NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง – ตอนที่ 728 อธิบายให้กับลู่หลุ่ยฟัง

“ทางฝั่งของเมืองเอกเกิดเรื่องขึ้นแล้ว?”หลี่ฝางถามขึ้นอย่างไม่รีบไม่ร้อน
ไม่ว่าจะตอนไหนก็ตาม ความใจร้อนไม่เคยแก้ปัญหาได้
หลี่ฝางเทน้ำให้เฉินเจียโล่หนึ่งแก้ว ก่อนจะพูดขึ้น“ดื่มน้ำสักแก้วก่อน แล้วค่อยคุยกันดีๆ”
เฉินเจียโล่คงจะกระหายน้ำ หลังจากที่ดื่มไปอึกใหญ่แล้ว ก็พูดขึ้น“ช่วงสองสามวันมานี้ถิ่นของพวกเราถูกคนบุกรุกอย่างไม่หยุดหย่อน แล้วไหนจะคนของพวกเราอีก ถูกคนซุ่มโจมตีอยู่ตลอดเป็นระยะๆ”
“จับตัวคนที่ทำได้แล้วยัง?”หลี่ฝางขมวดคิ้วถามขึ้น
“ยังครับ คนพวกนี้เจ้าเล่ห์มาก ระมัดระวังตัวสุดๆ เหมือนกับว่าพวกมันกำลังจับตาดูเราอยู่ตลอดเวลาอย่างไรอย่างนั้น ถ้าคนของพวกเราไม่แยกออกมาอยู่ตามลำพัง พวกมันก็ไม่มีทางโผล่ออกมาแน่นอน”เฉินเจียโล่พูดขึ้น
“เมื่อตะกี้พี่หยวนถูกคนแทงไปหนึ่งที แม้จะไม่เป็นอันตรายถึงชีวิต แต่ผมก็ต้องกลับไปดูอยู่ดี”เฉินเจียโล่พูด
หลี่ฝางพยักหน้า พูดขึ้น“กลับไปเถอะ เขาเป็นพี่ของนาย เกิดเรื่องขึ้นกับเขาแล้ว ถ้านายไม่กลับไปก็ไร้เหตุผลสิ้นดี”
“นอกจากทางด้านของพี่นายแล้ว ทางด้านของซินปากับเฉินฝูเซิงล่ะ?”หลี่ฝางถามขึ้น
“ก็เกิดเรื่องขึ้นเหมือนกัน โดยเฉพาะทางฝั่งของเฉินฝูเซิง ชางสู่หาเรื่องอย่างไม่หยุดไม่หย่อน มีเรื่องตบตีกันกับคนของเฉินฝูเซิงที่ชื่อว่าเสี่ยวซานจื่ออยู่หลายครั้งหลายครา”เฉินเจียโล่พูดขึ้น
หลี่ฝางตอบ โอ้ กลับมาหนึ่งคำ ก่อนจะสบถหึออกมา“ทำไมฉันถึงไม่เคยได้ยินมาเลย”
“ต่อสู้วัดกำลังกันอยู่หลายครั้ง เฉินฝูเซิงกลับไม่เคยได้เปรียบเลย ดังนั้นจึงไม่อยากที่จะรายงานคุณ”เฉินเจียโล่ยิ้มๆ“แต่มันก็ไม่เห็นเป็นไรเลย ชัยชนะกับความพ่ายแพ้มันก็เป็นสิ่งที่ทหารมักจะเจออยู่แล้วเป็นเรื่องปกติ”
“หลุ่ยเหวินเจ๋พาคนมาจำนวนไม่น้อย ส่วนทางฝั่งของเฉินฝูเซิงคนน้อยลงเยอะ การที่จะพ่ายแพ้ให้กับชางสู่ก็เป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว”หลี่ฝางแสดงออกว่าเขาเข้าใจ
“แต่ว่าท่านจวนกำลังทำอะไรอยู่? หรือว่าเขาไม่ได้ช่วยพวกเขาเลยหรือไง?”หลี่ฝางถามขึ้นมาหนึ่งประโยค
ท่านจวนมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกับพ่อของตัวเอง
ตอนก่อนหน้านี้ ท่านจวนทำเรื่องที่ดูถูกดูแคลนพ่อของตัวเองมาเยอะ
จนถึงตอนนี้ ตัวเองเจอกับความยากลำบากแล้ว นี่มันก็ควรจะถึงเวลาที่ท่านจวนจะได้ชดใช้หนี้ที่อยู่ในใจแล้วไม่ใช่หรือไง?
“อันนี้ผมไม่รู้แน่ชัด”
เฉินเจียโล่ส่ายหัว
หลี่ฝางโบกๆมือพูดขึ้น“เอาล่ะ ตอนนี้นายกลับไปเมืองเอกเถอะ”
“ขอบคุณครับคุณชาย”
เฉินเจียโล่พยักหน้า ก่อนจะขึ้นรถของตัวเอง แล้วขับมุ่งหน้าไปยังเมืองเอก
ไอ้หน้าหนวดหันมองหลี่ฝาง ก่อนจะพูดขึ้น.“ท่านจวนก็เป็นคนธรรมดาๆคนหนึ่ง จริงๆแล้วครั้งนี้ลูกพี่ไม่ควรจะเชื่อเขานะครับ”
“ในตอนนั้น พอสี่ตระกูลยักษ์ใหญ่ลงมือ ท่านจวนคนนี้ก็หนีไปซ่อนตัวอยู่ที่หมู่บ้านบนเขาอย่างสันโดษ บอกว่าตัวเองกำลังป่วย”ไอ้หน้าหนวดพูดขึ้นด้วยความโมโห“จากนั้น สี่ตระกูลยักษ์ใหญ่ก็ระบายความโกรธแค้นที่มีทั้งหมดลงที่ลูกพี่”
หลี่ฝางถอนหายใจออกมา“ฉันคิดไม่ถึง ว่าเขาจะทำขนาดนี้”
“ฉันมองว่าท่านจวนเป็นผู้อาวุโสมาโดยตลอด ที่ฉันไว้วางใจยอมระดมพลที่เมืองเอก ก็เพราะว่าท่านจวนอยู่ด้วย ดังนั้นไม่ว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้น ฉันก็จะได้รับการดูแลที่ดีแน่ๆ แต่ตอนนี้ดูท่าแล้วท่านจวนคงจะไม่ช่วยพวกเราแล้ว”หลี่ฝางส่ายหัว พูดขึ้น
ไอ้หน้าหนวดสบถหึออกมา“หรือบางทีท่านจวนอาจจะกำลังรอโทรศัพท์จากคุณ คิดจะให้คุณไปช่วยเขาก็ได้?”
“ช่างมันเถอะ ฉันไม่มีทางไปช่วยเขาหรอก เขาติดหนี้ของฉันอยู่ หรือพูดได้ว่า เขาเคยทรยศหักหลังพ่อของฉัน จนตอนนี้ ตอนนี้ฉันถือว่ามองเขาอย่างชัดเจนทะลุปรุโปร่งหมดแล้ว”
หลี่ฝางขมวดคิ้ว พูดขึ้น“หรือพูดได้ว่า ที่ท่านจวนไม่ช่วยฉัน ก็เพราะเขารู้สึกว่าพ่อของฉันกลับมาไม่ได้แล้วก็ได้”
ไอ้หน้าหนวดสีหน้าแน่วแน่“ลูกพี่ใหญ่จะต้องกลับมาแน่นอน คุณชายวางใจได้”
“ทางด้านของพ่อฉันมีข่าวคราวบ้างแล้วยัง?”
หลี่ฝางถามขึ้นมาหนึ่งประโยค
ไอ้หน้าหนวดส่ายหัว ก่อนจะพูดขึ้น“ไม่มีครับ ที่นั่นไม่มีข่าวคราวข้อมูลอะไรเลย ต่อให้มี ลูกพี่ใหญ่ก็ไม่มีทางส่งข่าวมาให้พวกเราอยู่ดี”
หลี่ฝางถอนหายใจออกมา เดินกลับเข้าไปในห้อง
ตอนแรก หลี่ฝางคิดที่จะโทรศัพท์ไปหาพวกของเฉินฝูเซิง แต่ลังเลอยู่สักพัก หลี่ฝางก็ทำได้แค่โทรไปหาหวางเสี่ยวหยวน
“ไม่เป็นไรใช่ไหม? ฉันได้ยินจากเฉินเจียโล่ว่า นายได้รับบาดเจ็บ”หลี่ฝางเปิดปากพูดขึ้น
ในสายมีเสียงที่สดใสร่าเริงของหวางเสี่ยวหยวนดังขึ้นมา“เจ้านาย ไม่ต้องเป็นห่วงผมหรอก แค่เล็กๆน้อยๆเอง จะทำให้ผมเจ็บปวดได้ยังไงล่ะ?”
“จริงๆแล้ว ผมแค่เสแสร้งแกล้งทำเท่านั้นแหละ ผมจงใจมาที่โรงพยาบาล แสร้งทำเป็นลงจากเตียงไม่ได้ ผมกำลังลวงศัตรูอยู่”
หวางเสี่ยวหยวนพูดขึ้น“เจ้านาย คุณจะกลับมาเมื่อไร ผมมีเรื่องจะบอกคุณ”
“เรื่องอะไร บอกทางโทรศัพท์ไม่ได้เหรอ?”หลี่ฝางถามขึ้นมาหนึ่งประโยค
“เรื่องเกี่ยวกับท่านจวน”หวางเสี่ยวหยวนพูดขึ้น“ก่อนหน้านี้ ผมไปทักทายทำความรู้จักกับคนของท่านจวน แม้ว่าต่อหน้า พวกเขาจะได้ชื่อว่าเป็นคนในครอบครัวเดียวกับพวกคุณ แต่ในความจริง ตอนที่พวกเรากำลังเจอกับปัญหาความลำบาก พวกเขาไม่เพียงแต่จะไม่ช่วยพวกเราแล้ว กลับยิ่งซ้ำเติมด้วยซ้ำ”
“หมายความว่าไง?”หลี่ฝางขมวดคิ้วถามขึ้น“พวกเขาทำอะไร?”
“เหอะๆ ไอพวกเวรนี่ มันแย่งธุรกิจของพวกเราไป”
“ในสถานกิจการของพวกเรามีพวกหญิงบริการอยู่ไม่น้อย ถูกพวกมันโกยไปจนหมด แม้จะบอกว่าผู้หญิงพวกนั้นจะเต็มใจก็เถอะ แต่พวกเขาก็เต็มใจยอมให้ผู้หญิงพวกนี้อยู่ที่นั่นไม่ไปไหน บ่งบอกชัดเจนว่าจะเป็นศัตรูกับพวกเรา”หวางเสี่ยวหยวนพูดขึ้นด้วยความรู้สึกโกรธไม่น้อย
“พรุ่งนี้ฉันจะกลับไป”ใบหน้าของหลี่ฝางเผยให้เห็นถึงความโมโห
“ฉันจะให้พวกเขาเติมเต็มในสิ่งที่พวกเราต้องการ นายวางใจได้”
หลังจากวางสายแล้ว หลี่ฝางตอนแรกคิดที่จะโทรศัพท์ไปหาลุงเฉียน แต่คิดไปคิดมา ถึงยังไงพรุ่งนี้ก็เตรียมตัวกลับไปอยู่แล้ว ถ้าอย่างนั้นก็ไปเจอหน้ากันซะเลย
ท้องฟ้าโปร่งสว่างในวันรุ่งขึ้น หลี่ฝางทักทายหยิ่นเจิ้ง ก่อนจะออกจากอำเภอหลิน กลับไปยังเมืองเอก
การกลับไปของหลีฝาง หยิ่นเจิ้งรู้สึกใจกระสับกระส่ายไม่น้อย
……
หลี่ฝางกลับมาถึงเมืองเอก สิ่งแรกที่ทำคือไปหาลู่หลุ่ย
เขายืนอยู่ตรงหน้าห้องเรียนของลู่หลุ่ย หลี่ฝางรอเธอเลิกเรียนอย่างเงียบๆ แต่ว่า หลังจากที่ลู่หลุ่ยเลิกเรียนแล้ว กลับราวกับว่ามองไม่เห็นเขาอย่างไรอย่างนั้น เธอเดินจากไปทันที
หลี่ฝางคว้าแขนของเธอเอาไว้ พร้อมกับพูดขึ้น“ผมอยากจะพูดกับคุณสักหน่อย”
ลู่หลุ่ยพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบและเย็นชา“ฉันคิดว่าระหว่างเราไม่มีอะไรต้องคุยกันแล้วนะ”
“ผมไม่ได้มีอะไรกับเธอเลยแม้แต่น้อย คุณเข้าใจผิดทั้งหมด”หลี่ฝางพูดขึ้น
“ฉันเลิกกับคุณ ไม่ใช่แค่เพราะผู้หญิงสกุลเหยนเท่านั้น แต่รวมถึงท่าทีของคุณที่มีต่อฉันด้วย ฉันบอกไปแล้ว หลีฝาง การที่อยู่กับคุณ ฉันรู้สึกขาดความปลอดภัย ทุกๆคืน ฉันเอาแต่จิตใจอยู่ไม่สุข โดยเฉพาะเวลาที่คุณไม่ตอบข้อความของฉัน ฉันเลยรู้สึกสงสัยว่าสรุปแล้วคุณคือแฟนของฉันหรือเปล่า”
ลู่หลุ่ยพูดจบ ก็ยิ้มๆ“หรือว่าบางที ในใจของคุณ มีเรื่องที่สำคัญกว่าฉันอยู่”
“หรือบอกว่า มีคนที่สำคัญกว่าฉันนั่นเอง”
หลี่ฝางถลึงตาโต พูดขึ้นด้วยความรู้สึกโมโหขึ้นมาบ้างแล้ว“พูดไร้สาระ คุณคือคนที่สำคัญที่สุดในใจของผม บนโลกใบนี้ นอกจากพ่อแม่ของผมแล้ว ไม่มีใครสำคัญไปกว่าคุณอีก”
“เหรอ? แล้วฉินวี่เฟยล่ะ? หลินชิงชิงอีก?”
ลู่หลุ่ยพูดขึ้นอย่างเย้ยหยัน“วันที่คุณไม่ได้มาหาฉัน คุณไปหากับพวกเธอ ใช่ไหม?”
หลี่ฝางพูดไม่ออก ลู่หลุ่ยรู้เรื่องทั้งหมดนี้ได้ยังไง?
ลู่หลุ่ยส่ายหัวพูดขึ้น“ไม่รู้จะพูดอะไรสินะ หลี่ฝาง ฉันไม่ใช่คนโง่ แค่คุณมองว่าฉันเป็นคนโง่เท่านั้น คุณนึกว่าที่ฉันไม่พูด แปลว่าฉันไม่รู้เรื่องอะไรใช่ไหม? จริงๆแล้วฉันรู้ดีมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว ว่าในใจของคุณ นอกจากฉันยังมีฉินวี่เฟยและหลินชิงชิงอีกด้วย”
“คุณเจ้าชู้มาก แต่ฉันก็ยังยอมให้โอกาสคุณ ให้คุณได้ปรับปรุงตัว ฉันนึกว่าหลังจากที่พวกเราอยู่ด้วยกันแล้ว คุณจะค่อยๆลืมพวกเธอไปเอง”
“แต่ฉันคิดไม่ถึง ว่าคุณยังแอบฉันไปหาไปพบเจอกับพวกเธออีก”
ลู่หลุ่ยยิ้มอย่างอมทุกข์อยู่สักพัก ก็พูดขึ้น“ไม่ยุติธรรมเลยจริงๆ ฉันแค่เล่นกับเฉียนเฟิงอย่างบริสุทธิ์ใจเท่านั้น แต่คุณกับเล่นงานเขาจนเละไม่เป็นท่า แถมพวกเราก็เป็นแค่คนธรรมดา ฉันไม่ได้มีความรู้สึกอื่นใดกับเฉียนเฟิงเลยด้วยซ้ำ แต่คุณ คุณไม่เพียงแต่จะไปแอบนัดพบกับฉินวี่เฟยและหลินชิงชิงแล้ว ที่น่าเกลียดกว่าก็คือ ในใจของคุณมีความรู้สึกให้กับพวกเธอทั้งสองคนด้วย”
“แต่ว่า ฉันกลับทำอะไรไม่ได้เลย”
“ถ้าฉันชักปืนออกมาหนึ่งกระบอก ยิงไปที่ฉินวี่เฟยหรือไม่ก็หลินชิงชิง คุณจะมีปฏิกิริยาตอบสนองยังไง?”
ลู่หลุ่ยส่ายหัวพูดขึ้น“คุณจะรู้สึกผิด จากนั้นก็ขอโทษเหมือนกับฉันก่อนหน้านี้ไหม? ฉันว่าคงไม่หรอก คุณคงจะยิงฉันคืน เพื่อแก้แค้นให้กับพวกเธอ ถูกต้องไหม?”
ใบหน้าของหลี่ฝางเริ่มร้อนผ่าว พูดอะไรไม่ออกอยู่สักพัก เหมือนกับไปแอบคบชู้แล้วถูกจับได้อย่างไรอย่างนั้น ลู่หลุ่ยหัวเราะเหอะๆ
“เป็นอะไรไป คุณพูดเก่งไม่ใช่เหรอ? คุณจะพูดอธิบายให้ฉันฟังไม่ใช่หรือไง?”
“เอาล่ะ ตอนนี้ฉันกำลังรอคำอธิบายของคุณอยู่ คุณอธิบายให้ฉันฟังเลยสิ”ลู่หลุ่ยสองมือกอดอก มองหลี่ฝาง