ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 591

บทที่ 591
ตอนี้ที่ซ่งหวั่นถิง เฉินเสี่ยวจาวและซือเทียนฉีกำลังตระหนกกับเรื่องของอู๋ฉีอยู่นั้น เซียวฉางควน พ่อตาของเย่เฉินก็สวมชุดสูท
เดินออกจากบ้านไปอย่างดีใจ แล้วโบกรถมาที่เทียนเซียงฝู่
เนื่องจากกลางคืน จะดื่มเหล้าบ้างเล็กน้อย ดังนั้นเซียวฉางควนก็เลยจอดรถBMWของตนเองไว้ที่บ้าน เอากุญแจไว้ให้เย่เฉิน พอถึงตอนจะกลับ เย่เฉินจะได้ขับรถไปรับตนเองที่เทียนเซียงฝู่
ช่วงนี้เซียวฉางควนก็ไม่มีงานอดิเรกอะไรทำ เอาแต่ศึกษาวัตถุโบราณและภาพวาดเขียนโบราณ ดังนั้นก็เลยเข้าร่วมสมาคมศิลปะจีน
ที่จัดงานเลี้ยงข้าวครั้งนี้ ก็เพื่ออยากจะนั่งตำแหน่งกรรมผู้จัดการทั่วไปของสมาคม
เพื่อที่จะแสดงศักดาของความเป็นหัวหน้า เขาก็เลยเอาเงิน2หมื่น ที่เย่เฉินให้ตนเองมา ไปเช่าเหมาห้องอาหารที่เทียนเซียงฝู่
ถึงแม้จะบอกว่านี่เป็นห้องอาหารที่หรูหราที่สุดของเทียนเซียงฝู่แล้ว แต่ก็ยังดีกว่าร้านอาหารข้างนอกเยอะ
ตอนที่เซียวฉางควนถึงเทียนเซียงฝู่ ท่านหงห้าก็กำลังรีบเดินทางมา
พนักงานไม่รู้จักเซียวฉางควน ก็เลยเชิญเซียวฉางควนไปยังห้องอาหารห้องทองแดงที่เขาเหมาจองไว้แล้ว
พอเห็นว่าคนอื่นๆ ยังมาไม่ถึง เซียวฉางควนก็ไม่ใจร้อน แล้วก็นั่งลง รอการมาถึงของทุกคนอย่างใจเย็น
หลังจากนั้นไม่กี่นาที ประตูห้องอาหารก็ถูกเปิดขึ้น ชายอายุรุ่นราวคราวเดียวกับเขา ก้าวเท้าเดินเข้ามา
พอชายวัยกลางคนคนนั้นมองเห็นเซียวฉางควน ก็เดินขึ้นหน้ามา แล้วยิ้มพูดว่า “น้องเซียว มาเร็วจริงๆ มาถึงตอนไหนนี่? ”
เซียวฉางควนก็รีบตอบว่า “พี่สวี่ ผมมาถึงสักพักแล้ว วันนี้หัวหน้าสมาคม และกรรมการผู้จัดการทุกท่านให้เกียรติมางานเลี้ยง
ของผมวันนี้ ผมก็รู้สึกเป็นเกียรติและตื่นเต้นมาก ดังนั้นผมก็เลยรีบมาถึงก่อน พอรอต้อนรับพวกคุณ”
ชายวัยกลางคนที่มาถึง มีชื่อว่า สวี่เหวินหย่วน เป็นกรรมการผู้จัดการของสมาคมศิลปะจีน
ปกติแล้วเขากับเซียวฉางควนก็มีความสัมพันธ์กันไม่น้อย ทั้งสองคนชอบรับซื้อของโบราณมาขายต่อ ดังนั้นก็เลยชอบเดินหา
ของโบราณตามตลาดด้วยกัน มีความรู้จักกันไม่ธรรมดาเลย
หลังจากที่เขาได้ยินว่า เซียวรังสีควนจะมาเอาตำแหน่งกรรมการผู้จัดการของสมาคมด้วย เขาก็เลยออกมาให้ความสนับสนุนเซียวฉางควนเป็นคนแรก
อีกอย่าง วันนี้เซียวฉางควนเชิญหัวหน้าฝ่ายต่างๆ ของสมาคม ที่พวกเขาตอบรับคำเชิญ ก็เพราะเห็นแก่หน้าของสวี่เหวินหย่วน
สวี่เหวินหย่วนเห็นเซียวฉางควนทำท่าเกรงใจเช่นนี้ ก็หัวเราะลั่น แล้วพูดว่า “น้องเซียว คุณดูตั้งใจมาก！”
เซียวฉางควนก็รีบผายมือเชิญนั่ง แล้วพูดว่า “พี่สวี่ เชิญนั่งครับ！”
สวี่เหวินหย่วนก็ไม่รีบนั่ง พอเห็นว่าคนอื่นๆ ยังมาไม่ถึง เขาก็เลยพูดเตือนด้วยเสียงต่ำๆ ว่า “น้องเซียว คุณมานั่งตำแหน่งกรรมผู้จัดการ ผมก็ไม่มีความเห็นอะไร แต่คนอื่นๆ ในสมาคม ก็ไม่แน่นะ！”
พอเซียวฉางควนได้ยินดังนั้น ในใจก็กังวลเล็กน้อย แล้วรีบถามไปว่า “พี่สวี่ พี่ลองอธิบายให้ผมฟังที”
สวี่เหวินหย่วนก็ถอนหายใจ แล้วพูดว่า “ตำแหน่งกรรมการผู้จัดการนี้ เนื่องจากมันมีโอกาสที่จะได้พบของโบราณมาก และยังมีอำนาจพอสมควร ดังนั้นมันเป็นตำแหน่งที่น่าจับจ้อง กรรมการผู้จัดการอย่างพวกเรา ไปออกรายการวัตถุโบราณที่ไหน ก็ได้ค่าตัวหลายหมื่นในแต่ละงาน ดังนั้น มีคนมากมายจับจ้องตำแหน่งนี้อยู่”
พอพูดถึงจุดนี้ สวี่รังสีวินหย่วนก็เสริมว่า “เช่นซุนโหย่วฉาย ช่วงนี้ ผมได้ยินมาว่าเขากำลังประจบท่านประธาน และพวกกรรมการผู้จัดการคนอื่นๆ แถมยังให้ของกำนัลไปมากมาย จากสถานการณ์แบบนี้ เขาก็จะเป็นคู่แข่งตัวฉกาจของคุณเลยนะ！”
————