NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง – ตอนที่ 128 มู่เสี่ยวไป๋มาอีกครั้ง

บทที่128 มู่เสี่ยวไป๋มาอีกครั้ง
ทั้งสามคนเรียกรถมาที่Blue moon พบว่าเฉินโหย่วยืนอยู่ข้างเบนซ์G-Class
“ทำไมเขาอยู่นั่น？” พอลงรถ หลี่เสี่ยวเสี่ยวก็ถาม
หลิวเฉียวเฉียวกลัวหน่อยๆ ： “เขาคงไม่รอเราอยู่มั้ง”
หลี่ฝางหัวเราะอย่างดูถูก： “กลัวอะไร อย่างมากก็โทรหาพี่หมาจื่อ”
พูดจบ หลี่ฝางก็ไปตรงหน้ารถตัวเอง
ตอนนั้นเฉินโหย่วกำลังพิงตัวสูบบุหรี่ที่G-Class เห็นหลี่ฝางเข้ามา ก็ตกใจ
“ทำไมพวกคุณกลับมา？” เฉินโหย่วมองพวกหลี่ฝางอย่างแปลกใจ
“ผมมาดูรถผม” หลี่ฝางชี้ไปที่เบนซ์G-Class
“นี่รถคุณ？” เฉินโหย่วไม่ค่อยเชื่อนัก เด็กวัยรุ่นแบบนี้ ขับรถหรูขนาดนั้น？มองดูแล้วยังไงก็ไม่ใช่ลูกเศรษฐี
หลี่ฝางพยักหน้า： “ทำไม？”
“เปล่า ผมอยากถามพวกคุณเฉยๆ ร้องเพลงยังไม่ได้จ่ายเงินใช่ไหม？” เฉินโหย่วหัวเราะ มองพวกหลี่ฝาง
หลี่ฝางจึงคิดขึ้นได้ ร้องเพลงยังไม่ให้เงินเลย
“เท่าไหร่ ผมให้คุณ” หลี่ฝางพูดอย่างอายๆ
“ช่างเถอะ ก็ไม่เท่าไหร่หรอก” เฉินโหย่วหัวเราะพูดไป： “ถือว่าผมเลี้ยง”
หลี่ฝางขมวดคิ้ว คิดในใจ：ผมทำร้ายน้องชายคุณไป คุณยังเลี้ยงค่าร้องเพลงผมอีก นี่มันบ้าอะไรเนี่ย？
“ก็เป็นเพื่อนไง”
เฉินโหย่วพูดอีก： “เรื่องของเราสองคน แค่เข้าใจผิดแหละ”
“ที่จริงน้องชายคนนั้นของผม ก็กวนตีนไป”
ถึงแม้หลี่ฝางรู้สึกแปลกๆ แต่ไม่ถามมาก ขึ้นรถออกไป
“หลี่ฝาง เกิดอะไรขึ้น คุณตีน้องชายเขาไป เขาไม่แค่ไม่คิดเงิน แต่ยังจ่ายเงินให้พวกเราอีก นี่มีอะไรหลอกลวงหรือเปล่า？” หลิวเฉียวเฉียวถามอย่างเป็นห่วง
“สนเขาทำไม” หลี่ฝางไม่สนใจเลย จะหลอกลวงอะไรได้ล่ะ？
หลี่ฝางพาสาวๆ ทั้งสามกินข้าว จากนั้นไปที่ Recalling the past
หาที่นั่งเสร็จ หลี่เสี่ยวเสี่ยวก็สั่งเหล้ามาเยอะมาก
เซี่ยลู่แปลกใจหน่อยๆ ： “หลี่เสี่ยวเสี่ยว คุณบ้าไปแล้วเหรอ คุณได้มาสามพันกว่า พอจ่ายเหรอ？”
“ถามมากขนาดนั้นทำไม คุณแค่ดื่มก็พอ ยังไงก็ไม่ให้คุณมากังวลเรื่องนี้สักหน่อย” หลี่เสี่ยวเสี่ยวพูด
หลี่เสี่ยวเสี่ยวไม่กลัว ถังหยู่ซวนเป็นผู้จัดการแล้ว จะให้ตัวเองจ่ายที่ไหน
ในผับ หลี่ฝางเห็นคนคุ้นๆ มู่เสี่ยวไป๋
เห็นมู่เสี่ยวไป๋ หลี่ฝางตัวสั่นโดยไม่รู้ตัว
ดูเหมือนหลังจากถูกแทงครั้งนั้น ก็ทิ้งแผลในใจให้หลี่ฝางไม่น้อย
หลี่ฝางเรียกถังหยู่ซวนเข้ามา ชี้ไปที่มู่เสี่ยวไป๋: “คุณมาเมื่อไหร่？”
“มาตั้งนานแล้ว” ถังหยู่ซวนถาม： “ทำไม คุณรู้จัก？”
หลี่ฝางพยักหน้า
มู่เสี่ยวไป๋ก็เห็นหลี่ฝางแล้ว ยืนขึ้น
หลี่ฝางอยากหลบ แต่คิดๆ ดู มู่เสี่ยวไป๋มีความสามารถอย่างมหัศจรรย์ หลบก็หลบไม่มิด
ไม่หลบแล้ว ยังไงที่นี่ก็ผับของตัวเอง กลัวห่าไรล่ะ！
หลี่ฝางไม่ใช่แค่ไม่หลบ แต่ยังเข้าไปต้อนรับเองก่อน
มาตรงหน้ามู่เสี่ยวไป๋ หลี่ฝางนั่งลง มู่เสี่ยวไป๋หัวเราะ： “จะหาคุณพอดี คิดไม่ถึงว่าจะเจอคุณที่นี่ บังเอิญจริงๆ”
“พี่เสี่ยวไป๋ คุณมาหาผมทำไม จะแทงผมอีก？” หลี่ฝางขมวดคิ้ว ถามอย่างไม่พอใจ
หลี่ฝางคิดดีแล้ว ถ้ามู่เสี่ยวไป๋คิดจะแทงตัวเองอีกจริงๆ งั้นตัวเองก็จะชิงลงมือก่อนเพื่อให้ได้เปรียบ โดยทำเขาที่ผับ！
ใครจะรู้ว่ามู่เสี่ยวไป๋กลับส่ายหน้า พูด： “ทำให้คุณจำได้ก็พอแล้ว จะเอาแต่แทงคุณได้ไงล่ะ”
“งั้นคุณไม่แทงผม แล้วหาผมทำไม？” หลี่ฝางถามอย่างสงสัย
“หาคุณทั้งหมดสองเรื่อง”
มู่เสี่ยวไป๋จ้องหลี่ฝาง ถาม： “เรื่องนี้ อุบัติเหตุของผม เกี่ยวข้องกับคุณไหม？”
“เปล่า พี่คุณประสบอุบัติทางรถยนต์ ไม่เกี่ยวอะไรกับผม” หลี่ฝางส่ายหน้า พูด： “เรื่องนี้เป็นจางกงหมิงบอกผม ถ้าเขาไม่บอก ผมก็ไม่รู้ว่าพี่ชายคุณเกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์”
“ทำไม คุณสงสัยว่าคนที่ชนพี่ชายคุณ คือผมส่งไป？” หลี่ฝางหัวเราะ
“เปล่า แค่ถามเฉยๆ ผมสืบคุณตั้งนานแล้ว พ่อแม่คุณแค่ชาวนาทั่วๆ ไป ไม่ใช่คนใหญ่โตอะไร”
“คุณล่ะ โชคดีจังนะ ขายที่ดินผืนหนึ่ง ทำเงินได้ไม่น้อยจากมือของเศรษฐีลึกลับ ซื้อห้อง แล้วยังซื้อ G-Classอีก” มู่เสี่ยวไป๋พูดนิ่งๆ
หลี่ฝางฟังจบ ก็รู้สึกว่ามู่เสี่ยวไป๋น่ากลัวมาก
มู่เสี่ยวไป๋ไม่ใช่แค่รู้เรื่องที่ตัวเองซื้อห้อง แม้แต่ซื้อG-Classก็ยังรู้ ข่าวนี้ไวมากจริงๆ
“ที่ดินผืนนี้ คุณขายไปเท่าไหร่กันแน่？” มู่เสี่ยวไป๋อดไม่ได้ที่จะถาม
“ไม่เท่าไหร่หรอก ไม่กี่ล้าน” หลี่ฝางพูด
“ไม่กี่ล้าน คุณก็กล้าโยนแบบนี้？” มู่เสี่ยวไป๋ส่ายหน้า พูดประเมิน： “ชีวิตคุณไม่เลวเลย รู้จักลูกเศรษฐี”
“หมายความว่าไง？” หลี่ฝางถามตาม เมื่อไหร่กันที่ตัวเองรู้จักลูกเศรษฐี
“ถังหยู่ซวนไง ถ้าคุณไม่ใช่เพื่อนของถังหยู่ซวน คุณคิดว่าที่ดินผืนนี้ จะให้เงินคุณได้มากขนาดนั้น？” มู่เสี่ยวไป๋หัวเราะพูด： “ที่จริงนี่คือที่ดินเปล่าๆ ขายได้แสนหยวนก็ไม่เลวแล้ว”
“แต่ถังหยู่ซวนไม่ได้ขาดเงิน อย่าว่าแต่ทิ้งให้คุณหลายล้าน ให้คุณสักสิบล้าน ผมก็ไม่แปลกใจ” มู่เสี่ยวไป๋พูดอย่างอิจฉา： “พ่อของถังหยู่ซวน ลงทุนรีสอร์ตเป็นหลายหมื่นล้าน”
หลี่ฝางหัวเราะ ที่แท้มู่เสี่ยวไป๋ก็เอาถังหยู่ซวนเป็นลูกชายของเศรษฐีลึกลับ
“ช่วยผมสักเรื่องเป็นไง？” จู่ๆ มู่เสี่ยวไป๋ก็พูด： “แนะนำถังหยู่ซวนให้ผมรู้จัก”
“ทำไมผมต้องช่วยคุณด้วย เราสองคนไม่สนิทกัน อีกอย่าง คุณก็ยังเคยแทงผม” หลี่ฝางพูดอย่างไม่พอใจ
มู่เสี่ยวไป๋เทเหล้าให้หลี่ฝาง： “วางใจน่า ผมไม่ให้คุณแนะนำฟรีๆ แน่ ถ้าถังหยู่ซวนเป็นเพื่อนกับผมมู่เสี่ยวไป๋ได้ ผมให้ค่าธรรมเนียมผลประโยชน์คุณหนึ่งล้าน”
“ขอโทษ ผมไม่ขายเพื่อนผมด้วยเงิน” หลี่ฝางปฏิเสธทันที
สีหน้ามู่เสี่ยวไป๋หม่นลงทันที： “คุณพูดอะไรเนี่ย อะไรคือขาย？คุณไม่ได้ทำร้ายเขาสักหน่อย ผมแค่อยากเป็นเพื่อนรักกับถังหยู่ซวน”
“งั้นทำไมคุณต้องอยากเป็นเพื่อนกับถังหยู่ซวน？” หลี่ฝางหัวเราะ ถาม： “เพราะว่าเขารวย？”
“เหลวไหล แค่ผับนี้ก็มีมูลค่าสองพันกว่าล้านแล้ว ได้ยินว่าผับนี้เป็นชื่อถังหยู่ซวน” มู่เสี่ยวไป๋กลอกตามองผับนี้ ในแววตามีความริษยา
ลูกเศรษฐีเหมือนกัน แต่เปรียบมู่เสี่ยวไป๋กับตัวเองแล้ว ห่างกันไกล
ชื่อของมู่เสี่ยวไป๋ ทรัพย์สินไม่น่าเกินร้อยล้านแน่
“งั้นเดี๋ยวผมถามเขาละกัน” หลี่ฝางพูดพอเป็นพิธี
หลี่ฝางจะให้ถังหยู่ซวนเป็นเพื่อนกับมู่เสี่ยวไป๋ จนไปเป็นเพื่อนรักได้อย่างไร？
มู่เสี่ยวไป๋ยิ่งใหญ่ขนาดนี้ ง่ายที่จะพบว่าถังหยู่ซวนนั้นปลอม
“ยังมีอะไรอีกไหม？ไม่มีอะไร งั้นผมไปละ” หลี่ฝางเตรียมลุกขึ้น ไม่อยากอยู่นาน
“คุณรู้ไหมชิงชิงอยู่ไหน？” มู่เสี่ยวไป๋ถาม
ครั้งนี้มู่เสี่ยวไป๋มาที่ตงไห่ เพราะว่าสองเรื่อง เรื่องที่หนึ่ง สืบว่าอุบัติเหตุทางรถยนต์ของพี่ชายตัวเองนั้นใครทำ เรื่องที่สอง ก็คือหาเบาะแสของหลินชิงชิงเจอ
แน่นอน ตอนนี้แผนของมู่เสี่ยวไป๋มีอีกอย่าง ก็คือเป็นเพื่อนกับถังหยู่ซวน
หลี่ฝางส่ายหน้า พูด： “พี่ชิงชิงไปไหน ผมจะรู้ได้ไง？”
หลี่ฝางมองสายตาของมู่เสี่ยวไป๋อย่างไม่พอใจเล็กน้อย ถ้าไม่ใช่เพราะมู่เสี่ยวไป๋ หลินชิงชิงก็คงไม่หายไป
“คุณไม่รู้จริงๆ ？” มู่เสี่ยวไป๋ขมวดคิ้ว สายตาจ้องหลี่ฝางเขม็งอย่างเย็นชา
หลี่ฝางส่ายหน้าอีกครั้ง
“งั้นเดี๋ยวคุณต้องไปเมืองเอกกับผม” มู่เสี่ยวไป๋ดื่มเหล้าไปอึกหนึ่ง ก็พูดทันที
“ทำไม？” หลี่ฝางหมดคำพูด
“คุณจำได้ไหมที่ผมเคยบอกคุณ ถ้าต่อไปคุณยังยุ่งอยู่กับหลินชิงชิง ผมจะแทงคุณตาย？” มู่เสี่ยวไป๋ดูเย็นชา
“ช่วงที่คุณอยู่โรงพยาบาล หลินชิงชิงไม่ได้ไปดูคุณแค่ครั้งเดียว คุณคิดว่าผมไม่รู้？” สีหน้าของมู่เสี่ยวไป๋ดุร้ายยิ่งขึ้น
“คุณล่ะ ถ้าไม่อยากถูกผมแทงจนตายอีก ก็ไปเมืองเอกกับผมดีๆ”
“อีกอย่างนะ อีกสองวันคุณก็จะไปเรียนมหาวิทยาลัยที่เมืองเอกแล้วสินะ？เมืองเอกเป็นถิ่นของผม” มู่เสี่ยวไป๋ข่มขู่อีกครั้ง
หลี่ฝางหมดคำพูดหน่อยๆ ： “คุณพาผมไปเมืองเอกหมายความว่าไง？”
“แน่นอว่าดึงดูดให้หลินชิงชิงออกมา คืนนั้นที่คุณอยู่โรงพยาบาล เธอก็ไปดูคุณที่โรงพยาบาล หมายความว่าเบาะแสของคุณ อยู่ในสายตาเธอหมด แค่ผมพาคุณไป เธอจะต้องไปหาผมแน่” มู่เสี่ยวไป๋พูดอย่างเด็ดเดี่ยว
“ผมไม่ไป” หลี่ฝางยืนขึ้นมา พูดปฏิเสธ
“คุณอยากตาย？” มู่เสี่ยวไป๋ก็ยืนขึ้น คนข้างๆ เขาต่างยืนขึ้น
“คุณลองแตะต้องผมสิ！” หลี่ฝางกวักมือ ถังหยู่ซวนก็พาคนเข้ามา