆ่าเมิ่งชิงเสวี่ย” เฉิงจิ่นถาม “คนคุ้มกันพวกนั้นมีวรยุทธ์เท่าไรครับ”
เมิ่งสยงตอบ “วรยุทธ์ห้าสิบปี ถือว่าสูงสุดในโลกแพทย์แผนโบราณแล้วครับ”
ฝูเฉินฟังแล้วก็มองบน
ท่านผู้นำตระกูลของเขาต่างหากที่มีวรยุทธ์สูงสุดในโลกแพทย์แผนโบราณ
“งั้นก็ถูกแล้ว คุณอิ๋งเป็นแพทย์แผนโบราณ ไม่มีวรยุทธ์แม้แต่น้อย แล้วเธอจะผ่านคนคุ้มกันของพวกคุณเข้าไปได้ยังไง” เฉิงจิ่นยักไหล่ “มีแค่หลักฐาน สมองล่ะ”
อิ๋งจื่อจินเหลือบตามองเฉิงจิ่น
เฉิงจิ่นเป็นถึงนายน้อยสหพันธ์จอมยุทธ์ ทั้งยังเป็นลูกศิษย์เพียงคนเดียวของประธานสหพันธ์จอมยุทธ์ พรสวรรค์ย่อมไม่ด้อย
ปีนี้เขาอายุยี่สิบหกปี จากการคาดเดา วรยุทธ์ของเขาน่าจะอยู่ที่ระดับเจ็ดสิบปี
จอมยุทธ์เมื่อมีวรยุทธ์ถึงขั้นสองร้อยปีถึงจะควบคุมและเก็บซ่อนวิทยายุทธ์ได้ตามใจ มองผิวเผินไม่ต่างจากคนธรรมดา
จอมยุทธ์คนอื่นสัมผัสไม่ได้ถึงกำลังภายในที่เคลื่อนไหวอยู่ในร่างกายเธอ เป็นเพราะเธอกินยาอำพรางไว้
“เรื่องในโลกแพทย์แผนโบราณ ผมรู้สึกเสียใจด้วยจริงๆ” เฉิงจิ่นพูด “ช่วงนี้ผมจะส่งคนของสหพันธ์จอมยุทธ์มาคุ้มครองความปลอดภัยของพวกคุณ ต้องจับตัวแพทย์ผิดจรรยาบรรณให้ได้!”
ถ้าแพทย์แผนโบราณถูกแพทย์ผิดจรรยาบรรณทำร้ายจนหมด สุดท้ายก็จะส่งผลไปถึงโลกจอมยุทธ์
เขากับหลินชิงจยาออกไปพร้อมกัน
คนอื่นๆ ก็แยกย้าย
อิ๋งจื่อจินปัดเสื้อ ยื่นมือออกไป “คืนป้ายแทนตัวให้ฉันได้แล้วใช่ไหมคะ”
ผู้อาวุโสใหญ่ขมวดคิ้ว “คุณอิ๋ง พวกเราทำป้ายแทนตัวให้คุณใหม่ดีกว่า ป้ายอันนี้เก็บกลับมาจากมือแพทย์ผิดจรรยาบรรณ อาจมีความผิดปกติอะไร”
“ไม่ต้องหรอกค่ะ” อิ๋งจื่อจินเงยหน้า “อย่าถือไว้นานดีกว่าค่ะ ฉันกลัวท่านจะถูกพิษตายได้”
ผู้อาวุโสใหญ่ตกใจเหงื่อแตก รีบยื่นป้ายคืนให้ “คุณอิ๋งล้อเล่นอีกแล้ว”
อิ๋งจื่อจินถือป้ายแทนตัวแล้วเดินออกทางประตู
ฝูเฉินรอเธออยู่ข้างนอก
อิ๋งจื่อจินหันไป “สืบได้แล้วเหรอ”
“คือ…ยังครับ” ฝูเฉินกระอักกระอ่วน “ท่านผู้นำตระกูลออกไปสืบหาข้างนอกสองวันแล้วก็ยังไม่พบร่องรอยอะไร”
“พวกนายสืบไม่พบก็ไม่แปลกหรอก ไม่อย่างนั้นคงกำจัดแพทย์ผิดจรรยาบรรณได้สิ้นซากตั้งแต่เมื่อหลายสิบปีก่อนแล้ว”
ฝูเฉินดวงตาเป็นประกาย พูดเสียงเบา “ท่านปรมาจารย์ทำอะไรกับป้ายแทนตัวอันนี้ใช่ไหม จะช่วยพวกเราสืบหาตัวบงการแพทย์ผิดจรรยาบรรณได้ใช่ไหมครับ”
อิ๋งจื่อจินเลิกคิ้ว “ฉลาดไม่เบา แถมผมยังยาวขนาดนี้ ถูกต้อง ควรชื่นชม”
พูดจบเธอก็ตบมือให้ฝูเฉินแบบขอไปที
ฝูเฉิน “?”
…
บ้านตระกูลเซี่ย
เซี่ยเนี่ยนหน้าบึ้ง เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นในที่ประชุมให้นายใหญ่เซี่ยฟัง
นายใหญ่เซี่ยกลับคิดหนักอยู่นาน หยิบรูปออกมาหนึ่งใบ “เนี่ยนเนี่ยน อิ๋งจื่อจินที่ลูกเจอใช่คนนี้หรือเปล่า”
เซี่ยเนี่ยนเหลือบมอง “ใช่ค่ะ ทำไมเหรอคะ”
“ใช่เธอจริงด้วย” นายใหญ่เซี่ยขมวดคิ้ว “พูดตามตรง นี่ก็คือคนที่ตอนนั้นผู้อาวุโสใหญ่ทำนายออกมาหลังจากที่ดูดวงให้พี่ใหญ่ของลูก ต้องให้เธอแต่งงานกับพี่ใหญ่ของลูกเท่านั้น เขาถึงจะฟื้นได้”
เซี่ยเนี่ยนแสยะยิ้ม “แม่นี่น่ะเหรอ คู่ควรเหรอ ไม่รู้จักดูสภาพตัวเอง คิดว่าใครก็จะมาแต่งงานกับพี่ใหญ่ก็ได้งั้นเหรอ”
“นี่ไม่ใช่ประเด็นสำคัญ” นายใหญ่เซี่ยส่ายมือ “พ่อกำลังคิดว่าเธอจะเกี่ยวข้องกับเงาหรือเปล่า ครั้งก่อนที่เฟิงเอ๋อร์ถูกจับ ก็เงานี่แหละที่ส่งคนไป”
“คุณพ่อคิดมากเกินไปแล้วค่ะ” เซี่ยเนี่ยนไม่เห็นด้วย “โลกจอมยุทธ์ดูที่ความสามารถเป็นหลัก ขนาดหนูยังถูกเงาปฏิเสธ เขาจะถูกใจแม่นั่นได้เหรอ”
เธอเองก็อยากเล่นๆ กับเงาเหมือนกัน
เพียงแต่ได้แค่อยาก แต่ไม่สำเร็จ
เธอก็เลยย้ายเป้าหมายไปที่เนี่ยอี้แทน
เซี่ยเนี่ยนพูดต่อ “เซี่ยเฟิงถูกจับก็สมควรแล้ว ตอนนั้นพวกคุณพ่อไม่ได้สืบให้ดีว่ายัยนั่นเป็นแพทย์แผนโบราณ จอมยุทธ์ปกป้องแพทย์แผนโบราณ แถมยังไปเจอศาลสถิตยุติธรรมอีก ก็ต้องออกโรงเป็นธรรมดา”
นายใหญ่เซี่ยครุ่นคิดแล้วพูดขึ้น “ก็จริง ถึงพี่ใหญ่ของลูกจะดีขึ้นมากแล้ว แต่ก็ยังไม่ฟื้น ตอนนี้สถานะของอิ๋งจื่อจินในโลกแพทย์แผนโบราณสูงมาก การจะให้เธอแต่งงานกับพี่ใหญ่ของลูกไม่ใช่เรื่องง่าย”
ตอนนี้สถานะของอิ๋งจื่อจินเหมือนกับฝูเฉิน ได้รับการปกป้องจากทั้งโลกแพทย์แผนโบราณและโลกจอมยุทธ์ ไปบีบบังคับไม่ได้
จอมยุทธ์ก็ไม่สามารถทำร้ายแพทย์แผนโบราณได้
เซี่ยเนี่ยนพูด “ยังไงก็ต้องมีวิธีค่ะ”
เธอร่ำลานายใหญ่เซี่ยแล้วไปที่สนามฝึกยุทธ์
นายใหญ่เซี่ยครุ่นคิดอยู่นาน เตรียมไปปรึกษาเรื่องนี้กับคุณนายเซี่ย
…
เวลาเย็น
สมาพันธ์โอสถ
ช่วงนี้มีเรื่องเข้ามาอย่างไม่ขาดสาย แพทย์ผิดจรรยาบรรณยังแฝงตัวอยู่ในสมาพันธ์โอสถ ทุกคนจึงหวาดกลัว
อิ๋งจื่อจินอยู่ในห้องปรุงยา กำลังแบ่งสมุนไพร
ฟู่อวิ๋นเซินช่วยเธอจุดเตา “จากการประชุมครั้งนี้ มองออกหรือยังว่าใคร”
“มองออกแล้ว และก็มีหลักฐานแล้วด้วย” อิ๋งจื่อจินก้มหน้า “ตอนนี้มั่นใจเต็มร้อย มีสถานะแบบนั้นก็ไม่แปลกที่ซ่อนตัวมาได้นานขนาดนี้ แม้แต่คนข้างกายก็มองไม่ออก”
ฟู่อวิ๋นเซินพยักหน้า “ให้พี่ชายออกโรงไหม”
“ไม่ต้อง” อิ๋งจื่อจินเช็ดมือ ยืนขึ้น “ฉันจะลองไปดูหน่อย”
เธอออกจากห้องปรุงยา สิบนาทีต่อมาก็ไปถึงหน้าห้องหนึ่ง
อิ๋งจื่อจินยกมือเคาะประตู
คนที่อยู่ในห้องพูดขึ้น “เข้ามา”
อิ๋งจื่อจินเข้าไปแล้วปิดประตู
คนคนนั้นหันมาแล้วถอนหายใจ “การประชุมวันนี้ทำเธอลำบากแล้ว นึกไม่ถึงว่าแพทย์ผิดจรรยาบรรณจะเจ้าเล่ห์ได้ขนาดนี้ โยนความผิดให้เธอ”
“ตอนที่คุณเอาป้ายแทนตัวของฉันไปน่าจะตรวจสอบเป็นอย่างดีแล้วว่าฉันอาบยาพิษหรือเปล่า หรือไม่ก็วางยาอะไรที่จะเป็นการเปิดโปงคุณหรือเปล่า” อิ๋งจื่อจินกอดอก “ยังไงซะตอนล่าสัตว์ฤดูหนาวฉันแค่เปลี่ยนลำดับสมุนไพรก็ทำให้ยาออกฤทธิ์แตกต่างออกไปได้แล้ว”
“แต่คุณตรวจสอบแล้วว่าไม่มีก็เลยเอาไปอย่างสบายใจ พกไว้กับตัว”
มือของอีกฝ่ายชะงัก
“คนคุ้มกันที่เฝ้าเมิ่งชิงเสวี่ยมีเยอะมาก แพทย์ผิดจรรยาบรรณคนอื่นๆ ไม่เป็นวรยุทธ์ แต่คุณเป็นทั้งแพทย์แผนโบราณและจอมยุทธ์ เลยต้องไปฆ่าเธอด้วยตัวเอง สุดท้ายยังเจตนาให้เมิ่งชิงเสวี่ยคว้าป้ายแทนตัวอันนั้น แสร้งทำเหมือนเผลอทำตก โยนความผิดมาให้ฉัน”
“คุณเองก็ไม่ได้คิดว่าฉันจะถูกจับเพราะเรื่องนี้ได้ แค่ต้องการเบี่ยงเบนสายตา แต่แน่นอนว่าถ้าฉันถูกจับก็ยิ่งดี”
อิ๋งจื่อจินหลุบตาลง ยิ้มพลางพูด “แต่ทำไมคุณถึงคิด หรือว่าใครทำให้คุณหลงตัวเองว่า ความสามารถในการปรุงยาของคุณสูงกว่าฉัน”
“ท่านประธานชิวมั่น”
