บทที่ 241 เจ้าแม่เวินออกฤทธิ์ สุดยอดจริงๆ(2)
“พี่ห้า พี่มาเล่นดีกว่า” เสี่ยวชีเสียสละตัวเอง เปลี่ยนให้คุณชายห้าฉิงมาเล่นแทน
เสี่ยวชีรู้สึกกลัวเวินลั่วฉิงเล็กน้อย กลัวว่าจะโดนแขวนขึ้นมาตี
ข้อเท็จจริงได้พิสูจน์แล้ว ว่าเด็กนักเรียนเสี่ยวชีเป็นผู้ที่มองการณ์ไกล!!
เย่ซือเฉินพาเวินลั่วฉิงมาถึงหน้าโต๊ะไพ่นกกระจอก ให้เธอนั่งลงตรงตำแหน่งเดิมที่เขานั่งก่อนหน้านี้
เวินลั่วฉิงไม่มีโอกาสได้ปฏิเสธเลย
ในเมื่อปฏิเสธไม่ได้ เวินลั่วฉิงจึงนั่งลงโดยปริยาย คิดว่าในเมื่อเงินก็ไม่ใช่ของเธอ เธอไม่มีปัญหาอะไรอยู่แล้ว อีกทั้ง เธอไม่สามารถโชว์ความสามารถของตัวเองต่อหน้าเย่ซือเฉินได้
ดังนั้น เวินลั่วฉิงเล่นอย่างสบายๆ พูดให้ถูกต้องคือเล่นได้ห่วยมาก แพ้ทุกครั้ง เสียตังค์ทุกครั้ง
“ ซ้อสาม ซ้อป็นซ้อสามที่ดีของผมจริงๆ ” จี้หซียิ้มอย่างดีใจ เพราะปรกติเขาเล่นไพ่นกกระจอกกับพี่สามแล้วไม่เคยชนะมาก่อนเลย ไม่ว่ายังไงมีแต่ซ้อสามดีที่สุด
ถังหลิงมองไปที่เวินลั่วฉิง สีหน้าแฝงไว้ด้วยรอยยิ้มที่มีความหมาย เพราะเขามองออก ความจริงแล้วเธอจงใจที่จะเล่นแพ้
การเล่นเพื่อให้แพ้ของเธอเป็นการเล่นที่มีชั้นเชิง สามารถทำได้ให้แพ้ทุกครั้ง และต้องเสียตังค์ทุกครั้งไม่ใช่เรื่องง่ายเลย
“ ถ้าแพ้อีก คืนนี้กลับถึงบ้านเราจะชดเชยเรื่องร่วมหอของเราให้เรียบร้อยนะ ” เย่ซือเฉินดูออกว่าเธอไม่ได้ตั้งใจเล่น จึงเข้าไปกระซิบข้างหูเธอ กระซิบเบาๆ น้ำเสียงนั้นเต็มไปด้วยอารมณ์รักที่คลุมเครือ
แน่นอนเขาไม่ได้สนใจเรื่องเงินเล็กน้อยนี้อยู่แล้ว เพียงแต่ว่าเขาไม่อยากให้เธอแกล้งทำเป็นเล่นไม่เป็นต่อหน้าเขาต่อไปอีก
เมื่อได้ยินคำพูดของเขา ร่างกายของเวินลั่วฉิงแข็งทื่อขึ้นมาทันที อยากจะหันกลับไปมองเขา แต่เป็นเพราะว่าเขาใกล้ชิดเกินไป เธอแค่หมุนตัวเพียงเล็กน้อย ริมฝีปากของเธอก็ไปโดนผิวแก้มของเขา
ร่างกายของเวินลั่วฉิงแข็งทื่อขึ้นไปอีกเล็กน้อย แอบถอนหายใจออกมาเบาๆ ค่อยๆหันหน้าให้ตรง และไม่กล้าขยับขะเยือนอะไรอีก
สัมผัสได้ถึงริมฝีปากที่นุ่มๆของเธอ เย่ซือเฉินสะดุ้งเล็กน้อย จากนั้นริมฝีปากค่อยๆยิ้มออก ความรู้สึกนี้ไม่เลวเลยจริงๆ
ถูกเขาอุ้มไว้แบบนี้ เธอไม่ชินเลยจริงๆ อีกอย่างจากคำพูดของเขาเมื่อกี้ ทำให้ตอนนี้ใจเธอหวั่นไหวไปหมด เวลานี้เธอทายไม่ถูกว่าเขาต้องการจะทำอะไร ดังนั้น ก็ยังเล่นต่ออย่างไม่ตั้งใจ และแพ้ต่ออีกหลายครั้ง
“ดูแล้ว คุณก็รอคอยการร่วมหอของเราคืนนี้เหมือนกันนะ วางใจได้ คืนนี้จะไม่ทำให้คุณผิดหวังแน่นอน” ริมฝีปากของเย่ซือเฉินเข้าไปใกล้ชิดข้างหูเธอ ลมหายใจที่ร้อนแผ่วและคลุมเครือแทรกซึมเข้ามาในหูของเธอ
เวินลั่วฉิงแอบถอนหายใจออกมาเบาๆ ฟังออกว่าเขาไม่ได้ล้อเล่น อีกอย่าง เธอรู้ดีว่า อะไรที่เขาพูดออกมาแล้ว ต้องทำให้ได้แน่นอน ถ้าเธอยังเล่นแพ้อีก คืนนี้กังวลว่าจะหลบหลีกไม่ได้อีกแล้วจริงๆ
ดูแล้วรอบต่อไปต้องเล่นจริงจังหน่อยแล้ว ถ้าอยากชนะกลับมา ก็คงจะชนะอย่างโจ่งแจ้งเกินไปไม่ได้
จากนั้น เวินลั่วฉิงเริ่มตั้งใจเล่น ตามความสามารถของเธอที่มีนั้น จะให้ดูจากพฤติกรรมการเล่นของพวกเขา ปฏิกิริยา และสีหน้าที่แสดงอาการออกมา เพื่อคำนวณไพ่ของพวกเขาไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเธอเลย
ดังนั้นถ้าเธออยากชนะไม่ใช่เรื่องยากเลย
แต่ทว่า เวินลั่วฉิงรู้สึกว่าถ้าจะชนะอยู่แค่คนเดียวมันไม่ค่อยยุติธรรมเท่าไหร่ ดังนั้น เธอสับเปลียนกันชนะ ชนะคนล่ะครั้ง แม้แต่คุณชายถังก็ไม่เว้น
เย่ซือเฉินเป็นคนฉลาดมากแค่ไหน มีหรือจะมองไม่ออกว่าเธอคิดอะไรอยู่ รู้ว่าเธอไม่อยากร่วมเข้าหอกับเขา จึงเริ่มตั้งใจเล่นเพื่อให้ชนะและได้เงิน ในใจเขาถึงแม้จะไม่พอใจเล็กน้อย
แต่ก็ต้องนับถือในความสามารถของเธอจริงๆ ผู้หญิงคนนี้เก่งจริงๆ เธอสามารถคำนวณไพ่ของแต่ละคนได้
คุณชายถังมองไปที่เวินลั่วฉิง สายตาคู่นั้นเต็มไปด้วยความประหลาดใจ ผู้หญิงคนนี้ฉลาดมาก แม้แต่ไพ่ของเขาก็สามารถคำนวณได้
แต่ไม่มีคนสังเกตเห็นว่าในความประหลาดใจนั้นแฝงไว้ด้วยความเอ็นดู
“ซ้อสาม ซ้อเก่งมากเกินไปแล้ว พวกเราโดนพี่กินหมดเลย” สีหน้าของคุณชายห้าฉิงตกตะลึงไม่น้อย
คุณชายห้าฉิงมองไปที่เย่ซือเฉิน ยิ้มออกมา จากนั้นหันไปถามเวินลั่วฉิง:“ซ้อสาม ซ้อรักพี่สามไหม?”เห็นได้ชัดว่าคุณชายห้าฉิงต้องการก่อเรื่อง!!
“อ๋า?”เวินลั่วฉิงตะลึงไปสักครู่ จากนั้นมองไปที่คุณชายห้าฉิง เขานี่มันเส้นเอ็นเส้นไหนเกิดผิดปรกติขึ้นมาเหรอ จึงถามคำถามนี้ออกมาต่อหน้าผู้คน?
สำหรับเรื่องแต่งงานระหว่างเธอกับเย่ซือเฉินนั้น คุณชายห้าฉิงน่าจะรู้ชัดเจนที่สุด ในเมื่อเขารู้ชัดเจนทุกอย่าง ทำไมยังต้องทำคำถามแบบนี้ในงานเลี้ยงแบบนี้ด้วย?
คุณชายห้าฉิงในวันนี้แปลกประหลาดมาก แปลกจนเธอคิดว่าหรือว่าคุณชายห้าฉิงค้นพบอะไรแล้วหรือเปล่า?
ไม่ ถ้าจะพูดให้ถูกหรือว่าพวกเขาค้นพบเรื่องอะไรที่เกี่ยวกับเธอ?
เมื่อกี้เธอก็มีจงใจแกล้งถามคุณชายห้าฉิง ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะเย่ซือเฉินเดินเข้ามา เธออาจจะค้นพบบางสิ่งบางอย่างได้แล้วก็ได้
แน่นอน ข้อสงสัยแบบนี้ เวินลั่วฉิงไม่สามารถถามต่อหน้าได้
สายตาของเย่ซือเฉินกะพริบเล็กน้อย เมื่อมองไปที่เวินลั่วฉิง มีความเปลี่ยนแปลงจากสายตาไม่น้อยจากสายตาที่มองไป
ฉิงถิงออกมาตรงๆตอนนี้ เธอควรจะตอบยังไงดี?
“อ๋าคือหมายถึงอะไรเหรอ?ซ้อสามไม่รักพี่สามเหรอ?”คุณชายห้าฉิงเจตนาอุทานออกมา แน่นอนคือเจงใจทำให้ดูเป็นเรื่องใหญ่ ในเมื่อคำถามได้ถามออกมาแล้ว จะให้ปล่อยมันผ่านไปเลยก็เป็นไปไม่ได้
เมื่อกี้เขาเห็นพี่สามเหมือนจะรอคอยคำตอบอยู่ และคงอยากรู้คำตอบของซ้อสามมาก
จี้หซีครั้งนี้กลับไม่ได้พูดอะไร แต่ว่าได้เป่าเสียงนกหวีดดังออกจากปาก เห็นได้ชัดว่าก็เป็นอีกคนที่เห็นเรื่องยิ่งวุ่นวายยิ่งเป็นเรื่องสนุก
เวินลั่วฉิงยังคงไม่ได้ให้คำตอบ มีเพียงรอยยิ้มเท่านั้น ซึ่งเป็นรอยยิ้มแบบรักษามารยาท คำถามแบบนี้ จะให้เธอตอบยังไง?
ดังนั้นสิ่งที่เธอทำได้คือไม่ตอบ
เมื่อเห็นเธอไม่ตอบ ได้แต่หลีกเลี่ยง สีหน้าของเย่ซือเฉินก็เริ่มเย็นชาลง มือที่โอบเอวเธอไว้จึงแน่นขึ้นเล็กน้อย
คำถามนี้ตอบยากมากเลยเหรอ?
“ซ้อสาม รอยยิ้มของซ้อหมายความว่าอย่างไรเหรอ?รักพี่สามหรือไม่”เห็นได้ชัดว่าคุณชายห้าฉิงไม่ยอมปล่อยเธอง่ายๆ ยังคงไล่ถามต่อ เห็นได้ชัดว่ายังไงวันนี้ก็ต้องได้คำตอบมาให้ได้
“ สามีฉัน ฉันก็ต้องรักอยู่แล้ว ”เวินลั่วฉิงโดนบีบจนไม่มีทางเลี่ยง งานเลี้ยงแบบนี้เธอจะปฏิเสธว่าไม่รักคงไม่ได้ เพราะถึงยังไงเขาสองคนก็เป็นสามีภรรยากัน คนเหล่านี้ก็เป็นเพื่อนของเย่ซือเฉินทั้งหมด ยังไงเธอก็ต้องให้เกรียติเขา
อีกอย่างถึงสัมผัสได้ถึงมือของเย่ซือเฉินที่กอดเอวเธอไว้ยิ่งอยู่ยิ่งแน่นขึ้น เธอรู้สึกว่าถ้าเธอยังไม่ตอบ ไม่แน่เย่ซือเฉินอาจรัดเธอให้ตายคามือก็ได้
เมื่อได้ยินคำพูดของเธอ เย่ซือเฉินตะลึงเล็กน้อย จากเดิมที่สีหน้าเริ่มเย็นชาลงตอนนี้ดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ริมฝีปากเหมือนค่อยๆยิ้มออกมาเล็กน้อย
คุณชายห้าฉิงตกตะลึงเล็กน้อยแล้วหันหน้าไปมองเย่ซือเฉิน พี่สามคงไม่ใช่จะเชื่อว่ามันเป็นเรื่องจริงหรอกนะ คำพูดของซ้อสามเมื่อกี้เหมือนไม่ได้พูดออกมาจากใจจริง
แค่ฟังก็รู้แล้วว่าไม่ใช่คำจริงใจ
ไม่อยากเชื่อว่าจะสามารถหลอกให้คนฉลาดอย่างพี่สามหลงเชื่อได้?
ขอถามหน่อยสมองอันฉลาดของพี่สามเวลานี้มันหายไปไหนแล้ว?
คุณชายถังหัวเราะออกมาอย่างไม่ไว้หน้า
ดูแล้ว ตาสามจะถลำตัวลงไปแล้ว 。
แต่เวินลั่วฉิงไม่ได้ให้ความสำคัญมันเลยแม้แต่น้อย สถานการณ์แบบนี้ ยิ่งอยู่ยิ่งมีความหมายขึ้นมาแล้ว
แต่ว่า มีสิ่งหนึ่งที่เขาค้นพบคือ สำหรับเรื่องของหัวใจเวินลั่วฉิงจะความรู้สึกเชื่องช้าเล็กน้อย
“ผมว่าไม่ใช่มั้ง เมื่อกี้มีสาวสวยมายั่วพี่สาม ไม่เห็นซ้อสามเป็นกังวลอะไรเลย” เวลานี้คุณชายห้าฉิงทนไม่ได้ที่จะไม่เห็นเรื่องวุ่นวายเกิดขึ้น แน่นอนเห็นเรื่องยิ่งวุ่นวายยิ่งเป็นเรื่องสนุกไม่ได้กังวลว่าจะเป็นเรื่องใหญ่เลย