ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 623

บทที่623
เซียวฉางควนอยู่ที่มุมเงียบๆ เฝ้าดูลูกเขยของเขาพลิกสถานการณ์ให้เป็นดี เก่งกาจรอบด้าน เขาก็ตกใจอย่างมาก
เขาไม่เข้าใจว่า ทำไมเย่เฉินถึงมีพลังที่แข็งแกร่ง และออร่าที่แข็งแกร่งเช่นนี้
นี่มันต่างกันสองสุดขั้ว จากเย่เฉินที่มักจะถูกหม่าหลันเรียกไปใช้ที่บ้านเลย!
ในขณะนี้ เย่เฉินเดินเข้ามาหาเขา และถามว่า:”คุณพ่อ ไม่เป็นไรนะครับ?”
เซียวฉางควนรีบส่ายหัวและพูดว่า:”ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร โอ้ ดีที่นายมาได้ทันเวลาพอดี ไม่งั้นฉันต้องแย่แน่เลย……”
เย่เฉินยิ้มเล็กน้อยและพูดว่า:”พ่อ พ่อไม่เป็นไรก็ดีแล้ว ผมได้สั่งสอนคนพวกนี้แล้ว พ่อพอใจหรือเปล่า?”
“พอใจสิพอใจ!”เซียวฉางควนพยักหน้าราวกับทุบกระเทียม จากนั้นก็พูดอย่างกังวลเล็กน้อยว่า:”เย่เฉิน เมื่อกี้นายโหดเกินไปหรือเปล่า?ตระกูลอู๋นั้น……จะไม่มาแก้แค้นนายสินะ?”
เย่เฉินยิ้มพูดว่า:”การจัดการกับตระกูลอู๋แบบนี้ ก็ห้ามกลัวพวกมันแก้แค้น คุณไม่ไปหาเรื่องมัน มันยังจะฆ่าคุณ แทนที่จะทำเช่นนี้ ก็สู้กับมันไปเลยดีกว่า ใช่ไหมครับ?”
เซียวฉางควนพูดอย่างอึดอัดว่า:”จะพูดอย่างนี้ก็ถูก แต่ว่าพ่อเป็นห่วง พวกเขากัดเราไม่ปล่อยเลย เราไม่มีเงินหรือธุรกิจใหญ่โตอย่างพวกเขา ถ้าสู้ขึ้นมาจริงๆ เราอาจจะเสียเปรียบได้!”
เย่เฉินปัดมือ:”พ่อไม่ต้องกังวลหรอกครับ ผมจะรักษาความปลอดภัยของชูหรัน แล้วพ่อกับแม่ให้ดี ไม่ต้องกังวลเรื่องนี้”
เซียวฉางควนพยักหน้าตอบ
เย่เฉินพูดอีกว่า:”จริงสิ พ่อ เรื่องนี้ เพื่อไม่ให้ชูหรันและแม่กังวล เราต้องไม่บอกพวกหล่อนทั้งสองเมื่อเรากลับไป”
“แน่นอนอยู่แล้ว!”เซียวฉางควนจะกล้าพูดได้ไง เรื่องใหญ่ขนาดนี้ ถ้าหม่าหลันรู้เข้าคงจะต้องโกรธมากแน่ๆ?ในบ้านคงต้องถล่มหมดแน่นอน!
เย่เฉินสบายใจ
สิ่งเดียวที่กลัวก็คือพ่อตาหลุดปาก พูดเรื่องของวันนี้ออกไป
แต่ดูเหมือนเขาจะกลัวมาก เดาว่าเรื่องนี้คงจะสบายใจได้
เย่เฉินพูดกับท่านหงห้าทันที:”หงห้า ช่วงนี้หาลูกน้องอยู่กับนายให้เยอะหน่อย และหาลูกน้องแอบปกป้องครอบครัวฉันลับๆ ห้ามประมาทไป”
หงห้าพยักหน้าทันที และพูดว่า:”อาจารย์เย่วางใจได้ครับ หงห้าจะจัดการเดี๋ยวนี้!”
“อืม”เย่เฉินยิ้ม:”เอาล่ะ เดิมทีฉันจะมารับพ่อตากลับบ้าน ตอนนี้เรื่องก็จัดการเสร็จแล้ว พวกเราก็ต้องกลับไปแล้ว”
พูดจบ ก็พูดกับเซียวฉางควนว่า:”พ่อ พวกเราไปกันเถอะ?”
“ดีดีดี”เซียวฉางควนรีบพยักหน้า
ตอนนี้เขาแค่อยากกลับบ้านโดยเร็ว และคิดเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นเมื่อครู่นี้
เมื่อเย่เฉินพาพ่อตากลับบ้าน หลิวกว่างและลูกชายของเขาก็อยู่บ้านเหมือนโจร ค้นทองและเงินที่บ้านอย่างเมามัน
แม่ของหลิวหมิงยังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เมื่อเห็นว่าสามีถูกสลักคำที่หน้าผาก คำว่ายาจกแห่งพ่อ ตัวอักษรสี่ตัว เลยรีบเข้าไปถาม
หลิวกว่างพูดออกมาว่า:”อย่าถามมาก ตอนนี้เรากำลังอยู่ในหายนะครั้งใหญ่ รีบเก็บข้าวของโดยเร็ว คืนนี้ต้องออกจากจินหลิง มิฉะนั้นเราอาจตายโดยไม่มีที่ฝัง!”
“หา?!”แม่ของหลิวหมิงรีบถามว่า: “พวกเราจะไปไหนกัน?”
“ไปมาเลเซีย!”หลิวกว่างพูด:”ไปหาน้องชายของฉัน และจะไม่กลับมาที่ประเทศจีนอีกเลย!”
“อะไรนะ!”แม่ของหลิวหมิงทรุดลงทันที และร้องพูดว่า:”ทำไมจู่ๆถึงไปมาเลเซียล่ะ? และจะไม่กลับมาอีก?แล้วพ่อแม่ฉันล่ะ? พี่น้องของฉันล่ะ?”
หลิวหมิงถามว่า:”เธอไม่อยากอยู่แล้วเหรอ? แล้วก็พ่อแม่เธอ พ่อแม่เธอดีจะตายตอนนี้คนที่มีปัญหาคือครอบครัวเราสามคน ไม่แน่อาจจะตายได้ หรือคิดว่าถึงเวลาให้พ่อแม่ของเธอมาเก็บศพพวกเราสามคนรึไง?รีบไปเก็บของสิ!”