God Level Demon ระบบความเกลียดชังปีศาจ – ตอนที่ 1251

“ไม่ เพียงแค่มื้ออาหารไม่ถือว่าเป็นเรื่องใหญ่อะไร แน่นอนว่าข้าสามารถจ่ายได้”

หวาห่าวบ่งบอกว่าตนเองร่ำรวย เพียงแค่การจ่ายมื้ออาหารมื้อหนึ่งเท่านั้น เขาสามารถที่จะจ่ายได้

“ในเมื่อเป็นเช่นนั้น พวกเราทั้งหมดก็ไปด้วยกันเลย”

ถงเสี่ยวชีปรบมือ ทันใดนั้นก็ได้ตัดสินใจ เธอก็ล่วงรู้ว่าด้วยภูมิหลังครอบครัวของหวาห่าวนั้น การที่จะเลี้ยงมื้ออาหารเป็นเพียงแค่เรื่องเล็กน้อยเท่านั้น

“ไปที่รถของข้าเถอะ พวกเราสามารถที่จะเดินทางไปถึงที่นั่นได้อย่างรวดเร็ว”

หวาห่าวได้ชี้ไปที่ข้างถนน เห็นเพียงแค่ว่ามีพาหนะสีดำจอดอยู่ มีลักษณะเป็นแนวโค้งที่แปลกประหลาด ให้ความรู้สึกของวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีที่ทันสมัย ดูเหมือนว่าจะเป็นรถยนต์รุ่นที่พิเศษบางอย่าง สามารถที่จะบรรทุกผู้คนได้7-8คน

รถยนต์คันนี้ก็บังเอิญที่จะบรรทุกคนส่วนใหญ่ที่อยู่ที่นี่ได้

“โอ้ นายน้อย นี่มันไม่ใช่แฟนท่อมสามพันรถยนต์พลังแม่เหล็กที่เพิ่งออกมาใหม่ล่าสุดหรือ? ว่ากันว่ามูลค่าในตลาดของมันอยู่ที่ห้าล้านเหรียญ เป็นรถซูเปอร์คาร์ที่หรูหราอย่างมาก”

น้องเล็กคนหนึ่งที่ตะโกนเสียงดังออกมา ทำให้ผู้คนที่อยู่รอบๆได้ยิน

เป็นจริงอย่างที่ว่า ผู้คนจำนวนมากต่างก็มองออกไป แต่ละคนต่างก็มองด้วยสีหน้าที่อิจฉาตาร้อน รถซูเปอร์คาร์ราคาห้าล้านเหรียญ คาดการณ์ได้ว่านี่เป็นสิ่งที่ผู้คนปกติธรรมดาจะไม่มีวันซื้อได้ต่อให้เก็บเงินทั้งชีวิตก็ตาม

บ้านหนึ่งหลังก็มีราคาประมาณนี้ อาจเรียกได้ว่านี่เป็นเหมือนกับบ้านเคลื่อนที่ก็ว่าได้

“ใช่ อย่าพูดเสียงดังไป รถยนต์คันนี้เพิ่งที่จะออกขายในตลาดอย่างนั้นหรือ? ข้าบอกให้พ่อของข้าซื้อรถยนต์ให้ข้าหนึ่งคัน เพิ่งที่จะได้มาในวันนี้ ไม่คาดคิดว่าจะได้พาทุกคนไปสนุกสนานด้วยกันในวันนี้ ช่างเป็นเรื่องที่บังเอิญจริงๆ”

หวาห่าวเผยท่าทางที่อ่อนน้อมถ่อมตนออกมา แสดงถึงภูมิหลังที่ยิ่งใหญ่ของตนเองโดยที่ไม่ได้แยแส รถหรูราคาห้าล้านเหรียญก็สามารถที่จะซื้อมาอย่างง่ายดาย แสดงถึงความร่ำรวยของตระกูล

เชื่อว่าหลังจากที่เห็นความแตกต่างเช่นนี้ เจ้าเด็กนี่ก็คงจะรู้ว่าตนเองยากจนแค่ไหน จะรู้สึกว่าตนเองด้อยค่าอย่างรวดเร็ว ล่วงรู้ว่าการที่จะแย่งชิงผู้หญิงของบุคคลที่ร่ำรวยเช่นนี้นั้นเป็นเรื่องที่น่าสะพรึงกลัวแค่ไหน

คาดการณ์ได้ว่าอีกไม่นาน ชายคนนี้ก็จะยอมล้มเลิกความคิด ล่วงรู้ว่าเขานั้นเป็นผู้ชายที่ไม่สามารถแข่งขันด้วยได้

คิดได้แบบนี้ หวาห่าวก็รู้สึกพึงพอใจอย่างถึงที่สุด เขานี่ช่างเป็นอัจฉริยะจริงๆ ล่วงรู้ถึงวิธีที่จะทำให้ศัตรูยอมแพ้ก่อนที่จะเริ่มต้นสงครามด้วยซ้ำ ไม่ใช่แค่สามารถที่จะรักษามารยามในฐานะผู้ชาย ทว่าก็สามารถที่จะแสดงให้เห็นถึงคุณค่าของลูกเศรษฐีที่ร่ำรวยเช่นกัน แสดงให้ถงเสี่ยวชีเห็นว่าตนเองเป็นผู้ชายที่มีเสน่ห์ดึงดูดแค่ไหน

นี่เป็นการยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว

และก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ เมื่อได้ยินเช่นนี้ บรรดาเพื่อนผู้หญิงของถงเสี่ยวชีต่างก็มีสายตาเป็นประกาย เผยท่าทางของการตกหลุมรักอย่างโง่เขลา เห็นได้ชัดว่าเห็นเขาเป็นดั่งหุ้นที่มีศักยภาพและน่าลงทุน

น่าเสียดาย บุรุษที่สมบูรณ์แบบอย่างเขาไม่สามารถที่จะชื่นชอบผู้หญิงคนอื่นได้อีก

“เป็นอย่างไร? รถยนต์คันนี้ถือว่าดีหรือไม่?”

หวาห่าวถามเซี่ยปิงอย่างไม่สนใจนัก เกือบที่จะไม่สามารถปกปิดความพึงพอใจของตนเองได้

“ก็ถือว่าพอใช้ได้”

เซี่ยปิงพยักหน้า สำหรับเขานั้น ไม่รู้ว่าได้เห็นยานอวกาศจักรวาลมามากมายแค่ไหน เพียงแค่รถซูเปอร์คาร์นั้นไม่สามารถที่จะดึงดูดความสนใจของเขาได้ ถือว่าอยู่ในระดับที่พอใช้ได้เท่านั้น

ถือว่าพอใช้ได้?!

ได้ยินเช่นนี้ หวาห่าวก็โมโหจนเกือบที่จะระเบิดออกมา สิ่งใดกันที่พอใช้ได้ นี่คือรถซูเปอร์คาร์ที่มีมูลค่าถึงห้าล้านเหรียญ นี่คือสิ่งที่เจ้าบัดซบนี่เรียกว่าพอใช้ได้หรือ ล่วงรู้หรือไม่ว่าอะไรคือสิ่งที่เรียกว่าสินค้าที่หรูหราและมีคุณภาพ

วางมาดเสแสร้ง เจ้านี่กำลังวางมาดเสแสร้ง ปกปิดอาการตกใจของตนเองด้วยถ้อยคำที่สงบนิ่งอย่างแน่นอน บางทีภายในความรู้สึกลึกๆของเขาอาจจะหวาดกลัว อีกทั้งยังรู้สึกอิจฉา

สมกับที่เป็นมืออาชีพด้านการล่อลวงผู้หญิงจริงๆ ไม่รู้ว่าได้หลอกลวงผู้หญิงมาเป็นจำนวนมากแค่ไหน คาดการณ์ได้ว่าคงจะเป็นนักโกหกโดยธรรมชาติ ดูเหมือนว่าวิธีการที่เรียบง่ายเช่นนี้จะไม่สามารถเผยให้เห็นถึงธาตุแท้ของเจ้านี่ได้

หวาห่าวก็สงบสติอย่างรวดเร็ว เขาต้องการที่จะรอต่อไปจนกว่าจะได้โอกาส จากนั้นก็จะเปิดเผยธาตุแท้ของเจ้าเด็กนี่ออกมาภายในคราวเดียว

หลังจากนั้น เซี่ยปิงและคนอื่นๆก็ได้เดินทางโดยรถแฟนท่อมสามพันออกไป เดินทางไปที่ร้านสวรรค์บนดิน

แน่นอนว่ารถแฟนท่อมสามพันนั้นไม่สามารถที่จะบรรทุกทุกคนได้ทั้งหมด ดังนั้นคนอื่นๆจึงได้เรียกแท็กซี่ หลังจากนั้นประมาณสิบนาที พวกเขาก็ได้มาถึงที่ร้านอาหารสวรรค์บนดิน อีกทั้งยังได้สั่งจองห้องส่วนตัว

“ต้องการที่จะทานอะไร สามารถสั่งได้เลย ไม่ต้องเกรงใจข้าทั้งนั้น”

หลังจากที่นั่งลง หวาห่าวก็ตะโกนออกมา เผยท่าทางที่ร่ำรวยอย่างมหาศาล

เซี่ยปิงก็ได้เปิดเมนูดูและพูดออกมา “แค่สั่งอาหารจานเด่นของทางร้านไม่กี่อย่างก็พอ ไม่จำเป็นที่จะต้องใช้เงินมากเกินไป”

จากนั้นเขาก็ได้สั่งอาหารของตนเองไป

สั่งอาหารที่บ้านเจ้าสิ!

เห็นรายการอาหารที่เซี่ยปิงได้สั่งไป หวาห่าวก็เกือบที่จะกระโดดขึ้นจากเก้าอี้และตบใบหน้าของเซี่ยปิง นี่คือสิ่งที่เรียกว่าแค่สั่งอาหารจานเด่นไม่กี่อย่างหรือ เห็นได้ชัดว่านี่เป็นการเลือกสั่งอาหารที่ราคาแพงที่สุด

เมื่อมองดูรายการอาหารเหล่านี้: ผัดหอยเป๋าฮื้อ ราคาสองหมื่นเหรียญ อาหารจานหลักไก่ห้าสี ราคาสามหมื่นเหรียญ เนื้อปลาคาเวียร์ ราคาสองหมื่นเหรียญ ขนมหวานคริสตัลเค้ก ราคาสามหมื่นเหรียญ ซุปโสมร้อยปี ราคาหนึ่งแสนเหรียญและอื่นๆ

อาหารเหล่านี้แต่ละจานนั้นต่างก็มีวัตถุดิบที่แพงอย่างมาก ไม่ใช่เป็นเพียงแค่สมุนไพรวิญญาณธรรมดาทั่วไป เป็นอาหารที่มีคุณค่าทางโภชนาการอย่างมาก แม้แต่เงินเดือนของผู้คนปกติธรรมดาหลายเดือนที่รวมกันก็ไม่สามารถที่จะจ่ายได้แม้แต่จานเดียว ตอนนี้จบสิ้นกัน สั่งอาหารออกมา5-6อย่าง

สิ่งที่ไม่น่าเชื่อที่สุดก็คือชายคนนี้สั่งไวน์ร้อยปีมาหนึ่งขวด ซึ่งมีมูลค่าถึงสองแสนเหรียญ

บัดซบ เหมือนกับว่าชายคนนี้จะประกาศว่าตนเองต้องการที่จะเชือดแกะอ้วนอย่างเขาหวาห่าว ราคาของอาหารเหล่านี้รวมกันก็เกือบที่จะสามารถซื้อบ้านที่มีสามห้องนอนสองห้องน้ำในเมืองเล็กๆแห่งหนึ่ง

ตอนนี้หวาห่าวมีสีหน้าที่ซีดเผือด

“นี่มัน นี่มันไม่แพงเกินไปหรือ?”

ถงเสี่ยวชีก็เห็นราคาของอาหารเหล่านี้บนเมนู เธอก็พูดอย่างเกรงใจเล็กน้อย ถึงแม้ว่าตระกูลของหวาห่าวนั้นจะร่ำรวยอย่างมาก ทว่าการที่จะทานอาหารที่มีราคาแพงเช่นนี้ก็ถือว่าฟุ่มเฟือยเกินไป

“ไม่ต้องกังวล กินตามสบาย หากเขาไม่สามารถจ่ายได้ ข้าจะเป็นคนจ่ายเอง”

เซี่ยปิงยิ้มออกมาเล็กน้อย

เจ้าบัดซบนี่กำลังพูดว่าใครกันที่ไม่สามารถจ่ายได้?!

ได้ยินเช่นนี้ หวาห่าวก็โมโหขึ้นมาทันที เขาปรารถนาที่จะถอนเงินหลายล้านเหรียญออกมาจากบัตรธนาคารของตนเองและโยนใส่ใบหน้าของชายคนนี้ทันที บนตัวของเขาหวาห่าวนั้นไม่ได้มีอะไรมาก มีเพียงแค่เงินเท่านั้นที่มีมาก

เห็นได้ชัดว่าเจ้าบัดซบนี่ตั้งใจ ต้องการที่จะตีใบหน้าของเขาด้วยอาหารเหล่านี้ ทำให้ถงเสี่ยวชีเห็นท่าทางที่ตระหนี่ขี้เหนียวของเขา อีกทั้งยังต้องการที่จะทำให้เขาเสียหน้า

เขาเข้าใจได้ถึงแผนการสกปรกของเจ้าหวังเก๋อปี้นี้ได้ทันที ไม่สามารถที่จะผ่อนคลายได้แม้แต่วินาทีเดียวจริงๆ

ไม่ว่าอย่างไร เขาก็ไม่สามารถปล่อยให้แผนการชั่วร้ายของเจ้าบัดซบหวังเก๋อปี้นี่ประสบความสำเร็จได้

บัดซบ เจ้าบัดซบนี่คิดที่จะเป็นชู้กับผู้หญิงของเขาไม่พอ ทว่ายังคิดที่จะขูดเลือดขูดเนื้อของเขาอีกหรือ รอดูก่อนเถอะ เจ้าจะต้องร้องไห้!

“ม่ายยย นี่เป็นเพียงแค่เศษเงินเท่านั้น ตราบใดที่ทุกๆคนมีความสุขก็เพียงพอ เงินเพียงแค่นี้ไม่ถือว่าเป็นเรื่องใหญ่อะไร” หวาห่าวมีความรู้สึกที่เลือดกำลังหยดออกมา เหมือนกับถูกขูดเลือดขูดเนื้อก็ว่าได้ ทว่าเขากลับแสดงท่าทางที่ตนเองไม่ได้ขาดแคนเงินแต่อย่างใด

ถึงแม้ว่าตระกูลของเขานั้นจะร่ำรวย ทว่ามันก็ไม่ได้บ่งบอกว่าเขานั้นจะมีเงิน เงินค่าขนมที่เขาได้รับทุกเดือนนั้นยังไม่ได้ถือว่ามาก

คาดการณ์ได้ว่าหลังจากการรับประทานอาหารมื้อนี้เสร็จสิ้น เป็นไปได้ว่าเมื่อกลับบ้านไปเขาอาจจะถูกพ่อแม่ของเขาทั้งคู่ต่อว่าได้

“ขอบคุณนายน้อยหวา”

“สมกับที่เป็นนายน้อยหวาจริงๆ บางทีหากนายน้อยหวาไม่พูดเช่นนี้ พวกเราก็คงจะไม่กล้าสั่งอาหารมา”

“ถ้าอย่างนั้น พวกเราก็ขอที่จะไม่เกรงใจอีกต่อไป”

“มา พนักงานเสิร์ฟขอสั่งอาหาร วันนี้นายน้อยหวาเลี้ยงทั้งที นำอาหารที่ดีที่สุดของร้านนี้มา”

“ใช่วันนี้เป็นวันดีของพวกเรา สั่งกันเต็มที่”

หมีไทราน หยางวุย เก๋าวันและคนอื่นๆต่างก็มีความสุขกับความทุกข์ของคนอื่น พวกเขาต่างก็ตะโกนออกมา ยากมากที่จะหาโอกาสได้เชือดแกะอ้วนตัวนี้และชำระความแค้นที่ผ่านมา ให้ตายพวกเขาก็จะไม่พลาดโอกาสนี้ไป

เจ้าพวกบ้านนอกบัดซบจากดาวหยานหวง รอให้ข้าได้คิดบัญชีกับพวกเจ้า!

หวาห่าวกัดฟันอย่างแน่น ปรารถนาว่าตนเองจะสามารถประเคนหมัดใส่ใบหน้าของเจ้าพวกบัดซบเหล่านี้