ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 927

เมื่อรถโฟล์คลิฟท์ขับใกล้เข้ามา เย่เฉินบอกให้ผู้คนที่แวดล้อมถอยออกไป แล้วโบกมือกำกับให้คนขับรถโฟล์คลิฟท์ “มา ให้เขามาหาฉัน”
พนักงานขับรถโฟล์คลิฟท์ยกรถเมอร์เซเดส-เบนซ์กันกระสุนไปหาเย่เฉินในทันที
ตอนนั้นเฉินจื๋อข่ายพูดว่า: “ไม่ต้องกังวลไป ตอนนี้วางเขาลงก่อน สั่งสอนเขาเรื่องเหตุการณ์บาดเจ็บวาล์วแก๊สของคุณชาย ถอดล้อรถสี่ล้อของเขาออก แล้วค่อยวางเขาลง”
จากนั้น คนงานจากไซต์งานก่อสร้างหลายคนก็นำอุปกรณ์มาในทันที แล้วขึ้นไปขนล้อทั้งสี่ของเขาลงมา
ตอนนั้นเอง ชายอ้วนคนหนึ่งที่นั่งในรถกำลังประหวั่นพรั่นพรึง พลางตะโกนทั้งที่อยู่ในรถว่า “พวกคุณเป็นใคร คุณจะทำอะไร”
เย่เฉินไม่สนใจเขา
หลังจากคนงานยกล้อรถทั้งสี่ล้อของเขาออกแล้ว รถโฟล์คลิฟท์ก็วางรถยนต์ลงที่เดิม
เย่เฉินหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา เปิดบันทึกวิดีโอ พลางมองไปที่ชายอ้วนตรงหน้าต่างรถ แล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “ผู้อาวุโสของสำนักขอทานใช่ไหม คุณมีหน้าที่ซื้อผู้เยาว์ให้สำนักขอทานใช่ไหม ฉันจะให้โอกาสคุณเดินจากไปในตอนนี้ ถ้าคุณไม่คว้าโอกาสเดินจากไป คุณต้องรับความเสี่ยงเองนะ”
ชายอ้วนคนนั้นมองเขาด้วยความหวาดกลัว และโพล่งออกมาว่า “สรุปแล้วคุณเป็นใคร ฉันไม่เคยเห็นคุณมาก่อน พวกเราไม่มีทางมีความแค้น จะมีเรื่องอะไรกันได้!”
เย่เฉินคว้าหลิ่วจ้าวเฉินขึ้นมา ชี้เขา แล้วถามชายอ้วนคนนั้นว่า “คุณรู้จักคน ๆ นี้ไหม คุณบอกเขาว่าต้องการรับเด็กกำพร้าสิบคนจากเขาใช่ไหม”
ใบหน้าของชายอ้วนเปลี่ยนเป็นซีดในทันที
ทันใดนั้น เขาจ้องไปที่หลิ่วจ้าวเฉินอย่างโกรธแค้น แล้วด่าออกมาว่า: “ไอ้คนสกุลหลิ่ว แกมันชั่ว กล้าขายฉัน!”
ตอนนั้นในใจของหลิ่วจ้าวเฉินอัดอั้นไปด้วยความโกรธแค้น พลางด่าอย่างบ้าคลั่ง “ไอ้สารเลว ถ้าไม่ใช่เพราะแก ฉันคงไม่อยู่บนถนนสายนี้หรอก! แกสารเลว ทำร้ายครอบครัวของเราทั้งหมด!”
เย่เฉินมองไปที่ชายอ้วน แล้วพูดด้วยเสียงเย็นยะเยือก “ฉันจะถามคุณเป็นครั้งสุดท้าย คุณจะไม่ลงมาเหรอ?”
ชายอ้วนให้ตายอย่างไรก็ไม่ยอมลงมา เขาอยู่ในรถอย่างน้อยก็รู้สึกปลอดภัย
เมื่อเย่เฉินเห็นว่าเขาไม่มีปฏิกิริยาอะไร จึงพูดกับเฉินจื๋อข่ายว่า “มีอุปกรณ์เชื่อมไฟฟ้าในรถยนต์คันนี้ไหม”
เฉินจื๋อข่ายถามผ่านเครื่องส่งรับวิทยุว่า “รถของใครมีอุปกรณ์เชื่อมไฟฟ้าล่ะ?”
เสียงดังจากเครื่องส่งรับวิทยุตอบกลับว่า “ผู้จัดการเฉิน ในรถของฉันมีอุปกรณ์เชื่อมไฟฟ้าและอุปกรณ์ทางเปลี่ยนกระแสไฟฟ้าสำหรับการเชื่อมแบบเคลื่อนที่เท่านั้น!”
เฉินจื๋อข่ายโพล่งออกมาว่า “เอามันมานี่เร็ว!”
เพียงสักครู่รถบรรทุกคันหนึ่งก็ขับผ่านมา หลังจากคนขับกระโดดลงจากรถ ก็ยกชุดอุปกรณ์เชื่อมไฟฟ้าจากท้ายรถมาในทันที
เย่เฉินชี้ไปที่รถเมอร์เซเดส-เบนซ์ เอสคลาส แล้วกล่าวว่า “ในเมื่อชายอ้วนคนนี้ชอบเอ๋ออยู่ในรถ งั้นก็หาเหล็กเส้น มาเชื่อมประตูทุกบาน แล้วหน้าต่างทั้งหมดเลย!”
รถก่อสร้างหลายคันลากอุปกรณ์ไซต์ก่อสร้างต่าง ๆ เข้าไปข้างใน ส่วนใหญ่เป็นปูนทรายสีเหลืองและดินตะกรัน รองลงมาเป็นพวกเหล็กเส้นและแผ่นเหล็กอื่น ๆ
เมื่อคนงานได้ยินคำสั่งของเย่เฉินให้เชื่อมตายรถ คนงานคนนั้นก็เข้ามาพูดคุยกับคนงานหลายคนเพื่อขอความช่วยเหลือในทันที หลังจากนั้นไม่นานเหล่าคนงานก็แบกเหล็กเส้นและแผ่นเหล็กต่าง ๆ วิ่งผ่านไปอย่างรวดเร็ว
เมื่อชายอ้วนในรถยนต์เห็นการโจมตีในครั้งนี้ ก็ตกใจจนขวัญหนีดีฝ่อ เขาตะโกนถามเสียงแหบ “คุณจะทำอะไร ฉันไม่มีความแค้นอะไรกับคุณ ทำไมคุณถึงทำกับฉันได้”
เย่เฉินหัวเราะเยาะเย้ย “คุณลักพาและค้าเด็ก ทุกคนล้วนสามารถลงโทษคุณได้! ในเมื่อจะทำธุรกิจไร้มโนธรรมแบบนี้ ก็ต้องเตรียมใจมาให้เพียงพอ!”
พอเขาพูดจบ ก็คำรามออกมา “เชื่อมปิดมันซะ!”
เหล่าคนงานยุ่งในทันที เริ่มจากเชื่อมตายประตูทุกบาน แล้วใช้แผ่นเหล็ก เหล็กเส้นเชื่อมหน้าต่างทั้งหมดของรถเมอร์เซเดส-เบนซ์จนกลายเป็นกรงขังตาย
ชายอ้วนคนนั้นเริ่มตื่นตระหนกมากขึ้นเรื่อย ๆ ทั้งร่างของเขาแทบจะทรุดลง
จิตใต้สำนึกของเขาสัมผัสถึงอะไรบางอย่าง แต่ในช่วงเวลานี้ ลึกลงไปในหัวใจของเขา เขายังคงหลอกตัวเองและคนอื่น ยังแทบไม่อยากจะเชื่อเลย
…