ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 958

พูดจบก็ไม่ได้สนใจเขาอีกแล้ว หันหลังและเดินจากไป
จ้าวโจ๋วเยว่เดินกะโผลกกะเผลกและด่าไปด้วยว่า: “ไอ้สัตย์ นายรีบคืนเงินให้ฉันนะ ไม่งั้นนายกับฉันไม่จบ!”
“ประสาท!”
อีกฝ่ายด่าแล้วขึ้นรถลากและขับรถออกไป
จ้าวโจ๋วเยว่ดูแล้วเขาตามไม่ทันรถแน่ๆ ในใจโกรธมาก แต่เขาขับรถออกไปแล้ว ตัวเองหมดหนทาง ความโกรธเมื่อกี้ได้แปรเปลี่ยนเป็นความสิ้นหวังตอนนี้
ตอนนี้สิ่งสำคัญที่สุดก็คือจะใช้หนี้เงินกู้ดอกเบี้ยโหดห้าแสนนั้นอย่างไร
ขณะนี้เขารู้สึกว่าชีวิตของตัวเองเกือบจะสิ้นหวังไปแล้ว
ขณะเดียวกันเขานึกถึงแฟนของเขาจานเจวียน
จ้าวโจ๋วเยว่เป็นเด็กกำพร้าเหมือนกัน เขาเสียพ่อและแม่ไปตั้งแต่เด็ก และไม่มีญาติเช่นกัน ไม่ง่ายเลยได้จะได้จางเจวียนมาเป็นแฟน เขาก็เลยถือว่าจางเจวียนเป็นญาติคนเดียวของเขา
ตอนนี้ที่เขาเองเผชิญหน้ากับอุปสรรคที่ยิ่งใหญ่ขนาดนี้ ตอนที่เขาสิ้นหวังและไม่รู้จะทำอย่างไงต่อไป ในใจเขานึกถึงคนรักของเขาเองเป็นอันดับแรก หวังว่าผู้หญิงที่ตัวเองรักคนนี้จะปลอบใจตัวฉันเองได้บ้าง
ดังนั้นเขาใช้เสื้อผ้าของตัวเองเช็ดไปที่ใบหน้า แล้วเดินโผลกเผลกไปที่หน้าถนน แล้วเรียกแท็กซี่คันหนึ่ง
แต่ตอนแรกคนขับแท็กซี่เห็นเขาที่มีใบหน้าที่น่ากลัว เลยไม่กล้ารับเขา
แต่เขาไปจับกระจกมองหลังของรถไว้ไม่ปล่อยและตะโกนออกมาว่า: “ถ้าวันนี้คุณไม่รับผม ผมจะร้องเรียนคุณให้ถึงที่สุด!”
คนขับแท็กซี่ก็ไม่กล้าที่จะปฏิเสธการรับลูกค้า ทำได้เพียงให้เขาขึ้นรถ และไปส่งเขาตามที่เขาต้องการคือที่เขตที่แฟนสาวเขาอยู่
แต่ตอนนี้จ้าวโจ๋วเยว่ไม่มีเงินแม้แต่นิดเดียว ไม่มีทางที่จะจ่ายค่ารถได้อย่างแน่นอน
เขาคิดแผนไว้ในใจว่า แถวบ้านแฟน มีซอยที่แคบมาก ซอยนั้นรถไม่สามารถขับเข้าไปได้ และเป็นซอยที่ซับซ้อนมาก
ถ้าให้คนขับแท็กซี่จอดอยู่หน้าซอยนั้น แล้วถือโอกาสตอนที่เขาไม่ทันระวังตัว รีบวิ่งเข้าซอยไป คนขับแท็กซี่คงตามมาไม่ทัน
ถ้าทำแบบนี้ ตัวเขาเองก็ไม่ต้องจ่ายค่ารถแล้ว
จ้าวโจ๋วเยว่คิดแล้วก็ทำเล
ระหว่างที่ใกล้ถึงบ้านแฟนสาว เขาได้ให้คนขับแท็กซี่จอดรถอยู่หน้าซอย คนขับรถปิดมิเตอร์แล้วพูดว่า: “ทั้งหมดสี่สิบห้าหยวน”
จ้าวโจ๋วเยว่พยักหน้าและเปิดมือถือ แล้วเปิดแอพวีแชทพูดว่า: “ผมไม่มีเงินสด ผมสแกนจ่ายด้วยคิวอาร์โค้ดนะ”
คนขับรถพูดทันทีว่า: “เบาะหลังมีคิวอาร์โค้ดอยู่ คุณสแกนได้เลย”
จ้าวโจ๋วเยว่ทำท่าแกล้งทำเป็นแสนคิวอาร์โค้ด แล้วทำซ้ำๆ แบบนั้นอยู่พักหนึ่ง และเอ่ยปากพูดกับคนขับว่า: “พี่ครับ ผมโอนเงินไปแล้วนะ”
คนขับบอกว่า: “ไม่มีการแจ้งเตือนเลย โทรศัพท์ผมเปิดการแจ้งเตือนโอนเข้าด้วยเสียง”
จ้าวโจ๋วเยว่ตั้งใจพูดว่า: “อาจจะเป็นที่เน็ตไม่ดี อีกไม่นานเงินคงเข้าบัญชีพี่ครับ”
พูดจบ จ้าวโจ๋วเยว่เปิดประตูรถ ก้าวออกไปเหมือนคนที่บ้าคลั่งและวิ่งเข้าซอยไป
เขาคิดว่าตัวเองคุ้นเคยกับซอกซอยนี้ เข้าไปในซอยแล้ววิ่งวนสองสามรอบก็สามารถหนีคนขับแท็กซี่ได้แล้ว แต่สิ่งที่เขาคิดไม่ถึงก็คือเขาเองถูกซ้อมจนหนัก พึ่งลงจากรถและวิ่ง เขารู้สึกเจ็บที่หน้าอกทันที และต่อมารู้สึกเจ็บที่ท้องอย่างรุนแรง และยืนต่อไปไม่ไหวและล้มลง
ขณะนี้คนขับแท็กซี่รู้ตัวแล้วว่าเขาจะหนี และรีบลงจากรถและวิ่งตามไป พบว่าเขาได้ล้มลงไปอยู่กับพื้น คนขับพูดด้วยความโมโหว่า: “เงินยังไม่จ่ายคิดจะหนีหรือ? รีบจ่ายเงินให้ผมมานะ!”