ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 1676

แต่ทว่า
ในครั้งนี้ คนที่พวกเขาพบเจอ คือเย่เฉิน!
ในเวลานี้สีหน้าของเย่เฉินไม่เปลี่ยนแปลง ปลายเท้าถูพื้นเบาๆ เศษกระจกที่แตกเป็นสามเหลี่ยมบนพื้นผืนหนึ่งแผ่นด้วยความเร็วที่เร็วมาก ก็กระเด็นขึ้นมาจากบนพื้นในทันที และพุ่งไปที่ท่านนินจาใหญ่อิงะ!
ในชั่วพริบตาเดียว เย่เฉินก็เตะเศษแก้วอีกแผ่นหนึ่ง และยิงไปในทิศทางเดียวกัน!
ในขณะที่ท่านนินจาใหญ่อิงะบิน ในดวงตาก็เห็นสองสิ่งที่ใสเป็นประกายของการหักเหของสีสัน ราวกับอุกกาบาตสองดวงทั้งหน้าและหลังผ่านขอบเขตการมองเห็นของตัวเองไปในทันที!
เขายังไม่ทันคิดได้ว่าของสิ่งนั้นเป็นอะไรกันแน่ ทันใดนั้นก็รู้สึกเจ็บข้อมือขวาที่ถือคะนุอิอย่างฉับพลัน!
ไม่ถึงชั่วพริบตาเดียว จู่ๆมือซ้ายก็รู้สึกเจ็บปวดแบบเดียวกัน!
ต่อจากนั้น เขาก็รู้สึกว่ามือทั้งสองก็สูญเสียพลังไปครู่หนึ่ง และคะนุอิในมือก็หลุดออกและตกลงบนพื้นในทันที
ในเวลาเดียวกัน ไม่รู้ว่าละอองสีแดงมาจากไหน กระเซ็นสาดใส่บนใบหน้าของเขา…
เมื่อเขาได้กลิ่นคาวเลือดที่เข้มข้นในละอองสีแดงนั้น ถึงได้ตระหนักว่า กล้ามเนื้อมือทั้งสองของตัวเอง ถูกแสงที่เหมือนดาวตกทั้งสองตัดขาดแล้ว!
และละอองสีแดงทั้งสองที่พุ่งกระฉูดออกมาใส่ ก็คือละอองเลือดที่พุ่งกระฉูดออกมา จากข้อมือทั้งสองของตัวเอง!
จิตใจของเขาก็หวาดกลัว! ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงได้เกิดเหตุการณ์ไม่คาดคิดแบบนี้ขึ้นได้!
ในขณะนี้ เย่เฉินพุ่งไปข้างหน้าอย่างกะทันหัน!
เขาคว้าคอของท่านนินจาใหญ่อิงะไว้ทันที ถือโอกาสกระโดดร่างกายที่น้ำหนักห้าสิบกว่ากิโลขึ้นมาในทันที!
ในเวลาเดียวกัน เย่เฉินก็หลบหลีกจากการล้อมรอบร่มโจมตีของคนอื่นๆแล้ว!
กลุ่มนินจาที่เหมือนสุนัขบ้าเหล่านี้ คิดได้ว่าเย่เฉินอาจจะเลือกทางที่จะฝ่าวงล้อมไป แต่พวกเขาก็ไม่มีใครจะคาดคิดว่า เย่เฉินจะเลือกฝ่าวงล้อมทิศทางของท่านนินจาใหญ่อิงะ!
เป็นการเริ่มชนกำแพงที่แข็งแกร่งที่สุดก่อนไม่ใช่เหรอ?!
แต่ทว่า เย่เฉินก็ดันเลือกคนที่แข็งแกร่งที่สุด ในหมู่หลายคนของพวกเขา!
ท่านนินจาใหญ่อิงะในเวลานี้ คนทั้งคนถูกเย่เฉินบีบคอด้วยมือข้างเดียว และข้อมือทั้งสองข้างยังคงมีเลือดไหลออก แม้ว่าแขนจะยังขยับได้ แต่ข้อมือทั้งสองก็ขยับไม่ได้อย่างสมบูรณ์แล้ว ดังนั้นก็สูญพลังในการโจมตีทั้งหมดอย่างสมบูรณ์!
เย่เฉินบีบคอของเขา เดินตรงเข้าไปห้องโถงทั้งหมดผ่านจากหน้าต่าง ต่อจากนั้นใช้มือข้างเดียวสะบัดร่างกายของเขากระแทกไปที่บนกำแพง!
ในเวลาเดียวกัน เย่เฉินยังคงท่าทางบีบคอของเขาด้วยมือเดียวอยู่ ทำให้คนทั้งคนของเขาห่างจากพื้นสามสิบเซนติเมตร!
ท่านนินจาใหญ่อิงะในเวลานี้ ขาทั้งสองห้อยโหนกลางอากาศติดอยู่กับกำแพง ทั้งหมดอาศัยมือข้างเดียวของเย่เฉินติดค้างอยู่ถึงได้ไม่หลุดออกจากกำแพง
แต่พลังมหาศาลในมือของเย่เฉิน ก็ทำให้เขาแทบหายใจไม่ออก ขาทั้งสองก็ตะเกียบตะกายอย่างฉับพลัน สีหน้าก็ม่วงดำ!
ทุกคนในที่อยู่ในเหตุการณ์ตกตะลึง!
โดยเฉพาะนินจาอิงะหลายคนนั้น รู้สึกว่าทั้งโลกทัศน์ก็ถูกโค่นล้ม!
ก้นบึ้งหัวใจของทุกคนก็หวาดผวาอย่างสุดขีด คนจีนคนนี้ มีที่มาจากไหนกันแน่?!
เขา…ทำไมถึงได้แข็งแกร่งขนาดนี้!
ไม่!
ไม่เพียงแต่แข็งแกร่ง!
เหมือนราวกับพระเจ้าชัดๆ!
ท่านนินจาใหญ่อิงะที่พลังแข็งแกร่ง อยู่ภายใต้มือของเขา ก็เสื่อมสภาพเหมือนคนไม่มีทางสู้!
ความสามารถที่ผิดปกติมากขนาดนี้ ถึงได้บดขยี้ต่อท่านนินจาใหญ่อิงะได้โหดเหี้ยมอย่างสมบูรณ์ขนาดนี้?!
ในเวลานี้ เย่เฉินมีสีหน้าเย็นชามาก มุมปากกลับยกขึ้นเย้ยหยันอย่างสุดขั้ว ก็พูดเยาะเย้ยคำต่อคำ: “ที่แท้! นี่ก็แมร่งเรียกว่า! นินจาประเทศญี่ปุ่น! เลื่อมใสมานาน! จริงๆ!”