NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง – ตอนที่ 1086 ไร้ซึ่งความกลัว

เฉกเช่นแก่นแท้ของจิตสังหาร โทชิโอะ คามิยะก็เข้าใจได้ในทันทีว่า หากคนธรรมดาสัมผัสถึงร่องรอยของจิตสังหารเช่นนี้ พวกเขาก็อาจถึงขั้นถูกทำลายจนเสียสติไปแล้ว
“ออกไปจากที่นี่ให้หมด!” โทชิโอะ คามิยะตะโกนอย่างรวดเร็ว
อันที่จริงแล้วไม่จำเป็นต้องให้โทชิโอะ คามิยะเอ่ยเตือน หลายคนที่อยู่บริเวณรอบนอก ยังไม่ทันสัมผัสถึงจิตสังหารของหลี่ฝาง ก็ถูกจิตสังหารของเขากระตุ้นเข้าให้แล้วและคล้ายเป็นคนบ้าไม่ผิด เอาแต่กรีดร้องอย่างบ้าคลั่งว่าต้องการหนีออกไปจากที่นี่ และถึงขั้นโจมตีผู้คนรอบตัวเขาอย่างไม่รีรอ
กลุ่มคนในที่ถูกเรียกว่าเป็นบรรดาชนชั้นสูงในสังคม ต่างก็รีบแห่กันไปที่นอกประตูในทันที
จนถึงขนาดที่เมื่อมีคนเข้ามาขวางทางของตนก็ตะโกนด่าลั่น จนไม่มีแม้กระทั่งท่าทีสำรวมใดๆอีกทั้งสิ้น
มีเพียงริโกะคนเดียวที่ยังยืนนิ่งอยู่ที่เดิมและมองไปที่ ราวกับว่ากำลังเชียร์เขาอยู่ ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความคาดหวัง
ถ้าสามารถทำได้ เธอก็หวังว่าตนจะสามารถอยู่เป็นเพื่อนหลี่ฝางได้ ไม่ว่าเขาจะชนะหรือแพ้
สายตาของหลี่ฝางเองก็มองมาในเวลานี้เช่นกัน เมื่อเห็นสายตาที่เต็มไปด้วยความกังวลอย่างยิ่งและการให้กำลังใจของริโกะ ใบหน้าที่แต่เดิมเย็นชาของเขาก็ค่อยๆ ปรากฏรอยยิ้มขึ้นมา
“รีบออกไปเถอะ ไม่ต้องห่วงฉัน”
เขาเก็บจิตสังหารของตน จากนั้นก็เอ่ยกับริโกะ
เมื่อเห็นดวงตาที่แน่วแน่ของริโกะ หลี่ฝางก็รู้ว่าไม่ว่าจะพูดยังไงก็ไม่อาจทำให้เธอจากไปได้ ดังนั้นจึงได้แต่ต้องเปลี่ยนวิธีการพูด “อย่าทำให้ฉันเสียสมาธิ”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ริโกะก็ไม่กล้ายืนกรานอยู่ต่ออีกต่อไป
เธออยากอยู่ข้างๆหลี่ฝาง แต่ถ้าหลี่ฝางต้องลำบากเพราะเธอ นี่ก็จะไม่ใช่ภาพที่เธออยากเห็น
“คุณอาสึกะ คุณจะต้องรอด ฉันจะรอคุณ!” พูดจบ ริโกะก็วิ่งออกไปด้านนอกและไปจากห้องโถงในไม่ช้า
หลี่ฝางและโทชิโอะ คามิยะมองดูเงาร่างของริโกะที่จากไปอย่างเงียบๆ ราวกับว่าพวกเขากำลังคิดถึงอะไรบางอย่าง
ในที่สุด คนทั้งหมดในห้องก็หนีออกไป เหลือเพียงหลี่ฝาง โทชิโอะ คามิยะและปรมาจารย์อีกสิบคน รวมทั้งสิ้นเป็น 12 คนเผชิญหน้ากัน
ทันใดนั้น บรรยากาศของห้อง ก็เปลี่ยนเป็นหนักอึ้งราวกับภูเขา
จิตวิญญาณของนักรบทั้งสิบก็เกร็งเครียดขึ้นมา มือ จับดาบเอาไว้แน่น
ขณะที่จิตสังหารของหลี่ฝาง ในตอนนี้ก็แพร่กระจายออกไป
พลานุภาพอันน่าหวาดกลัวของจิตสังหาร กำลังบีบอัดพื้นที่เคลื่อนไหวของพวกเขาทั้งหมดเข้ามาไว้แน่น และบีบคั้นไปถึงโลกแห่งจิตวิญญาณของพวกเขา
ความรู้สึกน่าหวาดกลัวนี้ ทำให้เหล่านักรบที่ต่อสู้มาตลอดทั้งชีวิตกลุ่มนี้ยังอดไม่ได้ที่จะหวาดกลัวขึ้นมาในใจ
ในเวลานี้ ดาบในมือของโทชิโอะ คามิยะก็ดังขึ้นอีกครั้ง!
ราวกับว่าคมดาบที่อยู่ยงคงกระพัน ได้ตัดผ่านออร่าจิตสังหารที่แผ่กระจายออกไปทั่วทั้งพื้นที่ของหลี่ฝาง ราวกับว่ามันสว่างขึ้นในใจของทุกคน จนถึงขั้นทำให้ผู้คนรู้สึกเหมือนถูกล้อมรอบไปด้วยคมดาบในทุกทิศทางและถูกคมดาบฟาดฟันเข้าภายในพริบตา!
ภายใต้แรงกดดันของออร่าอันยิ่งใหญ่ทั้งสอง นักรบทั้งสิบคน กำลังแบกรับแรงกดดันอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อน
“ที่แท้ นี่ก็คือออร่านี่คือกำลังภายใน” นักรบคนหนึ่งพึมพำกับตัวเอง
เขาเคยถูกโทชิโอะ คามิยะเอ่ยปากยกย่องมาก่อน และเป็นคนที่มีแนวโน้มมากที่สุดที่จะบรรลุเข้าสู่ปรมาจารย์กำลังภายใน นั่นเพราะพรสวรรค์ที่แข็งแกร่งของเขา ทักษะของเขาได้รับการฝึกฝนให้อยู่ในระดับสูงสุด และขอบเขตของเขาก็มาถึงขีดจำกัดของปรมาจารย์แล้ว ระยะห่างจากกำลังภายใน เหลือเพียงแค่ก้าวเท่านั้น
ในขณะนี้ ในช่วงเวลาที่กำลังจดจ่ออยู่กับความเป็นความตายอันเข้มข้นนี้ ออร่าสองอย่างที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิงได้แผ่กระจายออกไป การเผชิญหน้าของกำลังภายในดูเหมือนจะกลายเป็นแก่นแท้ในสายตาของเขา เขา ในที่สุดเขาก็ได้เห็นแล้วว่าตนเองขาดอะไรไป
เมื่อเห็นแล้ว ก็มีความหวัง
ในเวลานี้ ในใจของชิบายามะเกิดจิตสู้รบอย่างแรงกล้าพุ่งขึ้นมา
เขากระตือรือร้นที่จะสู้รบเอาเป็นเอาตาย เพื่อส่งเสริมความแข็งแกร่งของตนหลังจากสู้รบเสร็จสิ้น
“ตาย!”
ในที่สุด ชิบายามะก็ทนไม่ไหว และเป็นคนแรกที่ดึงดาบออกจากฝัก ดาบยาวพุ่งเข้าใส่หลี่ฝางอย่างรุนแรง!
ดาบเล่มนี้ ผสมผสานพลังและความแข็งแกร่งของเขาได้อย่างงดงามลงตัว และอาจเรียกได้ว่านี่เป็นดาบที่สูงส่งที่สุดในชีวิตของเขาเลยทีเดียว!
“หลังจากสงครามครั้งนี้ บางทีญี่ปุ่นอาจจะมีปรมาจารย์กำลังภายในเพิ่มขึ้นอีกคนแล้ว” ผู้คนมีความคิดเช่นนั้นอยู่ในใจ
เพียงแค่ความคิดนี้ ได้ถูกหลี่ฝางบดขยี้ลงในวินาทีถัดมา
นั่นเพราะเมื่อเผชิญหน้ากับดาบที่น่าทึ่งนี้ หลี่ฝางที่ใช้แค่เพียงสองนิ้วก็สามารถหยุดมันเอาไว้ได้
“ย๊าก!” ชิบายามะพยายามอย่างสุดแรงที่จะตวัดดาบลงไป เขามองไปที่คอของหลี่ฝาง แต่ไม่ว่าเขาจะพยายามมากแค่ไหน ดาบนั้นก็ไม่ขยับเลยแม้แต่น้อย ราวกับว่ามันแข็งตัวอยู่ในอากาศไม่เคลื่อนไหวตั้งแต่ต้นจนจบ
หลี่ฝางรู้สึกเหนื่อยรำคาญอยู่บ้างกับการเผชิญหน้าดังกล่าว เขาออกแรงบิดนิ้วทั้งสองเบาๆ ดาบใหญ่ที่ผ่านศึกมาอย่างโชกโชนก็เกิดเสียงดัง “คลิก” และหักลง
“อะไรกัน!” ทุกคนตกตะลึง
วินาทีต่อมา เสียงคำรามก็ดังก้องขึ้นในหูของทุกคน
“ระวัง!”
ทันใดนั้น ดาบที่หักออกเป็นครึ่งในมือของหลี่ฝางก็กลายเป็นลำแสง วินาทีที่ชิบายามะได้สติกลับมา มันก็แทงทะลุหัวใจของเขา
เลือดไหลออกจากอกของชิบายามะในทันใด
เพราะหลังจากดาบที่หักลงครึ่งนั้นแทงเข้าไปในร่างกายของชิบายามะ และทะลุร่างของเขาไปอย่างไม่หยุดยั้งและตอกลึกลงไปที่พื้น
ในชั่วพริบตา ชิบายามะปรมาจารย์ระดับสูงที่กำลังจะบรรลุสู่ปรมาจารย์ขั้นกำลังภายใน ตายไปทั้งแบบนี้และล้มลงกับพื้น