ตอนที่ 452 ทยอยมาหาถึงที่
เรื่องราวของหลิวกั่งเซิงสามารถนำมาเขียนเป็นนวนิยายให้กำลังใจเรื่องยาวได้เลย ตำนานของเขาเป็นของฮ่องกง เป็นพยานที่บอกว่าเพลงป็อปของฮ่องกงและภาพยนตร์ของฮ่องก็เคยมีอดีตที่รุ่งโรจน์มาก่อน
ลู่เฉินคิดไม่ถึงจริงๆ ว่าซูเปอร์สตาร์ราชาเพลงคนนี้จะกดติดตามบล็อกของตัวเอง อีกทั้งยังสนับสนุนและให้กำลังใจเขาด้วยความเป็นมิตรอย่างมาก
ลู่เฉินก็เป็นหนึ่งในแฟนคลับของหลิวกั่งเซิงเช่นกัน
ตอนเป็นเด็กเขาเคยดูภาพยนตร์และละครโทรทัศน์ที่หลิวกั่งเซิงเป็นนักแสดงนำหลายเรื่อง เช่น ‘เดอะแบริสเซอร์ผมเป็นทนาย’ ‘วีระบุรุษแดนฮ่องกง’ ‘เกรทเรสคิวสุดยอดกู้ภัย’ ‘ตำรวจศาลเตี้ย’ ‘กระบี่บู๊ตึ้ง’ ฯลฯ ทุกเรื่องล้วนเป็นผลงานที่ได้รับความนิยมล้นหลาม และก็ยังมีซีดีของหลิวกั่งเซิงอีกด้วย
ทุกวันนี้ที่บ้านเกิดของเขา ลู่เฉินยังเก็บซีดีอัลบั้มเพลงนับสิบชุดของราชาเพลงฮ่องกงคนนี้อยู่
ถึงแม้ลู่เฉินในตอนนี้ ตำแหน่งในวงการของเขาจะอยู่ในระดับที่สูงแล้วก็ตาม ทว่าสำหรับผู้อาวุโส ‘ผู้มากความสามารถและมีคุณธรรม’ อย่างแท้จริงคนนี้ เขายังคงให้ความเคารพยิ่งเหมือนเดิม
ดังนั้นลู่เฉินจึงรีบตอบกลับความคิดเห็นของหลิวกั่งเซิงทันที แสดงความขอบคุณซูเปอร์สตาร์ราชาเพลงคนนี้อย่างจริงใจ ทั้งยังแสดงตัวว่าตนเองก็เป็นแฟนคลับของอีกฝ่ายเช่นกัน และหวังเป็นอย่างยิ่งที่จะได้ร่วมงานกับไอดอลในดวงใจ
หลิวกั่งเซิงมีแฟนคลับในบล็อกเกาะฮ่องกงเยอะที่สุด ท่าทีที่แสดงออกถึงความเคารพนับถือของลู่เฉินได้ชนะใจพวกเขา เป็นผลพวงทำให้แฟนคลับของเขาเพิ่มขึ้นเป็นลำดับ
ผลปรากฏว่าวันที่สอง ลู่เฉินเพิ่งจะถึงสตูดิโอ หลีเจินผู้ช่วยก็เดินเข้ามารายงานเขาด้วยความดีใจ “คุณลู่คะ คุณเก่งจริงๆ แม้แต่หลิวกั่งเซิงก็ยังชื่นชมคุณ ตอนนี้แฟนคลับของคุณเพิ่มขึ้นถึงสามแสนคนแล้วค่ะ!”
หากอยู่ในประเทศจีน บุคคลดังในบล็อกล่างฉาวมีจำนวนแฟนคลับเพิ่มขึ้นหลักแสนถึงหลักล้านเป็นเรื่องที่ธรรมดามาก แต่ในบล็อกเกาะฮ่องกง แฟนคลับเพิ่มขึ้นเร็วเช่นนี้หากไม่ใช่การปั่นยอด นั่นคือสิ่งที่เห็นได้น้อยมาก
ศิลปินดาราหลายคนกระตือรือร้นที่จะจัดการบล็อก เพราะแฟนคลับมากขึ้นเท่าไร ผลประโยชน์ก็จะมากขึ้นเท่านั้น รวมทั้งผลประโยชน์ทางตรงและทางอ้อม เป็นพรีเซ็นเตอร์โฆษณาในบล็อกคือเรื่องที่เห็นกันจนชินตา
บล็อกเกาะฮ่องกงก็เช่นกัน ศิลปินยุคใหม่ของฮ่องกงต่างก็ชอบเล่นบล็อก หลีเจินเห็นเยอะมาก ดังนั้นจึงรู้สึกดีใจแทนลู่เฉิน…นี่คือหลิวกั่งเซิงราชาเพลงหลิวช่วยเขาเพิ่มยอดแฟนคลับ ถือว่าให้เกียรติมากจริงๆ!
ลู่เฉินได้แต่ยิ้มจางๆ กับเรื่องนี้ ไม่ช้าก็ลืม เพราะเขาไม่จำเป็นต้องอาศัยสิ่งเหล่านี้หาเงินสร้างชื่อเสียง เมื่อวานก็เป็นแค่เรื่องบังเอิญ เป็นความบังเอิญที่คาดไม่ถึงเท่านั้น
เขาไม่อิ่มอกอิ่มใจไปกับเรื่องพวกนี้หรอก
แต่ลู่เฉินประเมินอิทธิพลของหลิวกั่งเซิงในฮ่องกงต่ำเกินไป รวมทั้งอิทธิพลของตัวเองด้วย
เขาหย่อนก้นนั่งบนเก้าอี้ยังไม่ทันร้อน ก็มีแขกมาหาแล้ว
คนที่มามีมากถึงห้าคน สามคนในนั้นลู่เฉินรู้จักเมื่อสองสามวันก่อน…จินหมิงซิ่วเถ้าแก่บริษัทเลดี้จินเอนเตอร์เทนเมนต์ แล้วก็ยังมีจี่เสี่ยวเตี๋ยกับหลี่ซินเหยียนลูกสาวบุญธรรมสองคนของเธอ
ส่วนอีกสองคนที่เหลือ น่าจะเป็นผู้ช่วยประมาณนั้น
ลู่เฉินรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย เขารับปากคุณนายจินในงานเลี้ยงการกุศลของซูจิ้งเอาไว้ว่า ภายในสามวันจะเขียนผลงานเพลงเดบิวต์เพลงแรกให้กับวงทวินส์ของจี่เสี่ยวเตี๋ยกับหลี่ซินเหยียน
แต่ยังไม่ถึงเวลา ทำไมพวกเธอถึงยกขบวนมาหาถึงสตูดิโอล่ะ
คงไม่ได้กลัวว่าเขาจะเผ่นหนีใช่ไหม
ลู่เฉินรู้สึกขำความคิดของตัวเองมาก เขาต้อนรับแขกที่ไม่ได้รับเชิญเหล่านี้ในห้องรับรอง
“คุณนายจิน พวกคุณ”
หลังจากนั่งลง ลู่เฉินก็ถามอย่างสงสัย “มีเรื่องอะไรหรือเปล่าครับ”
คุณนายจินเอ่ยว่า “ความจริงก็ไม่มีเรื่องใหญ่โตอะไร แค่อยากพาลูกสาวสองคนมาทำความคุ้นเคยกับที่นี่ ต่อไปอยากจะให้พวกเธอมาหาอาจารย์ลู่บ่อยๆ เพื่อศึกษาหาความรู้บ้างค่ะ”
ลู่เฉินหัวเราะ “คุณเกรงใจเกินไปแล้วครับ ผมเกรงว่าจะไม่มีอะไรสอนพวกเธอ”
คุณนายจินยิ้มกริ่มแล้วเอ่ยว่า “คุณลู่ต่างหากที่เกรงใจจริงๆ ราชาเพลงหลิวชื่นชมคุณขนาดนั้นแล้ว ช่วยแนะนำลูกสาวสองคนของฉันเป็นเรื่องที่จิ๊บจ๊อยแน่นอน”
ลู่เฉินเข้าใจในทันที เป็นเพราะผลกระทบจากเรื่องเมื่อคืน เห็นได้ชัดว่าคุณนายจินทราบข่าวในบล็อกเกาะฮ่องกงแล้ว ดังนั้นเธอจึงตั้งใจพาวงทวินส์มาพบหน้าเป็นพิเศษ
ตำแหน่งและฐานะของเขาในวงการบันเทิงฮ่องกง เนื่องจากคำชื่นชมของหลิวกั่งเซิงจึงเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม คุณนายจินแค่อยากดึงความสัมพันธ์ให้ใกล้ชิดกันมากขึ้น
หรือพูดง่ายๆ ก็คือ เดิมทีลู่เฉินที่ไร้ชื่อเสียงในฮ่องกงแต่งเพลงให้วงทวินส์ กับลู่เฉินที่มีชื่อเสียงแต่งเพลงให้วงทวินส์ ประสิทธิผลของการโปรโมตช่างแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง!
ถึงแม้การพูดเช่นนี้จะดูหัวสูงไปนิด แต่เธอก็มีเหตุผลของเธอ
วงของจี่เสี่ยวเตี๋ยกับหลี่ซินเหยียนเป็นข้อเสนอของลู่เฉิน ชื่อวงทวินส์เขาก็เป็นคนตั้งให้ แถมยังรับแต่งเพลงหลักสำหรับเดบิวต์ให้หญิงสาวทั้งสอง แต่งตั้งยศเขาให้เป็น ‘ครู’ จึงไม่มีปัญหาโดยสิ้นเชิง
ในวงการบันเทิงฮ่องกง ระดับชั้นความสัมพันธ์เช่นนี้จริงๆ แล้วถือว่ามีความใกล้ชิดมาก
คุณนายจินก็แค่อยากจะทำความสนิทสนมกันมากขึ้น
เมื่อเข้าใจเจตนารมณ์ของคุณนายจินแล้ว ลู่เฉินจึงหัวเราะ เขาคิดครู่หนึ่งแล้วจึงเอ่ยว่า “งั้นพอดีเลยครับ ผมแต่งเพลงให้ทวินส์เสร็จแล้ว จะเอาให้พวกคุณตอนนี้เลยครับ”
“ตอนนี้เขียนเสร็จแล้ว?”
คุณนายจินตกใจมากจริงๆ
เดิมทีลู่เฉินรับปากว่าขอเวลาสามวัน ความจริงเธอไม่สนใจว่าจะสามวันหรือห้าวัน เพราะผลงานเพลงที่ดีชิ้นหนึ่งจำเป็นต้องใช้เวลาขัดเกลา รีบเร่งเกินไปงานจะออกมาไม่สวย
ดังนั้นวันนี้คุณนายจินจึงพาวงทวินส์มาให้คุ้นหน้าค่าตา ไม่ได้มีเจตนาจะเร่งรัดอะไร
คิดไม่ถึงว่าลู่เฉินจะเขียนเสร็จแล้ว ยังไม่ถึงสองวันเลยด้วยซ้ำ!
เงินหนึ่งล้านนี้คงไม่ได้ไปซื้อเพลงที่แต่งออกมาลวกๆ ใช่ไหม?
คุณนายจินถึงแม้จะไม่สนใจเงินหนึ่งล้านมากนัก แต่ถ้าหากเป็นเช่นนั้นจริง เธอคงอารมณ์เสียน่าดู
แน่นอนว่าเธอมีประสบการณ์ช่ำชองในวงการ ดังนั้นคุณนายจินจึงแสดงความดีใจออกทางสีหน้า “เร็วขนาดนี้เชียว”
ลู่เฉินพอจะเดาความคิดที่แท้จริงของเธอได้บ้าง แต่จะไม่เปิดเผยว่ารู้ทัน จึงยิ้มแล้วพูดว่า “แรงบันดาลใจมีนานแล้วครับ แค่ยังไม่ได้เรียบเรียงออกมาเท่านั้น”
เขาสั่งให้หลีเจินไปพิมพ์โน้ตเพลงออกมาจากคอมพิวเตอร์ของตัวเอง
คุณนายจินรับกระดาษพิมพ์ที่ยังร้อนกรุ่นมา สายตาตกลงบนหัวข้อที่อยู่ด้านบนสุด
เป็นชื่อของเพลงนี้ ชื่อว่า ‘สถานีต่อไปเทียนโฮ่ว’
สถานีต่อไปเทียนโฮ่ว
ชื่อเพลงนี้น่าสนใจมาก! คุณหญิงจินดวงตาเป็นประกาย
เธอรู้สึกว่าความคาดเดาของตัวเองก่อนหน้านั้นเกรงว่าจะผิดแล้ว เพลงที่ลู่เฉินหยิบออกมาไม่ใช่ผลงานที่ทำอย่างลวกๆ แน่นอน แต่เป็นผลงานเพลงที่เขียนขึ้นมาเพื่อสร้างวงทวินส์อย่างแท้จริง
ด้วยเหตุนี้ ความสามารถของลู่เฉินถึงยอดเยี่ยมจริงๆ ไม่แปลกใจเลยที่ราชาเพลงหลิวชื่นชมขนาดนี้
เมื่อนึกถึงเพลง ‘รักที่สุดในชีวิต’ ที่ถูกแพร่กระจายไปทั่วอินเทอร์เน็ต คุณนายจินพลันมีความมั่นใจในตัวลู่เฉินขึ้นมาอย่างรวดเร็ว
จี่เสี่ยวเตี๋ยกับหลี่ซินเหยียนที่นั่งอยู่ข้างๆ เธอ ก็ชะโงกหน้าเข้ามาดูโน้ตเพลง
“คุณลู่คะ…”
ในขณะเดียวกันนี้ หลีเจินปรากฏตัวในห้องรับรองอีกครั้ง แล้วพูดกับลู่เฉินว่า “เถ้าแก่โจวของเจียหยางพิคเจอร์สมาหา เขาอยากพบคุณค่ะ”
โจวอี้?
ลู่เฉินจำชื่อนี้ได้ ในใจก็รู้สึกงงๆ ว่าทำไมเถ้าแก่ของเจียหยางพิคเจอร์สถึงมาหาเขาด้วยตัวเอง
เขามองคุณนายจินที่อยู่ตรงหน้า ในใจพลันนึกขึ้นได้
…………………………………………………………………………
