ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 262

บทที่ 262
“อาจารย์? เทพมังกรตัวจริง?” เซียวอี้เชียนรีบพูดว่า： “คุณลุงซือ หรือว่าคุณแก่จนเลอะเลือนไปแล้ว ถูกไอ้คนจนๆหลอกเข้าแล้ว?เขาเป็นอาจารย์ที่ไหนกัน มังกรตัวจริงอะไรกัน เขาก็แค่ลูกเขยจนๆที่แต่งเข้าบ้าน?เขาแต่งเข้ามาในตระกูลเซียว ปฏิบัติต่อฉันเหมือนแขกผู้มีเกียรติ และให้เซียวเวยเวยพี่สะใภ้ของเขามานอนกับฉันด้วย เทียบกับฉันแล้ว เขาก็แค่ขนเล็กๆเส้นหนึ่ง！”
“พูดมาถึงจุดนี้ เซียวอี้เชียนก็ได้พูดอีกว่า： “คุณลุงซือ ไอ้คนจนๆแบบนี้ คุ้มแล้วเหรอที่คุณจะปกป้องขนาดนี้ จนกระทั่งไม่สนใจความสัมพันธ์ของทั้งสองตระกูลตลอดหลายสิบปีของพวกเราเลยเหรอ?”
“บัดซบ！”ซือเทียนฉีได้ยินคำพูดนี้ของเขา ทันใดนั้นก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ มือคว้าสากตำยาที่อยู่ข้างๆ ตีลงไปที่หัวของเซียวอี้เชียนอย่างแรง ปากด่าว่า： “ยังจะกล้าพูดจาหยาบคายกับอาจารย์เย่！แกไสหัวไปเดี๋ยวนี้นะ！”
เซียวอี้เชียนไม่ได้หลบ ถูกสากตำยาของซือเทียนฉีตีเข้าไปที่ศีรษะ เจ็บจนปากบิดปากเบี้ยว จู่ๆก็หัวก็ปูดขึ้นมา
เขาจ้องและ เปิดปากด่าว่า： “คนแซ่ซือ ตาแก่แก่จนตาฝ้าฟางขนาดนี้แล้วเหรอ！เชื่อคำหลอกลวงแบบนั้นก็ไม่เป็นไร แต่คิดไม่ถึงว่าแม้แต่ฉันก็กล้าตี！แม่งเอ่ยฉันจะฆ่าแก！”
พูดจบ เขายกเก้าอี้ขึ้น ต้องการที่จะฟาดไปทางซือเทียนฉี
แม้ว่าซือเทียนฉีจะอายุมาก แต่ก็เป็นคนที่ฝึกฝน หลังจากที่แผลเก่าจากการบาดเจ็บภายในๆปีนั้นถูกเย่เฉินใช้ยาวิเศษรักษาหายแล้ว ร่างกายมีความคล่องตัวและยืดหยุ่นมากขึ้น ไอ้อ้วนวัยกลางคนอย่างเซียวอี้เชียนไหนเลยจะเทียบได้
ดังนั้น ซือเทียนฉีวาร์ปตัวหายไปอย่างรวดเร็ว หลีกเลี่ยงม้านั่งที่เซียวอี้เชียนฟาดเข้ามา
การจู่โจมของเซียวอี้เชียนไม่เป็นผล ได้ยกเก้าอี้อีกตัว กัดฟันพูดว่า： “คนแซ่ซือ ถ้าแกยังอยากจะมีชีวิตรอด ก็เอายาครึ่งหนึ่งมาให้ฉันซะดีๆ ไม่งั้นละก็ วันนี้ฉันจะฆ่าแก！”
“ไอ้เลว แกคิดจะทำร้ายคุณตาของฉัน?ฉันจะตีแกให้ตาย！”
เฉินเสี่ยวจาวโมโห พับแขนเสื้อขึ้นแล้วพุ่งเข้าหาเขา
ในวงการการแพทย์ที่มีการศึกษาแพทย์แผนจีนมาหลายปี จะต้องเรียนศิลปะการต่อสู้มาไม่มากก็น้อย ตระกูลซือก็เช่นกัน ตระกูลซือไม่เพียงแต่เป็นตระกูลใหญ่แพทย์แผนจีน ยังเป็นตระกูลซือที่มีศิลปะการต่อสู้ ถึงแม้ว่าเฉินเสี่ยวจาวคนนี้จะเป็นหลานสาวก็ตาม แต่ร่างกายยังได้ฝึกกังฟูมาเป็นอย่างดี รับมือกับเซียวอี้เชียนได้เหลือเฟือ
เซียวอี้เชียนสติยังไม่ได้กลับมา ก็ถูกเฉินเสี่ยวจาวเตะทีหนึ่งล้มลงไปที่พื้น ตามด้วย เฉินเสี่ยวจาวปลายของรองเท้าผ้าใบเหยียบคอของเขาไว้ พูดอย่างเย็นชาว่า： “ถ้ายังไม่ไสหัวไปอย่าหาว่าฉันไม่เกรงใจ！”
เซียวอี้เชียนรู้ว่าตัวเองไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเฉินเสี่ยวจาว รีบหนีออกไปจากจี้ซื่อถัง ก่อนจะออกไปยังตะโกนด่าข่มขู่ว่า： “คนแซ่ซือ ฝากไว้ก่อนนะ ความแค้นในวันนี้ วันข้างหน้าฉันจะต้องกลับมาแก้แค้นแกแน่！”
“ไอ้บัดซบเอ่ย！”ซือเทียนฉีพูดด้วยความโมโหว่า： “ไสหัวไป！จากวันนี้ไปอย่าให้ฉันเห็นหน้านายอีกนะ！”
เซียวอี้เชียนหนีออกจากคลินิกอย่างสะบักสะบอม โกธรจนหน้าซีดทั้งหน้า
มองเห็นเซียวอี้เชียนออกมา เซียวฉางเฉียนรีบไปรับแล้วถามว่า： “เซียวอี้เชียน เป็นยังไงบ้าง? หมอเทพซือรักษาให้คุณเสร็จแล้วเหรอ?”
เซียวอี้เชียนกัดฟันพูดว่า： “ไอ้สารเลวเนรคุณ คิดไม่ถึงว่าจะบอกว่า เย่เฉินคนนั้นจะเป็นผู้มีพระคุณของเขา เป็นตายยังไงก็ไม่รักษาให้ฉัน แม่งยังลงมือกับฉันอีก ยังไล่ฉันออกมา！”
เซียวฉางเฉียนคิดไม่ถึงว่า ซือเทียนฉีจะถูกเย่เฉินคนจนๆคนนี้สะกดจิตแล้ว อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจพร้อมพูดว่า ： “เย่เฉินคนนี้ ตามตื้อไม่เลิกจริงๆ！”
เซียวอี้เชียนพูดพร้อมกับโมโหว่า： “แม่งเอ่ยฝากไว้ก่อนเถอะ ไม่ว่าจะเป็นซือเทียนฉี หรือว่าเย่เฉินคนนั้น จะไม่ให้มีจุดจบที่ดีแน่นอน！ฉันจะต้องทำให้พวกเขาชดใช้อย่างสาสม！”
เซียวฉางเฉียนยังเคยได้รับความทุกข์ยากจากเย่เฉิน แต่ทนทุกข์มาโดยตลอดจนไม่มีโอกาส และก็ไม่มีความสามารถที่จะไปแก้แค้นเย่เฉิน ดังนั้นเก็บกดไว้ในใจมาก โกรธมาก
อีกทั้งยัง เขาโลภมากเป็นพิเศษโดยเฉพาะคฤหาสน์ Tomson Riviera ระดับเฟิร์สคลาสของหวังเจิ้งกางที่มอบให้เย่เฉิน!
ถ้าหากว่าเซียวอี้เชียนสามารถฆ่าเย่เฉินตายได้ เซียวฉางควนน้องชายคนนั้นทั้งตระกูลก็ไม่มีที่พึงแล้ว ถึงเวลานั้นจะไม่ปล่อยให้ตัวเองถูกเชือดเหรอ?
ถ้าเป็นแบบนั้นแล้ว คฤหาสน์ Tomson Riviera ก็กลายเป็นของตัวเองแล้ว！
คิดมาถึงจุดนี้ เขาอดกลั้นความตื่นเต้นในใจไว้ อยู่ข้างๆรีบตอบเสริมกลับไปว่า： “ประธานเซียว พูดได้ถูกที่สุด！เย่เฉินคนนั้น ก็เป็นแค่ไอ้เนรคุณ！สัตว์เดรัจฉาน! หลายปีมานี้พักที่ตระกูลเซียว กินของตระกูลเซียว แต่กลับดูถูกตระกูลพวกเราซ้ำแล้วซ้ำเล่า คิดไม่ถึงว่าตอนนี้ยังจะรังแกมาถึงประธานเซียวแล้ว เป็นโทษที่ร้ายแรงโดยสิ้นเชิง แค่ตายยังน้อยไป！”
————