ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 1204

ซุนหงเหว่ยจับมือจางเสี่ยวม่านพร้อมกับขึ้นไปบนเวที
พิธีกรดำเนินการตามขั้นตอนปกติและกล่าวชมเชย จากนั้นเขาก็ไปที่ส่วนคำสาบานของการแต่งงาน
ซุนหงเหว่ยและจางเสี่ยวม่านนั้นรักกันมาก ดังนั้นท้ายที่สุดจึงเกิดงานแต่งขึ้น มันเป็นความประทับใจที่เอ่อล้นเป็นอย่างมาก
ดังนั้นทั้งสองจึงจับมือกันแน่นบนเวที น้ำตาต่างหลั่งไหลออกมาด้วยความตื่นเต้น
อารมณ์ของซุนหงเหว่ยนั้นซับซ้อนเป็นอย่างมาก เพราะเขาเพิ่งประสบพบเจอกับการหย่าร้างของพ่อแม่ อีกทั้งยังมาเห็นการแต่งงานครั้งที่สองของพ่ออีกต่างหาก ในใจของเขานั้นสับสนไม่น้อยเลยทีเดียว
หลังจากที่เจ้าสาวและเจ้าบ่าวแลกเปลี่ยนแหวนเสร็จแล้ว พิธีกรก็ยิ้มและพูดว่า “ต่อไปเราก็จะขอเชิญพ่อแม่ของฝ่ายชาย ซึ่งเป็นคู่ที่แต่งงานไปเมื่อสักครู่นี้ขึ้นมาบนเวทีกันนะครับ！”
ซุนเต๋อวั่งและเซว์จิ้งจิ้งที่เพิ่งลงจากเวทีไปได้ไม่นาน ได้แต่กัดฟันทน พร้อมกับขึ้นไปบนเวทีในฐานะพ่อแม่ของฝ่ายเจ้าบ่าว
ใบหน้าของคนในตระกูลซุนตอนนี้ดูน่าเกลียด หงห้าได้พาลูกน้องจำนวนมากมาปรบมือให้ แม้แต่ตัวลูกน้องเองก็ต่างพากันตะโกนร้อง “เฮ้ เจ้าสาวคนนี้นี่ช่างเหมือนกับแม่สามีอะไรขนาดนี้ พิธีกรถามหน่อยสิว่า เจ้าสาวมีอายุมากกว่าหรือแม่สามีที่มีอายุมากกว่ากันแน่？”
ทันทีที่คำพูดเหล่านี้ออกมา พี่น้องของหงห้าก็พากันหัวเราะออกมา
เซว์จิ้งจิ้งเพิ่งกลับมาจากต่างประเทศไม่นาน ยังไม่มีงานทำ ส่วนจางเสี่ยวม่านและเซียวชูหรันก็เพิ่งทำงานมาได้แค่สองปี ดังนั้นถ้ามองในเรื่องของอายุแล้ว จางเสี่ยวม่านมีอายุมากกว่าเซว์จิ้งจิ้งด้วยซ้ำ
ดังนั้น นี่จึงเป็นฉากที่ชวนอึดอัดชะมัด
สีหน้าของพิธีกรนั้นก็ดูกลืนไม่เข้าคายไม่ได้ออกเลยทีเดียว เขาไม่สามารถถามคำถามแบบนี้ออกไปได้ ไม่เช่นนี้งานการทำพิธีกรก็คงไม่ต้องทำมันอีกต่อไปแล้วล่ะ
ดังนั้น เขาจึงรีบที่จะไปขั้นตอนต่อไปทันที เรียกเจ้าหน้าที่มาหยิบเก้าอี้วางอีกครั้ง วางถ้วยชา จากนั้นให้ซุนหงเหว่ยและจางเสี่ยวม่านมอบชาให้แก่พ่อแม่
เมื่อจางเสี่ยวม่านมอบชาให้แก่เซว์จิ้งจิ้งและเรียกว่าแม่นั้น เซว์จิ้งจิ้งก็ร้องไห้ออกมาอีกครั้ง
นี่มันอะไรกันเนี่ย？เพิ่งจะแต่งงานกับชายแก่ไม่เท่าไหร่ ก็มีลูกชายกับลูกสะใภ้ซะแล้ว
ประเด็นเลยก็คือ ทั้งลูกชายและลูกสะใภ้นี้ต่างมีอายุมากกว่าตนทั้งนั้น
หลังจากที่ซุนหงเหว่ยและจางเสี่ยวม่านได้เปลี่ยนคำเรียกของซุนเต๋อวั่งและเซว์จิ้งจิ้งใหม่ พิธีกรก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก พร้อมกับประกาศว่างานแต่งงานที่ยอดเยี่ยมนี้สิ้นสุดลงอย่างเป็นทางการแล้ว
ทันทีหลังจากการแต่งงาน คู่บ่าวสาวจะต้องมาดื่มอวยพรแขก
เดิมทีเซว์จิ้งจิ้งต้องการที่จะไม่ดื่มอวยพร แต่ก็กลัวว่าเย่เฉินจะไม่พอใจ ดังนั้นเธอจึงทำได้เพียงถือแก้วไวน์กับซุนเต๋อวั่งและมาที่โต๊ะของเย่เฉินและเซียวชูหรัน
ซุนเต๋อวั่งมองดูเย่เฉินด้วยความสั่นเทา พร้อมกับกล่าวอย่างประหม่าว่า “ท่านอาจารย์เย่ เป็นเกียรติอย่างมากที่ท่านได้มาร่วมงานแต่งงานของผมและเซว์จิ้งจิ้ง พวกเราจะดื่มให้กับท่าน！”
เย่เฉินกล่าวอย่างแผ่วเบา “ซุนเต๋อวั่ง หลังจากแต่งงานกับภรรยาที่ดีเช่นนี้ นายจะต้องปฏิบัติต่อเธออย่างดีในอนาคต รวมถึงปฏิบัติต่อเด็กในท้องของเธอให้ดีอีกด้วย ได้ยินไหม?”
ใบหน้าของซุนเต๋อวั่งแดง พร้อมกับพยักหน้า “ท่านวางใจได้เลย ผมจะดูแลจิ้งจิ้งและลูกในท้องของเธอเป็นอย่างดี”
เย่เฉินกล่าวอย่างพึงพอใจ “นี่ถึงจะดูเป็นคำพูดหน่อย อย่ามีความเห็นใดๆ เกี่ยวกับสีผิวของลูกที่จะเกิดในอนาคต นายต้องปฏิบัติต่อเขาเหมือนของนายเอง”
ซุนเต๋อวั่งทำได้เพียงพยักหน้าและกล่าวว่า “ท่านอาจารย์เย่วางใจได้เลย ผมจะทำอย่างแน่นอนครับ…”
——————–