NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง – ตอนที่ 1081 ความหวาดกลัว

“หึ!” มิเอะทำแค่เพียงแค่นเสียงใส่น้ำเสียงของริโกะ จากนั้นจึงหันมามองที่หลี่ฝางอย่างประเมินอยู่หลายครั้ง
เธอนั้นไม่เหมือนกับเอโกะ เธอไม่ได้แยแสอะไรกับริโกะน้องสาวผู้นี้มากนัก หากไม่ใช่เพราะเห็นเธอปรากฏตัวขึ้นที่นี่พร้อมกับผู้ชายที่มีบุคลิกไม่ธรรมดาคนนี้ เธอก็คงไม่มีทางจะเข้าไปทักทายก่อน
“นี่เธอมีแฟนตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?” เป็นเพราะดูไม่ออกถึงตัวตนของหลี่ฝาง ดังนั้นมิเอะจึงไม่ได้เยาะเย้ยไปโดยตรง แต่กลับหันไปถามริโกะอย่างเรียบๆแทน
ผู้ชายตรงหน้าคนนี้ ไม่ว่าจะรูปร่าง บุคลิกหรือการแต่งกาย ล้วนไม่มีอะไรจะพูด ซึ่งทำให้จิตใต้สำนึกของมิเอะรู้สึกว่าหลี่ฝางเป็นลูกชายของตระกูลใหญ่โดยไม่รู้ตัว
“ระยะนี้” ถึงแม้ริโกะจะมีความสัมพันธ์ที่ไม่ดีกับพี่สาวคนโตของเธอ แต่เมื่อเธอได้ยินคำถามนี้ เธอก็ยังอดไม่ได้ที่จะแอบมองหลี่ฝางด้วยใบหน้าที่แดงก่ำอยู่บ้าง
ถ้าผู้ชายที่สมบูรณ์แบบเช่นนี้คือแฟนของเธอจริงๆ ไม่ใช่แค่เพื่อนในงานเลี้ยงน้ำชาก็คงจะดี…
“งั้นหรือ เขาเป็นคนจากตระกูลไหนกันล่ะ?” เมื่อเห็นท่าทางเหนียมอายอ่อนหวานของริโกะ มิเอะก็รู้สึกหงุดหงิดอย่างมาก น้ำเสียงของเธอเปลี่ยนไปทันทีและเอ่ยถามคล้ายกำลังสำรวจ
เพียงแต่คำตอบต่อมาของหลี่ฝาง กลับค่อนข้างคาดไม่ถึงอยู่บ้าง
“ไม่ได้มาจากตระกูลไหนทั้งนั้น ก็แค่คนธรรมดา”
หลี่ฝางไม่มีเวลามาเสียไปกับตรงหน้าเขาเหล่านี้ ตอนนี้เขากำลังใจจดจ่ออยู่กับโนะชิมะ โคมุระ และเอ่ยตอบมิเอะไปอย่างส่งๆ
แน่นอนว่าท่าทางของเขานั้น ทำให้ผู้ชายที่อยู่ข้างๆมิเอะไม่พอใจขึ้นมา
“คนธรรมดา? นายแอบมั่วเข้ามาในบ้านของท่านโทชิโอะได้ยังไง!”
เขาเป็นผู้ชายอายุประมาณ 30 ปี สายตาที่มองดูหลี่ฝางนั้นเย่อหยิ่งอย่างยิ่ง คล้ายดูถูกหลี่ฝางอย่างมาก
มิเอะได้ยินแฟนของเธอเอ่ยปาก เธอก็รีบพูดแนะนำขึ้นด้วยสีหน้าภาคภูมิใจอย่างรวดเร็ว “นี่คืออิปเป้ โคบายาชิ เป็นลูกชายของตระกูลโคบายาชิ!”
ที่เธอภาคภูมิใจขนาดนี้นั้นใช่ว่าจะไร้สาเหตุ นี่เป็นเพราะตระกูลโคบายาชิเป็นหนึ่งในตระกูลชั้นนำของญี่ปุ่น ในประเทศอย่างญี่ปุ่น อาจกล่าวได้ว่าตระกูลชั้นนำไม่กี่ตระกูลเหล่านี้แทบจะควบคุมในทุกๆด้านของประเทศ
อีกทั้งผู้สนับสนุนตระกูลโคบายาชิ เป็นถึงปรมาจารย์กำลังภายในผู้ทรงพลัง แม้แต่ยูอิจิ คามิยะ ก็ยังต้องสุภาพกับปรมาจารย์กำลังภายในท่านนั้นเป็นอย่างมาก
ทั้งหมดนี้ ทำให้อิปเป้ โคบายาชินั้นเกิดเป็นความเย่อหยิ่งขึ้นมาโดยธรรมชาติ
“หึหึ บางทีเขาอาจจะปะปนเข้ามากับริโกะก็ได้ นั่นเพราะยังไงคนธรรมดาก็ไม่ค่อยมีช่องทางติดต่อกับคนชั้นสูงสักเท่าไหร่” มิเอะที่ได้ยินว่าหลี่ฝางเป็นเพียงคนธรรมดา ท่าทีที่มีต่อเขาก็ไม่ระมัดระวังเช่นเมื่อครู่อีกต่อไป
“เธอต้องระวังให้ดีล่ะ อย่าให้แฟนของเธอมาทำเรื่องโง่ๆ ที่นี่” มิเอะพูดกับริโกะอย่างเยาะเย้ย
“คุณอาสึกะเขา……” ริโกะกำลังจะเอ่ยเถียง แต่กลับเห็นว่ามิเอะไม่สนใจฟังแม้แต่น้อยและโบกมือแล้วจากไปอย่างไม่สนใจ
เธอไม่ต้องการใกล้ชิดกับสิ่งที่เรียกว่า “คนธรรมดา”
หลี่ฝางได้สติกลับมา และรู้สึกพูดไม่ออกอยู่บ้างในทันใด
สองคนนี้สมองใช้การไม่ดีกันทั้งคู่หรือเปล่า?
เขาบอกว่าตนเป็นคนธรรมดา พวกเขาก็คิดไปว่าเขาเป็นคนธรรมดาจริงๆงั้นหรือ? ฟังไม่ออกถึงความขอไปทีในคำพูดของเขาหรือไงกัน?
“ขอโทษค่ะ เมื่อครู่พี่สาวของฉันพูดเกินไป” ริโกะกระซิบกับหลี่ฝาง
ในความเห็นของเธอ การแสดงออกก่อนหน้านี้ของหลี่ฝาง พิสูจน์ได้นานแล้วว่าเขาไม่ใช่คนธรรมดาอย่างแน่นอน
“ไม่เป็นไร” หลี่ฝางยิ้ม ดวงตาของเขายังคงจ้องมองไปที่โนะชิมะ โคมุระ
อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาต้องการเดินไปทางโนะชิมะ โคมุระอีกครั้ง เขาก็กลับถูกคนขวางเอาไว้อีกรอบ
“ริโกะ เธออยู่ที่นี่ด้วยหรือ”
เสียงที่ไม่คุ้นเคยดังเข้ามาในหูของเขา หลี่ฝางมองไปที่พวกฮิเดโทชิทั้งสองคน และรู้สึกสงสัยอยู่บ้างว่าทั้งคู่เข้ามาได้อย่างไร
มีคนพาพวกเขาเข้ามา?
หลี่ฝางคิดเช่นนี้ เมื่อเห็นผู้ชายที่อยู่ข้างๆเข้าก็สามารถยืนยันการคาดเดาของตนได้ทันที
แค่เห็นความเคารพที่พวกฮิเดโทชิทั้งสองคนมีให้ต่อชายคนนั้น บวกกับสายตาอันคลุมเครือของเอโกะที่มีต่อเขา ก็สามารถรู้ได้ทันทีว่าตัวตนของชายผู้นี้ไม่ต่ำต้อย
ริโกะไม่มีสายตาเช่นหลี่ฝาง อีกทั้งยังไม่เข้าใจว่าพวกฮิเดโทชิทั้งสองคนเข้ามาได้อย่างไร
ฮิเดโทชิพูดด้วยสีหน้าภาคภูมิใจว่า “ท่านนี้คือคุณโชจิ เขาต้องการอยากเจอแฟนของริโกะสักหน่อย แน่นอนว่าพวกเราย่อมต้องช่วยแนะนำให้ ริโกะ รีบทักทายคุณโชจิเร็วเข้า!”
เขาพูดราวกับว่าการได้รู้จักกับโชจิถือเป็นเกียรติที่พวกเขานำมาให้แก่ริโกะ
“คุณโชจิ เป็นสมาชิกของแก๊งยามาโตะ!” เอโกะที่อยู่ด้านหนึ่งก็เอ่ยอย่างประจบสอพลอและโอ้อวด
ทั้งสองคนต่างต้องการดูว่าเมื่อหลี่ฝางได้ยินถึงตัวตนของโชจิแล้วจะมีสีหน้าเป็นแบบไหน แต่ที่น่าเสียดายก็คือพวกเขานั้นกลับไม่ได้เห็นสีหน้าตกตะลึงหรือหวาดกลัวตามที่อยากจะเห็น
การแสดงออกของหลี่ฝางยังคงราบเรียบเช่นเดิม ราวกับว่าที่พวกเขาพูดไม่ใช่คนใหญ่คนโตอะไร แต่เป็นเฉกเช่นคนที่เดินผ่านไปมาบนท้องถนนคนหนึ่งเท่านั้น
กลับเป็นปฏิกิริยาของริโกะที่ใหญ่กว่ามาก เธอรู้ว่าแก๊งยามาโตะแข็งแกร่งเพียงใด ผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าเธออายุน้อยขนาดนี้ก็เป็นสมาชิกของแก๊งยามาโตะแล้ว นี่เขาจะ… แข็งแกร่งกว่าคุณอาสึกะหรือไม่?
เมื่อเห็นว่าหลี่ฝางยังคงไม่เอ่ยปากพูดอะไร ฮิเดโทชิก็เอ่ยพูดต่อว่า “สามารถรู้จักคุณโชจิได้ นี่สำคัญยิ่งกว่าการหาเงินเสียอีก! เพราะท้ายที่สุดแล้ว ตัวตนของคุณโชจิกับคนที่มีเงิน…”
ก่อนที่เขาจะพูดจบ กลับถูกขัดจังหวะด้วยเสียงตะคอกด้วยความโกรธ
“ซาวาโนะ ฮิเดโทชิ!”
เมื่อได้ยินโชจิถึงกับตะโกนเรียกชื่อเต็มของเขาโดยตรง ในใจของฮิเดโทชิก็สั่นสะท้านขึ้นมา เขาหันกลับไปพบกับโชจิที่เต็มไปด้วยใบหน้าโกรธจัด
โชจิที่อยู่ไกลออกไป เวลานี้ทั้งตื่นตระหนกและหวาดกลัวขณะมองไปที่หลี่ฝาง และกำลังรวมใบหน้าของเขาเข้ากับใบหน้าที่อยู่ในความทรงจำของตน
เป็นเขา? ไม่ ไม่ผิดแน่…
หน้าผากของโชจิค่อย ๆ มีเหงื่อเย็นๆหยดลงมา ถ้าหากเป็นคนๆนั้นจริงๆ เกรงว่าวันนี้จะมีปัญหาใหญ่แล้ว
ฮิเดโทชิไม่เข้าใจความโกรธของโชจิอยู่บ้าง เห็นอยู่ชัดๆว่าตนกำลังชื่นชมโชจิ ทำไมถึงได้ทำให้โชจิโกรธขนาดนี้ได้กัน?