Legend of the mythological genes – ตอนที่ 151

เมื่อคนๆหนึ่งประสบความสำเร็จอย่างยิ่งใหญ่ ครอบครัวของพวกเขาจะทะยานไปด้วยกัน
มีคนบอกว่าถ้าคนหนึ่งประสบความสำเร็จ และบรรลุความเป็นอมตะพ่อแม่และสมาชิกในครอบครัวก็จะเป็นอมตะเช่นกัน
พวกเขามองไปที่พ่อแม่และน้องๆของเฟิงหลินด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย
พวกเขาเป็นเพียงสมาชิกระดับต่ำ แต่พวกเขาก็กระโดดข้ามขั้นเพียงเพราะพวกเขามีลูกชายที่ดี
พวกเขากำลังพูดถึงสิบล้านแต้มตระกูลนะ! แม้แบ่งออกเป็นสี่ส่วนก็เพียงพอที่จะยกระดับของพวกเขาไปสู่ระดับที่ 3 ของตระกูล ก้าวเข้าสู่การเป็นสมาชิกระดับสูง พวกเขาจะสูงกว่า 95% ของตระกูล
พวกเขาต้องการเพียงแค่สี่ล้านแต้มเท่านั้นที่จะเป็นสมาชิกระดับสูงและส่วนที่เหลือก็เพียงพอที่จะใช้ชีวิตอย่างไม่ต้องกังวลและสนุกกับมัน
ต่อให้ใช้เวลาทั้งชีวิต คนธรรมดาก็ไม่มีทางทำได้
พวกเขาทำอะไรล่ะ? แค่ให้กำเนิดลูกชายที่ดีเท่านั้น
ต้นอินทผลัมเพิ่มขึ้นจากรังของไก่ฟ้า
เหตุใดเรื่องโชคดีเช่นนี้จึงไม่เกิดขึ้นกับพวกเขาแทน
การต้องมาเห็นว่าพ่อแม่ที่มีไหวพริบน้อยนิดคู่นั้นได้รับพรจากสวรรค์ ทำให้พวกเขาไม่สามารถอำพรางความอิจฉาและเกลียดชังบนใบหน้าของพวกเขาได้เลย
 
“เธอตัดสินใจดีแล้วนะ?” หัวหน้าตระกูลยืนยันอีกครั้งหนึ่ง
“ใช่!” เฟิงหลินตอบอย่างแน่วแน่
 
ผู้นำตระกูลเป็นกังวล มีบางอย่างแตกต่างกันเกี่ยวกับการปรากฏตัวฉับพลันของเฟิงหลิน ดูเหมือนว่าเขามีอิสระในการปกปิดจากตระกูล
เขาจะยอมแลกแต้มตระกูลจำนวนมหาศาลเช่นนี้ได้ยังไง!
นั่นหมายความว่าอะไร?
นั่นหมายความว่าเฟิงหลินไม่ได้มีความรู้สึกร่วมในตระกูลเลย
อย่างไรก็ตามมันเป็นเรื่องที่เข้าใจได้
จากความเข้าใจเกี่ยวกับชีวิตของเฟิงหลิน หัวหน้าตระกูลคิดว่าเป็นไปได้
เฟิงหลินเงียบอยู่เสมอและไม่เคยได้รับผลประโยชน์ใดๆจากตระกูล และเมื่อโตขึ้นมาเขาก็มีปัญหากับหัวหน้าพ่อบ้าน หนีออกจากตระกูลอย่างลับๆ
พวกเขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในช่วงนั้นถึงทำให้เขาเติบโตได้อย่างก้าวกระโดดเช่นนี้
พูดได้ว่า ตระกูลไม่ได้ช่วยเหลืออะไรในกระบวนการเติบโตของเขาเลย
เป็นเรื่องปกติที่เฟิงหลินจะไม่ค่อยชอบตระกูลมากนัก และยอมสละแต้มตระกูลที่มีค่าอย่างไม่ลังเล
ถึงกระนั้นในฐานะผู้นำตระกูล เขาต้องให้ความสำคัญกับการตัดสินใจทุกครั้ง
ผู้บ่มเพาะที่มีพรสวรรค์ทุกคนเป็นทรัพย์สินที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของตระกูล
คงจะเป็นเรื่องน่าเสียดายอย่างยิ่งถ้าคนมีพรสวรรค์เช่นนี้หลุดไปจากตระกูล
กระนั้นเนื่องจากจิตใจของเด็กหนุ่มก็ตัดสินใจไปแล้ว มันยากที่จะโน้มน้าวเขา
ถ้าอย่างนั้นเขาควรทำยังไงดี?
เขาขมวดคิ้ว เขาไม่รู้ว่าอะไรจะเป็นการกระทำที่ดีที่สุด
ทันใดนั้นความคิดก็เกิดขึ้นเมื่อเขามองไปที่พ่อแม่ของเฟิงหลิน
เฟิงหลินไม่ได้มีความรู้สึกเป็นหนึ่งในตระกูล และด้วยความสามารถของเขา เขาสามารถไปได้ทุกที่ต้องการ แล้วทำไมเขาถึงกลับมาล่ะ?
อาจเป็นเพราะครอบครัวของเขาที่ทำให้เขาอยู่ที่นี่
ตระกูลอาจไม่สามารถรักษาเขาไว้ได้ แต่ครอบครัวของเขาทำได้
ในฐานะหัวหน้าตระกูล เขาคือสุนัขจิ้งจอก เดาความคิดของเฟิงหลินออกง่ายๆ
อนาคตของเฟิงหลินนั้นไร้ขอบเขต สถานะพลังที่แตกต่างระหว่างเขา ครอบครัวและเส้นทางของพวกเขาที่ต่างกัน จึงยากที่จะอยู่ในที่เดียวกัน
นี่คือเหตุผลที่เขายินดีที่จะทนความไม่พอใจที่มีต่อตระกูล และต้องการให้สมาชิกในครอบครัวของเขาได้รับการคุ้มครอง
ตามความคิดนั้นหัวหน้าตระกูลก็รู้ว่าจะต้องทำอะไร
หมากครั้งต่อไปของเขาคือการดูแลผู้ปกครองของเฟิงหลินอย่างมีน้ำใจ ตราบใดที่พวกเขายังอยู่ที่นี่ เฟิงหลินจะไม่มีวันออกจากตระกูล
ความขัดแย้งในช่วงเวลาหนึ่งนั้นไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร พวกเขาสามารถแก้ไขได้เพียงใช้เวลา
 
“ตกลง! ฉันอนุญาติ” หัวหน้าตระกูลตอบ
 
หลังจากการตัดสินใจของหัวหน้าตระกูล นั่นก็หมายความว่าครอบครัวของเฟิงหลินทุกคนได้เป็นสมาชิกระดับสูงของตระกูลยกเว้นเฟิงหลิน
เขาไม่เหลือแต้มไว้ให้ตัวเองเลย
เฟิงหลินไม่สนใจ เขาเดินไปข้าง
ก่อนหน้านี้ปัญญาประดิษฐ์จัดอันดับผู้แข่งขันอื่นตามความคลาดเคลื่อนเล็กน้อยของเวลา และจัดสรรแต้มตระกูลตามปกติ
แต้มตระกูลคือเงิน มันสามารถซื้อสินค้าได้ทุกประเภท มีผลิตภัณฑ์ที่มีค่าบางอย่างที่ต้องใช้แต้มตระกูลเท่านั้นเพื่อแลกมา ไม่สามารถซื้อได้ด้วยเหรียญดารา
ตราบใดที่คุณมีแต้มตระกูล ไม่มีอะไรที่คุณไม่สามารถซื้อได้ในตระกูล
เมื่อเห็นว่าเฟิงหลินได้แต้มตระกูลมายังไง คนอื่นก็อดไม่ได้ที่จะกระทืบเท้าเจ็บใจ หากแต้มเหล่านั้นเป็นของพวกเขาละก็!
แต่เฟิงหลินก็ดูเหมือนไม่สนใจ เขากลับมาเพื่อครอบครัวของเขา
“เฟิงหลินนายทำได้จริงๆ!” เฟิงหลางอุทานด้วยความยินดี
เฟิงหลินพยักหน้า แต่ไม่พูด เขาเดินต่อไป
ไม่มีความเป็นมิตรภาพระหว่างพวกเขา ทุกอย่างเป็นเพียงข้อตกลง
เขาช่วยลดแรงกดดันจากตระกูลและดูแลครอบครัวของเขา เฟิงหลินก็ปราบปรามศัตรูที่มีความสามารถของตระกูล
ทุกอย่างเป็นเพียงข้อตกลง
พวกเขาไม่มีอะไรเกี่ยวข้องอะไรกันอีก เมื่อข้อตกลงเสร็จสิ้น
เฟิงหลินตั้งใจที่จะบ่มเพาะและเขาไม่สนใจข้อพิพาทของตระกูล
 
“ ลูกทำแบบนั้นทำไม?” พ่อของเขาเดินเข้ามาหาและถามด้วยความกังวล“ ลูกให้คะแนนทั้งหมดกับเรา! แล้วลูกล่ะ? อยู่คนเดียวโดยไม่ได้รับการสนับสนุนจากตระกูล มันยากที่จะอยู่บนเส้นทางการบ่มเพาะในอนาคต! “
 
เฟิงหลินยิ้มเล็กน้อย เขาได้รับความช่วยเหลืออะไรจากตระกูลบ้างในการเดินทางที่ผ่านมาของเขา?
อย่างไรก็ตามเขามีประสบการณ์มากเกินไป และถนนมันแปลกและซับซ้อนเกินกว่าที่จะอธิบายให้ครอบครัวของเขาฟัง
เฟิงหลินยิ้มและเขาตอบด้วยความมั่นใจ “พ่อแม่ไม่ต้องกังวล ผมมีวิธีของผม ดังนั้นไม่ต้องกังวลอะไร ผมไม่ได้กลายเป็นผู้บ่มเพาะดวงดาวด้วยความสามารถของตัวเองหรือไงครับ? แค่นี้ไม่ใช่ปัญหาเลย! “
“แต่ … ” พ่อของเขายังไม่เชื่อ
“ไม่ต้องกังวล ตราบใดที่พ่อแม่และน้องๆมีความสุข ผมจะฝึกฝนได้อย่างไร้กังวล! มันก็แค่สิบล้านแต้มตระกูล และมันใช้นอกตระกูลไม่ได้ นี่ไม่ใช่เรื่องใหญ่หรอกครับ! “เฟิงหลินขจัดความกังวลของผู้เป็นพ่อ
 
เมื่อได้ยินคำพูดของเขา พ่อแม่ก็รู้ว่าเฟิงหลินตัดสินใจดีแล้ว พวกท่านถอนหายใจและไม่พูดอะไรต่อ
พวกเขารู้สึกผิด
ในฐานะพ่อแม่ พวกเขาไม่เคยให้การสนับสนุนเฟิงหลินมากนัก แต่ชะตากรรมของพวกเขาก็เปลี่ยนไปเพราะลูกชายคนนี้
ปีกของเฟิงหลินก็เติบโตขึ้นแล้ว และเขาก็กลายเป็นเหยี่ยวเขาท้องขาวในท้องฟ้าที่กว้างใหญ่ไกลเกินเอื้อม
พวกเขาทำได้เพียงลูบหัวน้องสองคนและถอนหายใจ “ถ้าลูกมีอนาคตที่สดใส ลูกต้องไม่ลืมความเมตตากรุณาของพี่ชาย ลูกต้องจำไว้ว่าพี่เป็นคนที่เปลี่ยนชะตาของลูก!”
 
น้องสองคนผงกหัว พวกเขามองเฟิงหลินด้วยสายตาชื่นชม
ครอบครัวรวมกันอย่างสามัคคี เฝ้าคอยอนาคตข้างหน้า
ความอิจฉามีอยู่รอบตัวพวกเขา
เฟิงหลินถอนหายใจ เขาทำเพื่อครอบครัวของเขาแล้ว ตอนนี้เขาสามารถมุ่งความสนใจไปที่การบ่มเพาะและเตรียมพร้อมสำหรับการสอบเข้ามหาวิทลัยดวงดาว
อนาคตของเขาคือมหาสมุทรที่ไร้ขอบเขตของดวงดาว!
เฟิงหลินมองไปไกลราวกับว่าเขากระโดดข้ามเวลาและได้เห็นแม่น้ำดวงดาวอันไร้ขอบเขต
 
ในขณะนั้นพิธีมอบรางวัลสำหรับผู้เข้าแข่งขันอีกเก้าคนก็เริ่มขึ้น เฟิงหลินไม่คิดที่จะอยู่และเตรียมที่จะเดินออกไปพร้อมกับครอบครัวของเขา
ทันใดนั้นเสียงหัวเราะก็ดังขึ้นเบาๆ มันดังก้องอย่างไร้มารยาท
 
“เฟิงหลิน ไม่เลวเลย!นายสนใจเข้าร่วมตระกูลบรรพชนดวงดาวไหม?นายอยากกลายเป็นลูกหลานฮั่วเซียที่แท้จริงของสามราชันย์ไหม?นายอยากปลุกสุดยอดสายเลือดที่ไหลในตัวนายไหม?”