บทที่ 140 น้ำสามารถพยุงเรือให้ลอยได้ก็สามารถคว่ำเรือให้จมได้
“เธอสวยมากเลย”
“ไม่เพียงแค่สวย ยังมีฝีมืออีก ‘ฝันรัก’แถลงข่าวครั้งนี้ ต้องเป็นเสื้อผ้าที่ต่อไปดังที่สุด ได้รับความนิยมที่สุดแน่นอน”
“ชอบที่สุดก็เป็นผู้หญิงที่รวมความงามและความสามารถไว้ในคนเดียวแบบนี้ ถ้ามีโอกาส ฉันจะต้องตามจีบเธอแน่”
……
ในเวลาเดียวกันนั้น สื่อมวลชนผู้คนมองเย้นหว่านอย่างตะลึงในความงาม และมีเสียงเล็กๆ ถกเถียงกัน
โดยเฉพาะในสายตาเหล่าผู้ชาย สายตาที่มองเย้นหว่านยิ่งเร่าร้อน หลงใหล
บรรยากาศถูกยกขึ้นไปจุดสูงสุดแล้ว
อยู่หลังเวที รอยยิ้มที่มุมปากของโห้หลีเฉินกลับค่อยๆ จางไป สายตาเย็นเฉียบกวาดไปที่ผู้ชายทุกคนในงาน
ความมันวาวในสายตาพวกเขาทำให้เขาหงุดหงิดมาก แม้กระทั่งเสียใจอยู่นิดหน่อย ที่อยากให้เย้นหว่านแต่งตัวสวยขนาดนี้วิ่งออกมา
แม้กระทั่งเสียใจนิดๆ ที่อยากสร้างเธอเป็นนักออกแบบชื่อดัง ให้คนสามารถมองเธอได้ตามชอบใจ
เวลานี้เขาเพียงแค่อยากเก็บเธอกลับไป ผูกเธอไว้ข้างกายของตนเอง ใส่เธอไว้ในกระเป๋าของตนเอง มีเพียงเขาที่สามารถมองได้
เย้นหว่านไม่รู้ว่าโห้หลีเฉินมีความคิดพวกนี้ เธออยู่บนรองเท้าส้นสูง เดินไปด้านหน้าเวทีอย่างสง่างาม
พิธีกรรอเธออยู่ตรงนั้น นางแบบใส่‘ฝันรัก’ที่เธอออกแบบรออยู่ที่นี่
เห็นแสงไฟล้วนส่องไปรวมบนเสื้อผ้าที่เธอออกแบบ เห็นนางแบบชื่อดังใส่เสื้อผ้าที่เธอออกแบบ แสดงออกมาได้อย่างงดงามที่สุด ในใจเย้นหว่านปลื้มใจอย่างพูดไม่ออก
เหมือนลูกที่ตนเองเลี้ยงดูมาอย่างยากลำบาก ในที่สุดก็เติบโตขึ้นแล้ว
พิธีกรเป็นมืออาชีพ บรรยากาศในงานอย่างคึกคัก ถึงแม้จะเป็นงานแถลงข่าวที่ไม่ค่อยยาว กลับถูกเขาแต่งแต้มออกมาได้ผลดีที่สุด
ตอนที่บรรยากาศถูกแต่งแต้มไปถึงจุดสูงสุด ทันใดนั้นภายในเสียงปรบมือและทอดถอนใจ ยังปรากฏเสียงที่ต่างออกไปอย่างฉับพลัน
แหลมคม เสียดสี
“นักออกแบบตัวเล็กๆ ที่ไร้ชื่อเสียงคนหนึ่ง มีสิทธิ์อะไรที่จะได้รับการสนับสนุนของโห้ถิงกรุ๊ป มีแค่นักออกแบบแถวหน้าไม่ใช่เหรอถึงจะได้รับงานแถลงข่าว? พวกคุณทุกคนไม่เคยคิดบ้างเหรอ หล่อนใช้อะไรเพื่อให้ได้ทุกอย่างนี้มา?”
ถ้าไม่พูด สามารถเดาได้ว่าเย้นหว่านพึ่งโชคดี ผลงานโดนคนเห็นคุณค่าเข้า แต่พอถูกคนจงใจพูดออกมา นั้นก็ไม่เหมือนกันแล้ว ในนั้นรวมถึงเบื้องลึกมากมายที่ไม่อาจจะให้คนเห็นได้……
สื่อมวลชนเป็นพวกชอบซุบซิบ ดังนั้นกล้องทั้งหมดจึงล้วนค่อยๆ หันไปทางผู้หญิงที่พูดมาคนนั้น
พวกเขาถึงมองเห็นชัดเจนว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร และเวลานี้ทุกคนยิ่งตกใจใหญ่
“เป็นโอวน่อหย่า คาดไม่ถึงว่าจะเป็นนักออกแบบใหญ่โอวน่อหย่า”
“ตอนนี้หล่อนออกหน้ามาพูดเองแบบนี้ ต้องเป็นเพราะเรื่องนี้มีการโกงอยู่เบื้องหลังแน่”
“คุณพระ รีบถ่ายไว้เถอะ นี่ต้องเป็นข่าวใหญ่มากของวันนี้แน่”
เหล่าสื่อมวลชนเกือบคลุ้มคลั่งกันหมด พยายามกระหน่ำถ่ายโอวน่อหย่า
ข่าวแถลงข่าวที่ไร้เดียงสานั้นสามารถทำให้คนตื่นตระหนกได้ แต่กลับเทียบกับข่าวฉาวที่ชั่วร้ายไม่ได้ยิ่งขายได้ ยิ่งดึงดูดสายตาผู้คน
ส่วนคนที่ยื่นอยู่บนเวที เย้นหว่านขมวดคิ้วแล้ว ภายในไม่สบายใจชั่วขณะหนึ่ง
โห้หลีเฉินทุ่มเทมากขนาดนี้เพื่อจัดงานแถลงข่าวให้เธอ ถ้าโดนโอวน่อหย่าทำพังไป แย่งซีนไปแล้ว เธอไม่เพียงรู้สึกผิดกับตนเอง ยังรู้สึกผิดต่อโห้หลีเฉินด้วย
นิ้วมือค่อยๆ กุมเป็นหมัด เย้นหว่านมองโอวน่อหย่าด้านล่างเวทีแบบมองจากด้านบนลงมา
น้ำเสียงสงบ “คุณโอวน่อหย่า พูดจาต้องมีหลักฐาน ใครก็รู้ทั้งนั้น หลังจากวันนี้ฉันจะเข้าสู่วงการออกแบบอย่างเป็นทางการ คุณมาที่นี่เวลานี้ พูดจาคาดเดาแบบไม่มีหลักฐานแบบนี้ คิดจะทำอะไร?”
ถึงแม้เย้นหว่านจะไม่ได้พูดชัดเจน แต่ความหมายกลับชัดเจนแล้ว
โอวน่อหย่าอยากทำอะไร?
เป็นเพียงก่อนหน้านี้หล่อนเสียหน้ายกใหญ่ เกือบจะไม่มีที่ยืนในวงการออกแบบแล้ว ตอนนี้เห็นเย้นหว่านเลยโผล่หน้าออกมา กลัวว่าจะแย่งตำแหน่งของหล่อนไป ดังนั้นจึงวิ่งมาหยุดยั้งเย้นหว่าน
ชั่วขณะนั้นความกระตือรือร้นของเหล่าสื่อก็ลดลงไม่น้อย ถ้าเป็นเพียงเพราะสาเหตุนี้จริง ยังไม่มีหลักฐานใดๆ นั่นก็ไม่มีข่าวฉาวสำคัญอะไรให้เสนอ
กระตุ้นระดับการติดตามไม่ขึ้นอยู่แล้ว
ดังนั้นจึงมีคนถามขึ้น “คุณโอวน่อหย่า ที่คุณพูดพวกนี้มา มีหลักฐานอะไรรึเปล่า?”
“ฉันมีแน่นอน”
โอวน่อหย่าเงยหน้ามองเย้นหว่าน ในสายตาซ่อนความเกลียดชังที่อยู่ในส่วนลึกของหัวใจไว้
ตามมาด้วย หล่อนเปิดกระเป๋าออกอย่างไม่รีบร้อน หยิบรูปไม่กี่ใบออกมาจากด้านใน
“มีรูปมีความจริง ฉันไม่พูดมากแล้ว ทุกคนมีความยุติธรรมในหัวใจ”
พอรูปไม่กี่ใบนั้นออกมา ชั่วขณะหนึ่งก็เกิดความวุ่นวายอย่างใหญ่โต
เห็นเพียงรูปไม่กี่ใบนั้นล้วนเป็นรูปของเย้นหว่านกับโห้หลีเฉิน เย้นหว่านลงมาจากรถหรูของโห้หลีเฉิน เย้นหว่านกับโห้หลีเฉินทานข้าวด้วยกัน เย้นหว่านกับโห้หลีเฉินเคียงบ่าเคียงไหล่ พูดคุยเล่นสนุก……
แต่ละรูปล้วนแสดงออกชัดเจนถึงความสัมพันธ์ที่ไม่ธรรมดาของเย้นหว่านกับโห้หลีเฉิน
แต่เท่าที่รู้มา โห้หลีเฉินเป็นประธานใหญ่ของโห้ถิงกรุ๊ป
เย้นหว่านถูกโห้ถิงกรุ๊ปเซ็นสัญญามากะทันหัน จากนั้นปั้นขึ้นใหม่……
พอคิดดูอีกที เย้นหว่านสามารถมีโอกาสในวันนี้ได้ กับลูกไม้ที่มีลับลมคมใน ล้วนแยกจากกันไม่ได้เลย
“เย้นหว่าน วงการออกแบบเป็นสถานที่ต่อสู้ด้วยฝีมือ แต่ไม่ใช่สถานที่ฉวยโอกาสด้วยวิธีแกมโกง มาพึ่งบารมี มีเพียงคนที่จิตใจสะอาดออกแบบเสื้อผ้า ถึงจะได้รับความชื่นชอบของคนอื่น ส่วนเธอนั้นเพื่อให้ได้ขึ้นตำแหน่ง ไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็เอาด้วยกล ทำเรื่องแบบนี้ออกมา ผลงานออกแบบของเธอสกปรกทั้งหมด”
โอวน่อหย่าชี้ไปที่เย้นหว่าน ทุกคำพูดประณามอย่างจริงจังสุดๆ
หล่อนเหมือนยืนอยู่จุดบนของศีลธรรม นำความชั่วร้ายของเย้นหว่าน สิ่งมืดมนซ่อนเงื่อน เปิดโปงออกมา
แสงไฟประกายนับไม่ถ้วนตกอยู่บนตัวของเย้นหว่านอีกครั้ง สถานการณ์ไม่เหมือนก่อนหน้านี้ พวกเขากำลังถ่ายเธอปล่อยไก่
ในฝูงชนมีคนตามถามไม่หยุด
“คุณเย้นหว่าน ขอให้คุณช่วยอธิบายหน่อย คุณกับคุณโห้เป็นคนรักที่หลบซ่อนกันจริงรึเปล่า?”
“คุณเย้นหว่าน ขอถามหน่อยระหว่างคุณกับคุณโห้ สรุปมีความสัมพันธ์แบบไหนกัน?”
“คุณเย้นหว่าน ขอถามหน่อยว่าไปผูกสัมพันธ์กับคุณโห้ตั้งแต่เมื่อไรกัน?”
คำถามแต่ละคำถามคมกริบยิ่งขึ้น
เกือบจะพูดมาโดยตรงว่าเย้นหว่านมอบกายมอบใจของตนเองให้เกียรติยศ เป็นภรรยาลับของโห้หลีเฉิน
เย้นหว่านยืนแข็งทื่อบนเวที สีหน้าซีดขาวนิดหน่อย
กล้องสามารถให้เกียรติยศที่ไร้ขีดจำกัดกับเธอ และสามารถให้การทิ่มแทงที่แหลมคมอย่างไร้ขอบเขตกับเธอ ดาบสองคมนี้ทำให้คนเจ็บช้ำได้ง่ายมาก
แต่ก็ไม่สามารถให้โห้หลีเฉินมาลำบากด้วยได้ เธอไม่อยากให้บนตัวผู้ชายที่สูงศักดิ์คนนั้นแปดเปื้อนมลทินสักนิดเดียว
ถึงแม้จะเป็นเพราะเธอ
เย้นหว่านกัดฟัน มองผู้คนด้วยความหงุดหงิดอยู่บ้าง แต่ละคำพูดอย่างหนักแน่นมาก
“ฉันเซ็นสัญญากับโห้ถิงกรุ๊ปจริง งานแถลงข่าวครั้งนี้ก็เป็นเพราะบริษัทให้โอกาสฉัน แต่ผลงานการออกแบบของฉัน สวยหรือไม่สวย ไม่ใช่ว่าทุกคนก็เห็นกับตาเหรอ?
ทำไมผลงานออกแบบชุดหนึ่ง เสื้อผ้าที่ถูกคนชื่นชอบ ต้องพัวพันกับผลประโยชน์มืดดำมากขนาดนั้น? ฉันเพียงแค่ใช้ผลงานของฉัน ไม่สามารถได้รับการยอมรับจากพวกคุณได้แล้วเหรอ?”
สถานการณ์ที่วุ่นวายเงียบสงบลง
นอกจากข่าวแถลงข่าวที่ยิ่งใหญ่นี้ ที่จริง‘ฝันรัก’ของเย้นหว่านก็ทำให้สายตาของพวกเขาตื่นตาตื่นใจกัน ทำให้พวกเขากลั้นความชอบ ความต้องการไว้ไม่อยู่
แต่ว่า……
