ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 1710

ตระกูลซูที่สมควรตาย!
ในตอนแรก ตระกูลซูเป็นผู้นำและร่วมมือกับตระกูลอื่นๆ นับไม่ถ้วนในเย่นจิง เพื่อสร้าง “พันธมิตรต่อต้านตระกูลเย่” ขึ้นมาและตั้งตัวเป็นศัตรูกับพ่อของตน!
ถึงแม้ตนเองจะยังไม่แน่ใจว่า การตายของพ่อและแม่ สุดท้ายแล้วเกิดจากตระกูลซูรวมถึงพันธมิตรต่อต้านตระกูลเย่หรือไม่
แต่ว่า อย่างน้อยๆเขาก็มั่นใจได้เรื่องหนึ่ง!
ตระกูลซูกับเรื่องนี้ มีความเกี่ยวข้องกันอย่างแน่นอน!
แต่ที่เขาไม่คาดคิดก็คือ ตนเองกลับช่วยชีวิตหลานชายคนโตและหลานสาวคนโตของตระกูลศัตรูเอาไว้!
ในเวลานี้ ในใจของเย่เฉินเสียใจอย่างยิ่ง!
ความแค้นของพ่อแม่ ไม่อาจอยู่ร่วมใต้ฟ้าเดียวกัน!
ต่อให้ตนเองไม่คิดจะเป็นฝ่ายเริ่มให้ตระกูลซูต้องจ่ายค่าชดใช้ แต่ว่าตนก็ไม่สมควรไปช่วยชีวิตพวกเขา!
เมื่อคิดถึงตรงนี้ เย่เฉินก็แทบอยากจะตบตัวเองเป็นร้อยครั้งจริงๆ!
นางาฮิโกะ อิโตะเมื่อเห็นสีหน้าปั้นยากของเขา ก็รีบเอ่ยถามขึ้นมา “คุณเย่ คุณรู้จักคนของตระกูลซูหรือ?”
เย่เฉินถอนหายใจ จากนั้นจึงส่ายหัวแล้วพูดว่า “ไม่รู้จัก แต่ว่าผมบังเอิญช่วยพวกเขาไว้ที่เกียวโต…”
“อะไรนะ?!” นางาฮิโกะ อิโตะอุทานออกมา “พี่น้องตระกูลซูถูกพาไปที่เกียวโตแล้ว? หรือว่าเป็นนินจาฟูจิบายาชิที่เป็นคนทำเหมือนกันงั้นหรือ?”
“ไม่ใช่” เย่เฉินส่ายหัวและพูดว่า “เป็นนินจาอิงะที่ลงมือทำ ตอนนั้นหลังจากผมจัดการกับนินจาอิงะเสร็จ ก็พบว่านินจาอิงะไปที่หยุดที่คฤหาสน์ของตระกูลอิโตะ ผมกลัวว่าจะมีใครแอบลอบทำร้ายนานาโกะ ดังนั้นก็เลยตามไปจนสุดทาง ผลคือพบว่ามีนินจาอีกกลุ่มหนึ่งลักพาตัวสองพี่น้องของตระกูลซู และคิดจะฆ่าพวกเขา แล้วซ่อนร่างของพวกเขาไว้ในคฤหาสน์ของตระกูลอิโตะ และใส่ร้ายว่าเป็นฝีมือของตระกูลอิโตะ”
นางาฮิโกะ อิโตะโพล่งออกมาด้วยสีหน้าสยดสยอง “นินจาพวกนั้นใครเป็นผู้บงการกัน?! ถึงได้เลวร้ายขนาดนี้! คิดจะผลักให้ตระกูลอิโตะของเราเข้าไปในกองไฟ!”
เย่เฉินเอ่ยปาก “ผมได้ยินมาว่าพวกเขาได้รับคำสั่งจากผู้ชายที่ชื่อมัตสึโมโตะ โยชิโตะ”
“มัตสึโมโตะ โยชิโตะ?”
นางาฮิโกะ อิโตะ เอมิ นานาโกะ และอิโตะ นานาโกะต่างมีสีหน้าตกตะลึง!
ตอนนี้พวกเขา ถึงค่อยเข้าใจต้นสายปลายเหตุทั้งหมด!
นางาฮิโกะ อิโตะด้านหนึ่งส่ายหัว ด้านหนึ่งถอนหายใจ “ตอนที่ฉันกระโดดลงจากสะพาน ฉันคิดว่าทั้งหมดล้วนเป็นทากาฮาชิ มาจิที่อยู่เบื้องหลัง คิดไม่ถึงเลยว่า ผู้ที่ริเริ่มเรื่องทั้งหมดนี้ จะเป็นมัตสึโมโตะ โยชิโตะ! ไอ้สารเลวผู้นี้ แอบทำให้ฉันกับทากาฮาชิ มาจิสงสัยซึ่งกันและกัน และยังต้องการที่จะความผิดโยนเรื่องลักพาตัวและสังหารพี่น้องตระกูลซูมาที่ฉัน ช่างชั่วร้ายจริงๆ!”
เอมิ นานาโกะในเวลานี้เอ่ยปากขึ้นมา “พี่ชาย เมื่อครู่ตอนนี้คุณกำลังพักผ่อนอยู่ ฉันได้ยินข้อมูลบางอย่างจากภายในกรมตำรวจ ตอนแรกฉันยังคงไม่เข้าใจ แต่หลังจากคุณเย่เอ่ยขึ้นมา เบาะแสทั้งหมดก็เข้าที่เท้าทางแล้ว!”
นางาฮิโกะ อิโตะรีบถาม “ข้อมูลอะไร เบาะแสอะไร!”
เอมิ นานาโกะเอ่ยตามความจริงว่า “ลูกชายของทากาฮาชิ มาจิถูกฆ่าตายเมื่อเย็นวานนี้ ฆาตกรขวางทางรถของเขาไว้ที่อุโมงค์ใต้ดิน จากนั้นก็ขังเขาไว้ในรถแล้วจุดไฟเผาจนเป็นจุณ..”
“อะไรนะ?!” นางาฮิโกะ อิโตะและอิโตะ นานาโกะต่างก็เบิกตากว้างด้วยความตื่นตะลึงสุดขีด
เอมิ นานาโกะ เอ่ยต่อ “ต่อมายามค่ำ ทากาฮาชิ มาจิก็ถูกลอบสังหารโดยนินจาในบ้าน … ”
“ทากาฮาชิ มาจิตายแล้ว?!”
เอมิ นานาโกะพยักหน้าและเอ่ยอีกว่า “ยังมีสิ่งที่น่ากลัวกว่านั้นอีก…”
นางาฮิโกะ อิโตะสงบจิตสงบใจลง และเอ่ยปาก “เธอพูดมา!”
“คนในตระกูลมัตสึโมโตะมากกว่าสามสิบคน ตอนนี้ถูกสังหารจนหมดสิ้น!”