ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก จนสายเกินไปที่จะหยุดยั้งเขาได้ทัน
เพราะเมื่อพวกเขารู้ตัว ดวงตาของเย่หูก็เบิกกว้างเหมือนซากศพ ในขณะที่เขาถูกทิ้งลงบนพื้นเหมือนถุงดำใส่ขยะ
‘เขาตายแล้ว!’
‘เย่หูตายแล้ว!’
ในหัวของสมาชิกทุกคนในตระกูลเย่ก็ว่างเปล่า ขณะที่พวกเขาทุกคนจับจ้องไปที่เย่เฟิงอย่างตกใจและวิตกกังวล
พวกเขาไม่สามารถจินตนาการได้ว่าเย่เฟิงจะกล้าที่จะสังหารเย่หูต่อหน้าพวกเขาทุกคน
‘ฉันมักจะฆ่าคนด้วยวิธีนี้!‘
คำพูดของเย่เฟิงฟังดูเหมือนเขานั้นพึ่งขึ้นมาจากนรก นั่นทำให้สมาชิกในตระกูลหวาดกลัวจนเกือบเสียสติ
‘บ้า!’
‘มันต้องเป็นบ้าไปแล้วแน่ ๆ !’
สมาชิกของตระกูลเย่แต่ละคนต่างหวาดผวาโดยเฉพาะเย่ฟ่างเฉิง และเย่หยุนซาน
‘ไม่น่าเชื่อ!’
“เย่หู!”
เย่หยุนซานตัวสั่นเทา เขาส่งเสียงร้องโหยหวนขณะทิ้งตัวลงบนพื้นพลางกอดร่างของเย่หูไว้แล้วร้องไห้ออกมา
เขาไม่คาดคิดว่าสถานการณ์จะกลับกลายเป็นเช่นนี้เพียงแค่ชั่วพริบตา
ความโหดเหี้ยมของเย่เฟิง นั้นเกินกว่าจินตนาการของเขาอย่างสิ้นเชิง
เขาประคองร่างของเย่หูขณะมองไปที่ดวงตาที่เบิกกว้างและตื่นตระหนกจากความสิ้นหวังอย่างที่สุดของเย่หู เย่หยุนซานก็แทบจะเป็นบ้า!
“เย่เฟิง! แก… แกฆ่าสมาชิกตระกูลของแกเองต่อหน้าทุกคน! แกจะต้องตาย แกจะต้องตายแน่!”
เย่หยุนซานเสียสติไปแล้ว
เขาต้องการจะฆ่าเย่เฟิงและล้างแค้นให้กับการตายของลูกชายเขา!
จากนั้นเย่หยุนซานก็คำรามไปหาผู้คุ้มกันที่อยู่รอบ ๆ “พวกแกจ้องมองอะไรกันอยู่ มันเป็นฆาตกร! ไปฆ่ามันเพื่อล้างแค้นให้ลูกชายของฉันซะ!”
เสียงของเย่หยุนซานกรีดร้องออกมาอย่างโหยหวน
หลังจากได้ยินคำสั่งของเขาแล้ว ผู้คุ้มกันก็สบสายตากันขณะที่พวกเขาทั้งหมด พุ่งเข้าไปที่เย่เฟิงด้วยพลังฉีที่เกรี้ยวกราด
พวกเขาเคลื่อนที่เร็วมาก
การโจมตีแต่ละครั้งของพวกเขาเล็งไปที่จุดตายบนร่างกายของเย่เฟิงทั้งสิ้น!
ทันใดนั้น เสียงของลมก็พัดผ่านเข้ามาจากทุกประตูและหน้าตา เงาของเย่เฟิงยืดขยายสูงตระหง่านเหมือนทหารของเหล่าเทพที่กำลังจุติลงมา!
และในตอนนั้นเย่เฟิง ก็เริ่มแกว่งหมัดของเขาไปรอบ ๆ อย่างรวดเร็ว!
ผัวะ! ผัวะ! ผัวะ!
เสียงแตกของกระดูกและอวัยวะที่ชัดเจนดังขึ้นอย่างต่อเนื่องทีละครั้ง!
ร่างของผู้คุ้มกันถูกส่งลอยกระเด็นก่อนที่เลือดจะกระจายไปทั่วทุกแห่งหน
เพียงชั่วพริบตาเดียวเหล่าผู้คุ้มกันได้ล้มลงและหมดเรี่ยวแรงที่จะต่อสู้ต่อไปได้อีก!
และในระหว่างการต่อสู้นั้นชายฉกรรจ์ร่างสูงตระหง่านกำลังเดินเข้ามาภายในห้องโถง!
เมื่อเห็นชายร่างสูง สมาชิกแต่ละคนของตระกูลเย่ก็ตัวสั่นไปตั้งแต่หัวจรดปลายเท้าของพวกเขา!
“ไทเกอร์… คิงไทเกอร์! ทำไมเขาถึงมาอยู่ที่นี่ ?”
ไม่มีใครคาดคิดว่าคิงไทเกอร์ ชายที่น่าหวาดหวั่นแห่งสังเวียน MMA ใต้ดินของเมืองเจียงซี จะมาปรากฏตัวในการประชุมประจำปีของตระกูลแบบนี้
ยิ่งไปกว่านั้นเสียงใส ๆ เสียงหนึ่งก็ดังขึ้น “ใครกล้าทำร้ายเย่เฟิง ?”
หลังจากได้ยินคำพูดของเธอสมาชิกทุกคนในตระกูลเย่ก็สังเกตเห็นว่าสาวงามในชุดสีแดงได้บุกเข้ามาในคฤหาสน์ของตระกูลเย่พร้อมกับเหล่าชายฉกรรจ์ในชุดสีดำ
“เธอคือ…โรส! “
หลังจากที่จำเธอได้สมาชิกทุกคนในตระกูลเย่ก็ตัวสั่นเทายิ่งกว่าเดิม
พวกเขาไม่ได้จินตนาการว่า โรส นายหญิงแห่งบาร์กุหลาบราตรีผู้มีชื่อเสียงก็มาด้วยเช่นกัน
ซึ่งคิงไทเกอร์เป็นผู้อยู่ใต้บังคับบัญชาของเธอ!
หลังจากนั้นอีกเสียงก็คำรามดังก้องไปทั่วห้องโถง “ใครกล้าทำร้ายเจ้านายของฉัน”
หลังจากเสียงที่ดุร้ายนั่น เด็กหนุ่มตัวอ้วนและชายหนุ่มที่มีแผลเป็นบนใบหน้า ก็บุกเข้าไปในคฤหาสน์ตระกูลเย่เช่นกันพร้อมกับเหล่าชายร่างกำยำอีกกว่า 100 คน!
เมื่อสมาชิกของตระกูลเย่ เห็นอย่างชัดเจนว่าพวกเขากำลังจะต้องรับมือกับอะไร ใบหน้าของพวกเขาก็ซีดเซียวทันที
“หมาป่าคลั่ง! โอ้พระเจ้า! เขาเป็นราชาแห่งเขตทางตอนเหนือของเมืองเจียงซี – หมาป่าคลั่ง!”
“เป็นเขาจริง ๆ ด้วย! เขาเป็นคนที่เหี้ยมโหดที่สุดในเขตทางตอนเหนือและเป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงมากที่สุดคนหนึ่งในโลกใต้ดินของเมืองเจียงซี เขาว่ากันว่า หมาป่าคลั่งตอนนี้สามารถควบคุมเขตทางตะวันตกทั้งหมดของเมืองเจียงซีได้แล้วด้วย เขาเป็นบุคคลที่มีอิทธิพลมาก!”
“ถ้าหมาป่าคลั่งอยู่ที่นี่ คนตัวอ้วนคนนั้นก็ต้องเป็นเฟยเชี่ยนเจ้านายคนใหม่ของหมาป่าคลั่ง!”
สมาชิกของตระกูลเย่ กระซิบกระซาบกันด้วยความประหลาดใจอย่างมาก
ภายใต้การจ้องมองอันน่าตกใจของคนอื่น ๆ ทั้งหมดหมาป่าคลั่งและเฟยเชี่ยนคุกเข่าลงตรงหน้าเย่เฟิงตามมาด้วยชายร่างกำยำอีกกว่า 100 คน!
“ผมขอทำความเคารพต่อท่าน เจ้านาย!”
ทั้งห้องโถงตกอยู่ในความเงียบราวกับป่าช้า!
‘เจ้า… เจ้านายเหรอ ?’
สมาชิกตระกูลเย่แต่ละคนมองดูเย่เฟิงด้วยความอยากรู้อยากเห็นอย่างไม่น่าเชื่อ ขณะที่บางคนก็ขยี้ตาอย่างแรง เพราะพวกเขาสงสัยว่าสิ่งที่พวกเขาเห็นนั้นอาจจะเป็นภาพหลอน
‘เป็นไปได้ยังไงที่ลูกชายน้องสมรสที่ไร้ค่าของตระกูลเย่ จะเป็นเจ้านายของราชาแห่งเขตทางตอนเหนือของเจียงซีได้’
‘นั่น…เป็นไปไม่ได้!’
‘ไม่น่าเชื่อ!’
ดวงตาของเย่หยุนซานเกือบจะโผล่ออกมาจากเบ้า ขณะที่ใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดงจัด
เขาไม่คาดคิดว่าเย่เฟิงจะมีความสัมพันธ์กับโรสหรือเขาจะกลายเป็นเจ้านายของหมาป่าคลั่งได้!
แต่เมื่อเขาจำได้ว่าลูกชายของเขาพึ่งถูกฆ่าตาย ดวงตาของเย่หยุนซานก็เปลี่ยนเป็นสีแดงเลือด ขณะที่เขาจ้องมองไปที่หมาป่าคลั่งและคนอื่น ๆ แล้วตะโกนด้วยเสียงดังว่า “โรส หมาป่าคลั่ง พวกแกบังอาจมาก! ตระกูลเย่ไม่เคยมีความแค้นเก่า ๆ กับพวกแก แล้วพวกแกกล้าบุกเข้ามาในคฤหาสน์ตระกูลเย่ได้อย่างไร!”
หลังจากได้ยินคำพูดของเขา หมาป่าคลั่งก็หัวเราะอย่างร้ายกาจ ขณะที่ดวงตาของเขาฉายแวว “บุกเข้ามา? แกคิดผิดแล้ว! ถ้าพวกแกกล้าทำร้ายแม้แต่ปลายเส้นผมของเจ้านายฉัน ฉันจะล้างบางทั้งตระกูลเย่!”
‘อะไรนะ!’
หลังจากได้ยินคำพูดของเขา เหล่าสมาชิกของตระกูลเย่แต่ละคนก็ตกตะลึง
พวกเขาไม่เคยคิดเลยว่าหมาป่าคลั่งจะกล้ามาท้าทายโดยเฉพาะในอาณาเขตของตระกูลเย่
“ไม่เลว! ไม่เลว!”
เย่หยุนซาน เยาะเย้ยในขณะที่เขาโบกมือ
ครู่ต่อมาเหล่าผู้คุ้มกันอีกกลุ่มหนึ่งก็ปรากฏในทุกมุมของคฤหาสน์
แต่ละคนมีกล้ามเนื้อที่แข็งแรงและดวงตาที่ดุร้าย เห็นได้ชัดว่าพวกเขาเป็นกองกำลังพิเศษและเหล่าผู้ที่มาจากสังเวียน MMA ใต้ดิน!
ในฐานะที่เป็นตระกูลใหญ่ในเมืองเจียงซี ตระกูลเย่นั้นก็ไม่ธรรมดาเช่นกัน!
เย่หยุนซานพูดด้วยเสียงอันดังพลางยิ้มเยาะออกมา “หมาป่าคลั่ง! มันเป็นไปไม่ได้สำหรับแกที่จะปกป้องเย่เฟิง!”
หลังจากคำพูดของเย่หยุนซาน ทันใดนั้นเสียงชายสูงอายุก็ดังขึ้นที่มุมหนึ่งของห้อง “แต่ถ้าบวกกับของฉันแล้ว!”
ชายสูงอายุเข้ามาพร้อมกับผู้คุ้มกันอีกกลุ่ม
เมื่อพวกเขาเห็นชายชรา สมาชิกของตระกูลเย่ก็ตกตะลึงในทันที
“เขา… เขาคืออาจารย์หลิง นักเปียโนที่เก่งที่สุดในประเทศจีนและเป็นหัวหน้าตระกูลหลิง ใช่ไหม?”
“ใช่เป็นเขาจริง ๆ! ทำไมเขา… เขาถึงมาที่นี่ได้”
“อาจารย์หลิงไม่เพียง แต่เป็นนักเปียโนเท่านั้น แต่ยังเป็นหัวหน้าตระกูลหลิงที่อยู่ในเมืองเจียงซีด้วย! ตระกูลที่ไม่ได้ด้อยกว่าตระกูลเย่เลย!”
สมาชิกทุกคนในตระกูลเย่ รวมทั้งเย่ฟ่างเฉิงและเย่หยุนซาน ตกใจอย่างมาก
‘หัวหน้าตระกูลหลิง อาจารย์หลิง!’
‘เขามาที่นี่ทำไม’
จากนั้นภายใต้สายตาที่ประหลาดใจของพวกเขา อาจารย์หลิงก็คำนับเย่เฟิง ขณะที่เขาเดินเข้ามาในห้องโถงและทักทายออกไปว่า “ผมขอแสดงความเคารพ ท่านอาจารย์!”
