เจ้าสาวจอมจุ้นขอลุ้นรัก – ตอนที่ 344 เรื่องอื้อฉาวของประธานาธิบดีถูกเปิดเผย

จากนั้น ลู่ชูเซี่ยก็ยกรองเท้าส้นสูงขึ้นแล้วเดินนวยนาดออกไป
 
 
ในใจของหญิงสาว เธอคิดว่ากู้จิ้งเจ๋อไม่มีทางตกหลุมหลังคนอย่างหลินเช่อ เพราะหลินเช่อไม่เหมาะสมกับเขาเลยสักนิด กู้จิ้งเจ๋อจะรสนิยมแย่ขนาดนั้นเลยหรือ
 
 
แต่เธอคิดว่าควรจะคิดแผนที่ทำให้กู้จิ้งเจ๋อเกลียดหลินเช่อเข้าไส้ให้ได้!
 
 
หลินเช่อส่งพวกนั้นกลับแล้วคนรับใช้ก็นำอาหารชุดใหม่เข้ามาเสิร์ฟให้ เธอนั่งลงแล้วเอ่ยขึ้น “คุณลู่ท่าทางสนิทกับคุณมากนะคะ”
 
 
กู้จิ้งเจ๋อว่า “เธอก็แค่เด็กคนนึง ไม่ต้องใส่ใจหรอก”
 
 
“แต่ตระกูลลู่ดูจะเก่งกันมากเลยนะคะ” หลินเช่อพูดอีก
 
 
กู้จิ้งเจ๋อถาม “แล้วนั่นไปเกี่ยวอะไรกับลู่ชูเซี่ยด้วยล่ะ”
 
 
หลินเช่อว่า “ฉันแค่สงสัยว่าตัวเองอาจจะไร้ประโยชน์ไปหน่อย ครอบครัวฉันแย่มาก พื้นเพก็ไม่ดี ซุ่มซามก็เท่านั้น และฉันไม่รู้อะไรเลย คุณยังพูดเองนี่คะว่ามันสมองของฉันมันน้อยนิด ฉัน…”
 
 
คิ้วของกู้จิ้งเจ๋อขมวดเข้าหากัน แววความเย็นชาดุดันฉายวาบในดวงตาของเขา “มีใครมาพูดอะไรกับเธอเหรอ”
 
 
“หา ไม่ใช่นะคะ ฉันแค่พูดไปเพราะคุณก็ชอบพูดว่าฉันเป็นแบบนั้นนี่”
 
 
กู้จิ้งเจ๋อจะพูดถึงเธอยังไงก็ได้ แต่ถ้าคนอื่นกล้าพูดไม่ดีเกี่ยวกับเธอ…
 
 
กู้จิ้งเจ๋อรู้สึกว่าเขาจะไม่มีวันปล่อยให้คนคนนั้นได้โผล่หัวในประเทศซีอีกเป็นอันขาด
 
 
ชายหนุ่มอารมณ์เย็นลงแล้วมองที่หลินเช่อ “ที่ฉันพูดอย่างนั้น ฉันแค่เปรียบเทียบเธอกับฉัน เธอน่ะไร้ประโยชน์จริงถ้าเทียบกับฉันไง”
 
 
“…”
 
 
กู้จิ้งเจ๋อมองที่ใบหน้าของหลินเช่อ “แต่ถ้าเธอไร้ประโยชน์จริงๆ นะ เธอคงไม่ประสบความสำเร็จเหมือนทุกวันนี้ เธอก็คงไม่สามารถทำให้ คุณแม่ คุณปู่ และคนทั้งครอบครัวชอบเธอได้หรอก ยิ่งกว่านั้น บรรดาสาวใช้คงไม่เรียกเธอว่าคุณนายกู้ เพราะฉะนั้น เธอจะไร้ประโยชน์ได้ยังไงกันล่ะ”
 
 
หลินเช่อมองดูกู้จิ้งเจ๋อ “จริงเหรอคะ แล้วคุณคิดว่า… ฉันมีข้อดีอะไรบ้างล่ะ”
 
 
กู้จิ้งเจ๋อเหล่ไปที่หน้าอกหลินเช่อ “มีอยู่สองอย่างที่เด่นมาก”
 
 
“หา จริงเหรอคะ ตรงไหนบ้าง” เธอไม่รู้ข้อดีของตัวเองจริงๆ
 
 
เธอมองตามสายตาของกู้จิ้งเจ๋อที่จ้องมองมายังเธอ
 
 
หญิงสาวชะงักทันทีเมื่อรู้ว่าเขากำลังมองอะไรอยู่
 
 
“กู้จิ้งเจ๋อ!”
 
 
กู้จิ้งเจ๋อยิ้มมุมปาก “เยส มันเด่นมาก”
 
 
หลินเช่อเอามือเท้าสะเอวมองเขาอย่างโกรธๆ
 
 
กู้จิ้งเจ๋อยกมือขึ้นลูบหัวของเธอ “เอาน่า อย่าคิดมากนักเลย เธอทำให้ฉันหลง แล้วก็กลายเป็นผู้หญิงของฉัน นั่นก็ถือว่าเป็นความดีแล้วนะ”
 
 
“…” หลินชื่อได้แต่มองพูดอะไรไม่ออก “ทำไมมันฟังดูเหมือนคุณกำลังชมตัวเองเลยล่ะคะ”
 
 
“รสนิยมของฉันมักจะดีเสมอ เพราะฉะนั้น ไม่ต้องคิดมาก เธอไม่ไร้ประโยชน์แน่นอน ฉันถึงได้ชอบเธอไง ถึงเธอจะสมองน้อย ไม่มีมารยาท และไม่ได้เรื่องเลยซักอย่าง หมายถึงถ้าเทียบกับฉันน่ะนะ แต่ถ้าเทียบกับคนทั่วไป เธอดีกว่าแน่นอน เพราะเธอคือผู้หญิงของกู้จิ้งเจ๋อ แค่นี้ก็ทำให้เธอดีกว่าผู้หญิงทุกคนในประเทศซีแล้ว!”
 
 
หลินเช่อยังลังเลเล็กน้อย เธอเหลือบมองไปที่กู้จิ้งเจ๋อ ในตอนนั้นความรู้สึกพึงพอใจก็เติมเต็มขึ้นมาอย่างช้าๆ
 
 
เขาบอกว่าเธอเป็นผู้หญิงของเขา…
 
 
คำพูดที่ออกแนวกดขี่ประเภทนี้มักจะทำให้เธอรู้สึกว่าโดนเป็นเจ้าข้าวเจ้าของอย่างน่าขำ
 
 
ยิ่งตอนที่เขาพูด เขาดูเซ็กซี่ชะมัด
 
 
ก่อนที่พวกเขาจะทานข้าวกันเสร็จ ตอนนั้นเอง กู้จิ้งหมิงก็เข้ามาเยี่ยม
 
 
หลินเช่อกระโดดลงจากเตียงทันทีและออกไปจากห้อง ปล่อยให้สองพี่น้องอยู่กันตามลำพัง
 
 
เธอรู้สึกว่ากู้จิ้งเจ๋อก็แย่เหมือนกัน จะพักซักวันในโรงพยาบาลยังไม่ได้เลย
 
 
กู้จิ้งหมิงพาการ์ดจากเกลซท์ ไทล์ พาเลซมาด้วย คนกลุ่มนั้นยืนส่งเสียงดังกันอยู่ด้านนอก เมื่อหลินเช่อเดินออกมา การ์ดของกู้จิ้งเจ๋อก็ช่วยพาเธอไปส่งที่อีกห้องหนึ่งในแผนกพักฟื้น
 
 
การ์ดเหล่านี้ดูแลเธอเป็นอย่างดี เธอรู้สึกซาบซึ้งจากก้นบึ้งหัวใจ หญิงสาวนึกถึงคำที่กู้จิ้งเจ๋อพูดและรู้สึกว่าพวกเขาช่างดีต่อเธอ นี่พิสูจน์ให้เห็นว่าเธอไม่ได้ไร้ประโยชน์เลยเสียทีเดียว ลู่ชูเซี่ยต่างหากที่น่ารำคาญ ไม่ว่าเธอจะมีพร้อมมากแค่ไหนก็ตาม
 
 
ขณะเดียวกัน ด้านในห้อง
 
 
กู้จิ้งหมิงบอกกับกู้จิ้งเจ๋อ “ข่าวเรื่องฉันกับอวี๋หมินหมิ่นรั่วไหลออกมาแล้ว”
 
 
กู้จิ้งเจ๋อมองเขาด้วยความประหลาดใจ “พี่ว่าไงนะ”
 
 
กู้จิ้งหมิงวางรายงานข่าวไว้ตรงหน้ากู้จิ้งเจ๋อ “บางทีพวกนั้นอาจจะใช้ประโยชน์จากข่าวยุ่งเหยิงที่รั่วออกมา เป็นไปได้ว่าเรื่องปวดหัวพวกนี้มาจากคนเดียวกัน ไม่ว่ายังไง รูปของฉันกับผู้หญิงนั่น…ฉันกลัวว่าเราคงกันไว้ไม่อยู่”
 
 
กู้จิ้งเจ๋อมองไปที่ข่าว คิดทันทีว่าเรื่องเกิดมานานมากแล้วแต่ทำไมมันยังออกมาตอนนี้ ซึ่งก็หมายความว่าคนที่อยู่เบื้องหลังของเรื่องนี้ วางแผนการมาก่อนหน้านานแล้ว
 
 
หญิงสาวในรูปถูกเบลอเอาไว้ แต่ตัวผู้ชายเห็นได้ชัดเจนมาก ซึ่งก็คือกู้จิ้งหมิง ยืนร่างกายเปลือยเปล่าไม่เคลื่อนไหว แต่เพราะมีร่าง***อยู่บนเตียง…
 
 
มันชัดเจนเกินไป
 
 
กู้จิ้งเจ๋อถาม “ข่าวยังไม่หยุดรายงานอีกเหรอ”
 
 
“เราหยุดได้ที่เดียว แต่มันยังกระจายไปเร็วมาก” กู้จิ้งหมิงกล่าวสายตาเคร่งขรึม
 
 
กู้จิ้งเจ๋อหัวเราะหึๆ แล้วเอนพิงลงที่เตียง “ทำไมไม่บอกไปเลยล่ะ ว่าเป็นคู่หมั้นของพี่”
 
 
“จิ้งเจ๋อ!”
 
 
“โอเค ไม่ล้อเล่นแล้วก็ได้ เรียกเลขาของพี่เข้ามา พวกกเราจะปรึกษากันว่าจะรับมือกับเรื่องนี้ยังไง เห็นได้ชัดเจนว่าใครบางคนกำลังพยายามลากตระกูลกู้ให้ดิ่งลง เราต้องคอยระวังไว้ให้ดี”
 
 
ที่สถานีโทรทัศน์ อวี๋หมินหมิ่นกำลังเตรียมตัวจะกลับบ้าน
 
 
หลินเช่อกำลังยุ่งและอยู่ต่อกับพวกทีมงาน เฝ้าดูพวกเขา
 
 
ซ่งซูไห่อ่อนน้อมถ่อมตนตั้งแต่ต้นจนจบ เธอรู้สึกงงที่ทริปของหลินเช่อดูจะบังเอิญไปสักนิดและดูน่าสงสัย
 
 
ระยะหลังนี้กู้จิ้งอวี่เก็บตัวและปฏิเสธที่จะออกมาเพราะเรื่องของกู้จิ้งเจ๋อ เขาคงไม่มีเวลามาสนใจทีมงานเช่นกัน เธอไม่ได้เห็นเขามานานมากแล้ว
 
 
ตอนที่เธอเก็บข้าวของเสร็จแล้ว และกำลังจะกลับกับหยางหลิงซิน เธอได้ยินนักแสดงตัวรองร้องตกใจ “พระเจ้า รูปประธานาธิบดีอยู่บนเตียงถูกปล่อยออกมา”
 
 
อวี๋หมินหมิ่นชะงัก
 
 
หยางหลิงซินร้องเสียงหลง “เป็นไปไม่ได้! ประธานาธิบดีจะมีรูปเสียหายออกมาได้ยังไงกัน”
 
 
อวี๋หมินหมิ่นหันไปมองภาพนั้นโดยไม่ทันได้คิด
 
 
ทั่วทั้งร่างของเธอแข็งทื่อเมื่อมองไปเจอรูปนั่น
 
 
ผู้หญิงในรูปคือเธอ ไม่มีทางที่เธอจะไม่รู้
 
 
ในตอนนั้นเอง…
 
 
“คุณอวี๋หมินหมิ่นใช่มั้ยครับ” เสียงเข้มดังขึ้นเหนือศีรษะของเธอ
 
 
เธอมองขึ้นไปพบกับชายร่างใหญ่สองสามคนพร้อมกับชายในชุดสูทยืนอยู่ตรงหน้าเธอ
 
 
คนพวกนี้ดูคุ้นตาเหลือเกิน
 
 
“พวกนาย…”
 
 
“เราขอความร่วมมือคุณอวี๋เกี่ยวกับเรื่องสำคัญบางอย่าง กรุณามากับเราด้วยครับ”
 
 
อวี๋หมินหมิ่นไม่คิดว่าเรื่องนี้จะรั่วไหลออกมาทั้งๆ ที่มันก็ผ่านมานานมากแล้ว…
 
 
เรื่องนี้เกิดขึ้นเพียงแค่ครั้งเดียว แต่มันทำให้เธอต้องเข้าไปข้องเกี่ยวกับสังคมแปลกประหลาดของการเมืองอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ และมีปฏิสัมพันธ์กับผู้คนที่เธอไม่เคยคิดว่าจะเป็นไปได้
 
 
บางทีเรื่องทั้งหมดนี่เกิดขึ้นก็เพราะหลินเช่อ มิฉะนั้นแล้ว เธอคงไม่ได้ไปที่โรงแรมนั่นในวันนั้น
 
 
ตอนนี้เธอทำได้เพียงแค่ตามคนพวกนี้ไปไม่ว่าเหตุผลจะเป็นอะไรก็ตาม