บทที่ 304 สุดยอดของการต่อต้าน
บทที่ 304
สุดยอดของการต่อต้าน
ด้วยผลจากการทดสอบการรับรู้ล่าสุดของ ลั่วอู๋ คะแนนในรายชื่ออันดับของเขาจึงเพิ่มขึ้นมาหลายหมื่นซึ่งดึงดูดความสนใจของสาธารณชนเป็นอย่างมาก
แม้ว่าลั่วอู๋จะเชี่ยวชาญในด้านการปรับแต่งพลังวิญญาณทำให้ได้คะแนนไปเพียงแค่ 60% สำหรับการทดสอบศิลปะการต่อสู้ แต่เขาก็ยังได้คะแนนเพิ่มขึ้นมามากโข
“ ไม่จริงน่า นี่ลั่วอู๋ยังคงซ่อนความแข็งแกร่งของเขาเอาไว้อยู่อีกงั้นเหรอ?”
“อ่า เพิ่งมาใช้เอาตอนนี้ เขาจะทำอะไรได้ เขาจะเหนือกว่าเอ๋าเฉียนจุนได้จริง ๆ เหรอ ? คะแนนเขาห่างจาก เอ๋าเฉียนจุน เกือบ 29000 คะแนนเลยนะ”
“น่าเสียดายชะมัด ถ้ามีคนสามารถเอาชนะเอ๋าเฉียนจุนได้จริง ๆ ก็คงจะดี ข้าไม่พอใจที่จะต้องยอมให้เขาได้เป็นอันดับหนึ่ง”
“ช่องว่างระหว่างพวกเขามันใหญ่เกินไป เอ๋าเฉียนจุนน่ะเป็นถึงอัจฉริยะระดับสัตว์ประหลาดที่แทบจะไม่มีใครเป็นได้ในรอบหมื่นปีเลยนะ”
หลายคนอดใจไม่ไหวจนพูดออกมา
แต่เห็นได้ชัดว่าไม่มีใครคิดว่า ลั่วอู๋ จะสามารถเอาชนะเอ๋าเฉียนจุนได้จริงๆ
หลังจากนั้นไม่นานข่าวต่อไปก็มา
ลั่วอู๋ได้ผ่านการทดสอบการระเบิดพลังในระดับเจ็ด
คราวนี้เขาได้อันดับหนึ่งร่วมกับหยู่เฮาและเอ๋าเฉียนจุน และได้รับ 21000 คะแนนในการทดสอบ
ทุกคนต่างตกใจ
ไม่ว่าจะเป็นผู้คนจากสำนักเฉียนหลงหรือสำนักหม่าเฉิน พวกเขาต่างก็รีบขึ้นไปที่เวทีเพื่อดูว่ามันเกิดอะไรขึ้น
เมื่อทุกคนมาถึงพวกเขาก็ได้พบกับ ลั่วอู๋ ที่กำลังเตรียมตัวสำหรับการทดสอบความเร็วเป็นครั้งที่สาม
สภาพของลั่วอู๋ดูยังไม่คงที่เท่าไหร่ เขามักจะมีอารมณ์เชิงลบแปลก ๆ เข้ามาในจิตใจ ซึ่งทำให้เขาหงุดหงิดมาก ทำให้เขาต้องแบ่งความสนใจไปเพื่อระงับอารมณ์เชิงลบนั้น
เขาเข้าใจแล้ว
ไม่น่าแปลกใจเลย ว่าทำไมเหล่าผู้ใช้พลังวิญญาณระดับทองขั้นสูง ถึงทำพันธสัญญากับสัตว์วิญญาณที่อยู่ในระดับทองขั้นสูงอย่างเดียว
เนื่องจากพลังของสัตว์วิญญาณระดับเพชรนั้นยากเกินไปที่จะควบคุม โดยเฉพาะเทพตกสวรรค์ ที่ว่ากันว่าอยู่ในระดับที่มีความยากในการควบคุมสูงที่สุด
“มีบางอย่างผิดปกติไปนะ ลั่วอู๋เป็นอะไรไป?”
“อย่าเข้าไปใกล้เขา ด้วยลมปราณและท่าทางที่ดูประหลาดของลั่วอู๋ ดูเหมือนว่าเขาจะโดนวิญญาณร้ายเข้าสิง” มีคนเดามั่ว
“ไม่ ไม่ ข้าคิดว่าเขาคงกำลังใช้วิชาพิเศษบางอย่าง เพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งของตัวเอง แต่วิชานั้นมีจะต้องมีผลข้างเคียงอย่างแน่นอน อีกทั้งคงจะสิ้นเปลืองพลังวิญญาณมากด้วย”
คำพูดนี้ได้รับการยอมรับจากหลาย ๆ คน
“ทำไมกันล่ะ?” บางคนถอนหายใจ “วิชาที่เขาใช้อาจจะส่งผลอย่างมากต่ออนาคตของเขาเลยนะ เพื่อผลกำไรชั่วคราวเช่นนี้ทำไมถึงต้อง … ”
ลั่วอู๋กลอกตา ตอนนี้เขาก็อารมณ์ไม่ดีอยู่แล้ว แต่กลับต้องมาถูกล้อมรอบไปด้วยกลุ่มคน ซึ่งทำให้เขารู้สึกหงุดหงิดยิ่งกว่าเดิมเสียอีก
“ข้าก็แค่อยากจะชนะ เลิกคิดมากยุ่งเหยิงกันได้แล้วน่า” ลั่วอู๋พูด
มันเป็นเพียงคำปัดพูดธรรมดา ๆ
แต่ทันใดนั้นคำพูดดังกล่าวกลับทำให้ผู้คนต่างรู้สึกสะเทือนใจไปพร้อม ๆ กัน
เขายอมสละได้ทุก ๆ อย่าง แม้ว่าตัวเองจะต้องยอมจ่ายและสูญเสียอย่างมหาศาล เพื่อที่จะชนะให้ได้ เขาคนนี้ช่างควรค่าแก่การเคารพจริง ๆ
ลั่วอู๋แตกต่างจากเอ๋าเฉียนจุน อย่างเห็นได้ชัดว่า แม้ว่าเขาคนนั้นจะมีความแข็งแกร่งถึงขั้นสุดยอด แต่เขากลับเพิกเฉยต่อชัยชนะ อีกทั้งยังไม่เคยแสดงออกถึงความเคารพต่อรายชื่อเฉียนหลง ตั้งแต่ต้นจนปัจจุบัน
กลับกันแล้วภาพของ ลั่วอู๋ที่พยายามอย่างเต็มที่นั้น ดูยิ่งใหญ่น่าเคารพกว่ากันมาก
ความคิดนี้แวบเข้ามาในหัวของศิษย์หลาย ๆ คน คงจะดีกว่าถ้าจะให้ ลั่วอู๋ ได้เป็นอันดับหนึ่ง ของอันดับรายชื่อเฉียนหลง
“สู้เข้า ลั่วอู๋!” ใครบางคนอดไม่ได้ที่จะตะโกนออกมา
ลั่วอู๋มองอย่างงงงวย
คนพวกนี้เป็นอะไรของพวกเขากัน ?
พวกเขาไม่ได้มีมิตรภาพเชื้อชิดกันสักหน่อย ทำไม จู่ๆ ก็เริ่มมาให้กำลังใจเขาซะอย่างนั้น
ลืมมันไปก่อน ๆ เขาต้องไม่สนใจเจ้าพวกนี้
สิ่งสำคัญที่สุดตอนนี้คือต้องผ่านการทดสอบแล้วเอาคะแนนมาให้ได้เร็วที่สุด
ลั่วอู๋เข้ารับการทดสอบความเร็วอย่างรวดเร็ว โดยที่ไม่มีเหตุขัดข้องอะไร ในที่สุดเขาก็สามารถผ่านการทดสอบในระดับเจ็ดได้สำเร็จ
ความสำเร็จนี้เกินกว่าผลการทดสอบความเร็วของคนจากตระกูลจี๋อี๋ และ หยู่เฮา
เขาอยู่ในอันดับแรกของการทดสอบเคียงข้างเอ๋าเฉียนจุน โดยยังไม่ได้ทำลายสถิติที่ 18000 คะแนน
เมื่อออกจากบริเวณการทดสอบแล้ว หัวใจของลั่วอู๋ก็บีบตัวแน่น เพราะเขาเริ่มไม่สามารถควบคุมพลังของเทพตกสวรรค์ได้มากขึ้นเรื่อย ๆแล้ว เขาจึงรีบเรียกตวนซีออกมาให้เปลี่ยนร่างกลับเป็นร่างปกติของมัน
ตวนซีคืนร่างจากร่างของเทพตกสวรรค์ เปลี่ยนกลับไปเป็นรูปลักษณ์ดั้งเดิมของมัน
กลับเป็นสัตว์วิญญาณที่มีดวงตาสีฟ้าและร่างกายยืดหยุ่นเหมือนลูกข้าวเหนียวสีขาวราวกับหิมะเต็มไปด้วยชีวิตชีวาอันน่ารัก มันกระโดดไปรอบ ๆ เหมือนลูกบอลขนาดเล็ก
“ ฟู่ … ” ลั่วอู๋ถอนหายใจอย่างโล่งอก
ในที่สุดอารมณ์เชิงลบที่อธิบายไม่ได้ในใจของเขาก็สลายหายไป
สำหรับวันนี้เขาจะไม่เร่งรีบทำคะแนนไปมากกว่านี้ เพราะยังไงเขาก็ยังเหลือเวลาอีกสองวัน และช่องว่างระหว่างเขากับ เอ๋าเฉียนจุน ก็เหลือเพียงแค่ 12000 คะแนนแล้ว
หากรอไปผ่านการทดสอบในช่วงสุดท้าย เขาก็จะสามารถกำจัดเหตุไม่คาดคิดต่าง ๆ ไปได้
ลั่วอู๋เดินกลับไปอย่างรวดเร็ว
ผู้คนเริ่มคาดเดาสาเหตุในการเดินออกไปของลั่วอู๋
“ ความแข็งแกร่งของเขาอ่อนแอลงแล้วสินะ”
“ดูเหมือนว่าวิชาเพิ่มความแข็งแกร่งในระยะสั้นจะล้มเหลว”
“เขารีบกลับมาก บางทีเขาอาจจะอ่อนแอเกินไป จนต้องกลับพักผ่อนให้เต็มที่ก่อน น่าเสียดายที่ช่องว่างระหว่างคะแนนของเขากับเอ๋าเฉียนจุนยังมีอยู่มาก”
“ข้าหวังว่าเขาจะสร้างปาฏิหาริย์ได้”
……
……
แน่นอนว่าลั่วอู๋ไม่ได้เหนื่อย กลับกันแล้วตอนนี้เขาเปี่ยมไปด้วยพลัง
หลังจากพักผ่อนได้ไม่นานนัก ลั่วอู๋ ก็เดินทางไปหา หยู่เฮา
“เจ้าทำได้อย่างไรกัน?” ใบหน้าของหยู่เฮาดูตกใจซีดเซียวเหมือนผี การเพิ่มพูนของคะแนนการทดสอบของลั่วอู๋นั้นดูเกินมากเกินไป เขาเหนือกว่าหยู่เฮาได้ในเวลาสั้น ๆ
ลั่วอู๋ กล่าวอย่างจริงจัง: “การทดสอบมันก็เป็นแค่การทดสอบน่า หากเจ้านับรวมปัจจัยทั้งหมดแล้วมันยังมีความแตกต่างระหว่างการทดสอบกับความแข็งแกร่งที่แท้จริงอยู่ เจ้าอย่าไปสนใจให้มากเกินความจำเป็นไปเลย วิธีการของข้าอาจจะถือว่าโกงก็ได้”
หยู่เฮา พยักหน้า
เขามีความรู้สึกบางอย่างในใจ ถ้าลั่วอู๋ใช้วิธี “โกง”แบบนี้ ตั้งแต่ก่อนหน้านี้ไป ลั่วอู๋ก็คงไม่แพ้เขาใช่ไหม?
ดูเหมือนว่าอันดับหนึ่งของรายชื่ออันดับเฉียนหลงจะไม่ได้เป็นของเขาตั้งแต่แรกแล้ว
ใครจะคิดว่า นับจากวันที่ได้เจอกันในส่วนลึกของป่าหวงชา มิติวิญญาณของลั่วอู๋ที่ต่ำกว่าตัวเขามากจะพัฒนาขึ้นมาเป็นเหมือนตอนนี้ที่ไม่ได้น้อยไปกว่าของเขาเลย
“ข้าขอยืมแมมมอธธารน้ำแข็งของเจ้าสักเดี๋ยวจะได้ไหม” ลั่วอู๋อธิบายวัตถุประสงค์ที่เขามาหา
แม้ว่าหยู่เฮาจะยังไม่เข้าใจเจตนาของ ลั่วอู๋ แต่เขาก็ยังเรียกแมมมอธธารน้ำแข็งออกมาให้
แมมมอธธารน้ำแข็งนั้นมีรูปร่างใหญ่ดั่งภูเขา ขนหนาของมันปกคลุมไปด้วยน้ำค้างน้ำแข็งสีขาว แต่ที่โดดเด่นที่สุดคืองาช้างคู่ที่เป็นน้ำแข็งของมัน
มันมีแรงกดดันมหาศาลมาก
เผ่าพันธุ์: แมมมอธธารน้ำแข็ง
ระดับ:ทองขั้นสูง
มิติ : ระดับทองขั้นสูง มิติ 8
ทักษะ: พายุน้ำแข็ง(ระดับ S), การเหยียบย่ำแห่งความตาย(ระดับ S), สะเทือนปฐพี (ระดับ S) , เสกน้ำแข็ง(ระดับ S), เข้าปะทะ (ระดับ b), งาสังหาร (ระดับ S), พลังอันไร้เทียมทาน (ระดับ SS), พลังอันไร้เทียมทาน(ระดับ S) , ลมหายใจเยือกแข็ง (ระดับ S)
พื้นเพ: สิ่งมีชีวิตที่มีพลังอันร้ายกาจ มีพลังในการควบคุมน้ำแข็งและหิมะได้ เนื่องจากเกิดในสภาพแวดล้อมที่หนาวจัด พวกมันชอบอยู่กันเป็นกลุ่มและเป็นหนึ่งในเผ่าพันธุ์ที่ไม่ควรไปยุ่งมากที่สุด
นอกจากจะมีคุณสมบัติอันน่ากลัวแล้วยังมีทักษะที่น่ากลัวด้วย
มันคือที่สุดของสัตว์วิญญาณ
ลั่วอู๋อดไม่ได้ที่จะชื่นชมแมมมอธธารน้ำแข็ง
มีทักษะมากมาย และไม่มีทักษะไหนเลยที่เป็นทักษะขยะ แม้แต่ทักษะที่เป็นระดับ B อย่าง เข้าปะทะ เมื่อประกอบกับรูปร่างอันใหญ่โตของมันแล้วก็สามารถที่จะสร้างพลังทำลายล้างอันยอดเยี่ยมได้
เป้าหมายของลั่วอู๋นั้นเรียบง่าย
แม้ว่าเทพตกสวรรค์ จะสามารถระเบิดพลังวิญญาณออกมาได้มาก แต่มันก็ไม่ได้มีพลังมากเท่ากับแมมมอธธารน้ำแข็งในแง่ของความแข็งแกร่งและการป้องกัน ดังนั้นลั่วอู๋จึงวางแผนที่จะยืมพลังของแมมมอธธารน้ำแข็งของหยู่เฮาไปทำการทดสอบ
วันต่อมา
ลั่วอู๋ได้เข้ารับการทดสอบอีกครั้ง
การทดสอบความแข็งแกร่ง ลั่วอู๋ได้ยืมความแข็งแกร่งของแมมมอธธารน้ำแข็ง ทำให้เขาได้รับอันดับสอง
การทดสอบความสามารถในการป้องกัน ลั่วอู๋ได้ยืมความแข็งแกร่งของเต่ามังกรของเหว่ยเฉิงโฉว ซึ่งก็ช่วยให้เขาได้รับอันดับสองเช่นกัน
ในด้านการทดสอบเจตจำนง เขาได้ยืมพลังของเทพตกสวรรค์และได้รับรางวัลที่หนึ่ง
ส่วนในการทดสอบพลังวิญญาณ เขาก็ได้ยืมพลังของม้าผีที่มีความอดทนเป็นพิเศษมา และได้รับคะแนนของอันดับที่ 2
และเนื่องจากที่ลั่วอู๋เชี่ยวชาญในด้านการปรับแต่งพลังวิญญาณ เขาจึงได้รับคะแนนทดสอบจากการทดสอบศิลปะการต่อสู้เพียง 60%
อย่างไรก็ตามในที่สุดคะแนนการทดสอบด้านการปรับแต่งพลังวิญญาณอันสูงลิ่วของลั่วอู๋ก็ถึงเวลาที่จะได้มีบทบาทเสียที
หลังจากนั้นรายชื่ออันดับเฉียนหลงเป็นรายการทดสอบความสามารถที่ครอบคลุม
คะแนนรวมตอนนี้ของเขา139000
ลั่วอู๋ มีข้อได้เปรียบเล็กน้อยราว ๆ 2,000 คะแนน ทำให้เขาสามารถเอาชนะ เอ๋าเฉียนจุน ได้สำเร็จ และได้ขึ้นเป็น อันดับแรกในรายชื่อเฉียนหลง
ครู่นั้นเหล่าผู้คนทั่วทั้งสำนักก็สั่นสะเทือนไปตาม ๆ กัน
