หมอดูยอดอัจฉริยะ – ตอนที่ 300 บ้านที่หรูหรา

ในสถานที่ไม่ไกลจากยอดเขา รถเลี้ยวมาที่ทางแยกแห่งหนึ่ง ขับตรงไปอีกประมาณสี่สิบหรือห้าสิบเมตร หลังจากที่ผ่านประตูอัตโนมัติ จอดอยู่หน้าบ้านหลังหนึ่ง

หมู่บ้านจัดสรรแห่งนี้ตั้งอยู่บนกึ่งกลางภูเขา และมีเพียงสิ่งก่อสร้างเดียวเท่านั้นที่สร้างขึ้นบนภูเขาแห่งนี้ บริเวณรอบๆ บ้านมีต้นไม้เขตร้อนเขียวชอุ่ม หากคุณมองลงมาจากท้องฟ้าคุณจะเห็นมุมหนึ่งของบ้านเท่านั้น

“อาติง เปิดประตูเถอะ”

คนขับรถที่ขับรถคืออาติงที่เยี่ยเทียนรู้จัก เนื่องจากถังเหวินหย่วนอาศัยอยู่ปักกิ่งเดือนกว่า อาติงก็เข้าไปในเรือนสี่ประสานไม่ได้ ดังนั้นถังเหวินหย่วนไล่เขากลับไปที่ฮ่องกง

อาติงนำรีโมทคอนโทรลที่เหมือนกับพวงกุญแจออกมาแล้วกด ประตูเหล็กของบ้านค่อยๆเปิดเข้าด้านใน ในสายตาเป็นสวนที่เปิดโล่งและมีสวนดอกไม้ที่วิจิตรงดงาม ด้านซ้ายของประตูเหล็กเป็นโรงรถ

“เยี่ยเทียน บ้านหลังนี้ถึงแม้ผมจะไม่ได้อยู่ แต่ทุกวันจะมีคนมาทำความสะอาด ของที่ใช้ในชีวิตประจำวันทั้งหมด อยู่ด้านใน คุณดูว่าขาดอะไรก็บอกอาติง ให้เขาไปจัดการ”

เพื่อให้เยี่ยเทียนสังเกตบ้านสะดวกขึ้น ถังเหวินหย่วนก็ไม่ได้นั่งในรถ ค่อยๆเดินเข้าไปในบ้านพร้อมกับเยี่ยเทียนช้าๆ

เดินไปที่ราวบันไดแกะสลักด้วยหินอ่อนสีขาว ถังเหวิยหย่วนชี้พลางพูดว่า “เยี่ยเทียน ทางทิศเหนือคืออ่าววิคตอเรีย ทางทิศใต้คือทะเล  ในตอนเย็นจะมีแสงไฟที่นั่น วิวทิวทัศน์ดีมากๆเลยนะ…”

“เกินคำว่าดีมากเลยล่ะ ด้านหน้าจรดทะเลถือว่าเป็นมงคล ปีนั้นบ้านหลังนี้ก็เป็นที่รองรับคนใหญ่คนโต”

เยี่ยเทียนพูดสรรเสริญ แล้วพูดต่อว่า “เหล่าถัง ฮวงจุ้ยบ้านหลังนี้ของคุณดีมากๆ ถ้าพูดในภาษาคนที่มีวิชา อย่างพวกเรา ก็คือ “เทเงินเข้าไปในตู้” โดยทั่วไปไม่ต้องแก้ไขเปลี่ยนแปลงอะไร

ถึงแม้ว่าจะไม่ได้ดูการตกแต่งและการจัดวางในบ้าน แต่เพียงฮวงจุ้ยด้านนอกบ้าน เยี่ยเทียนก็คาดเดาบางอย่าง ออกมาได้ คนที่สามารถจัดบ้านตามฮวงจุ้ยนี้ได้ แน่นอนจะไม่ให้มีจุดผิดพลาดขึ้นได้

เยี่ยเทียนดูออก ที่ตั้งตรงกึ่งกลางภูเขานี้เดิมทีไม่ใช่ที่เรียบเปิดกว้าง แต่หลังจากที่มีการขุดอุโมงค์ค่อยๆ มีการคลายลง ฐานรากซ้อนไปข้างหน้าและรูปร่างคล้ายริมฝีปากภูเขาเพื่อไม่ให้พลังของมังกรแยกออกจากกัน

ในพระสูตรมีเมฆ “ที่หน้าบ้านไม่มีพื้นที่เหลือเล่นสำหรับเด็กๆ” ที่เรียกว่า“ทางหนีทีไล่” หมายถึงพื้นที่เปิดโล่งด้านหน้าบ้านซึ่งเป็นริมฝีปากของบ้าน

ความสามารถริมฝีปากของบ้าน สามารถปกปิดให้คนที่อยู่ภายในบ้านไม่เห็นหน้าผาด้านหน้า รู้สึกถึงความมั่นคง ดังนั้นการสร้างริมฝีปากเป็นหนึ่งวิธีกำจัดพลังชั่วร้าย คนก่อสร้างที่นี่น่าจะเป็นอาจารย์ฮวงจุ้ยที่ประสบความสำเร็จคนหนึ่ง

และบ้านหลังนี้ยังอยู่ที่ตำแหน่ง“ภูเขาล้อมรอบโอบด้วยแม่น้ำ” ภูเขานี้ราบเรียบและลาดเอียงประกอบด้วย ธาตุทั้งห้าของโลก สามารถผลิต “ทุกสิ่ง” ดังนั้นแหล่งที่มาหลักของความมั่งคั่งเนื่องมาจากความลาดชันของเนินเขา

“ภูเขาล้อมรอบโอบด้วยแม่น้ำ” สถานที่แห่งนี้มีความชุ่มชื้นโดยตรงจากทิวทัศน์ที่สวยงาม ไม่ว่าจากมุมมองของอำนาจแม่เหล็ก สุนทรียภาพหรือจิตวิทยา ต่างก็เป็นตัวเลือกในอุดมคติ

ดังนั้นยุคโบราณจึงตั้งถิ่นฐานในป่า หุบเขา คนรวยในประเทศที่พัฒนาแล้วจะย้ายบ้านไปมาระหว่างภูเขาและแม่น้ำ นี่คือคนที่เรียนฮวงจุ้ยเรียนสนุก

“แหะๆ บ้านหลังนี้เมื่อก่อนเป็นอาจารย์จั่วที่ดูฮวงจุ้ย ดังนั้นผมถึงซื้อไว้” เมื่อได้ยินเยี่ยเทียนชมฮวงจุ้ยบ้านหลังนี้ ถังเหวินหย่วนหน้าราวกับมีดอกไม้บาน

“อาจารย์จั่วเหรอมีชื่อเสียงในฮ่องกงมากใช่ไหม” เยี่ยเทียนถาม มองไปที่แบบของฮวงจุ้ยของบ้านหลังนี้ คนที่ดูฮวงจุ้ยแรกๆจะเรียกว่า อาจารย์หรือซ่างสองคำนี้

ถังเหวินหย่วนพยักหน้า พูดว่า “มีชื่อเสียงแน่นอน แต่หลายปีมานี้เขาช่วยคนอื่นดูฮวงจุ้ยน้อยมาก รออีกสักพักผมนัดเขาไว้ ให้มาเจอหน้าคุณสักหน่อย ”

“ได้ครับ มีเวลาผมต้องเจอแน่นอน”เยี่ยเทียนรับปาก ฐานะของถังเหวิยหย่วนที่ฮ่องกง ยังไม่กล้ารับปากเยี่ยเทียน แสดงว่าอาจาร์จั่วท่านนี้ฐานะทางสังคมต้องสูงแน่

“เรือนหลักของคุณนี้ไม่มีปัญหา จั่วโย่ว(ตะวันตก) เซี่ยงเหมา(ตะวันออก) โชคลาภมา บ้านที่แบนราบสมดุล เป็นบ้านรูปทรงตามท้องถิ่นและอาศัยการสนับสนุนจัดตั้งสำนักงานที่ดินและทองคำ

เยี่ยเทียนยืนอยู่ที่หน้าเรือนหลักแล้วพิจารณาสักครู่ พูดว่า “ไปเถอะครับ ไปดูในบ้าน ผมเอาง้าวจันทร์เสี้ยวมาวางไว้ข้างในสักพักหนึ่งแล้ว แต่บ้านหลังนี้ของคุณไม่ได้ถูกโจมตีจากความชั่วร้ายจากภายนอก เป็นเวลาสามสิบปีแล้ว”

หลังจากอ่านแปลนฮวงจุ้ยภายนอกแล้ว เยี่ยเทียนถือง้าวจันทร์เสี้ยวในมือพร้อมกับเล่นใบมีดเล่มนั้น  เมื่อเห็นอาติงที่ถือกระเป๋าอยู่ด้านหลังทันใดนั้นก็มองตรงไป

เมื่อครู่ที่อยู่หน้า “นายน้อย” อย่างเอาอกเอาใจ อาติงอยากจะไปหยิบง้าวจันทร์เสี้ยวเล่มนั้น แต่ยังคิดไม่ทันสำเร็จก็ไปสะดุดเท้าของตัวอง เมื่อเห็นเยี่ยเทียนถือของหนักแล้วทำท่าสบายๆ เขาก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกเป็นกังวล

หลังจากได้ยินคำพูดของเยี่ยเทียน ถังเหวินหย่วนถามลึกขึ้นว่า “เยี่ยเทียน คุณ……ง้าวเล่มนี้ ก็เป็นของขลังเหรอ”

“ของขลังเหรอ ของขลังสิบอย่างก็ไม่เทียบเท่าง้าวเล่มนี้

เยี่ยเทียนแบะปาก หันบอกถังเหวิยหย่วนที่กำลังโกรธ รีบพูดขึ้นว่า “เหล่าถัง คุณอยากได้ ผมก็ให้ไม่ได้ ง้าวเล่มนี้อยู่ในมือผมเป็นของล้ำค่า ถ้าคุณเอาไป มันอาจจะเป็นยันต์คุ้มครองคุณหรืออาวุธทำร้ายคุณก็ได้”

นี่เยี่ยเทียนไม่ได้พูดเรื่องไร้สาระ เครื่องรางของขลังไม่ใช่สิ่งที่คนทั่วไปสามารถมีได้ ถ้าห้ามพลังพิฆาตไม่ได้ ก็เท่ากับการกระตุ้นภัยพิบัติให้กับตัวเอง

“ผมยังไม่พูดว่าต้องการ คุณตื่นเต้นทำไม” หลังจากที่ฟังคำพูดของเยี่ยเทียน ถังเหวินหย่วนก็ยิ้มขึ้นมา เข้าไปในตัวบ้านหลักพร้อมกับเยี่ยเทียน

เหมือนกับบ้านของถังเหวินหย่วนนี้ ถ้าเอาไปวางไว้อยู่ต่างประเทศ แทบจะเป็นปราสาทได้เลย บ้านทุกอาคารมีทั้งหมดสี่ชั้น พื้นที่ชั้นเดียวของแต่ละชั้นมีขนาดถึง 1,200 ตารางเมตร

อาคารสี่ชั้นพร้อมสวนด้านนอก สระว่ายน้ำ โรงจอดรถ ชั้นใต้ดิน ดาดฟ้าชมวิวและสถานที่อื่น ๆ ไม่แย่กว่าปราสาทที่มีชื่อเสียงในต่างประเทศ

หลังจากเข้าประตูเป็นห้องนั่งเล่นขนาดใหญ่ พื้นห้องรับแขกและไฟเพดานหรูหรามากไม่มีอะไรเปรียบได้ มีบาร์ขนาดใหญ่อยู่ที่หน้าประตู ดูเหมือนว่าเจ้าของเดิมต้องรับแขกที่นี่บ่อย ๆ

“ชั้นแรกสำหรับรับแขก เฟอร์นิเจอร์พวกนี้ผมเปลี่ยนไม่ทัน เยี่ยเทียน ชั้นสองเป็นห้องนอนของเจ้าบ้าน ด้านในมีสิ่งอำนวยความสะดวกตกแต่งใหม่ทั้งหมด คุณก็พักที่ชั้นสองเถอะ”

ถังเหวินหย่วนโทรศัพท์สั่งเมื่อวาน ถึงแม้ว่าเวลาจะสั้นมาก แต่ในบ้านทั้งหมดก็สะอาดเอี่ยม เครื่องใช้ในห้องนอนชั้นสองเปลี่ยนใหม่ทั้งหมด

“รูปแบบของที่นี่คุณไม่ต้องเปลี่ยนแปลงอะไร พอถึงตอนนั้นเปลี่ยนเฟอร์นิเจอร์ทั้งหมดก็โอเคแล้ว”

เยี่ยเทียนพิจารณาการจัดวางห้องรับแขกครู่หนึ่ง พูดแลกเปลี่ยนความคิดเห็นว่า “สีของเฟอร์นิเจอร์สามารถสง่างามได้กว่านี้ ยึดตามที่คุณชอบ แต่พรมหน้าโซฟาต้องเป็นสีแดงผืนใหญ่ ซึ่งมีผลต่อการเรียกเงินทอง”

ถังเหวินจำคำพูดของเยี่ยไทยได้ขึ้นใจ พูดว่า “ได้ ผมจำไว้แล้ว เยี่ยเทียน คุณจะให้ผมขึ้นไปชั้นสอง ไปดูเป็นเพื่อนไหม”

เยี่ยเทียนส่ายหัว ยื่นมือหยิบเอาง้าวจันทร์เสี้ยวและวางลงบนเคาน์เตอร์บาร์ แล้วพูดว่า “ไม่ต้องแล้ว พวกคุณกลับไปพักก่อนเถอะ ผมก็เหนื่อยแล้ว ต้องการพักผ่อนสักหน่อย”

เมื่อวานหลังจากที่ถังเสวียเสวี่ยเชื่อมต่อลมปราณหยาง เยี่ยเทียนแค่นั่งสงบนิ่งไปตลอดช่วงบ่าย ถึงแม้ว่ากำลังจะฟื้นกลับมาแล้ว แต่จิตก็ยังคงอ่อนเพลีย เขาไม่ต้องการเผชิญหน้ากับอาจารย์ไสยศาสตร์ของไทยสภาพนี้

“งั้นก็ได้ อาติงส่งพวกเรากลับไปก่อน ค่อยให้เขากลับมา มีเรื่องอะไรคุณก็ค่อยสั่งเขา ข้าวเย็นก็ให้เขาเป็นคนจัดการ”

หลังได้ยินคำพูดของเยี่ยเทียน ถังเหวินหย่วนก็พยักหน้า เขาอาศัยอยู่ที่ปักกิ่งเดือนกว่า ถึงแม้ว่าจะติดต่อกับครอบครัวตลอดเวลา แต่ไม่อยู่นานขนาดนี้  กลัวคนที่บ้านเป็นห่วง ก็กลับบ้านไปเยี่ยมสักหน่อย

“นายน้อยมีบ้านหลังใหม่แบบนี้เมื่อไหร่กัน”

หลังจากส่งถังเหวินหย่วนออกไป เยี่ยเทียนก็ปิดประตูใหญ่ ถ้าบ้านหลังใหญ่นี้เป็นของเขา เยี่ยเทียนก็เริ่มจากยอดเขาปาร์คเกอร์จาเตี้ยน เส้นเลือดมังกรของภูเขาจาร์ดีนหันไปยังอ่าวรีพัลส์เบย์ที่ถูกถ่ายไว้หลายภาพ ทำให้กลายเป็นฮวงจุ้ยสถานที่ที่มีลักษณะเต็มไปด้วยโภคทรัพย์

“จีจี……จีจี!”

เหมาโถวมองเยี่ยเทียนด้วยสายตาที่ดูถูก วิ่งหนีจากไหล่ของเขา “ตุ๊บ”กระโดดลงไปในสระว่ายน้ำ ที่เปลี่ยนไปเมื่อวานนี้อย่างทรมาน นิสัยที่ชอบความหนาวเย็น พอมาถึงภาคใต้กลับรู้สึกปรับตัวไม่ได้

พอถึงตอนเย็นถังเหวินหย่วนกลับไม่มา แต่โทรศัพท์มานัดเยี่ยเทียนเรียบร้อยแล้ว พรุ่งนี้จะพาคุณนายกงมาเยี่ยมเยี่ยเทียน

อาหารเย็นอาติงเป็นคนจัดเตรียมให้ หลังจากฟังนายท่านบอกว่าอาหารของเยี่ยเทียนต้องปริมาณมาก เขาก็ให้คนอบลูกหมูสองตัวมาให้ นอกจากนี้ยังมีอาหารทะเลปรุงสุกในโรงแรม มีเพียงจานอาหารที่เต็มโต๊ะ ไปหมดทำให้คนมากกว่าสิบคนสามารถกินได้ในเวลาเดียวกัน

ไฟค่ำคืนในตอนเย็น  ลมพัดโชยมาแต่ไกล ยืนตรงด้านหน้าจุดชมวิวมองไปยังอ่าววิคตอเรียที่มีแสงสว่างจ้า เยี่ยเทียนไม่ชื่นชมชายชราที่ใกล้จะลงโลงพวกนี้ ที่ไม่ให้ความสำคัญกับบ้านเกิด

ตำราบ้านเกิด กล่าวว่า เจ้าบ้านจะดีได้ก็ต้องทำให้บ้านดี ถ้าสงบสุข ก็จะทำให้เจ้าบ้านร่ำรวย ถ้าไม่สงบสุข จะทำวงศ์ตระกูลเป็นทุกข์

คนร่ำรวยพวกนี้ต่างร่ำรวยขึ้นหลังจากอยู่ที่นี่ ก็ไม่ได้เกี่ยวกับความขยัน เป็นเพราะพลังหยางที่ดีหรือไม่ดี ก็ผลต่อดวงของพวกเขาและคนรุ่นหลัง

วันต่อมาตอนเช้า หลังจากที่เยี่ยเทียนออกกำลังกายที่สวนดอกไม้ ยืนอยู่จุดชมวิวฝึกจิต วันนั้นตอนที่แสงอาทิตย์แรกขึ้น  พลังงานที่มาจากทางทิศตะวันออกเข้ามาภายในจุดตันเถียน

“นายน้อย อาหารเช้าถูกปากคุณไหมถ้าไม่ชอบผมจะไปซื้ออย่างอื่นมาให้”

หลังจากที่เยี่ยเทียนมาที่ห้องอาหาร อาติงก็เตรียมอาหารเช้าให้เขาเสร็จเรียบร้อย นอกจากพวกซาลาเปาอาหารกินเล่นทางเหนือแล้ว ยังมีก๋วยเตี๋ยวหลอดและโจ๊ก ที่ยังคงจัดเต็มโต๊ะไปหมด

แน่นอน อาติงคงไม่ทำอาหารพวกนี้เอง คืออาหารที่ทางโรงแรมเมื่อคืนได้จัดข้าวเช้ามาให้ หลีกเลี่ยงการจัดจ้างแม่บ้านที่มีฝีมือมาทำงาน

เยี่ยเทียนมองไปที่มือข้างหนึ่งของอาติงที่วางของลง ยิ้มพูดว่า “พอแล้ว อาติง นั่งลงกินด้วยกันเถอะ ผมไม่ใช่เสือนะ”

“นายน้อย ผมกินมาแล้ว นายท่านถังจะมาตอนแปดโมง ยังมีเวลาครึ่งชั่วโมง เดี๋ยวผมไปรอที่ข้างหน้าประตู”

อาติงถึงแม้จะเป็นคนที่ไม่มีการศึกษา แต่ก็ไม่เคยขาดตกบกพร่อง เขาจำที่เยี่ยเทียนเคยพูดกับตัวเองได้แม่น ในใจนี้ก็อยากจะปรนนิบัติเยี่ยเทียนอย่างดี เอาเวลาไหนไปแก้พลังพิฆาตของตัวเองล่ะ

กินข้าวเช้าได้ไม่นาน เยี่ยเทียนที่เพิ่งเข้ามาในห้องรับแขก ถังเหวินหย่วนที่กำลังพาถังเสวีี่ยเสวี่ยที่กำลัง กระโดดโลดเต้นเข้ามา ข้างกายเขายังมีหญิงสาวอีกสองคน

……