The Legendary Mechanic – ตอนที่ 406 แผนใส่ร้าย 2

เกาะมังกรกำลังลอยอยู่เหนือดาวเคราะห์ก๊าซขนาดใหญ่ รถเก็บเกี่ยวขนาดเล็กนับไม่ถ้วนเดินทางไปมา เก็บเกี่ยวเชื้อเพลิงสำหรับเกาะมังกรเหมือนผึ้งงาน
ในฐานองครักษ์ หานเซี่ยวมาพบวิลแซนเดอร์ ชายคนนี้มีผ้าพันแผลอยู่บนหัวและยังมีเลือดไหล
ชั่ววินาทีที่เขาเห็นหานเวี่ยว เขาก็รีบวิ่งมาอย่างกระตือรือร้น วางแขนบนไหล่หานเซี่ยว ดึงเขาไปข้างๆ จากนั้นก็กล่าวด้วยใบหน้าตื่นเต้น”แผนที่นายพูด ฉันคิดว่ามันน่าสนใจ ฉันบอกเจนนี่และเธอก็เห็นด้วย นายเอาของมาไหม?”
หานเซี่ยวนำลูกปัดออกมาและส่งมันให้วิลแซนเดอร์”ตามที่คุยไว้ นายรู้ใช่ไหมว่าต้องทำยังไง?ฉันสามารถสอนนายได้นะ”
“นายคิดว่าฉันต้องการให้นายสอนรึไง?”วิลแซนเดอร์กล่าว”นายคิดว่าชื่อฉันใสสะอาดหรือไงตอนเข้าร่วมเกาะมังกร?แค่รอฟังข่าวดีได้เลย!”
 
จากนั้นเขาก็นำเอาลูกปัดข้อความออกมาด้วยรอยยิ้ม รวบรวมลูกน้องเขา และขึ้นยานไป ยานอวกาศเข้าโค้ง และมุ่งตรงไปทิศทางของศิลาเทวะ และมันก็หายไป
“ทำไมชายคนนี้ถึงรีบร้อนกว่าฉัน?”หานเซี่ยวส่ายหัว ไม่มั่นใจ่วาควรหัวเราะหรือร้องไห้
 
สิ่งที่เขาไม่รู้คือทุกวันที่วิลแซนเดอร์อยู่ในเกาะมังกร เขาจะทำได้แค่จับโจรตัวเล็กหรือรักษาความสงบ และตอนนี้เขาสามารถออกไปสร้างความวุ่นวายได้แล้ว เขามีความสุข ในฐานะอดีตโจรสลัดอวกาศละปีศาจเลือดผสม ความวุ่นวายอยู่ในสายเลือดเขา ความจริงที่เขาสามารถทนต่อความเบื่อหน่ายและอยู่บนเกาะมังกรได้ก็เพราะความรัก
…
สถานีอวกาศจำนวนมากได้ยึดชายแดนศิลาเทวะไว้เหมือนสมอ ฐานโลหะขนาดใหญ่ลอยอยู่ในอวกาศ มันคือขบวนรบที่สาม กองยานศิลาเทวะลาดตระเวนอยู่แถวนี้ ในกระแสแสง ไชเวทกำลังกึ่งนอนบนเก้าอี้บัญชาการ และก็วางขาไว้บนแผงควบคุม มือเขาอยู่หลังหัว เขากำลังงีบหลับ
ครั้งนี้ ลูกน้องรายงาน
 
“ผู้บัญชาการ มียานอวกาศกำลังใกล้เข้ามาครับ พวกเขาส่งคำขอติดต่อแล้ว..”
โดยไม่ลืมตา ไชเวทถามอย่างเกียจคร้าน”มันเป็นใคร?”
“เอิ่ม หนึ่งในสามคนสนิทของท่านจักรพรรดินีมังกร หัวหน้าองครักษ์’ปีกแดง’วิลแซนเดอร์ครับ”
ปัง!
คนในห้องเห็นผู้บัญชาการเขาตกจากเก้าอี้
ไชเวทรีบดันตัวขึ้น ใบหน้าเขาแข็งชา
เมื่อใดก็ตามที่เขาได้ยินชื่อเกาะมังกร เขาจะรู้สึกว่ามีเรื่องไม่ดีเกิดดขึ้น
อีกฝ่ายคือหัวหน้าองครักษ์แห่งเกาะมังกร หลังเห็นจักรพรรดิหนีมังกรสำแดงอำนาจไม่กี่วันก่อน ไชเวทก็ไม่กล้าไม่ไว้หน้าพวกเขา คำขอได้รับอนุมัติอย่างรวดเร็ว
กระแสแสงมายังชายแดน และแหวกทางของยานรบ แขนแม่เหล็กจักรกลยื่นออกมาและติดเข้ากับยาน วิลแซนเดอร์เดินขึ้นกระแสแสง และไชเวทก็พาคนของเขามาต้อนรับ พวกเขาเจอกันที่สะพาน
“คุณเป็นผู้บัญชาการศิลาเทวะใช่ไหม?”วิลแซนเดอร์พูดด้วยใบหน้าไร้อารมณ์
ไชเวทพยักหน้า”ผมผู้บัญชาการกองทัพพิทักษ์ชายแดนที่สามแห่งศิลาเทวะ ไชเวท ขอทราบได้ไหมว่าคุณมาหาเราทำไม?”
“เรามาเพราะมีเหตุผล สมาชิกของเกาะมังกรถูกไล่ล่าโดยดาราทมิฬไม่กี่วันก่อน และจักรพรรดิหนีมังกรก็มาโจมตีดาราทมิฬเอง ทหารรับจ้างที่ถูกช่วยได้เผยความจริงว่าเป้าหมายของดาราทมิฬคือลูกปัดดำ แบล็คสตาร์ได้รายงานกับผม และผมก็สั่งให้ลูกน้องค้นหาทั่วเกาะมังกร”
“และลูกปัดนั่นก็อยู่บนเกาะมังกรจริงๆ ลูกน้องผมส่งลูกปัดมา และเราก็คิดมอบมันให้โกโดร่า เนื่องจากเขตแดนคุณอยู่ใกล้ๆ ผมจึงอยากขอให้คุณช่วยนำมันไปส่งมอบให้โกโดร่าเพื่อที่เราจะได้ไม่ต้องเสียเวลาเดินทาง”
วิลแซนเดอร์กล่าวด้วยสีหน้าเคร่งขรึมราวกับว่าเรื่องทั้งหมดเกิดขึ้นจริง เขาหยิบลูกปัดข้อความลับออกมาและยัดมันใส่มือไชเวทตอนที่เขายังคงตกตะลึง
“นะ-นี่..อะไรนะ?ผะ-ผม รอเดี๋ยว..”
ไชเวทเสียสูญและพูดติดอ่าง
“ของถูกส่งมอบแล้ว ผมจะไปละ”
วินแซนเดอร์หันไปด้วยท่าทางเย็นชา
เขามาอย่างรวดเร็วและจากไปอย่างรวดเร็ว ทิ้งมันร้อนไว้
สำหรับไชเวท นี่คือหายนะที่ตกลงมาจากฟ้าและเขาไม่อาจปฏิเสธได้ นี่เป็นเรื่องละเอียดอ่อน มันต้องใช้ความพยายามแค่เล็กน้อย ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องไว้หน้าเกาะมังกร เมื่อภาพของเกาะมังกรกระแทกยานแม่ดาราทมิฬผุดขึ้นในหัว ขาของเขาก็อ่อนแรง เกาะมังกรเป็นสิ่งที่เขาไม่กล้าดูหมิ่นเลย
ไชเวทรายงานต่อหัวหน้าเขาทันที หลังหารือ พวกเขาก็ตัดสินใจไม่กลืนลูกปัดไว้กับตัว เกาะมังกรรู้เรื่องนี้ ดังนั้นจึงไม่มีทางปิดซ่อนความจริงได้ นอกจากนี้ การเก็บลูกปัดไว้ยังทำให้ดาราทมิฬชิงชัง ดาราทมิฬให้ความสำคัญกับสิ่งนี้มาก พวกเขาสงสัยว่าอะไรอยู่ข้างใน
ปัจจุบัน ศิลาเทวะต้องเผชิญกับทางเลือก-พวกเขาควรเปิดลูกปัดข้อความและดูมันไหม?
คำตอบคือใช่อย่างแน่นอน!
ในเมื่อมันผ่านมือพวกเขา ต่อให้พวกเขาไม่ใช้มัน อย่างน้อยพวกเขาก็ต้องแง้มดูและรู้ว่ามันคืออะไร ยังไงก็ตาม ผนึกสามารถกู้คืนได้ ดังนั้นจึงไม่มีเหตุผลให้ต้องกลัว
ศิลาเทวะรีบเรียกจอมเวทย์สายวินิจฉัยมา ผู้ใช้เวลาทั้งวันเพื่อเปิดมัน แต่ทว่า ผลลัพธ์กลับทำให้พวกเขาสับสน
มันว่างเปล่า
มันจะว่างเปล่าได้ยังไง?!
ดาราทมิฬต้องการมันไปทำไม?หรือมีข้อความลับ?
นี่ทำให้ศิลาเทวะตระหนักว่าจะเกิดอะไรขึ้นหากพวกเขามอบมันให้โดร่า ลูกปัดนั้นว่างเปล่า และโกโดร่าย่อมสงสัย คิดว่าพวกเขาเอาของข้างในไป และพวกเขาก็ไม่มีหลักฐานพิสูจน์
ศิลาเทวะโกรธ แต่ก็มีความคิดในหัว หรือเกาะมังกรเอาของข้างในไป?มันแค่การใส่ร้ายพวกเขา?แต่เกาะมังกรจะทำแบบนี้ไปทำไม?ยังไงดาราทมิฬก็ไม่กล้ายุ่งกับพวกเขาอยู่แล้ว!
เดิมทีศิลาเทวะอยากซ่อนความจริงว่าพวกเขาเปิดผนึก ตอนนี้พวกเขาไม่มีทางเลือกนอกจากติดต่อกับโกโดร่าและบอกความจริงว่าไม่มีของข้างในตั้งแต่ต้น มันว่างเปล่าตอนเกาะมังกรเอามาให้ เกาะมังกรอาจเปิดมันไปนานแล้ว
ปฏิกิริยาของโกโดร่าตรงไปตรงมา แกคิดว่าเราจะเชื่อ?
ศิลาเทวะกล้าดียังไง?ไม่เพียงแต่จะขโมยของข้างใน แต่ยังอยากให้เราผิดใจกับเกาะมังกรและสร้างปัญหาให้เรา เกินไปแล้ว!
ศิลาเทวะไม่มีทางอธิบายตนเองหรือพิสูจน์ได้ พวกเขาทำได้แค่ยืนยันอย่างหนักแน่น
พวกเขาสงสัยกันและกัน แต่ของยังต้องส่ง หลังหารือกัน พวกเขาก็ตัดสินใจพบกันลับๆ
…
บนเกาะมังกร หานเซี่ยวถอนหายใจอย่างโล่งอกหลังได้ยินวิลแซนเดอร์
 
“ขี้ถูกโยนให้คนอื่นแล้ว”
แม้ดาราทมิฬจะล้มเหลวครั้งหนึ่ง พวกเขาย่อมไม่ยอมแพ้ง่ายๆ พวกเขายังแกะรอยหาลูกปัด และทหารรับจ้างกับตัวเขาย่อมเป็นเป้าหมาย นี่ถือเป็นอันตรายซ่อนเร้น
หานเซี่ยวทำเช่นนี้เพื่อล้างความสงสัยเขาและเบี่ยงเบนความสนใจเพื่อให้พวกเขาปลอดภัย
โกโดร่าและศิลาเทวะน่าจะเก็บมันเป็นความลับ แต่ทว่า ขั้นต่อไปของแผนคือให้วิลแซนเดอร์เผลอทำข้อมูลรั่วไหล เมื่อนั่นเกิดขึ้น พวกเขาก็จะไม่ตกเป็นเป้าของดาราทมิฬ สิลาเทวะจะเน้นย้ำความจริงว่าพวกเขามอบลูกปัดให้โกโดร่าแล้ว จากนั้นดาราทมิฬก็ไม่จำเป็นต้องเดาว่าลูกปัดอยู่ไหนและมุ่งเป้าไปยังโกโดร่าโดยตรง ไม่ส่งผลต่อใครอื่นอีก นี่หมายความว่าอันตรายซ่อนเร้นจะหายไป และนั่นก็สำคัญต่อหานเซี่ยวมาก
โกโดร่าและดาราทมิฬคือศัตรูกัน ดังนั้นพวกเขาย่อมไม่สนใจ แต่ศิลาเทวะโชคร้ายสุด พวกเขาไปมีส่วนร่วมและถูกลากลงมา และกลายเป็นคนต้องสงสัยต่อโกโดร่า หานเวี่ยวได้สร้างเป้าหมายที่เขาสามารถเลือกได้ แต่เขาเลือกศิลาเทวะเพราะพวกเขาเล่นไม่ซื่อกัน ดังนั้นมันจึงถึงตาเขาเอาคืน
แกไม่อยากมีปัญหา?ได้ เราจะให้พวกแกเอง…
ลูกปัดข้อความมาถึงมือดกโดร่า ซึ่งหมายความว่าดาราทมิฬย่อมไม่อาจนำมันกลับไปได้อีก มีเพียงศิลาเทวะและโกโดร่าถึงรู้ว่ามันว่างเปล่า ดาราทมิฬไม่รู้ ต่อให้ดาราทมิฬรู้จากแหล่งอื่น พวกเขาก็คิดว่าโกโดร่าหรือศิลาเทวะต้องเอาของข้างในไป
บนผิวเผิน ฝ่ายแรกที่ค้นพบลูกปัดคือเกาะมังกร หานเซี่ยวซ่อนอยู่ในความมืดตลอด และตอนนี้ก็ดึงตัวเองออกมา
ไม่ว่าจะยังไง เขาและทหารรับจ้างที่ถูกไล่ล่ามาก่อนได้ปลอดภัยแล้ว
 
“ด้วยวิธีนี้ ความเสี่ยงควรลดลง แม้ฉันจะมีเกาะมังกรเป็นผู้สนับสนุน มันก็ไม่ใช่ฉันที่คนกลัวและเคารพ พลังฉันยังห่างไกลนัก และก็ยังไม่อาจสู้กับดาราทมิฬได้ ฉันต้องสะสมพลัง”
ปัญหาถูกแก้แล้ว หานเซี่ยวรู้สึกว่าทั่วร่างเขาเบาขึ้น
ตัวตนเขาบนเกาะมังกรเป็นปฏิบัติการภาคสนาม ตอนนี้เป้าหมายเขาสำเร็จแล้ว เขาไม่ต้องอยู่อีก
ไม่กี่วันต่อมา หานเซี่ยวขึ้นตัวแทนท่องเที่ยวและกลับศูนย์จูเบอรี่ เฮอลัสได้นำกลุ่มกลับมาและยืนอยู่ข้างๆ
สามกลุ่มใหญ่ได้ส่งรางวัลจากโกโดร่ามาสองวันก่อน มันค่อนข้างมาก สามหมื่นอีนาส รวมเงินนี้ หานเวี่ยวมีเงินกว่าเจ็ดหมื่น นี่คือรายได้โดยตรง เขายังไม่ได้นับในมือผู้เล่น
ภารกิจนี้ไม่อันตรายเกินไปสำหรับผู้เล่น ข้อมูลที่พวกเขามีน้อยเกินไป ดังนั้นพวกเขาจึงไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นตลอด ด้วยการทำอย่างลับๆ พวกเขาจึงได้โชคก้อนโต หานเวี่ยวพอใจ ความพยายามเขาไม่เสียเปล่า และมันก็ยังเพิ่มกำลังจับจ่ายของผู้เล่น
อย่างไม่คาดคิด ภารกิจจ้างที่ควรจะง่ายกลับซับซ้อน หานเซี่ยวมีความเสี่ยงค่อนข้างมากตลอดภารกิจ ตอนแรกเขาทำภารกิจนี้เพื่อเทคโนโลยีบีบอัด แต่เขาได้รับผลประโยชน์มากมายจากมัน และมูลค่าของรางวัลนั้นก็สูงกว่าที่เขาคาดไว้
ผลกำไรมาพร้อมความเสี่ยง โชคดี เขาสามารถออกจากพายุได้อย่างปลอดภัย
หลังจากนั้นไม่นาน ในที่สุดหานเซี่ยวก็มีเวลาย่อยรางวัลเขา
 
“ด้วยเทคโนโลยีบีบอัด โหมดต่อสู้ฉันสามารถพัฒนาได้มาก ในที่สุดฉันก็ไม่ต้องสู้ด้วยตัวเอง”
ภายในห้องดัดแปลงเครื่องจักร หานเซี่ยวถูมือเขาอย่างคาดหวัง