บทที่232 ความสามารถที่แสดงออกมาของเทพธิดาเวิน ทำทุกคนตะลึงตาค้าง (4)
“พี่สะใภ้สามน่าจะบอกประธานหลี่ไอ้หมาบ้านั้น ว่าเธอคือภรรยาของท่านประธานบริษัทตระกูลเย่กรุ้ป ทำเขาตกใจตายไปเลย”เสี่ยวชีรับชมความดุเดือดอย่างออกรส อารมณ์จึงเดือดอย่างเห็นได้ชัด จึงลืมไปเลยว่าเรื่องการแต่งงานของคุณชายสามเย่นั้นไม่เคยได้เปิดเผยให้สาธารณชนได้รับรู้
นัยน์ตาเย่ซือเฉินประกายเล็กน้อย เขาทราบดี สำหรับความสัมพันธ์ระหว่างเขาและเธอนั้น เธอจะไม่คนพูดยอมรับเองแน่
ในอีกห้องหนึ่ง เวินลั่วฉิงยิ้มเบาๆไม่พูดอะไร เมื่อเห็นท่าทางของเวินลั่วฉิงในตอนนี้ เย่ซือเฉินแอบถอนหายใจ เขารู้อยู่แล้วแหละ เขาจะไม่เป็นคนยอมรับความสัมพันธ์ของพวกเขาด้วยตัวเองหรอก แม้จะเป็นสถานการณ์ที่ดีต่อเธอก็เถอะ
การที่เวินลั่วฉิงมีปฏิกิริยาเช่นนี้ กลับทำให้ภายในใจของประธานหลี่ยิ่งรู้สึกกังวลกลัวมากขึ้น
“หากฉันเซ็นล่ะ ที่เกิดขึ้นในวันนี้เธอจะรับปากไม่พูดเอาไปได้หรือเปล่า”ประธานหลี่ยอมถอยให้แล้วอย่างชัดเจน
เขาเพียงต้องการให้เธอรับประกันว่าจะไม่พูดเรื่องนี้ออกไป
“ดูอารมณ์แล้วกันนะคะ”เวินลั่วฉิงได้ยินที่เขาพูดแล้ว ก็ยิ้มเบาๆ คาดไม่ถึงเลยสักนิดว่าประธานหลี่จะพูดแบบนี้ออกมา
แน่นอน การที่เวินลั่วฉิงพูดเช่นนี้ในตอนนี้ ก็ทำให้ทุกคนที่จ้องดูกล้องวงจรปิดอยู่นั้นนิ่งอึ้งไปอีกครั้ง
ประธานหลี่รับปากเขาแล้วแท้ๆ ว่าจะยอมเซ็นสัญญา ทุกคนต่างก็คิดว่าเธอได้ในสิ่งที่ต้องการแล้วจะหยุด แต่ไม่มีใครคิดถึงเลยว่าเธอจะ……
“เวินลั่วฉิง ถ้าเธอยังมีท่าทีแบบนี้ ก็กลัวว่าจะคุยเจรจากันไม่ได้แล้วล่ะ”ประธานหลี่จ้องมองรอยยิ้มที่ไม่สนใจอะไรในบนใบหน้าเธอแล้ว ก็รู้สึกเลือดในกายอุดตันอยู่ในอกไม่ไหลเวียน จะขึ้นก็ไม่ขึ้น จะลงก็ไม่ลง ทรมานจนเกือบตาย
เขากังวลว่าเวินลั่วฉิงจะไปบอกเลขาหลิวจริงๆ
แต่เขาทนไม่ได้ที่จะให้มันเป็นแบบนี้
“ประธานหลี่ คุณเอาผลประโยชน์ของบ้านตัวเองมาต่อรองกับฉัน ในสถานการณ์ที่เสียเปรียบก็ยังอยากเป็นผู้ที่คุมเกมอีกเหรอคะ มันเป็นจริงไม่ได้หรอกนะคะ”มุมปากเวินลั่วฉิงมีความเยาะเย้ยมากขึ้น”หากประธานหลี่ไม่อยากจะคุย ก็ไม่มีใครบังคับคุณหรอกนะคะ”
การที่เธอจะทำเรื่องอะไร ไม่เคยคิดเหลือที่ว่างใดๆให้ศัตรูมาก่อนเลย
วันนี้ แม้เขาไม่ได้ทำอะไรเธอ แต่เธอก็ไม่สามารถปล่อยเขาไปง่ายๆได้ อย่างน้อยมันก็ต้องทำให้เขาหวาดกลัวสักหลายวันหน่อย
ทว่าเรื่องแบบนี้นั้น เป็นเรื่องถนัดที่สุดของเธอมาโดยตลอด
“พี่สะใภ้สามเนี่ยดื้อรั้นจังเลยนะครับ”หลังจากเสี่ยวชีรู้ตัวแล้ว ก็กลืนน้ำลายอย่างหนัก จากนั้นก็เอ่ยเสริมยังกล้าๆกลัวๆ ที่กลัวเพราะตอนนี้ตื่นเต้นเกินไป
ตอนนี้ ทุกคนต่างก็ เห็นด้วยกับคำพูดของเสี่ยวชีเป็นอย่างมาก ดื้อรั้น ดื้อรั้นมากจริงๆด้วย
ไม่เพียงแค่ดื้อรั้น แต่ยังใจเด็ดอีกด้วย
“คิดไม่ถึงเลย ว่าเธอจะร้ายกาจขนาดนี้ กลับเป็นฉันเองที่มองพลาดไป”ในขณะนี้ประธานหลี่ขบเขี้ยวเคี้ยวฟันอย่างเกลียดชัง แต่เขาไม่กล้าเดิมพัน เพราะเขารู้ดี หากเดิมพันแพ้แล้ว เขาอาจสิ้นเนื้อประดาตัวได้
เพราะฉะนั้น แม้ว่าตอนนี้ในใจเขาจะไม่เต็มใจสักแค่ไหน แต่สัญญาณนี้ก็ต้องเซ็นภายในวันนี้
“ต่อไปประธานหลี่ออกจากบ้านก็พกพาลูกตามาด้วยนะคะ”เวินลั่วฉิงเห็นด้วยกับคำพูดของประธานหลี่ และพยักหน้าอย่างจริงจัง “แน่นอนที่สำคัญสุดคือต้องไม่ลืมพกสมองมาด้วยนะคะ”
คำพูดนี้ของเวินลั่วฉิงได้ประชดอย่างรุนแรงว่าประธานหลี่มีตาหามีแววไม่ และแถมยังไม่มีสมองอีกด้วย
“พรืด ฮ่าฮ่าฮ่า มันตกลงมาก พี่สะใภ้สามนี่ด่าคนไม่เอ่ยคำหยาบเลย”เสี่ยวชีขำจนทรงตัวไม่อยู่ และขำจนน้ำตาไหลออกมา”พวกพี่ดูประธานหลี่โกรธที่ถูกพี่สะใภ้ว่า ฮ่าฮ่าฮ่า สะใจจริงๆ”
คนอื่นก็หัวเราะตามไปด้วยเช่นกัน
เย่ซือเฉินค่อยๆกระตุกยิ้มมุมปาก ผู้หญิงคนนี้ปากคอเราะร้ายมากเสียจริงๆ
สกิลการด่าคนนี้ไม่มีใครเกินเลยจริงๆ
ประธานหลี่ถอนหายใจอย่างหนัก ก็ยังแน่นอกไม่สบายเช่นเดิม เขารู้สึกว่าวันนี้เขาต้องโดนผู้หญิงคนนี้ทำโมโหจนเกือบกระอักเลือดออกมา
“สัญญามาให้ฉัน ฉันจะเซ็น”ประธานหลี่ในตอนนี้คิดแค่ว่าจะเซ็นสัญญาให้เสร็จๆแล้วก็รีบจากไป เขารู้สึกว่าหากยังจะอยู่ต่ออีก ถ้าไม่โดนผู้หญิงคนนี้ฆ่าตาย ก็โดนผู้หญิงคนนี้ทำโมโหจนตายอย่างแน่ๆ
คนโง่เหรอ เป็นใครกันที่บอกว่าผู้หญิงคนนี้เป็นคนโง่
หากเธอเป็นคนโง่ กลัวว่าคนส่วนใหญ่ในโลกนี้ก็คงเป็นไอ้บื้อกันหมดแล้วล่ะ
เวินลั่วฉิงไม่ได้หยิบสัญญาณให้กับเขา แต่มองชี้ลงบนโต๊ะที่มีสัญญาวางอยู่ เพียงท่าทีเช่นนี้ของเธอก็สามารถเหยียบประธานหลี่ให้จมอยู่ในโคลน
ประธานหลี่เคยถูกการเหยียบหยามแบบนี้สักเมื่อไหร่ สองมือกำแน่น อดไม่ได้ที่จะตัวสั่น ตอนนี้เขาอยากใช้มือฉีกเวินลั่วฉิงให้ตัวขาดไปเลย แต่ที่เวินลั่วฉิงเป็นเช่นนี้ในตอนนี้ กลับยิ่งทำให้เขาไม่กล้าทำอะไรบุ่มบ่ามมากขึ้น
เขาทำได้เพียงกลืนความโมโหเข้าไปอย่างจำใจ เขาหยิบสัญญาบนโต๊ะขึ้นมาด้วยตัวเอง แล้วก็รีบเซ็นชื่อเขาลงไปอย่างรวดเร็ว
ในด้านการทำธุรกิจค้าขาย เขาเป็นคนที่ระมัดระวังอย่างดีมาตลอด จงสามารถพูดได้ว่าเป็นคนพวกจุกจิกเลยก็ว่าได้ แต่ในขณะนี้ เขากลับไม่มองดูให้ละเอียด ก็เซ็นไปเลย
เวินลั่วฉิงตั้งแต่ต้นจนจบไม่เคยเปิดมองดูสัญญานั้นเลย เพราะว่า เป้าหมายของเธอไม่ใช่เรื่องนี้ตั้งแต่ต้น
เนื้อหาข้างในของสัญญาเธอก็ไม่สนใจ
ที่ให้ประธานหลี่เซ็นสัญญานั้น เพราะเธอเอาไปใช้ประโยชน์จากที่อื่นได้
ประธานหลี่เซ็นสัญญาเสร็จ ก็โยนปากกาไปไว้ตรงหน้าเธอ วันนี้เขารู้สึกว่าตัวเองอับอายเสียหน้าเกินไปแล้ว ตอนนี้เลยอยากกู้หน้าตาเสียหน่อยไม่ว่าจะน้อยหรือมากกว่าตาม
ตอนนี้เขาเซ็นสัญญาเสร็จแล้ว ผู้หญิงคนนี้ก็คงจะพอใจได้แล้ว
เวินลั่วฉิงจะมองไม่ออกถึงความคิดของเขาได้ยังไง จึงยิ้มอย่างเย็นชา “ประธานหลี่ เช็กบิลด้วยนะคะ ฉันเป็นเพียงพนักงานตัวน้อยๆ จ่ายไม่ไหวหรอกค่ะ โดยเฉพาะไวน์แดงขวดนี้ เพราะประธานหลี่เป็นคนเปิดไวน์แดงขวดนี้เองนะคะ”อยากกู้ศักดิ์ศรีหน้าตาตัวเองต่อหน้าเธอ เขาหลงเอาตัวเองเป็นที่ตั้งมากเกินไปแล้ว
“เธอนี่มัน”ประธานหลี่โมโหจนเลือดในอกพุ่งพรวดอย่างรุนแรง ก็เกือบจะเป็นลมขึ้นมาในทันที
ประธานหลี่ในตอนนี้ได้รู้แล้วว่าตัวเองไม่ใช่คู่ต่อสู้ของผู้หญิงคนนี้จริงๆ เขาแอบถอนหายใจ พยายามกดความโกรธในอกไว้อย่างหนัก หันหลังเดินออกไปทันที
“ประธานหลี่ ขอบคุณในความร่วมมือนะคะ”เมื่อเห็นประธานหลี่ที่ลุกลี้ลุกลนอยากเดินจากไป เวินลั่วฉิงพูดเสริมขึ้นมาอีกคำอย่างจงใจที่แกล้งยั่วโมโห
ประธานหลี่ชะงักก้าวเดินไว้ ไม่หันกลับไปมอง
แต่เป็นการเดินจากไปอย่างว่องไว เหมือนกลัวเวินลั่วฉิงจะพูดอะไรขึ้นมาอีก
เขายิ่งกลัวว่าเวินลั่วฉิงเปลี่ยนใจกะทันหัน อยากจะแกล้งเขาอีก
ตอนนี้ เขาไม่มีความคิดที่จะกู้ศักดิ์ศรีหน้าตาแบบเมื่อกี้แล้ว คิดเพียงแต่ว่าอยากจะออกไปจากตรงนี้ให้เร็วที่สุด
อยากจะออกห่างให้ไกลจากผู้หญิงปีศาจคนนี้ให้เร็วที่
ในอีกห้องหนึ่ง ตอนนี้ก่อเกิดความเงียบขึ้นมาอย่างไม่มีเสียงเลยสักนิด ทุกคนต่างจ้องมองเวินลั่วฉิงในจอไม่วางสายตา มันจะตะลึง และไม่คาดฝันมากเกินไปแล้ว เวลาอันสั่นจึงไม่สามารถเรียกสติกลับมาได้
รวมไปถึงเย่ซือเฉินด้วย
ทีแรกคิดว่าเวินลั่วฉิงไม่สามารถทำให้ประธานหลี่เซ็นสัญญาได้อย่างคุณชายห้าฉิงก็นิ่งอึ้งไปอีกครั้ง อารมณ์เขาสับสนวุ่นวายไปหมดแล้ว เวลาอันสั้นจึงไม่สามารถหาคํามาบรรยายอารมณ์ของเขาในตอนนี้ได้
เขาดูถูกเวินลั่วฉิงไปแล้วจริงๆ
คิดมาตลอดว่าถึงแม้เวินลั่วฉิงจะหายจากอาการป่วยแล้ว ก็ยังมีความโง่หลงเหลืออยู่ ถึงไม่เหมาะสมกับพี่สามเลยสักนิด
แต่เมื่อกี้ได้เห็นทุกอย่างกับตา เขารู้สึกว่าเขาจะโดนความจริงตบหน้าตาแล้วจริงๆ
ใบหน้าที่โดนความจริงตบนั้นมันเจ็บจริงๆเลย
จี้หซีก็เป็นเช่นนั้นเหมือนกัน เขาคิดไม่ถึงเลยจริงๆ ว่าเวินลั่วฉิงจะสามารถทำให้สัญญาถูกเซ็นในเหตุการณ์แบบนี้ได้ แถมยังจัดการประธานหลี่ให้กลัวจนยอมทุกอย่าง
แม่งโคตรสนุกสะใจเลยจริงๆ
