ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 1240

เย่เฉินพยักหน้า แล้วกล่าว “โอเค งั้นคุณกินมันลงไปนะ ผมจะคอยกำกับคุณอยู่ข้างๆถึงวิธีดูดซึมยาอย่างรวดเร็ว”
ยาประเภทนี้ โดยตัวมันเป็นยาที่เอาไว้รักษาอาการบาดเจ็บในร่างกาย เพราะได้ใส่ปราณทิพย์ลงไปส่วนหนึ่ง ดังนั้นฤทธิ์ยาจึงเพิ่มขึ้นไปอีก
วัยกลางคนวัยสูงอายุที่ไม่สบาย อวัยวะและร่างกายจะด้อยสมรรถภาพลง ดังนั้นตอนที่ใช้ยา ตัวยาจะเข้าไปทำปฏิกิริยาในร่างกายของผู้ป่วยทันที และไม่ต้องมีคนคอยกำกับอยู่ข้างๆ
แต่ ร่างกายของวัยรุ่นนั้นแข็งแรง อวัยวะและร่างกายจะอยู่ในสมรรถภาพขั้นยอด ถ้ากินยาในช่วงสภาพแบบนี้ จะทำให้เกิดปฏิกิริยาอย่างรุนแรง ดูดซึมไม่ได้
ถ้าเอาร่างกายคนเป็นกับฟองน้ำอันหนึ่ง ร่างกายของวัยกลางคนวัยสูงอายุจะเสียการซับน้ำไปมหาศาล ถึงขั้นเป็นฟองน้ำที่แห้งขอด
ถ้าตอนนี้ ให้น้ำพวกเขามากมากพอ จะทำให้การซับน้ำของพวกเขามีสมรรถภาพเพิ่มขึ้นอย่างเร็ว และกลับไปสภาวะของวัยรุ่นได้อีกครั้ง
แต่ถ้าร่างกายของวัยรุ่นไม่ได้มีการบาดเจ็บ มันก็คือฟองน้ำที่เต็มไปด้วยน้ำ ในสถานการณ์แบบนี้ ถ้ายังให้น้ำไปโดยไม่ดูตาม้าตาเรือ งั้นเขาก็จะไม่ค่อยดูดซับอะไรแล้ว
ไม่แน่ อาจถึงขั้นถูกฤทธิ์ยาที่รุนแรงและไม่สามารถดูดซึมเข้าไปได้ ทำลายร่างกายได้เลยทีเดียว
ตอนแรกที่เย่เฉินเอายาให้ ก็เพื่อให้เธอเผื่อไว้ เมื่อยามที่ร่างกายได้รับบาดเจ็บหรือเป็นโรคร้ายแรง ให้ใช้ยาตัวนี้
แต่ตอนนี้ตนจะใช้ยาตัวนี้เพื่อเพิ่มสมรรถภาพของเธอ ดังนั้นจึงต้องช่วยกำกับเธอในการดูดซึมตัวยา
ฉินเอ้าเสวี่ยนได้ยินคำพูดของเขา จึงได้เอายาออกจากในห่อนั้น จากนั้นก็มองเย่เฉิน แล้วถามอย่างเชื่อฟังว่า “อาจารย์เย่ ฉันกินยาลงไปก็โอเคแล้วใช่มั้ยคะ？”
เย่เฉินพยักหน้า “คุณนั่งขัดสมาธิ จากนั้นกินยาลงไป”
ฉินเอ้าเสวี่ยนเชื่อฟังแล้วทำตาม นั่งขัดสมาธิลงบนเบาะฝึกซ้อมอันนุ่ม จากนั้นก็เอายาใส่เข้าไปในปาก
ฤทธิ์ยาของยาตัวนี้บริสุทธิ์มาก ดังนั้นตอนที่ฉินเอ้าเสวี่ยนเพิ่งจะใส่มันลงไปในปาก ตัวยาได้ละลายเข้าไป ในตับไตไส้พุงของเธอทันที
จากนั้น ฉินเอ้าเสวี่ยนรู้สึกร้อนผ่าวๆในร่างกายอย่างหาที่เปรียบมิได้ ทุกๆอณูรูขุมขนพยายามขับเหงื่อออกมา
และที่สำคัญ การขับเหงื่อแบบนี้ ไม่เหมือนกับหลังจากที่เธอออกกำลังกายออกเหงื่อเลยแม้แต่น้อย
เธอรู้สึกว่าเหงื่อของเธอ เหมือนถูกพลังอันแรงกล้า ที่อยู่ในร่างกายขับออกมา
แล้ว เหงื่อที่ไหลออกมา จะมีความหนาแน่นกว่าเมื่อเทียบกับเหงื่อที่ไหลออกมาในเวลาปกติ ความรู้สึกเหนียวๆตัวเหมือนกับเพิ่งลงไปแช่ในถังที่เต็มไปด้วยกาวมา
เย่เฉินใช้ปราณทิพย์ที่อยู่ในร่างตัวเอง มาช่วยฉินเอ้าเสวี่ยนดูดซึมยาเหล่านี้ทันที
ฤทธิ์ยาอันแข็งแกร่งถูกเย่เฉินซึมเข้าไปในร่างกายของฉินเอ้าเสวี่ยน ทำให้ร่างหายของเธอ เปลี่ยนแปลงราวกับฟ้าและเหว
ช่วงแรกฉินเอ้าเสวี่ยนยังรู้สึกเจ็บปวดเกินกว่าจะทนได้ แต่เมื่อถึงช่วงท้าย รู้สึกว่าในร่างกายสบายอย่างบอกไม่ถูก เหมือนได้ถอดรกเปลี่ยนกระดูกใหม่ก็มิปาน！
สิ่งที่แปลกประหลาดที่สุดคือ เธอรู้สึกสบายอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน เหมือนกับเย่เฉินกอดเธอไว้ในอ้อมกอดอย่างไรอย่างนั้น อบอุ่น สบาย จนในใจกระดี๊กระด๊า
————