จอมนักรบท้าโลก – ตอนที่ 397 แซงทางโค้ง

เขาเห็นเจียงชื่อหมุนพวงมาลัยอย่างรวดเร็ว และความเร็วก็ไม่ลดลงเลย
เจียนจือซังตะลึงงันทันที “ไอ้หมอนี่มันบ้าไปแล้วเหรอ? คิดจะทำอะไรกันแน่? เข้าโค้งด้วยแรงเหวี่ยงมหาศาลขนาดนี้ รถจะบินออกไปได้นะ!”
หลินเจียหรงยิ่งกลัวจนหน้าซีด
เจียงชื่อบ้าไปแล้ว เข้าโค้งด้วยความเร็วขนาดนี้ มันต่างอะไรกับการฆ่าตัวตาย?
“อ๊าก~~!!!”
ชายร่างใหญ่อย่างหลินเจียหรงกลับกรี๊ดเสียงแหลมออกมาเหมือนสาวน้อยคนหนึ่งที่ตกใจ
แต่เจียงชื่อยังคงดูนิ่งสงบ
ต่อมาล้อรถของเขาถูกล็อกไว้ แรงเสียดทานระหว่างล้อรถกับพื้นที่รุนแรงดังขึ้น และล้อรถของเขาก็ฝากรอยลึกไว้บนพื้น
มันเป็นการดริฟท์เข้าโค้ง!!!
โดยทั่วไปแล้วการดริฟท์เข้าโค้งนั้นไม่ใช่เรื่องยาก แต่การดริฟท์เข้าโค้งด้วยความเร็วสูงขนาดนั้น ไม่เพียงแต่ต้องอาศัยเทคนิคอย่างเดียว แต่ยังต้องอาศัยความกล้าอีกด้วย
เจียนจือซังตกตะลึงไปครู่หนึ่ง จากนั้นยิ้มอย่างเย็นชา
“ทักษะของไอ้หมอนี่ใช้ได้เลยนะ แต่ก็มีเท่านี้แหละ!”
“ดริฟท์เข้าโค้งได้ดีมาก”
“ปัญหาคือความเร็วขนาดนี้ เขาจะดริฟท์ให้ผ่านโค้งนี้ยังไง ล้อรถมันจะรักษาความสมดุลไม่ได้หรอก”
“ต้องหลุดโค้งอย่างแน่นอน!”
เจียงชื่อเลี้ยวเข้าโค้งอย่างรวดเร็ว และทันใดนั้นรถของเขาก็วิ่งควบคู่ไปกับรถลัมโบร์กีนี
จากนั้น ฉากที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น
เนื่องจากรถของเจียงชื่อไม่สามารถสมดุลได้แล้วจริงๆ และมันก็กำลังจะหลุดโค้งออกไป แต่ว่า!เจียงชื่อฉลาดที่จะรักษาให้รถของเขาวิ่งขนานกับรถลัมโบร์กีนี
ด้วยวิธีนี้ รถเฟอร์รารี่จึงไม่ได้หลุดโค้งออกไป แต่กลับชนกับตัวรถของลัมโบร์กีนี!
ตัวรถกับตัวรถประสานกัน
และจิตวิญญาณกับจิตวิญญาณก็ประสานกัน!
ปัง!!!
ตัวรถเฟอร์รารี่กระแทกเข้าไปที่ตัวรถลัมโบร์กีนี ความแรงที่มีการปฏิสัมพันธ์กัน และการชนกันระหว่างรถยนต์ก็มีแรงกระจายออกไปทั้งสองข้าง
ซึ่งแรงกระแทกนี้ทำให้รถเฟอร์รารี่ได้กลับสู่สภาวะสมดุลอีกครั้ง นอกจากนี้ยังเสริมแรงส่งที่จะขับเคลื่อนไปข้างหน้าอีกด้วย
แต่รถลัมโบร์กีนีไม่ได้โชคดีอย่างที่คิด
เพราะรถไถลออกไหล่ทางและแรงกระแทกก็ทำให้เขาหลุดโค้งออกไป
เจียนจือซังถึงกับใจหายใจคว่ำ นี่มัน……
เขาพยายามหักพวงมาลัยอย่างสุดความสามารถ แต่ก็สายเกินไป เพราะอุบัติเหตุทางรถยนต์มักจะเกิดขึ้นในชั่วพริบตาเท่านั้น จะมีเวลาให้เขาได้ตั้งตัวได้อย่างไร?
ดังนั้น เสียงดังสนั่นขึ้น รถลัมโบร์กีนีพุ่งชนกับภูเขาบนไหล่ทางทันที
ถุงลมนิรภัยกระเด็นออกมาห่อหุ้มคนทั้งสองไว้ในรถเพื่อความปลอดภัยของพวกเขา
และครั้งนี้ เจียงชื่อเป็นผู้ชนะการแข่งขัน!
บนรถเฟอร์รารี่นั้น
หลินเจียหรงตกใจกลัวจนขวัญหาย
ผมคือใคร?
ผมอยู่ที่ไหน?
ผมทำอะไรอยู่?
คำถามสำคัญสามประการปรากฏขึ้นในหัวของหลินเจียหรง เขาใช้เวลานานมากกว่าเขาจะฟื้นจากอาการช็อกได้
จากนั้นเขาหันไปด้านหลังเพี่อมองรถลัมโบร์กีนีที่ถูกชนผ่านกระจกหลังรถ จนกระทั่งเวลานี้เขายังไม่เชื่อในสิ่งที่เห็น
การเข้าโค้งด้วยความเร็วสูง การดริฟท์เข้าโค้ง การชน ทุกอย่างเกิดขึ้นเหมือนกับในหนังแอคชั่นไม่ผิด
หลินเจียหรงได้แต่กลืนน้ำลายแล้วมองไปที่เจียงชื่อด้วยความกลัว “หมอเทวดาเจียงครับ มองไม่ออกเลยนะครับว่าคุณจะมีทักษะการขับรถที่ดีขนาดนี้”
เขาถอนหายใจและถามต่อ “ที่จริงคุณแซงพวกเขาตรงทางโค้งได้นานแล้วนะครับ แค้ทำไมคุณถึงขับตามพวกเขามาตลอดทางแล้วเพิ่งมาแซงตรงโค้งนี้ล่ะครับ? ”
เจียงชื่อตอบเบาๆ ว่า “เพราะไหล่ทางของโค้งก่อนหน้านี้มันเป็นหน้าผาชันกันหมด ถ้าผมทำแบบนั้นพวกเขาก็ตายสิครับ”