ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 1200

“อย่างนั้นก็ดีมากครับ!” พอซุนเต๋อวั่งได้ฟังประโยคนี้ ในที่สุดก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก
ในเวลานี้ พนักงานทักทายพวกเขาสองคน และเดินไปที่เคาน์เตอร์ทำเรื่องจดทะเบียนสมรส
เซว์จิ้งจิ้งปีนี้อายุได้ 26 ปี ซุนเต๋อวั่งปีนี้อายุ 52 ปี ทั้งสองห่างกันเกือบหนึ่งเท่าตัว
หญิงสาวที่รับผิดชอบทำเรื่องให้พวกเขา เอาใบทะเบียนให้พวกเขาไปด้วย กัดฟันคับแค้นไปด้วย
หลังจากจัดการใบทะเบียนแล้ว ท่านหงห้าก็ยิ้มเล็กๆ เปิดปากพูด : “เอาล่ะ ในเมื่อคู่ใหม่ทั้งสองคู่จัดการเรื่องจดทะเบียนสมรสกันเรียบร้อยแล้ว พวกเราก็รีบกลับโรงแรมกันเถอะ อาจารย์เย่ยังรอดื่มเหล้ามงคลของพวกคุณอยู่นะ”
ดังนั้นทั้งสี่คนจึงทำได้เพียงกลับฮิลตันไปกับท่านหงห้าอีกครั้ง
ในเวลานี้ในห้องจัดงานเลี้ยงที่ฮิลตัน เต็มไปด้วยญาติพี่น้องตระกูลซุนและเพื่อนฝูงนั่งอยู่
เย่เฉินพาภรรยาเซียวชูหรัน นั่งบนโต๊ะที่ใกล้เวทีที่สุด
เขานั่งลงโต๊ะเดียวกับเธอ และยังมีเฉินจื๋อข่ายด้วย
หลังจากหงห้าพาคู่ใหม่สองคู่กลับมา ก็วิ่งเข้ามารายงานกับเย่เฉิน
เย่เฉินได้ยินว่าพวกเขาจดทะเบียนสมรสกันหมดแล้ว พยักหน้าอย่างพอใจ เปิดปากพูด : “ผมว่าน่าจะได้เวลาแล้ว รีบเริ่มงานวิวาห์กันเถอะ!”
หงห้ารีบพูด : “เซว์ซิงหลงไปหาชุดแต่งงานให้ลูกสาวเขามาแล้ว งานแต่งจะเริ่มที่เวลาสิบเอ็ดโมงห้าสิบแปดนาที”
เย่เฉินพยักหน้าพอใจ พูดยิ้มๆ : “วันนี้คุ้มค่ากับตาเฒ่าซุนเต๋อวั่งคนนั้นแล้ว จำกัดผู้หญิงหน้าเหลืองคนนั้นไป ได้แต่งกับเด็กสาว และยังซื้อตัวใหญ่แถมตัวเล็กอีก รอผ่านไปอีกไม่กี่เดือน ก็จะมีความสุขที่ได้เป็นพ่อแล้ว”
“ใช่ครับ!” ท่านหงห้าพูดยิ้มๆ : “เป็นฝีมือของท่านอาจารย์เย่ ข้อตกลงนี้ช่างสมบูรณ์แบบจริงๆ!”
เย่เฉินพูดยิ้มๆ : “คนเราน่ะ ไม่ว่าคุณจะมีความสามารถมากแค่ไหน จงอย่าดูถูกคนอื่นไปทั่ว ถ้าซุนเต๋อวั่งกับสวีลี่ฉินไม่ดูถูกว่าที่ลูกสะใภ้ของพวกเขา ก็จะไม่สร้างปัญหามากมายในวันนี้ หวังว่าหลังจากนี้ทั้งสองคนนี้จะสามารถได้บทเรียนระยะยาว”
หงห้าพยักหน้าพูด : “เป็นอย่างที่อาจารย์เย่พูด”
เซียวชูหรันที่อยู่ข้างๆ มองดวงตาที่สวยงามของเย่เฉินอย่างหลงใหล
แม้เธอจะรู้สึกว่าสิ่งที่สามีตนเองเล่นวันนี้ จะเหนือความคาดหมายไปเสียหน่อย แม้จะพูดได้ว่าเกินขอบเขตไปสักนิด
แต่เมื่อได้ยินสิ่งที่สามีพูดเมื่อครู่ ก็รู้สึกว่าสิ่งที่สามีทำเป็นสิ่งที่ชอบอกชอบใจจริงๆ
คนปกติทั่วไปอาจไม่คิดวิธีแก้ปัญหาดังกล่าว นี่แสดงให้เห็นว่าสามีคนนี้ของตนเองค่อนข้างที่จะมีความสามารถและจิตวิญญาณที่คนธรรมดาทั่วไปไม่มี
เมื่อคิดถึงพี่หญิงใหญ่ซ่งหวั่นถิงตระกูลซ่ง สายตาเวลาที่มองสามีเย่เฉินที่ร้านเจ้าสาว ในใจเธอจู่ๆ รู้สึกว่าตอนนี้สามีแตกต่างจากเมื่อก่อนเป็นอย่างมาก เขาเริ่มฉายแสงดึงดูดที่ร้ายแรงต่อหญิงสาว
ในใจเซียวชูหรันคิดฟุ้งซ่านอยู่หนึ่ง ในที่แห่งนี้จู่ๆ ก็มีเสียงเพลงแห่งความยินดีของงานวิวาห์ดังขึ้นมา
มีพิธีกรชายคนหนึ่งเดินขึ้นไปบนเวที พูดด้วยอารมณ์ยิ้มเจื่อนๆ : “ขอบคุณทุกท่านที่มาแสดงความยินดีในวันนี้ วันนี้เป็นวันพิเศษ เพราะมีคู่ใหม่สองคู่ วันนี้ภายใต้พยานพวกเราทุกคน ณ โถงงานแต่งงานอันศักดิ์สิทธิ์ของพวกเรา พวกเราขอเชิญบ่าวสาวคู่แรกในวันนี้ของพวกเรา เจ้าบ่าวซุนเต๋อวั่ง! เจ้าสาวเซว์จิ้งจิ้ง!”
ญาติตระกูลซุนและเพื่อนๆ ทุกคน ต่างพะอืดพะอมอยู่ด้านล่างกัน
แม้พวกเขาจะรู้อยู่แล้วว่างานแต่งงานวันนี้จะเกิดอะไรขึ้น แต่เมื่อได้ยินพิธีกรเอ่ยชื่อพวกเขาออกมา ในใจยังรู้สึกแปลกๆ
หงห้าเห็นว่าทุกคนในตระกูลซุนเป็นใบ้และที่แห่งนี้เงียบไป อดไม่ได้ที่จะยืนขึ้น และพูดกระโชก : “แม่งคิดอะไรกันอยู่ ยังไม่รีบปรบมือให้เจ้าบ่าวเจ้าสาวอีก?!”