ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน – ตอนที่ 1875

ยาอายุวัฒนะของเย่เฉินเหลือไม่มากแล้ว
ยิ่งไปกว่านั้น โบราณว่าของหายากย่อมมีมูลค่าสูง เพื่อยาอายุวัฒนะหนึ่งเม็ดหลี่ไท่หลายเสียเงินไปสองพันล้าน พิสูจน์ได้ว่ายาอายุวัฒนะสำหรับพวกคนมีเงินแล้ว คู่ควรที่จะมีราคานี้อย่างสิ้นเชิง ดังนั้นเขาจึงไม่เตรียมที่จะใช้ยาอายุวัฒนะมามอบเป็นของขวัญตอบแทนทุกคน
ของแบบนี้ ถ้าหากมีอย่างเกลื่อนกลาดไปทั่ว เป็นธรรมที่จะไม่ขาดแคลนแบบนี้ ราคาเองก็จะต้องลดลงเป็นธรรมชาติ
ดังนั้น เย่เฉินจึงวางแผนไว้ว่า ให้ฉินกางจัดหาวัตถุดิบหลักบางอย่างมา แล้วค่อยกลั่นยาลูกกลอนชนิดที่ตัวเองทำขึ้นมาเป็นอันดับแรกนั้น ทำมันขึ้นมาสักจำนวนหนึ่งอีกครั้ง แล้วมอบให้กับทุกคนที่มามอบของขวัญในวันนี้ ครอบครัวละหนึ่งเม็ด
ทุกคนเพียงแค่มาสวัสดีไปใหม่เย่เฉิน และมอบของขวัญเล็ก ๆ น้อย ๆ เท่านั้นเอง กลับคิดไม่ถึงว่า เย่เฉินจะตอบแทนคำขอบคุณด้วยยาลูกกลอน ดังนั้นทุกคนจึงดีอกดีใจผิดปกติ อยู่ดี ๆ ก็รู้สึกว่าไม่ว่าจะสูญเสียเงินไปมากเพียงใด ล้วนคุ้มค่าทั้งนั้น
จากนั้น ทุกคนก็ได้แลกสายตากันไปมา และมีหงห้าเป็นคนเป็นคนเอ่ยขึ้น: “อาจารย์เย่ครับ พวกเราหลายคนอยู่ที่นี่ จะต้องส่งผลกระทบต่อแผนการเดิมของครอบครัวท่านอย่างแน่นอน พวกเราขอตัวลาก่อนดีกว่าครับ!”
เย่เฉินพยักหน้า กล่าว: “รอตรุษจีนผ่านไป เดี๋ยวผมจะหาเวลาเลี้ยงข้าวทุกท่าน ของคุณที่ให้เป็นการตอบแทนทุกท่าน พอถึงตอนนั้นก็จะเอาไปด้วย”
ทุกคนต่างรีบกอดหมัดโค้งคำนับ และกล่าวคุณมาอย่างพร้อมเพรียง: “ขอบคุณอาจารย์เย่!”
ขบวนรถที่อึกทึกครึกโครมได้จากไปเป็นที่เรียบร้อย หลังจากที่ครอบครัวของเย่เฉินได้ยืนส่งพวกเขาจากไปด้วยสายตาที่หน้าประตูแล้ว หม่าหลันเป็นคนแรกที่ทนต่อไปไม่ไหว จึงเอ่ยขึ้น: “สวรรค์ วันนี้รวยแล้วจริง ๆ! รวยแล้ว! ทั้งคฤหาสน์ ทั้งเรือยอชต์ ทั้งเฮลิคอปเตอร์ รวยแล้วจริง ๆ เลยนะวันนี้!”
บนใบหน้าของเซียวฉางควนเองก็เต็มไปด้วยความปีติยินดี และกล่าวขึ้นมาเบา ๆ : “แจกันเครื่องลายหูช้างสมัยราชวงศ์หยวน คู่นั้น เป็นของดีล้ำค่าระดับประเทศเลยนะ! ฉันต้องรีบไปดูให้ดี ๆ หน่อยแล้ว!”
ในตอนนี้หม่าหลันก็ได้มองไปที่เย่เฉิน กล่าว: “อ้อใช่แล้วลูกเขยคนดี! แม่เห็นว่ายังมีกล่องของขวัญอีกมากมายที่พวกเขาทิ้งเอาไว้ ของที่อยู่ในนั้นเป็นอะไรเหรอ ทำไมไม่เห็นพวกเขาบอกเลยล่ะ?”
เย่เฉินส่ายหัว: “ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าข้างในนั้นคืออะไร ถ้าคุณแม่อยากรู้ก็ลองไปแกะดูหน่อยดีไหมครับ”
หม่าหลันกล่าวด้วยความดีใจอย่างสุดขีด: “แม่ก็แค่อยากรู้ว่ามีอะไรอยู่ข้างในกันแน่! งั้นแม่จะไปแกะออกดูทีละกล่องตอนนี้เลย!”
ในตอนนี้เซียวชูหรันรู้สึกประหม่า และกังวลขึ้นมาเล็กน้อยพลางกล่าว: “เย่เฉิน ทำไมพวกเขาถึงได้มอบของขวัญที่ล้ำค่าแบบนี้ให้คุณล่ะ…ของพวกนี้รวม ๆ กันแล้วมีมูลค่าหลายร้อยล้าน มันเยอะมากเกินไปหรือเปล่า? พวกเราจะรับเอาไว้ได้ยังไง?”
เย่เฉินกล่าวด้วยรอยยิ้ม: “ผมช่วยเหลือพวกเขา พวกเขามอบของขวัญให้พวกเรา เป็นเรื่องที่ต่างฝ่ายต่างเต็มใจ มีอะไรไม่ได้เหรอ?”
เซียวชูหรันกล่าว: “ยังไงซะมันก็มูลค่าสูงเกินไป คุณดูฮวงจุ้ยให้พวกเขา มันมีราคาขนาดนี้เชียวเหรอ?”
เย่เฉินพยักหน้า: “ของประเภทนี้ ถ้าหากคุณเชื่อแล้ว ไม่ว่าจะต้องจ่ายขนาดไหนคุณก็ยินดี เมื่อก่อนมีปรมาจารย์ชี่กงที่มีพลังอำนาจมากท่านหนึ่ง พวกดารา พวกมหาเศรษฐีหลายคนต่างก็ยกย่องเทิดทูนเขา ขณะเดียวกันนั้นก็ได้มอบเงินทองของล้ำค่าให้เขามากมาย ก็ไม่ใช่เพราะพวกเขาเชื่อว่าชี่กงสามารถเปลี่ยนแปลงโชคชะตาได้หรอกเหรอ?”
เซียวชูหรันกล่าวอย่างร้อนรน: “แต่สุดท้ายแล้วปรมาจารย์ชี่กงอะไรนั่นก็ได้ถูกเปิดโปงแล้วไม่ใช่เหรอ? ล้วนเป็นการหลอกลวงทั้งนั้น…”
เย่เฉินยิ้มกล่าว: “เขาหลอกลวงผู้คน แต่ผมไม่ใช่”
กล่าวไป เขาก็กล่าวอีก: “ผมดูฮวงจุ้ยให้พวกเขา คนพวกนี้ต่างก็ได้รับผลประโยชน์มหาศาลทุกคน ถ้าไม่อย่างนั้นคุณคิดว่าทำไมพวกเขาถึงได้เชื่อผมมาโดยตลอดล่ะ? แน่นอนว่าเพราะได้เห็นผลลัพธ์แล้วถึงได้เชื่อไงล่ะ”
เซียวชูหรันถามขึ้นมาอีกครั้ง: “งั้นคุณบอกว่าจะมอบของขวัญตอบแทนให้พวกเขา คุณมีแผนว่าจะให้อะไรเหรอ?”
เย่เฉินกล่าว: “ผมจะมอบยันต์คุ้มครองให้พวกเขาคนละชุด”
“ยันต์คุ้มครองเหรอ?!” เซียวชูหรันถามขึ้นมาด้วยความแปลกใจ: “หรือว่าจะเป็นยันต์คุ้มครองที่สามารถซื้อได้ด้วยเงินไม่กี่หยวนแบบที่อยู่ในวัดนั่น?”
เย่เฉินพยักหน้า: “คล้าย ๆ กัน แต่ว่าจุดที่แตกต่างกันก็คือ ที่ขายอยู่ในวัดนั้น เป็นยันต์ที่เบิกพระเนตรโดยพระภิกษุ ที่ผมทำนั้นเป็นผมที่เบิกพระเนตรเอง”
เซียวชูหรันกล่าวด้วยท่าทางเป็นกังวลเล็กน้อย: “ที่คุณทำอยู่มันน่าเชื่อถือหรือเปล่าน่ะ ฉันมักรู้สึกกังวลอยู่เสมอ กลัวว่าคุณจะถูกจับตัวไปสักวัน…”
เย่เฉินกล่าวปลอบใจ: “ที่รัก คุณสบายใจได้ คนอย่างผมทำธุรกิจ ด้วยความซื่อสัตย์เสมอมา ค้าขายอย่างยุติธรรม ผมดูฮวงจุ้ยให้ผู้คนมาก็นานมากแล้ว คุณเห็นมีใครมาหาเรื่องผมหรือเปล่าล่ะ”
เซียวชูหรันถูกเย่เฉินถามจนพูดไม่ออกทันที
ที่เย่เฉินพูดมาก็ไม่ผิด
นานขนาดนี้แล้ว เงินที่เขาหาได้จากการดูฮวงจุ้ยนั้นก็ไม่น้อย ยังได้คฤหาสน์ใหญ่มูลค่าร้อยกว่าล้านมาหลังหนึ่ง แต่ว่า ลูกค้านั้นก็ไม่เคยมาหาเรื่องเขาเลย
โดยเฉพาะหวังเจิ้งกาง
คฤหาสน์เป็นหวังเจิ้งกางเองที่มอบให้ และเมื่อสักครู่หวังเจิ้งกางยังได้มอบเพชรชมพูมูลค่ามหาศาลอีกหนึ่งเม็ด นี่พิสูจน์ได้ว่า เย่เฉินช่วยเขาได้อย่างแท้จริง เขาถึงได้ซื่อสัตย์จริงใจเช่นนี้