ตอนที่ 455 มาเยี่ยมที่ทุ่งหญ้า (1)
ลู่เฉินบินไปที่อูเหมิง เพื่อไปเยี่ยมชมการทำงาน
คนที่เขาไปเยี่ยมชมการทำงานก็คือเฉินเฟยเอ๋อร์แฟนสาวของเขา เนื่องจากคนหลังอยู่ที่ทุ่งหญ้ามองโกเลียกำลังถ่ายทำละครประวัติศาสตร์เรื่องยาว ‘ลำนำศิวิไลซ์’ ที่ผลิตโดยสถานีโทรทัศน์ซีซีทีวี และอยู่ที่นั่นหลายวันแล้ว ได้ยินว่าความเป็นอยู่ลำบากมาก
‘ลำนำศิวิไลซ์’ เป็นละครโทรทัศน์ฟอร์มยักษ์ประจำปี 2017 ของสถานีโทรทัศน์ซีซีทีวี เงินลงทุนมหาศาล นักแสดงร่วมทัพเป็นขบวน ดังนั้นรอบการถ่ายทำจึงกินเวลานานเป็นธรรมดา และฉากส่วนใหญ่ก็ถ่ายทำในสถานที่จริง
นี่คือการถ่ายทำละครฟอร์มใหญ่ของสถานีโทรทัศน์ซีซีทีวีที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวไม่เคยเปลี่ยนมานานนับสิบปี สถานที่ใหญ่ฉากอลังการ โดยเฉพาะเรื่องราวที่เกี่ยวกับการทหารหรือสงคราม การใช้สอยทรัพยากรมนุษย์ต่อให้เป็นฮอลลีวูดก็ยังต้องตะลึงอ้าปากค้าง
เหมือนอย่างเฉินเฟยเอ๋อร์ที่แสดงบทสำคัญ การถ่ายทำที่ทุ่งหญ้ามองโกเลียหรือทะเลทรายโกบีเป็นเวลาหลายสิบวันเป็นเรื่องธรรมดามาก
หลังจากถึงเมืองอูเหมิงในมณฑลมองโกเลียแล้ว ลู่เฉินกับจางเสี่ยวฟางก็ออกจากสนามบิน แล้วจึงไปรับรถออฟโรดที่สตูดิโอในปักกิ่งจัดการเช่าเอาไว้ล่วงหน้า จากนั้นก็ขับรถมุ่งหน้าไปสถานที่ถ่ายทำที่อยู่ห่างออกไปกว่าเจ็ดร้อยกิโลเมตร
มณฑลมองโกเลียมีพื้นที่สองล้านเจ็ดแสนกว่าตารางกิโลเมตร เป็นมณฑลที่ใหญ่ที่สุดของประเทศจีน ในช่วงต้นศตวรรษที่แล้วมองโกเลียนอกได้แบ่งแยกเป็นอิสระ และกลับสู่อ้อมกอดมาตุภูมิในทศวรรษ 1970
เมื่อออกจากเมืองอูเหมิงแล้ว ภูมิศาสตร์โดยรอบเปลี่ยนเป็นกว้างขวางขึ้นอย่างรวดเร็ว เนินเขาขึ้นๆ ลงๆ ทอดยาวเหยียดสุดลูกหูลูกตากับทุ่งหญ้ากว้างใหญ่เขียวขจีกลายเป็นทิวทัศน์สำคัญตลอดทาง ขณะที่ขับรถไปตามทางด่วนจนอีกประมาณสามร้อยกว่ากิโลเมตรจะถึงเมืองอูลานบาตอร์ ฟ้าก็มืดแล้ว
ทั้งสองคนพักแรมที่เมืองอูลานบาตอร์หนึ่งคืน เติมน้ำมันรถออฟโรดเต็มถัง แล้วจึงมุ่งหน้าไปยังทิศตะวันตกเฉียงเหนือต่อไป
ออกจากเมืองอูลานบาตอร์ก็เข้าสู่ทุ่งหญ้ามองโกเลียกว้างใหญ่ไร้ที่สิ้นสุด โดยทั่วไปแล้วไม่มีถนนสายปกติ ถ้าหากไม่มีอุปกรณ์จีพีเอสนำทาง ก็อาจจะหลงทางหาทางกลับไปไม่เจอได้ง่ายมาก
แต่การขับรถออฟโรดแรงม้าสูงทรงพลังบนทุ่งหญ้ากว้างใหญ่เช่นนี้คือความเพลิดเพลินอย่างแน่นอน เปิดประทุนรถอาบแสงแดดและสายลม วิ่งไปอย่างอิสระเสรี รู้สึกว่าอารมณ์ของเราโบยบินไปตามดอกแดนดิไลออน
ลู่เฉินเพิ่งมามองโกเลียเป็นครั้งแรก ระหว่างทางเขากับจางเสี่ยวฟางสลับที่นั่งกันเพื่อขับรถด้วยตัวเอง เพลิดเพลินกับความรู้สึกของหัวใจที่วิ่งอยู่บนทุ่งหญ้าอันกว้างใหญ่
เวลาแปดโมงเช้าเริ่มออกเดินทางจากอูลานบาตอร์ พอถึงตอนบ่ายสอง ทั้งสองคนก็ตามหาสุ่ยเฉวียนเหวยสถานที่หลักของกองถ่ายละคร ‘ลำนำศิวิไลซ์’ ของสถานีโทรทัศน์ซีซีทีวีเจอแล้ว
สุ่ยเฉวียนเหวยเป็นสถานที่รวมตัวขนาดใหญ่ของเผ่ามองโกล ตั้งอยู่ริมทะเลสาบเสี่ยวจิ้ง มีจำนวนประชากรมากถึงหมื่นคน
ชนชาติมองโกลใช้ชีวิตเร่ร่อน ‘อาศัยตามทุ่งหญ้า’ มาหลายชั่วอายุคน แต่พอถึงยุคปัจจุบัน เนื่องจากจำนวนประชากรที่เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องและการพัฒนาอุตสาหกรรมการเลี้ยงสัตว์ ความขัดแย้งระหว่างการใช้ชีวิตและสภาพแวดล้อมเพิ่มขึ้นทุกวัน เพื่อปกป้องระบบนิเวศของทุ่งหญ้า ฉะนั้นชาวเผ่ามองโกลหลายคนจึงเริ่มใช้ชีวิตแบบลงหลักปักฐาน
สุ่ยเฉวียนเหวยก็คือที่ตั้งหลัก เทียบเท่ากับหมู่บ้านทุ่งหญ้าแห่งหนึ่ง มันเป็นสถานที่ท่องเที่ยวท้องถิ่น เนื่องจากมีอุปกรณ์และสิ่งอำนวยความสะดวกที่ค่อนข้างดี ดังนั้นจึงกลายเป็นฐานที่มั่นของกองถ่ายละคร ‘ลำนำศิวิไลซ์’
ไกลออกไป ลู่เฉินก็มองเห็นอ๋าวเปา (โอวู) ที่กองสูงตั้งตระหง่านอยู่บนเนินสูง และยังมีธงสีสันสดใสโบกสะบัดไปมาตามสายลม
อ๋าวเปาเป็นสัญลักษณ์บอกทาง และยังเป็นสถานที่กราบไหว้บูชาของคนเลี้ยงสัตว์ นี่เป็นสิ่งที่บอกลู่เฉินว่า ระยะทางหลายพันกิโลเมตรจากทิศใต้มาทิศเหนือ ในที่สุดก็มาถึงจุดหมายปลายทางแล้ว
สุ่ยเฉวียนเหวยมีพื้นที่ใหญ่มาก พื้นที่ตอนกลางของที่นี่ประกอบด้วยบ้านกำแพงขาวชายคาปูด้วยกระเบื้องเขียวและบังกะโล จากนั้นกระโจมมองโกลที่สวยงามก็กระจายอยู่ตามทุ่งหญ้าล้อมรอบหมู่บ้าน สามารถมองเห็นวัวและแกะกระจายทั่วทุกหนแห่ง
ณ ที่ไกลๆ คือทะเลสาบเสี่ยวจิ้งที่กำลังกระเพื่อมสวยงามระยิบระยับ ม้าพันธุ์ดีฝูงหนึ่งกำลังเล็มหญ้าวิ่งเล่นไล่กันอย่างสนุกสนาน ช่างเป็นทิวทัศน์ที่งดงามเกินคำบรรยายเสียจริง
เมื่อถามชาวบ้านท้องถิ่นแล้ว ลู่เฉินจึงหาที่ตั้งของกองถ่ายละครได้อย่างง่ายดาย
ที่นั่นเป็นบ้านหลังใหญ่ที่มีบริเวณกว้างขวางและมีหลายห้อง หน้าประตูมีรถคันหนึ่งจอดอยู่และบนตัวรถเขียนคำว่าทีมงานกองละคร ‘ลำนำศิวิไลซ์’ ต้องใช่ที่นี่เป็นแน่แท้
ในบ้านหลังใหญ่แห่งนี้มีทีมงานคอยเฝ้าอยู่ ตอนที่ลู่เฉินเข้าไปถาม อีกฝ่ายมองปราดเดียวก็จำเขาได้
“คุณคือลู่เฉิน?”
ทีมงานกองถ่ายละครผู้นี้ตื่นเต้นดีใจมาก “คุณมาที่นี่ได้ยังไงครับ คงไม่ได้มาถ่ายละครที่กองของพวกเราใช่ไหมทางผมไม่ได้รับการแจ้งเลยนะ!”
รายชื่อนักแสดงของ ‘ลำนำศิวิไลซ์’ ไม่มีลู่เฉินอยู่ ทว่าละครที่มีจำนวนตอนเยอะมากเช่นนี้ การเพิ่มหรือลดนักแสดงสักคนอย่างกะทันหันเป็นเรื่องที่ปกติมาก ไม่จำเป็นต้องทำตัวเป็นกระต่ายตื่นตูม
ลู่เฉินยิ้มแล้วเอ่ยว่า “ผมมาเยี่ยมครับ”
มาเยี่ยม?
ทีมงานผู้นี้เงียบทันที
นักแสดงถ่ายละครข้างนอก เพื่อนในวงการมาเยี่ยมเยียนก็เป็นเรื่องที่ธรรมดามากเช่นกัน แต่ที่นี่คือพื้นที่ตอนกลางของทุ่งหญ้ามองโกเลีย ห่างจากตัวเมืองที่ใกล้ที่สุดหลายร้อยลี้
ทีมงานคนนี้ทำงานมาเยอะถือว่ามีประสบการณ์มากพอสมควร แต่ก็ไม่เคยเห็นใครเหมือนลู่เฉินมาก่อน
เขาพลันเข้าใจทันที “คุณมาเยี่ยมเฉินเฟยเอ๋อร์ใช่ไหมครับ”
เฉินเฟยเอ๋อร์ก็คือแฟนของเขาไม่ใช่เหรอ ความรักของทั้งสองคนดีมากจริงๆ!
ทีมงานคนนี้รู้สึกทอดถอนใจและอิจฉาในคราเดียวกัน พลางเอ่ยว่า “คุณเฉินไปถ่ายละครกับทีมงานที่ลานล่าสัตว์คาดว่าสองวันนี้ก็ยังไม่กลับ ที่นั่นห่างจากสุ่ยเฉวียนเหวยประมาณหนึ่งร้อยกว่ากิโลเมตร”
ลู่เฉินตอบทันที “งั้นผมขับรถไปเองก็ได้ครับ หนึ่งร้อยกว่ากิโลเมตรแป๊บเดียวก็ถึง”
ระยะทางหลายพันกิโลเมตรก็วิ่งมาแล้ว กะอีแค่หนึ่งร้อยกว่ากิโลเมตรจะเป็นไรไป
ทีมงานหัวเราะแล้วเอ่ยว่า “คุณไม่ได้บอกคุณเฉินแล้วก็มาเลยใช่ไหมครับ”
ลู่เฉินพยักหน้าอย่างเคอะเขิน
เขามาเยี่ยมครั้งนี้ไม่ได้แจ้งเฉินเฟยเอ๋อร์ล่วงหน้า จุดประสงค์คืออยากเซอร์ไพรส์เธอ
ช่วงที่อยู่ฮ่องกง ทั้งสองคนโทรศัพท์ติดต่อกันตลอด เขารู้ว่าเฉินเฟยเอ๋อร์ถ่ายละครลำบากมาก ส่วนตัวเองเกือบตกเป็นข่าวอื้อฉาว ถึงแม้จะแก้ไขปัญหาเข้าใจผิดเรียบร้อยแล้ว แต่ในใจก็ยังรู้สึกไม่สบายใจอยู่ดี
ดังนั้นก่อนที่ ‘โปเยโปโลเย’ จะถ่ายทำอย่างเป็นทางการ ลู่เฉินจึงรีบมาเยี่ยมก่อน
คนรักในวงการบันเทิงยากนักที่จะรักกันยืนยาว ถ้าอยากรักษาความสัมพันธ์ไม่ให้จืดชืด ทั้งสองฝ่ายจะต้องรักษาและดูแลเอาใจใส่กัน แม้ว่าตอนนี้ความรักของทั้งสองจะดีมาตลอด แต่ไม่ได้หมายความว่าไม่จำเป็นต้องใช้ใจดูแล
ว่าแล้วต้องเป็นแบบนี้!
อีกฝ่ายตบขาด้วยความถูกใจ “ผมว่าแล้วต้องเป็นแบบนี้ ช่างโรแมนติกเสียจริง!”
“งั้นผมจะไปเป็นเพื่อนพวกคุณครับ จะได้เอาของไปส่งด้วย อีกอย่างพวกคุณจะได้ไม่หลงทางอ้อมไปไกล”
ลู่เฉินรู้สึกคาดคิดไม่ถึง “ไม่รบกวนงานของคุณเหรอครับ”
ทีมงานหัวเราะแล้วเอ่ยว่า “ไม่รบกวนครับ ในนี้ยังมีคนอื่นคอยเฝ้าอีก ผมสั่งงานแป๊บเดียวก็ได้แล้ว”
ลู่เฉินซาบซึ้ง “งั้นขอบคุณมากจริงๆ ครับ!”
“ไม่ต้องเกรงใจครับ…”
อีกฝ่ายโบกมือ หัวเราะคิกคักพลางเอ่ยว่า “คุณแค่เซ็นชื่อพร้อมรูปภาพให้ผมสักใบก็พอ น้องสาวของผมเป็นแฟนคลับของคุณครับ!”
ลู่เฉินยิ้ม “เดี๋ยวคุณช่วยบอกที่อยู่ของน้องสาวคุณให้ผมด้วย ผมจะให้สตูดิโอที่ปักกิ่งส่งอัลบั้มชุดลิมิเต็ดพร้อมลายเซ็นไปให้ครับ”
“ดีมากๆ เลยครับ!”
ดังนั้นภายใต้การนำทางของทีมงานกองละครคนนี้ ลู่เฉินและจางเสี่ยวฟางจึงขับรถมุ่งหน้าไปยังลานล่าสัตว์ที่ห่างออกไปอีกหนึ่งร้อยกว่ากิโลเมตร
เดินทางระหกระเหิน เพื่อที่จะพบเจอดวงใจอันเป็นที่รัก
…………………………………………………………………………
