NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง – ตอนที่ 818 สายเรียกเข้าอีกครั้งจากลู่หลุ่ย

ในตอนนั้น ไอ้อ้วนบวมเหล้าถูกต่อยจนแทบจะตาย นอนหายใจรวยรินอยู่บนพื้น ดวงตาก็แทบจะลืมไม่ขึ้น
ลูกพี่ของไอ้อ้วนบวมเหล้าเห็นภาพนี้ ในใจก็ยิ่งร้อนรนขึ้นมา ถึงยังไง ความโหดเหี้ยมของแมงป่อง ก็ขึ้นชื่ออยู่แล้ว ปกติ แม้ว่าจะบังเอิญชนเขา ก็จะต้องถูกต่อยตีอย่างรุนแรง
กลับในวันนี้ เรื่องมันมาเหยียบอยู่บนหัวเขาแล้ว อยากให้เรื่องจบสวยๆ จะเป็นไปได้ยังไง?
ทันได้นั้นลูกพี่ของไอ้อ้วนบวมเหล้า ก็ควักมีดเล่มนึงออกมาจากกระเป๋า หลังจากแมงป่องได้เห็น ก็หรี่ตาลง แล้วถามขึ้นอย่างเย็นชา： “นายจะทำอะไร?”
แมงป่องไม่ได้กลัวไอ้หมอนี่ ถึงแม้เขาจะถืออาวุธแล้วมันยังไง?
หรือว่าจะกลายมาเป็นคู่ต่อสู้ของตนแล้ว?
หรือเป็นคู่ต่อสู้ของหลี่ฝาง?
เขาก็แค่โมโหเล็กน้อยเท่านั้น ถ้าหากลูกพี่ของไอ้อ้วนบวมเหล้ามันกบฏ ขึ้นมา สู้กัน แต่ว่าหน้าของแมงป่องเขา เห็นได้ชัดว่าแมงป่องโมโหได้ง่าย
หน้าของแมงป่อง แสดงให้เห็นถึงความอาฆาตอย่างรุนแรง
เห็นแค่ ลูกพี่ของไอ้อ้วนบวมเหล้า ถือมีดขึ้นมา แล้วแทงลงไป ที่ต้นขาของตัวเองหนึ่งที
“ลูกพี่ใหญ่ คุณอย่าเข้าใจผิด ควรจะทำอะไร ไม่ต้องให้คุณลงมือ ผมลงมือเอง”
เขาถือมีด หลังจากแทงลงไปครั้งที่หนึ่ง ก็แทงลงไปอีกครั้ง แทงไปแทงมาได้สามครั้งเต็มๆ บนหน้าของเขา มีเหงื่อแตกพลั่ก
หลังจากที่หยิ่นเหล่ยได้เห็น ก็ตกใจจนหน้าซีด
ตัวเองแทงตัวเองแบบนี้ แถมยังเด็ดขาดแบบนี้ เป็นคนที่เหี้ยมสุดๆ จริงๆ
แม้แต่หลี่ฝาง ก็มองลูกพี่ของไอ้อ้วนบวมเหล้า ด้วยสายตาที่ชื่นชม
ที่จริง นี่ก็ถือว่าเป็นการเอาความทรมานของตัวเองเข้าแลกแล้ว
“ลูกพี่ใหญ่ ลงโทษแทงตัวเองสามครั้งเพื่อขอไถ่โทษ คุณคิดว่าเป็นยังไง?” หลังจากทำเรื่องทั้งหมดนี้แล้ว เขาก็กัดฟันแน่น พลางเงยหน้ามองแมงป่อง แล้วถามขึ้น
บนหน้าของแมงป่อง ก็ไม่มีคลื่นความรู้สึกใดๆ ทั้งสิ้น ถึงยังไงเขาก็เป็นคนที่ไม่เลือกใช้ทางที่ถูกต้อง แน่นอนว่าเคยชินกับอะไรแบบนี้
แมงป่องไม่มีปฏิกิริยาโต้ตอบ ลูกพี่ของไอ้อ้วนบวมเหล้า ในใจก็เกิดความหวาดกลัวขึ้นเป็นธรรมดา
แมงป่องไม่พูดอะไร แสดงให้เห็นว่าความหมายของเขาคือยังทำได้ไม่พอ
“ลูกพี่ใหญ่ ให้ทางเลือกรอดชีวิตกับผมสักทางเถอะครับ เมียของผมท้องอยู่ อีกสามเดือนก็จะคลอดแล้ว……” ลูกพี่ของไอ้อ้วนบวมเหล้า พูดอ้อนวอน
แมงป่องพูดอย่างใจเย็น： “นายคิดว่า นายควรมาอ้อนวอนกับฉันเหรอ?”
“ไอ้โง่ คนที่นายไปหาเรื่องไม่ใช่ฉัน แต่เป็นคุณชายหลี่” แมงป่องพูดขึ้น
“คุณชายหลี่?”
ลูกพี่ของไอ้อ้วนบวมเหล้า เข้าสู่ภวังค์มึนงง ตาของเขา มองไปที่ร่างของหลี่ฝาง
เกี่ยวกับหลี่ฝาง เขาไม่เคยเจอหน้าเลย และยิ่งไม่เคยได้ยินด้วยว่าในอำเภอหลินมีคุณชายอะไรแซ่หลี่
ถึงแม้จะมีคุณชายแซ่หลี่จริง ก็ไม่จำเป็นต้องให้แมงป่องออกตัวแทนมั้ง?
“คุณชายหลี่มาจากเมืองเอก ไม่ใช่คนอำเภอหลินของพวกเรา” แมงป่องพูดเสริมอย่างนิ่งๆ
ทันใดนั้น บนหน้าของลูกพี่ไอ้อ้วนบวมเหล้า ก็แสดงให้เห็นถึงความตกใจช็อก
คุณชายหลี่ที่มาจากเมืองเอก?
นั่นไม่ใช่หลี่ฝางเหรอ?
เกี่ยวกับคนๆ นี้ ทั่วทั้งอำเภอหลินไม่มีใครไม่รู้จัก
เพราะว่าเขาลงทุนหนึ่งร้อยล้าน เป็นรางวัลค่าหัวของแมงป่อง เรื่องนี้ทำเอาทั้งอำเภอหลินสั่นสะเทือนมาแล้ว และหลี่ฝางชื่อนี้ ก็มามีชื่อเสียงในอำเภอหลิน
ข้อแรก คือจำนวนเงิน เงินรางวัลหนึ่งร้อยล้าน นั่นมันเป็นจำนวนเงินที่สูงเฉียดฟ้า
ข้อสอง ก็คือเขากล้าให้เงินค่าหัวแมงป่องนี่แหละ
แมงป่องเป็นใคร?
เป็นบุคคลที่ทั้งอำเภอหลินก็ไม่มีใครกล้าหาเรื่อง แต่หลี่ฝาง ไม่ใช่แค่หาคนมาหาเรื่อง แถมยังอยากได้ชีวิตเขาด้วย……
ดังนั้น คนในอำเภอหลิน ก็ล้วนถามว่าหลี่ฝางคนนี้สรุปแล้วเป็นใครกันแน่
แต่ก็มีจุดนึงที่ทุกคนไม่ต้องไปเสาะถามก็สามารถรู้ได้ นั่นก็คือหลี่ฝางกับแมงป่อง จะต้องมีความแค้นที่ฝังรากลึกกันแน่ๆ
แต่คนแบบคู่นี้ วันนี้กลับมานั่งกินข้าวด้วยกัน?
ประเด็นที่สำคัญที่สุดคือ ครั้งนี้แมงป่องออกหน้า เพื่อหลี่ฝาง เพื่อคนที่ให้เงินรางวัลหนึ่งร้อยล้าน เพื่อจะฆ่าตน?
ทำเอาลูกพี่ของไอ้อ้วนบวมเหล้าช็อกไปเลย
หลี่ฝางเดินเข้ามา พลางมองเขา แล้วพูดอย่างใจเย็นสุดๆ ： “นายได้ชดใช้ในสิ่งที่นายควรได้รับแล้ว นายไปเถอะ”
บอกตามตรง เขาแค่มาออกหน้าให้ไอ้อ้วนบวมเหล้าแค่นั้น ไม่ได้ทำความผิดอะไร
ตัวการที่ตำให้ตนไม่พอใจจริงๆ นั่นก็คือไอ้อ้วนบวมเหล้าเท่านั้น
การแทงตัวเองสามครั้งเพื่อไถ่โทษ ก็ถือได้ว่าเป็นการลงโทษที่หนักแล้ว
แมงป่องพูดขึ้นทันที： “ยังไม่รีบขอบคุณคุณชายหลี่อีก?”
“ขอบคุณครับคุณชายหลี่ ขอบคุณครับคุณชายหลี่” ลูกพี่ของไอ้อ้วนบวมเหล้า พูดอย่างขอบคุณแบบหาที่เปรียบไม่ได้
ถึงยังไง เมื่อครู่แมงป่องมีความคิดที่จะฆ่าเขา สามารถมีชีวิตรอดได้ สำหรับเขา ก็ถือว่าเป็นการประทานความเมตตาแล้ว
ถึงแม้การแทงลงโทษตัวเองสามทีมองดูแล้วจะทรมาน แต่แค่รักษาตัวดีๆ หลังจากนี้ อย่างมากก็แค่เดินเหินไม่สะดวก แต่ก็ไม่ได้กลายเป็นคนง่อย
ลูกพี่ของไอ้อ้วนบวมน้ำ เรียกลูกน้องของตนสองคนมาทันที จากนั้นก็ให้แบกตนออกไป
ตอนที่เขาไป ไอ้อ้วนบวมเหล้าก็ร้อนรนขึ้นมาทันที ไอ้อ้วนบวมเหล้าในตอนนี้ ถึงแม้จะถูกซ้อมจนปางตาย แต่ก็ยังตะโกนขึ้นเฮือกสุดท้าย： “ลูกพี่ ลูกพี่ ช่วยฉันด้วยสิ”
หลายปีที่ผ่านมา ไอ้อ้วนบวมเหล้าพึ่งพาแต่ลูกพี่ของเขา วันนี้ลูกพี่ของเขาไปแล้ว แรงฮึดในจิตใจที่เหลืออยู่ของเขา ก็หายไปชั่วพริบตา
ในตอนนั้น ใจของไอ้อ้วนบวมเหล้า ก็ราวกับไร้ความหวังไปแล้ว
และลูกพี่ของเขา ก็ราวกับไม่ได้ยินเขาอย่างนั้น เขาเดินเข้าไปในรถ ให้ลูกน้องของตนรีบพาเขาไปส่งโรงพยาบาล ถึงยังไง ตอนนี้เขาก็เอาตัวเองไม่รอด จะไปมีกะจิตกะใจคิดถึงไอ้อ้วนบวมเหล้าได้ยังไงกัน?
ถึงแม้เขาอย่างจะยุ่ง ก็ยุ่งไม่ได้
คนที่ไอ้อ้วนบวมเหล้าไปหาเรื่อง เป็นหลี่ฝางกับแมงป่องนะ บุคคลสองคนนี้สำหรับเขาแล้ว ล้วนเป็นบุคคลสูงส่ง ไม่มีทางที่เขาจะรับมือได้เลย
แมงป่องมองหลี่ฝางพลางถาม： “คุณชายหลี่ ไอ้หมอนี่จะจัดการยังไงดี? จะเป็นจะตาย แค่คุณพูดคำเดียว”
หลี่ฝางหัวเราะ การกระทำที่ฆ่าคนแบบนั้น แน่นอนว่าหลี่ฝางไม่ตัดสินใจเลือกแน่ ถ้าเกิดหลังจากวันนี้ถูกแมงป่องข่มขู่ขึ้นมา แน่นอนว่าต้องไม่พ้นการมีปัญหาเล็กๆ น้อยๆ
หลี่ฝางพูดกับแมงป่อง： “นายจัดการเถอะ ที่นี่มันที่ของนาย แล้วก็พวกเขาก็เป็นคนของนายด้วย”
แมงป่องพยักหน้า แล้วพูด： “หาที เอามันไปฝังทั้งเป็นซะ”
“เข้าไปด้านในลึกๆ หน่อย ตรงนี้จะถูกคนเห็นได้ง่าย”
แมงป่องปัดมือ เหอลื่อกับเหอปิง ก็พาไอ้อ้วนบวมเหล้า เดินไปทางด้านใน ไอ้อ้วนบวมเหล้าอยากจะตะโกนขอความช่วยเหลือ แต่เหอลื่อก็ใช้มีดแทงเข้าไปที่หน้าอกของเขา จากนั้นก็ใช้มืออุดปากเขาไว้
“ร้องเรียกอะไร หาที่ตาย”
เมื่อเห็นภาพนี้ แมงป่องก็มองเหอลื่อใหม่อย่างชื่นชมเล็กน้อย
ถึงยังไง คนที่ใจโหดเหี้ยมแบบนี้ ก็สามารถทำงานให้ตนได้ไม่น้อย
ถึงแม้จะโหดเหี้ยมไปนิด แต่แค่ระวังตัวไว้ก็โอเคแล้ว
แมงป่องคิดว่าแบบนั้น ความสามารถในการใช้คนเขาก็พอมีอยู่ แมงป่องมองหลี่ฝาง พลางถาม： “คุณชายหลี่ คุณพอใจมั้ย?”
ถึงแม้ไอ้อ้วนบวมเหล้าจะทำความผิด แต่ก็ไม่ถึงขั้นต้องฝังทั้งเป็น แต่หลี่ฝางก็ไม่ได้มีใจเมตตามากอะไรขนาดนั้น เขาแค่พูดอย่างนิ่งๆ ： “ฉันไม่รู้ไม่เห็นอะไรทั้งนั้น”
“กลับไปกินข้าวเถอะ อาหารจะมาเสิร์ฟแล้ว”
เมื่อหลี่ฝางเพิ่งพูดจบ โทรศัพท์ก็ดังขึ้น กลับเป็นลู่หลุ่ยที่โทรเข้ามา