คุณหนูไฮโซยอดอัจฉริยะ – ตอนที่ 732 หยามเกียรติ ตรวจดีเอ็นเอ

ตอนที่ 732 หยามเกียรติ ตรวจดีเอ็นเอ

ถ้าดูแค่หน้าตา ฟู่อวิ๋นเซินก็กินขาดผู้ชายทั้งหมดในแวดวงไฮโซของเมืองแห่งโลกแล้ว

ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าเขาเป็นทายาทคนโตของตระกูลอวี้ด้วย

ผู้ชายที่เพอร์เฟ็กแบบนี้มีเสน่ห์อันทรงพลังที่ชวนให้หลงใหลจริงๆ

ฟู่อวิ๋นเซินเหมือนเพิ่งเห็นสามคนนี้

เขามองข้ามหลิงอวี่กับหนิงรั่วอย่างสิ้นเชิง สายตาเบนไปที่คุณนายผู้เฒ่าอวี้ กวาดตามองเล็กน้อยด้วยสายตาเย็นชา

จากนั้นเขาก็มองผู้จัดการล็อบบี้ที่อยู่ด้านข้าง “ให้เข้ามาได้ยังไง”

ผู้จัดการหน้าเครียดขึ้นมาทันที รีบตอบ “คุณชายฟู่ครับ คุณผู้ชายท่านนี้มีแอ๊กเคานท์ผู้ดูแลของเว็บดับบลิวครับ ก็เลย…”

ฟู่อวิ๋นเซินตอบอืม “ไล่ออกไป”

อย่าว่าแต่ผู้จัดการเลย แม้แต่หลิงอวี่เองก็อึ้ง

เว็บดับบลิวเป็นเว็บต้นกำเนิดในเมืองแห่งโลก เว็บอื่นก็แตกออกมาจากเว็บดับบลิวอีกที

ผู้ดูแลเว็บจึงมีอำนาจมาก

ปกติพอคนอื่นรู้ตำแหน่งเขามีแต่จะรีบเข้ามาประจบ

อย่างไรเสียต่อให้เป็นแอ๊กเคานท์ระดับดับเบิลเอส ผู้ดูแลบทจะสั่งล็อกก็ล็อกได้

“ครับๆ” ผู้จัดการเช็ดเหงื่อ หันไปสั่งทันที “ยังไม่รีบทำตามที่คุณชายฟู่บอกอีก ไล่สามคนนี้ออกไป”

“ไล่อะไรเล่า” คุณนายผู้เฒ่าอวี้ชักไม่พอใจ “ฉันเป็นย่าของเขา นี่คือว่าที่คู่หมั้นของเขา!”

“คู่หมั้นเหรอ” ในที่สุดฟู่อวิ๋นเซินก็หันมา ดอกตาดอกท้อเย็นชาดุจน้ำแข็ง “รีบขนาดนี้เลยเหรอ เป็นผู้หญิงไม่ใช่ว่าควรรักนวลสงวนตัวเหรอ”

หนิงรั่วเงยหน้าทันที พูดไม่ออกแม้แต่คำเดียว

หลิงอวี่หน้าบึ้ง

ส่วนคุณนายผู้เฒ่าอวี้ก็ถูกบอดี้การ์ดสองคนล็อกตัวไว้

เธอพยายามดิ้นรน สีหน้าเหลือเชื่อ “พวกคุณคิดจะล่วงเกินตระกูลอวี้เหรอ!”

“ขอโทษด้วยครับ คุณชายฟู่เป็นบอสของพวกเรา” บอดี้การ์ดสีหน้าเรียบเฉย “ตระกูลอวี้ไม่ได้เป็นคนจ้างพวกเราครับ”

“คุณชายฟู่ พวกเราอยากมาเกี่ยวดองกับคุณจากใจจริงนะครับ” หลิงอวี่กำมือ สุดท้ายก็เดินไปตรงหน้า “ผมเป็นผู้ดูแลเว็บดับบลิวรหัสศูนย์ศูนย์หก คุณมาจากนอกเมือง น่าจะเคยเล่นเว็บบอร์ดเอ็นโอเคมาก่อน”

“สองเว็บนี้ก่อตั้งโดยท่านผู้วิเศษนักพรตทั้งคู่”

ความหมายคือ แต่งงานกับหนิงรั่วก็จะได้เจอนักพรต

“นักพรตเหรอ” ทันใดนั้นฟู่อวิ๋นเซินก็หัวเราะ สีหน้าไม่แคร์ “คุณหมายถึงคนแก่ที่ชอบเปลี่ยนสีผมตามแฟชั่นนั่นน่ะเหรอ อ๋อ ผมรู้จัก เมื่อวานซืนเพิ่งดื่มเหล้าด้วยกัน”

เขาพูดจบก็ไม่มองสามคนนี้อีก เดินออกทางประตูด้านข้าง

คุณนายผู้เฒ่าอวี้ถูกบอดี้การ์ดสองคนจับโยนออกไป

หลิงอวี่กับหนิงรั่วก็ถูกเชิญออกไป

ถ้าจะบอกว่าเชิญ ไม่สู้ใช้คำว่าไล่จะเหมาะกว่า

โดยเฉพาะตอนนี้ด้านนอกมีคนมาออกันอยู่ไม่น้อย ต่างหันมามองด้วยสายตาประหลาดหลายครั้ง

กอปรกับคำพูดของฟู่อวิ๋นเซินก่อนหน้านี้ ความรู้สึกแย่และน้อยเนื้อต่ำใจได้ปกคลุมจิตใจของหนิงรั่ว “พี่ พวกเราไปกันเถอะ”

พอเงยหน้ากลับเห็นหลิงอวี่ยืนอึ้งอยู่กับที่

หนิงรั่วขมวดคิ้ว “พี่?”

หลิงอวี่ถึงได้สติกลับมา แต่ยังคงอึ้งไม่หาย “ทำไมเขาถึงรู้ว่า…”

คำพูดนั้นของฟู่อวิ๋นเซิน คนอื่นมีแต่จะคิดว่าเรื่องตลก

แต่เขารู้ว่าผู้วิเศษนักพรต ซิว เคนเซล เป็นคนแบบนั้นจริงๆ

ย้อมผมใส่แว่นกันแดด ทำตัวทันสมัยยิ่งกว่าคนหนุ่มวัยยี่สิบกว่า

ถ้าหลิงอวี่ไม่ได้เห็นกับตาตอนสับเปลี่ยนผู้ดูแล เขาก็ไม่มีทางเชื่อ

แล้วทำไมฟู่อวิ๋นเซินถึงพูดลักษณะเด่นของซิวออกมาได้

แต่ใช่ว่าใครก็พบผู้วิเศษได้

ดื่มเหล้าด้วยกันงั้นเหรอ

ล้อเล่นอะไรน่ะ

หลิงอวี่หัวเราะเพราะไม่คิดว่าเป็นแบบนั้น

เขาเลิกคิดฟุ้งซ่าน

“เขาดูเข้าถึงยาก วันนี้พวกเราก็ใจร้อนเกินไปด้วย ควรจะวางแผนให้ดีก่อน” หลิงอวี่ครุ่นคิดแล้วพูดขึ้น “รั่วรั่ว อีกไม่กี่วันจะมีงานเลี้ยง เขาต้องไปร่วมแน่นอน พอถึงตอนนั้นเธอเข้าไปค่อยคิดหาทางอยู่กับเขาให้มากขึ้น”

หนิงรั่วเม้มริมฝีปาก ตอบรับเสียงเบา

สองพี่น้องกำลังจะออกไป

“ทุกคนดูทางนี้เร็ว นี่มันยายแก่ตระกูลอวี้นี่!” มีคนแถวนั้นจำคุณนายผู้เฒ่าอวี้ได้ “คนนี้แหละที่เมื่อยี่สิบกว่าปีก่อนพรากหัวหน้าตระกูลอวี้กับคุณผู้หญิงฟู่ พาผู้หญิงอย่างจูซาเข้าบ้าน ทำให้คุณชายเซ่าอิ่งต้องพลัดพรากจากแม่ผู้ให้กำเนิดตั้งแต่เด็ก”

ชื่อเสียงของฟู่หลิวอิ๋งถูกกู้กลับมาแล้ว คุณนายผู้เฒ่าอวี้ก็โด่งดังเช่นกัน แต่โด่งดังในทางไม่ดี

เวลานี้คนแถวนั้นต่างล้อมเข้ามาชี้นิ้วซุบซิบ

“เหมือนยายปีศาจจริงๆ สมน้ำหน้า แก่แล้วไม่มีคนส่งตอนตายหรอก”

“โชคดีที่คุณชายเซ่าอิ่งไม่ใช่หลานยายคนนี้ ไม่อย่างนั้นชีวิตไม่พังเหรอ”

“ยังจะมีหน้ามาหาคุณชายฟู่ ถ้าฉันเป็นยายคนนี้นะ ฉันตบตัวเองไปแล้ว จึ๊ๆ…”

เสียงด่าทอดังเข้าหูไม่ขาดสาย คุณนายผู้เฒ่าอวี้โมโหเลือดขึ้นหน้า โกรธจนเป็นลม

หลิงอวี่กับหนิงรั่วก็ไม่สนใจ เดินออกไปทันที

ทางด้านสำนักวิจัย

อิ๋งจื่อจินออกจากห้องทดลองกลับหอพัก

เตียงเล็กของเธอมีคนมานอนอยู่

“ปีนกำแพงเข้ามาเหรอ” อิ๋งจื่อจินเลิกคิ้ว วางขวดยาในมือลง

“ก็ไม่เชิง” ฟู่อวิ๋นเซินคลายเนกไท ยิ้มพลางพูด “แค่แฮ็กระบบโจมตีอินฟาเรดเอง”

เขาหันไป “เริ่มปรุงยาอีกแล้วเหรอ”

“อืม” อิ๋งจื่อจินพยักหน้า “สมุนไพรบางอย่างไม่มีในเจ็ดทวีปสี่มหาสมุทร แต่มีในเมืองแห่งโลก ฉันลองค้นคว้าดู เดี๋ยวถึงเวลาเอากลับไปโลกแพทย์แผนโบราณได้”

เธอนั่งลง สองมือเท้าคางมองเขา

ดวงตาหงส์ขมุกขมัวราวกับมีหมอกบดบัง

เหม่อลอย แต่กลับชวนให้รู้สึกประหม่า

ฟู่อวิ๋นเซินยื่นมือออกไปโอบเธอเข้ามากอด “เด็กน้อย คิดอะไรอยู่ ยั่วเหรอ”

“นึกถึงเมื่อสองปีก่อนตอนที่ฉันเข้าค่ายฝึกไอเอสซีในตี้ตู คุณก็มาเคาะหน้าต่างขอเข้าห้อง” อิ๋งจื่อจินเพิ่งพูดจบก็ถูกจับกดลงบนเตียง

เธอนึกถึงคำพูดของเยี่ยซือชิงเมื่อเช้า สีหน้าชะงัก “ทำอะไร”

เขาก้มหน้าจูบริมฝีปากเธอ “กอดแฟนนอนกลางวัน”

เมื่อเทียบกับตระกูลอวี้ที่กลัดกลุ้ม ตระกูลเรนเกลกลับเบิกบานมีความสุข

ลูน่ามองเด็กหนุ่มพลางยิ้มกว้าง

แม้แต่ตัวเธอก็ยังนึกไม่ถึงว่าเธอยังจะได้เจอลูกตัวเองอีก

พอเขากินข้าวกลางวันเสร็จลูน่าก็พูดขึ้น “แม่จะออกไปหน่อยนะ”

เซ่าอิ่งยืนขึ้น “ผมไปด้วยครับ”

“ก็ได้” ลูน่าเหมือนนึกอะไรขึ้นได้ “จริงสิ ถึงแม้ตอนนี้น้าสาวของลูกจะไม่อยู่ แต่ป้าสะใภ้ใหญ่รู้จักอัจฉริยะนักวิจัยคนนึง ถ้าลูกอยากรู้จักให้ป้าสะใภ้พาไปได้นะ”

เซ่าอิ่งพยักหน้า “คนไหนเหรอครับ”

“แม่ได้ยินตระกูลอวี้บอกว่าปกติลูกชอบดูไลฟ์สดสายวิศวกรรม ลูกน่าจะรู้จัก” ลูน่ายิ้ม “คุณอิ๋งจ้ะ เธอนิสัยดีมาก น่าจะรู้จักกันไว้นะ”

สองแม่ลูกขับรถไปที่โซนกลางเมือง

“เอาล่ะ ไม่ต้องส่งแล้ว แม่จะไปที่โรงพยาบาลศูนย์กลาง” ลูน่ากำชับ “ลูกไปสำนักวิจัยเถอะ อย่าเสียเวลาเลย”

เซ่าอิ่งมองส่งลูน่าเข้าไปแล้วถึงหันตัวเดินออก

“เซ่าอิ่ง!”

มีคนเรียกเขา

เซ่าอิ่งหันไปมอง

คุณชายห้าวิ่งหอบเข้ามาหา “แฮ่ก น้องชาย ชั่วพริบตากลายเป็นคนตระกูลอื่นไปแล้ว เมื่อวานเป็นไงบ้าง”

“ก็ดี” เซ่าอิ่งยิ้มมุมปาก “บรรยากาศดีพอสมควร”

“จะดีได้ยังไง” คุณชายห้าทำเสียงหึใส่ “จะเหมือนพวกเราที่เมื่อก่อนทะเลาะกันทุกวันได้ยังไง”

เซ่าอิ่งมองเขา “พี่มีพี่สาวหรือเปล่า”

เหมือนมีขวานเล่มแรกเฉาะหัวคุณชายห้า

เขาอึ้ง

เซ่าอิ่งไม่รีบร้อน “มีน้องสาวหรือเปล่า”

ขวานเล่มที่สอง

คุณชายห้าชักเห็นดาว

“มีอาสาวหรือเปล่า” เซ่าอิ่งหยุดเล็กน้อย ยิ้มมุมปาก “ผมมีหมดนะ”

ขวานเล่มที่สาม

คุณชายห้าพ่ายแพ้ “…”

ตระกูลอวี้แต่ละรุ่นมีผู้ชายเยอะมาก รุ่นเขาไม่มีเด็กผู้หญิงแม้แต่คนเดียว

คุณชายห้ายอมแพ้เลิกคุยเรื่องนี้ “แม่นายล่ะ เมื่อกี้เห็นรีบร้อนออกไป”

“ไปโรงพยาบาลแล้ว”ดวงตาเซ่าอิ่งฉายแววสงสัย “เห็นบอกว่าจะไปตรวจดีเอ็นเอ”

“ยังจะตรวจดีเอ็นเออีกเหรอ” คุณชายห้างง “นายก็กลับเข้าตระกูลแล้วไม่ใช่เหรอ หรือคำพูดของผู้พิพากษายังไม่น่าเชื่อถือพอ”

“พี่ไอคิวต่ำจริงๆ” เซ่าอิ่งพูด “อยู่ห่างๆ ผมเลย”

คุณชายห้า “…”

ทางด้านโรงพยาบาลศูนย์กลาง

ศูนย์ตรวจดีเอ็นเอ

แม้เทคโนโลยีจะเจริญก้าวหน้าจนถึงขั้นที่ตรวจไม่กี่นาทีผลก็ออกมา แต่คนก็ยังเยอะทุกวัน

ถึงแม้ลูน่าจะเป็นสมาชิกสายตรงของตระกูลเรนเกล แต่เมื่อก่อนเธอก็ไม่เคยปรากฏตัวต่อหน้าสาธารณชน

แต่ตอนตัดสินโทษจูซาก็ทำให้เธอมีชื่อเสียงโด่งดังขึ้นมา

ในเน็ตพูดกันว่าลูน่าเซนส์แรงเหมือนเทพ

ถึงขั้นที่มีคนอยากให้เธอดูดวงให้

“คุณลูน่า” ผู้ช่วยพูดอย่างนอบน้อม “เชิญทางนี้ครับ มีคุณหมอที่จะทำการตรวจให้คุณโดยเฉพาะครับ”

ลูน่าพยักหน้า “รบกวนด้วยค่ะ”

เธอตามผู้ช่วยเข้าไปในห้องตรวจวีไอพี

หมอยืนขึ้นทักทาย “คุณลูน่า”

“ตรวจดีเอ็นเอค่ะ” ลูน่ายื่นซองพลาสติกสองซองให้ เงียบไปชั่วขณะแล้วพูดเน้นย้ำ “ฉันอยากรู้ว่าสองคนนี้เป็นแม่ลูกกันหรือเปล่าค่ะ”

คุณหนูไฮโซยอดอัจฉริยะ

คุณหนูไฮโซยอดอัจฉริยะ

Status: Ongoing
อ่านนิยาย คุณหนูไฮโซยอดอัจฉริยะ‘จื่อจิน ถึงเธอจะเป็นลูกสาวของพวกเรา แต่พวกเราเลี้ยงเสี่ยวเซวียนมาสิบห้าปี ผูกพันกับเสี่ยวเซวียนมาก เสี่ยวเซวียนถูกเลี้ยงมาอย่างคุณหนู ไม่เหมือนเธอที่ทนความลำบากที่บ้านนอกมาตลอด ดังนั้นคุณหนูใหญ่ของตระกูลอิ๋งก็ยังคงเป็นเสี่ยวเซวียน’ ‘เธอคงจะน้อยใจ แต่เธอจิตใจดีขนาดนี้ แม่รู้ว่าเธอไม่มีทางถือสาแน่นอน วางใจนะ อะไรที่เธอควรได้ก็จะไม่มีทางน้อยหน้า’ ‘อะไรนะ เธอเองก็อยากไปด้วยล้อเล่นหรือเปล่า ทางนั้นเขาต้องการคุณหนูไฮโซ เธอน่ะ แม้แต่เล่นเปียโนสักเพลงก็ยังไม่เป็น จะไปเล่าอะไรให้เขาฟังมีแต่จะทำขายหน้า’ ภายในความฝันเป็นเงาคนเต็มไปหมดกับคำพูดที่ตีกันยุ่งเหยิง

Comment

Options

not work with dark mode
Reset